Hugh Marston „Hef” Hefner (9 kwietnia 1926 - 27 września 2017), zaczynał jako dziennikarz, a także rysownik kreskówek. Później został założycielem, właścicielem, wydawcą i redaktorem naczelnym magazynu „Playboy”* oraz właścicielem i założycielem spółki Playboy Enterprises Inc. Gdy stał się już rozpoznawalny i sławny miał też kilka ról filmowych.
* „Playboy” – ilustrowany magazyn erotyczny i publicystyczny dla mężczyzn, założony w 1953 w Stanach Zjednoczonych przez Hugh Hefnera. Jego logo to głowa króliczka z muszką.
Właścicielem magazynu jest Playboy Enterprises Inc.
Polska edycja "Playboya" ukazywała się w latach 1992–2019.
Spółka Playboy Enterprises Inc. po sukcesie magazynu "Playboy", rozwinęła się także w innych kierunkach, ale pomińmy to i skupmy się branży erotycznej. Kolejnym produktem, jeśli można to tak określić, stały się Playboy Clubs, które najpierw zaczęły pojawiać się w różnych miejscach Stanów Zjednoczonych, a z czasem na świecie. Były to głównie miejsca przeznaczone do odpoczynku, relaksu i rozrywki dla ludzi z górnych szczebli drabiny społecznej, a także wszelkiej maści celebrytów. Gości obsługiwały zgrabne i urodziwe dziewczyny w uniformach króliczka Playboya (czyli Playboy Bunny), których nie było wolno dotykać, ani się z nimi umawiać. Ale tak było tylko w klubach i klubach-kurortach*.
* Były wersje klubów-kurortów, które nazywano tak ponieważ były wyposażone w dodatkowe atrakcje - baseny, sauny, sale gier, kasyna, boiska do różnych gier, mini ZOO, wodospady, groty wypoczynkowe, kina, a jeden z nich miał nawet stok narciarski i wyciąg krzesełkowy. Spółka Playboy Enterprises Inc., pod marką "Playboy", z czasem prowadziła też typowe kasyna i hotele-kasyna.
Zupełnie inaczej było w rezydencjach - Playboy Mansion. Pierwszą z nich Hefner otworzył w 1959 roku w Chicago. Drugą w 1964 roku w Cincinnatii, acz jej status jest nie do końca jasny. Być może dlatego, że Hugh Hefner nigdy w niej nie mieszkał na stałe, jak w pozostałych dwóch, więc jedni nazywają ją tylko klubem, inni rezydencją, a internetowe biografie przemilczają. Trzecia i ostatnia, nazywana Playboy Mansion West, to pałacyk z 1927 roku, którego architektura została sklasyfikowana jako mieszanka stylów: tudor, gotyk i neogotyk, w Holmby Hills w Los Angeles. Dla gości Hugh Hefnera dostępna od 1971 roku, ale on sam przeniósł się do niej w 1974 roku i pozostał w niej do samej śmierci w 2017 roku.
Playboy Mansion były z zasady domami mieszkalnymi Hugh Hefnera i tymczasowymi mieszkaniami dla grupy dziewcząt nazywanych "Playboy Playmates"*, które zdecydowały się rezydować razem z nim. Ich rola była zdecydowanie inna niż "Playboy Bunnys" (Króliczków Playboya), choć ubiór w trakcie imprez obowiązywał ten sam. Playboy Bunnys, pracujące w klubach były cieleśnie nietykalne, podczas gdy Playboy Playmates, rezydujące w Playboy Mansion musiały być dostępne seksualnie dla Hugh Hefnera i brać udział w przyjęciach tam organizowanych, na które przychodziła śmietanka towarzyska (celebryci, ludzie na stanowiskach, bogacze). Jeśli chodzi o gości rezydencji, teoretycznie miały wybór jak daleko i z kim chcą się posunąć. Dlatego raz w tygodniu Hugh Hefner zamawiał dla swoich gości zawodowe prostytutki.
* Playboy Playmate, to w dosłownym tłumaczeniu "towarzyszka zabaw Playboya", co w przypadku niektórych kobiet może być krzywdzące, ponieważ tym terminem określano zarówno rezydentki Playboy Mansion, jak i dziewczyny miesiąca (Playboy Playmate of Month) i roku (Playboy Playmate of Year) magazynu "Playboy". O ile rezydentki Playboy Mansion były seksualnie otwarte dla Hugh Hefnera i większości jego gości, to te wybierane na dziewczynę miesiąca lub roku magazynu "Playboy" w większości już nie. Były to zwykle znane kobiety lub aktorki namówione na dobrze płatną sesję rozbieraną dla "Playboya", wykonywaną przez najlepszych fotografów na świecie: Kena Marcusa, Rona Harrisa, Suze Randall, Stephena Wayda, Annie Leibovitz, Helmuta Newtona, przy zapewnieniu intymności podczas zdjęć (czyli bez udziału osób trzecich, sam na sam z fotografem) i na tym ich związek z firmą Playboy Enterprises Inc. się kończył.
Hefner nie oszczędzał na dziewczynach-rezydentkach, utrzymując je i obdarowując prezentami. Każda z nich dostawała też kieszonkowe w wysokości tysiąca dolarów tygodniowo. Do rezydencji musiały wracać do godziny 21:00, w przeciwnym razie Hefner zrywał umowę i dziewczyna musiała opuścić posiadłość.
W Playboy Mansion West było 29 pokoi, część z nich zajmował Hugh Hefner i dziewczyny. Reszta była przeznaczona dla jego elitarnych gości, którzy przenosili się tam, zwykle na kilka dni lub miesięcy, celem oderwania się od życia codziennego, wypoczywając i relaksując się poprzez uczestnictwo w imprezach i "zabawach" jakie organizował Hefner, a także korzystając z obiektów jakie były na terenie posiadłości (korty, boiska, sale gier, baseny, ZOO, siłownie, parkowe tereny zielone itp.). To, co działo się na terenie rezydencji było objęte ścisłą tajemnicą, a goście mieli zagwarantowaną pełną dyskrecję.
Bywali tam goście (jednodniowi, którzy nie nocowali, tylko wyjeżdżali po imprezie) i goście-rezydenci. Oczywiście nie każdy mógł zostać gościem, czy gościem-rezydentem, szczególnie tych drugich Hefner starannie dobierał (selekcjonował). Dlatego, jak napisano w jednym artykule: „uczestnictwo w jednym z przyjęć Hefnera w rezydencji Playboya było oznaką statusu”. Zresztą podobnie było z członkostwem w Playboy Clubs, choć nie aż tak restrykcyjnie.
Jak czytamy w różnych artykułach:
"Wprowadzona na rynek w 1953 roku publikacja, szybko zaczęła być znana jako „mile widziane antidotum” w dusznych latach 50., dzięki dociekliwym artykułom i oczywiście nagim zdjęciom kobiet".
"Hefner rozszerzył swoją markę o kluby, hotele i oczywiście rezydencję Playboya, która początkowo znajdowała się w Chicago, zanim przeniosła się do obszaru Holmby Hills w Los Angeles".
"Od lat 70. XX wieku rezydencja stała się miejscem wystawnych przyjęć organizowanych przez Hefnera, w których często uczestniczyli celebryci i osoby z towarzystwa".
"Hefner często zapraszał różne gwiazdy do zamieszkania w swoim hedonistycznym pałacu przez dłuższy okres czasu".
"W latach 70. „Playboy” osiągnął szczyt popularności, a rekordowa sprzedaż przypadła na 1975 rok - ponad 5 milionów egzemplarzy".
"Według Los Angeles Times, lata 70. i 80., to także okres rozkwitu posiadłości [Playboy Mansion West]".
Pamela Anderson, która często bywała w Playboy Mansion West, powiedziała:
"Wówczas to był taki styl życia. Rezydencja Playboya była jak mój uniwersytet. Pełen intelektualistów, seksu, rock and rolla, sztuki i wszystkich ważnych rzeczy".
Hugh Hefner w Playboy Mansion West nie tylko organizował orgie seksualne. Były tam różne pokazy, występy, prelekcje, wystawy, a wśród uczestników nie tylko świat artystyczny, biznes i polityka, ale także tęgie głowy z kręgów naukowych. Lubił gości i prelegentów na poziomie.
Praktycznie po roku 1960, Elvis nie bywał w publicznych lokalach w obawie przed fanami. W latach 60. unikał też imprez w domach prywatnych gwiazd Hollywood, czy lokalach wynajmowanych przez nich do tychże celów. Głównym tego powodem był ich przebieg - morze alkoholu, narkotyki, wieczne intrygi, kłótnie, przechwałki, zaczepki i seksualne orgie. Jako młody mężczyzna, niezwykle przystojny, do tego miły, wesoły, uśmiechnięty, o nienagannych manierach, był na nich narażony na liczne, acz niechciane, awanse ze strony obu płci w każdym wieku. Elvis był w stu procentach heteroseksualny, a to środowisko niestety już wtedy obfitowało w osoby bi i homo, które pod wpływem używek i mając świadomość, że impreza jest zamknięta, chroniona przed dostępem mediów i osób niepożądanych, a jednocześnie pełna podobnych odmieńców, stawało się bardzo natarczywe i nachalne. Niemniej Elvis bywał na różnych imprezach zamkniętych, jeśli nie obawiał się zachowania innych osób. Myślę, że nie odrzuciłby zaproszenia do Playboy Mansion West wiedząc, że są tam piękne, zgrabne, bezpruderyjne hostessy w równych liberiach, a właściciel nie zaprasza do siebie byle kogo, no i mając rezydencję przysłowiowy rzut kamieniem od swojego domu.
Elvis również był "czytelnikiem" magazynu "Playboy". Widziałam kilka fotografii z lat 50., na których widać go było wśród innych gazet na stoliku i chyba jedno, gdy Elvis trzyma "Playboya" w ręce.
W 2011 roku (13 grudnia) na rynku pojawiła się książka "Storms Never Last: Memoirs of a Playboy Bunny Hardcover", autorstwa Joy Elaine McMillan, opisująca sukces spółki Playboy Enterprises Inc., poczynając od pierwszego produktu, magazynu dla mężczyzn "Playboy", po kolejne przedsięwzięcia pod szyldem tejże marki. Zbierając materiały do książki autorka przeprowadziła mnóstwo wywiadów z pracownikami imperium i jego gośćmi.
Pojawiło się w niej również nazwisko Elvisa Presleya. Jak informuje książka, w latach 70. piosenkarz spędził jedną noc rozpusty z ośmioma Playmates. Później pokój ten nazwano „Apartamentem Elvisa”, a decyzją Hugh Hefnera został wyłączony z użytku dla innych gości. Chociaż wielu A-listerów* prosiło go o pokój, z którego wcześniej korzystał Elvis Presley, nigdy się nie ugiął - „był niedostępny dla wszystkich oprócz Hefa”, jak pisano.
* Według słownika Cambridge - jeden z najbardziej znanych ze wszystkich znanych ludzi. Potocznie lister, to osoba lepsza od całej reszty lub za taką się uważająca. Z literą "A" przed - "A-lister" - to podkreślenie ważności tej osoby, jej postrzegania w społeczeństwie lub przez innych listerów.
Tę rewelację, w jednym z wywiadów, dementuje Holly Madison, która poznała Hefnera w 2001 roku i od tego czasu przez siedem lat mieszkała w Playboy Mansion West. Ponoć na TikToku, w 2021 roku powiedziała, że „nie było pokoju Elvisa”. Twierdziła też, że rzekomo słyszała, jak sam Hefner mówił ludziom, że Król nigdy nie był nawet w rezydencji Playboya.
Aczkolwiek w tej sprawie zupełnie nie jest wiarygodna, gdyż po pierwsze z tematu "Playboy", po odejściu z rezydencji, zrobiła sobie źródło zarobkowania, pisząc książki, artykuły i udzielając wywiadu każdemu z mediów, które jej zapłaci. Po drugie przyjęła postawę eksperta w temacie imperium, osoby wszechwiedzącej, chociaż była tam zaledwie siedem lat, podczas gdy spółka Playboy Enterprises Inc. była na rynku prawie 70 lat, a rezydencja Playboy Mansion West funkcjonowała przez 46 lat. Po trzecie znana jest z negowania i kwestionowania wszystkiego, co na temat gości i imprez w rezydencji powiedzieli inni. Po czwarte dziewczę urodziło się w 1980 roku (trzy lata po śmierci Elvisa), a u Hefnera zamieszkała w 2001 roku, mając 21 lat - 24 lata po śmierci Elvisa i przynajmniej 26 lat po jego tam pobycie (licząc, że był tam najpóźniej w 1975 roku), a 30 lat, jeśli był tam już w 1971 roku, po jej otwarciu.
Rzecz jasna nie twierdzę, że Elvis Presley był tam na pewno, a w książce nie mogło dojść do jakiegoś przekłamania, niemniej nie trafiłam na wypowiedzi innych osób, które by to jakoś podważały. Holly Madison w tej kwestii jest po prostu bardzo mało wiarygodna z uwagi na fakty, które wypunktowałam w poprzednim akapicie.
W jednym z artykułów napisano:
"Chociaż nie jest jasne, czy Elvis Presley rzeczywiście mieszkał w rezydencji Playboya, król rock and rolla prawdopodobnie bywał tam gościem.
Łatwo sobie wyobrazić Elvisa spędzającego czas w rezydencji Playboya jako stałego gościa. W końcu lokalizacja w Holmby Hills była jednym z „najsłynniejszych domów w Los Angeles, gdzie odbywały się gwiazdorskie hedonistyczne zabawy”, jak zauważył Los Angeles Times".
Dzielnica Holmby Hills w Los Angeles, gdzie od 1971 roku mieściła się rezydencja Playboy Mansion West, sąsiaduje z dzielnicą Beverly Hills - w obu Elvis miał domy w latach 70., dokładnie w:
― Beverly Hills, przy Hillcreast Road 1174, w latach 1967-1973,
― Holmby Hills, przy Monovale Drive 144, w latach 1970-1975.
Konkretny rok odwiedzin Playboy Mansion West przez Elvisa Presleya nie został sprecyzowany, ale ja obstawiam 1974 lub 1975, ponieważ wówczas mieszkał tam już na stałe Hugh Hefner. Acz posiadłość przyjmowała gości od 1971 roku, a Hef nawiązując do tej sławnej nocy, mówił o początku lat 70., więc i wcześniejszych lat nie należy wykluczać. Hugh Hefner lubił Elvisa jako piosenkarza, ale zapewne darzył go też estymą, skoro postanowił wyłączyć z użycia tylko pokój, z którego korzystał Elvis, a nie żaden z pozostałych, zajmowanych przez inne wielkie nazwiska. A może trzymał go dla niego, na wypadek, gdyby znów chciał odwiedzić rezydencję?
Elvis zawsze żywo interesował się naturą bliźniaków, ponieważ sam nim był. Z czasem przeniosło się to również na jego kontakty seksualne. Ponieważ znalezienie bliźniaczek gotowych na wspólne tête-à-tête z jednym mężczyzną, jest prawie niewykonalne, rekompensował to sobie w inny sposób. Najpierw były to tancerki rewiowe, później doszły stewardesy, a na końcu prawdopodobnie dziewczyny Playboya.
Na ten typ partnerek seksualnych Elvis zafiksował się totalnie przede wszystkim w latach 70. Lamar Fike wspomina, że odbywał wtedy wycieczki do American Airlines Stewardess College w Fort Worth, gdzie rozglądał się za nowymi stewardesami, tak jak za tancerkami w klubach za czasów służby w armii. Pisała o tym także Alanna Nash w swojej książce "Baby, Let’s Play House. ELVIS PRESLEY and the WOMEN WHO LOVED HIM":
"(...) jeden z najbardziej pożądanych mężczyzn na świecie latał po kraju w poszukiwaniu kobiet, (...) a zwłaszcza takich, które wszystkie ubierały się tak samo, jak bliźniaczki".
Skoro Elvis był tak zakręcony, zdesperowany i zafiksowany na tym tle, to dlaczego nie dziewczyny Playboya, kolejna grupa kobiet upodobnionych do siebie wyglądem, poprzez uniform i figurę, jak tancerki i stewardesy?
Mówiąc szczerze, jedyna rzecz, która mnie dziwi w tym spotkaniu z dziewczynami Playboya to to, że było to tylko raz! To znaczy o tym jednym razie dowiedziała się autorka, w rzeczywistości Elvis mógł tam bywać więcej razy i to poza wiedzą swoich chłopaków. Zresztą kiedy przebywał w swoich domach w Los Angeles, czy w Palm Springs, najczęściej towarzyszyło mu ich niewielu, jeden, dwóch, trzech, bo w każdym z nich miał jakiś stały personel, zawsze minimum sprzątaczkę i kierowcę. Zdarzało się też, że czasem znikał cichcem z domu (niepostrzeżenie), zwłaszcza nocą i to nie tylko gdy był w Graceland.
Zintensyfikowane poszukiwania bliźniaczo wyglądających partnerek zaczęły się u niego dokładnie w 1969 roku, co prawdopodobnie było nie tylko efektem jego fascynacji podobieństwem rodzeństwa z ciąż mnogich, głównie tej samej płci - kobiet, ale przede wszystkim przesytem partnerek rekrutujących się spośród fanek i aktorek.
Ponadto w latach 70. Elvis był też bardziej otwarty na eksperymenty. Na przykład od czasu do czasu lubił seks z więcej jak jedną dziewczyną jednocześnie. Acz dotyczyło to tylko tej sfery, noce wolał spędzać w towarzystwie tylko jednej wybranki.
Zakładając, że Elvis był gościem rezydencji, to zastanawia mnie jak tam trafił? Czy było to na osobiste zaproszenie Hefnera, czy został tam wprowadzony przez innego rezydenta lub gościa, bo tylko tak można było się tam dostać. A jeśli został wprowadzony przez kogoś, to przez kogo?
Wbrew pozorom Elvis miał związki z osobami obu płci, które miały wejściówki do Playboy Club, jak i będącymi bywalcami Playboy Mansion West. Na przykład Elvis znał się z Dolly Parton, której zdjęcia kilka razy pojawiły się w "Playboyu", także na okładce.
Jego wielka miłość, Ann Margret, występowała w klubach Playboya, ale nie wiem czy bywała także w rezydencji.
Ann Pennington, która była jego kochanką w 1974 roku, w marcowym numerze "Playboya" z 1976 roku była Playboy Playmate of The Month. Z kolei jej starsza siostra, Jannice Pennigton, fanka i bywalczyni w domach Elvisa w Kalifornii, Playboy Playmate of The Month w numerze z maja 1971 roku. Notabene to ona ściągnęła swoją młodszą siostrę (Ann) do domu Elvisa i tak się poznali.
Wielokrotnie w "Playboyu" była Ursula Andress. W listopadzie 1975 roku oraz we wrześniu i grudniu 1981 roku, na okładkach. Raz była też albo Playboy Playmate of The Year w amerykańskiej edycji, albo Playboy Playmate of The Month w jakiejś obcojęzycznej edycji (na razie nie ma jak sprawdzić, bo jako jedyna dostępna jest tylko lista Playboy Playmate of The Month dla wydań amerykańskich).
4 czerwca 1963 roku Hugh Hefner został aresztowany za promowanie obscenicznej literatury po tym, jak opublikował numer Playboya, w którym znalazło się nagie zdjęcie Jayne Mansfield w łóżku z mężczyzną i kilka innych tejże samej aktorki z filmu "Promises! Promises!", którego wyświetlanie zostało zakazane w wielu stanach USA, ze względu na zbyt odważne ujęcia przedstawiające nagość. Jayne Mansfield też była kochanką Elvisa, ale w 1956 roku (jest omówiona bezpośrednio na liście "
Dziewczyny i kobiety Elvisa").
To tylko kilka przykładów znajomości i zażyłości Elvisa z kobietami, które były w różny sposób powiązane z imperium Playboya. Gdyby poszukać, znalazłoby się ich znacznie więcej.
Czy za życia Elvisa pisano o nim w "Playboyu", nie wiem, ale sądzę, że tak. W każdym razie po jego śmierci, aż do lat dwudziestych XX wieku, wiele razy.
Informacja z książki "Storms Never Last: Memoirs of a Playboy Bunny Hardcover", Joy Elaine McMillan, ponownie wywołała dyskusję, czy Elvis gościł w kalifornijskiej rezydencji Hefnera, czy nie. Jednak temat nie jest nowy, od czasu śmierci Elvisa był poruszany wielokrotnie.
Swego czasu wyjaśniała to Wikipedia, w której można było przeczytać:
"Sekretny pokój, znany jako „Apartament Elvisa”, jest trzymany z dala od widoku publicznego. W wywiadzie telewizyjnym z marca 2007 roku, Hefner — wielbiciel Elvisa Presleya — wyjaśnił, że apartament jest dla niego wyjątkowy z powodu pewnej nocy na początku lat siedemdziesiątych, kiedy Elvis przebywał w nim wraz z co najmniej ośmioma dziewczynami. Hugh Hefner potwierdził, że ilekroć przyjeżdżają tam gwiazdy filmowe, gwiazdy sportu lub raperzy, zawsze proszą o „Apartament Elvisa”, lecz pozostaje on i najprawdopodobniej pozostanie niedostępny. Dodał: „Tak, Elvis kochał kobiety we wszystkich kolorach”".
Przynajmniej dwa razy pisał o tym Mirror UK:
"Król był jednym z regularnych gości rezydencji Playboya w latach 70. i podobno spędził jedną pamiętną noc z ośmioma
króliczkami.
Nikt tak naprawdę nie wie, co działo się za tymi drzwiami, ale jego wybryki wywarły na gospodarzu tak wielkie wrażenie, że
Hefner zapieczętował pokój i przemianował go na Apartament Elvisa.
Mówi się, że tylko piosenkarz mógł później przebywać w tym pokoju, który pozostawał zamknięty nawet po jego śmierci".
"Niemniej jednemu celebrycie udało się wywrzeć wrażenie: Królowi Rock 'n' Rolla.
W latach siedemdziesiątych Elvis Presley był jednym z najbardziej znanych gości rezydencji. Mówi się, że pewnego wieczoru kołysał się przez całą noc, zanim zniknął w jednym z pokoi wraz z ośmioma niecierpliwymi Króliczkami.
To, co wydarzyło się za zamkniętymi drzwiami, pozostaje tajemnicą, ale Hugh Hefner najwyraźniej był pod takim wrażeniem, że nazwał to miejsce „The Elvis Room”".
Kiedyś był taki blog o historii rezydencji Hefnera (materiał nie podaje jego nazwy), na którym autor publikował różne ciekawostki, w tym wypowiedzi Hefa. Napisał na nim między innymi:
"Hugh Hefner twierdzi, że Elvis był gościem w rezydencji Playboya... to sam Hefner powiedział".
"Rezydencja Playboya zawiera 29 pokoi, w tym tajemniczy „Apartament Elvisa”, który jest jednym z niewielu pokoi, jakie są całkowicie niedostępne dla publiczności. Hugh Hefner jest wielkim fanem Elvisa Presleya i powiedział, że na początku lat 70. Elvis przebywał w tym pokoju jako jego gość, z ośmioma króliczkami Playboya jako jego… „towarzyszkami snu”".
Na forum elviscolectors.com, też nawiązano do tej strony (pierwszy cytat), a także do wypowiedzi Hugh Hefnera z 2007 roku (drugi cytat):
"Hugh Hefner pierwotnie wysunął to twierdzenie, dlatego jest ono powtarzane na blogu o historii rezydencji. Hugh Hefner opowiedział tę historię o Elvisie i od tamtej pory jest ona powtarzana przez innych".
"Hugh Hefner twierdzi, że Elvis był gościem w rezydencji Playboya na początku lat 70-tych i że w czasie, gdy tam przebywał, zabierał ze sobą do łóżka 8 lub 9 kobiet".
Czy Elvis i Hef się znali? Nie afiszowali się tym z oczywistych powodów, chodziło o dyskrecję, ale na pewno tak. Zanim Elvis kupił swój samolot w 1975 roku, w 1973 i 1974 latał czarnym DC-9 Hugh Hefnera, znanym jako „Big Bunny”, zawsze kiedy były jakieś trudności w wyczarterowaniu samolotu od innego przewoźnika. Oficjalnie mówiono, że podnajął samolot (również w celu nieujawniania ich znajomości, która mogłaby zaszkodzić Elvisowi), ale nieoficjalnie, że Hefner mu go użyczał. W sensie, że Elvis pokrywał koszty, ale Hef na tym nie zarabiał.
Podczas przynajmniej jednego z koncertów, Elvis wspomniał publiczności, że leciał odrzutowcem Playboya.
Elvis przedstawił Hugh Hefnera ze sceny, kiedy ten uczestniczył w Dinner Show w Hilton Hotel w Las Vegas, 29 stycznia 1974 roku.
O Elvisa i Hefnera pytano też Marty Lackera. Wiedział o samolocie, ale nie był pewny czy spotkali się osobiście. Jednak zasugerował, że Hefner prawdopodobnie przyszedł kiedyś za kulisy po koncercie w Las Vegas, chociaż on tego nie widział, bo nie pracował już wtedy dla Elvisa.
Nie ma opcji, żeby się osobiście nie znali. A spotkanie za kulisami nie było jedyne twarzą w twarz. Według mnie świadczy o tym choćby dwuletnie użyczanie samolotu. Przecież Hugh nie wydzierżawiał go innym, więc musiała to być z jego strony przyjacielska przysługa.
P. S.
Chciałam dołączyć zdjęcie Elvisa z widocznym magazynem "Playboy" obok, bo jedno mam na pewno, ale oczywiście nie mogę znaleźć. Gdyby ktoś z was miał, to prośba, podrzućcie.
Okładka książki "Storms Never Last: Memoirs of a Playboy Bunny Hardcover", autorstwa Joy Elaine McMillan, która ukazał się na rynku 13 grudnia 2011 roku. To w niej napisano o pobycie Elvisa w tym miejscu - Playboy Mansion West
Elvis przegląda na stoisku z gazetami zawartość magazynu "Playboy". Na jednej ze stron opisano, że to zdjęcie z 6 stycznia 1957 roku, w Warwick Hotel w New York City
Elvis na lotnisku w październiku 1974 roku, wysiada z samolotu DC-9, znanego jako „Big Bunny”, należącego do Hugh Hefnera. Można by powiedzieć: "Playboy wysiada z Playboya" :)
W 1971 roku Hugh Hefner zakupił nie tylko Playboy Mansion West, ale także samolot. Lecz nie dlatego żeby się przemieszczać, czy podróżować, tylko po to by móc na jego pokładzie urządzać imprezy i orgie seksualne w trakcie lotu, co wywołało niemałe kontrowersje
Od 1971 roku kolejna Rezydencja Playboya, znana również jako Playboy Mansion West. Hugh Hefner na stałe przeniósł się do niej dopiero w 1974 roku i mieszkał tam do swojej śmierci w 2017 roku. Do zakupu tej posiadłości, znajdującego się w Holmby Hills w Los Angeles w Kalifornii, niedaleko Beverly Hills, namówiła go Barbi Benton. Od lat 70. XX wieku rezydencja stała się miejscem wystawnych przyjęć organizowanych przez Hefnera, w których często uczestniczyli celebryci i inne osoby z towarzystwa. Obecnie jest własnością Darena Metropoulosa, syna inwestora-miliardera Deana Metropoulosa i jest wykorzystywana do działalności korporacyjnej
Tutaj nie mam pewności, jest to albo druga Rezydencja Playboya w Cincinnati, zakupiona w 1963 roku, a otwarta dla gości w 1964 roku, albo druga posiadłość w Holmby Hills w Los Angeles, w sąsiedztwie Playboy Mansion West, którą Hefner zakupił dla swojej żony (Kimberley Conrad) i dzieci wkrótce po przeprowadzce z Chicago do Los Angeles
Pierwsza rezydencja Playboy Mansion Hugha Hefnera, założona w 1959 roku w Chicago. Była to 70-pokojowa rezydencja z cegły i wapienia w Gold Coast w Chicago, która została zbudowana w 1899 roku. Po jego przeprowadzce do Kalifornii, jego firma oddała ją w użytkowanie za symboliczny czynsz School of the Art Institute of Chicago, a nieco później przekazał ją szkole na własność. Szkoła później sprzedała rezydencję, a nowy właściciel przebudował ją na luksusowe mieszkania własnościowe
Playboy Bunnys, czyli "Króliczki Playboya"
Pytany dlaczego akurat "Playboy Bunny", Hugh Hefner wyjaśniał, że powody były dwa. Zacytuję za jednym artykułem:
"W jednym z wywiadów Hugh Hefner przyznał, że inspiracją dla postaci "króliczka" był jego ulubiony bar z czasów studenckich – Bunny’s Tavern i słynne logo magazynu jest hołdem dla tamtego miejsca. Drugim powodem była reputacja zwierząt, które uchodzą za bardzo rozwiązłe".
Co ciekawe, sam Hugh Hefner na początku był bardzo konserwatywny w sprawach męsko-damskich i pozostawał prawiczkiem do czasu zawarcia pierwszego małżeństwa.
Na kompletny strój Króliczków Playboya (Playboy Bunny) składało się kilka elementów:
― opaska z uszami króliczka na głowę,
― biały kołnierzyk z czarną muszką na szyję,
― białe mankiety z czarnym guzikiem na nadgarstki,
― głównie ciemne (czarne) rajstopy (kabaretki lub szyfonowe ze szwem lub bez),
― niewysokie szpilki, zawsze w kolorze kostiumu;
― opięty kostium przysłaniający piersi, z gołymi ramionami i z bardzo wysokim podkrojem (do bioder) wykończonym sznurówkami oraz kotylion Playboya przypięty na wysokości prawego biodra.
Elvis Presley i Hugh Hefner na okładce grudniowego numeru "Playboya", z 1999 roku, wydanie na rynek japoński
Taka ciekawostka - zdjęcie Elvisa z lat 50. z dorobionymi różowymi uszkami Króliczka Playboya. Jak wyjaśnia Aga, która mi je przesłała, jest sprzedawanane jako "obraz" w jednym z wysyłkowych sklepów internetowych
P. S.
Wszystkie zdjęcia po otwarciu w nowym oknie będzie można zobaczyć w większym rozmiarze.
