poniedziałek, 27 lutego 2017

Jumpsuit - Historic vel Last

Nazwa najczęściej spotykana:  Blue Historic Suit
Nazwa alternatywna:  Blue Last Suit
Inne nazwy:  Light Blue Laser Suit,  Blue Laser Suit,  Light Blue Paisley Suit
Linia / Seria:  Karate Style / Laser
Kolor wiodący:  błękit
Linia kolorystyczna: 
(nie dotyczy)
Części kompletu:  1
Ilość elementów:  2
  • kombinezon - błękitny, z poszerzonymi w szpic rękawami u dołu, z rozcięciem i sześcioma diamentowymi guzikami, po trzy z obu stron rozcięcia; góra kostiumu, rękawy oraz dwa kliny na nogawkach spodni (od zewnątrz kończący się powyżej kolana, od wewnątrz poniżej) bogato zdobione kamieniami (diamenty i szafiry), srebrnym i złotym haftem oraz licznymi lustrzanymi krążkami, odbijającymi światło lasera; nogawki bez fałdy; kołnierz napoleoński, mało usztywniony;
  • pasek - błękitny, skórzany, o ton ciemniejszy od jumpsuitu; pokryty podobnym wzorem i wysadzany kamieniami; zwieńczony ozdobną klamrą, okoloną srebrną, metalową obwódką o prostokątnym kształcie;
Ilość egzemplarzy:  przynajmniej jeden;
Chustki dla publiczności:  nie ustalono;
Projekt i wykonanie:  Bill Bellew, Gene Doucette, firma IC Costume Co. 
Używany na koncertach:
  • nigdy;
Opis:

Można powiedzieć, że w ostatnich dwóch latach życie przerosło Elvisa. Ten, z jednej strony mocny, twardy, doświadczony człowiek, z drugiej delikatny, wrażliwy i nad wyraz dobry, nie miał już siły do walki z przeciwnościami losu. Zwaliło się na niego dosłownie wszystko. Ciągle nie pogodził się z swoim rozwodem, piętrzyły się kłopoty finansowe (afera samolotowa, wypłaty odszkodowań za zbyt krewkie interwencje ochroniarzy), zaplątał się w tryby mafii finansowej - finansjery (operacja FBI "Wieczne pióro"), podupadał coraz bardziej na zdrowiu, do pracy nie powrócili jego dwaj zaufani ludzie (Westowie, w zamian wydając oszczerczą książkę "Elvis: What happened" - patrz "Zwolnienie trzech ochroniarzy Elvisa"), rozstał się z Lindą Thomson (chyba jedyną sensowną i rozsądną kobietą, z jaką był), poznał Ginger Alden (największy niewypał w historii jego kontaktów damsko-męskich), z którą od początku mu się nie układało. Zaczął też zdawać sobie sprawę, że nie jest wolnym człowiekiem, a jego najbliższe otoczenie (zaufani ludzie - Memphis Mafia) zaczynają nim manipulować i weszli w niezbyt czyste układy z jego menadżerem (niektórzy z nich). Czuł też wstyd i wyrzuty sumienia przed fanami zza oceanu. Ileż to już lat im obiecywał, że w następnym roku przyjedzie? Pierwsze, takie solenne obietnice poczynił w 1972 roku, a potem ponawiał je w każdym następnym.

Te wszystkie kłopoty w końcu załamały tego twardego człowieka. Przestał pojawiać się na sesjach nagraniowych, stracił zainteresowanie swoim wyglądem na scenie (nowymi kostiumami scenicznymi, których wcześniej zwykł zamawiać przynajmniej dwa w miesiącu, regularnie), zaczął się wycofywać z aktywnego życia i szukać odosobnienia, izolując się od otoczenia (najczęściej ukrywając się w swoim pokoju-azylu, nie opuszczając go całymi dniami).

Jednak w lecie 1977 roku postanowił na nowo ogarnąć swoje życie i zmierzyć się z przeciwnościami losu. Trudno powiedzieć, czy był jakiś szczególny bodziec, impuls, czy po prostu wziął się w garść i zaczął powoli wychodzić z depresji. Miał świadomość, że jego niektóre czerwcowe koncerty nie były najlepsze. Na dwa tygodnie przed kolejnym, sierpniowym turnee, miała się ukazać drukiem, szkalująca go książka, "Elvis: What happened?". W lipcu i sierpniu, Elvis poddał się specjalnemu programowi zdrowotnemu. Rozpisano mu i dobrano inaczej leki, tak by do minimum ograniczyć ich spożywanie, dużo ćwiczył, przeszedł też na specjalną dietę. Wszystko to miało służyć ratowaniu jego zdrowia, przywróceniu kondycji i poprawieniu wyglądu.

Planował też poważne zmiany w swoim życiu zawodowym i najbliższym otoczeniu, z czym się nie krył, aczkolwiek nie wyjawiał na czym one miały polegać. Na ten temat nie chciał rozmawiać. Czasem tylko zdradził się jakimś zdaniem. To wspomniał, że jego sierpniowa trasa koncertowa będzie inna niż dotąd, a ludzie zapamiętają ją na zawsze (mówił do Ricka Stanleya "Ricky, damy czadu, jak nigdy wcześniej", przygotował też listę nowych utworów, którą dzień przed śmiercią kazał rozesłać muzykom), to bąknął, że po powrocie z trasy zrobi w Graceland porządki i będzie się musiał rozstać z kilkoma osobami, innym razem o zmianie menadżera (dał mu ultimatum - trasa koncertowa poza USA, albo koniec ich współpracy). Niestety, nie zdążył zrealizować swojej małej rewolucji, nie wiemy też, co dokładnie planował, bo tego raczej nikomu nie wyjawił, bowiem od niewiedzy innych zależało jej powodzenie.

W każdym razie w ostatnich dwóch miesiącach wyraźnie odżył, przypuszczalnie podbudowany swoimi nowymi planami na przyszłość.

Efektem tego było między innymi zainteresowanie nowymi kostiumami. Dał projektantom wytyczne, co do strojów scenicznych, a zwłaszcza tych na trasę za oceanem, przewidzianą na 1978 rok (Colonel podstawiony pod ścianą faktycznie zaczął ją przygotowywać - na początku roku Elvis miał wystąpić jeszcze w Stanach, na wiosnę zacząć turnee po Europie od Wielkiej Brytanii, w czerwcu na otwarciu trzeciego skrzydła Hilton Hotel w USA, a potem przypuszczalnie miała być Japonia lub Australia). W jednym z wywiadów Dick Grob (szef ochrony Elvisa) mówi:
"Zaraz po tournee, które nigdy się nie odbyło, trzech lub czterech z nas miało wyjechać do Europy żeby sprawdzić różne sale koncertowe, rozpoznać kwestie bezpieczeństwa i zakwaterowania. W harmonogramie były przystanki w Londynie gdzie miał być koncert otwierający europejską trasę, w Paryżu, Berlinie, w Moskwie, gdzie też miał być show i finalnie w Tokio."
Przez cały rok 1976 i 1977 Elvis wykorzystywał stare kostiumy, które powstały w 1974 i 1975 roku, a dokładniej tylko kilka z nich. Po 1975 roku powstał tylko jeden (!) nowy jumpsuit "Flame" (w 1976 roku), zresztą podobno jeszcze na bazie projektu z 1973 roku. W każdym razie o jednym wiemy, bo występował w nim na scenie, ale być może były także inne. Chociaż nie sądzę, bo zarówno Belew jak i Doucette, także jego najbliższe otoczenie, skarżyli się, że Elvis nie chciał słyszeć o żadnej przymiarce nowych kostiumów, nawet nie pozwalał pobrać sobie wymiarów. Aby miał w czym wystąpić, kostiumy poprawiano w ciemno, na wyczucie.

W lecie 1977 roku, to się zmieniło. O kilku takich nowych kostiumach wiemy. Był to np. "Web" i seria "Zodiac", ale Elvis miał też jeszcze jedną wizję. Był kinomaniakiem, a wiele filmów sprowadzano dla niego, zanim jeszcze pojawiły się w kinach. W maju 1977 roku obejrzał pierwszy film z serii "Gwiezdne wojny" (Star Wars Episode IV: A New Hope), który swoją oficjalną premierę w USA miał 25 maja 1977 roku. Może nie zachwycił go aż tak jak kiedyś "Odyseja kosmiczna", z której motyw muzyczny otwierał jego pokazy (patrz post: "Odyseja Kosmiczna i Also Sprach Zarathustra oraz ich związek z Elvisem"), ale zaintrygowały go efekty specjalne, a dokładniej lasery (notabene w tworzeniu efektów specjalnych w tym filmie brał udział między innymi Douglas Trumbull, ten sam, który tworzył je do "2001: Odysei Kosmicznej"). Elvis zamarzył sobie, że chce mieć na scenie kostium przypominający skafander kosmiczny, odbijający wiązki światła laserowego. W związku z tym pełną parą ruszyły prace nad takim kostiumem, a pierwsze próby z udziałem Elvisa przewidziano na wrzesień i październik 1977 roku.

Namiastką takiego kostiumu był już "Historic Light Blue Suit". Jego powierzchnia została pokryta lustrzanymi krążkami, które mogły odbijać światło lasera (więcej o tym w poście "Jumpsuit - Black Laser Diamond"). Niemniej na tej trasie (sierpniowej) miał być jeszcze wykorzystany jako zwykły jumpsuit. Trasa ta obejmowała występy:
  • 17 sierpnia - Portland, ME
  • 18 sierpnia - Portland, ME
  • 19 sierpnia - Utica, NY
  • 20 sierpnia - Syracuse, NY
  • 21 sierpnia - Hartford, CT
  • 22 sierpnia - Uniondale, NY
  • 23 sierpnia - Lexington, KY
  • 24 sierpnia - Roanoke, VA
  • 25 sierpnia - Fayetteville, TN
  • 26 sierpnia - Asheville, NC
  • 27 sierpnia - Memphis, TN
  • 28 sierpnia - Memphis, TN
I teraz źródła różnie podają. Według jednych, Elvis miał go założyć już w pierwszym dniu, według innych podczas ostatniego koncertu. Prawdopodobnie był to jedyny nowy kostium przygotowany na tą trasę. Jeśli były jakieś inne, pewnie znowu za jakiś czas EPE nas zaskoczy, tak jak to już zrobiła choćby w przypadku właśnie tego jumpsuitu - "Blue Historic Suit" - czy "Comeback Special Gold Suit", kiedy wyłuskała go z magazynów po trzydziestu pięciu latach. Z kolei książka "Elvis Jumpsuits All Access: Special Exhibition at Graceland" (Elvis Presley Enterprises, 2007), która powstała po słynnej wystawie z 2007 roku podaje, że kostium ten nigdy nie został dokończony.

Oprócz lustrzanych krążków, odbijających światło lasera, w kostiumie tym zastosowano jeszcze dwa nowe rozwiązania, choć nie tak spektakularne. Był to pierwszy jumpsuit Elvisa, w którym ornamentem pokryto również wewnętrzną stronę nogawek aż tak wysoko, bo do kolan. Istotny jest tu także wzór - pierwszy raz w formie "paisleya" (patrz "What is what?, hasło "paisley"). Dotąd znaliśmy go tylko z jego koszul. Te charakterystyczne dla paisleya zakrzywione z jednej strony łezki, miały symbolizować oświecające umysł „języki światła”. Natomiast pozostałe hafty, w postaci łamańców, były nawiązaniem do starożytnych języków, ich liternictwa i treści, które ze sobą niosły. Elvis rozmawiał o tym kostiumie ze swoją przyjaciółką Wandą June Hill, która przekazała nam to, co zapamiętała z tej rozmowy:
"Powiedział, że zainspirowały go „starożytne pisma” i chciał „założyć” je na swój garnitur, aby ci, którzy byli otwarci, otrzymali wiadomość [red. przekaz duchowy od niego], a ci, którzy nie byli, pomyśleli sobie tylko, że to piękny projekt… To była „wiadomość duszy” przechodząca przez czakrę serca… ale już nie pamiętam, co jeszcze powiedział".
Tak jeszcze gwoli dokładności, spotkałam kilka razy informację, że kiedyś może wypłynąć prawdziwe zdjęcie Elvisa w tym stroju, gdyż ponoć przetestował go na scenie w czasie jednej z prób. Oczywiście o ile informacja ta jest prawdziwa i ktoś wtedy pstryknął jakieś fotki. Nie słyszałam wcześniej o takich jego praktykach, lecz biorąc pod uwagę, że jumpsuit ten był specyficzny, a Elvis nieprzewidywalny, wszystko jest możliwe.

Nie wiemy w ilu egzemplarzach został wykonany i trudno tu nawet zgadywać. Na dwa może wskazywać dotychczasowa praktyka i fakt, że w końcu pojawił się nowy kostium w jego garderobie scenicznej. Z drugiej strony, firma IC Costume Co. była już zajęta przygotowywaniem serii kostiumów na 1978 rok, a w dodatku musiała się zmierzyć z nowym zadaniem - laserami - więc raczej nie było już czasu na tworzenie dubli. Gdyby Elvis wystąpił na scenie w laserowym kostiumie, byłby pierwszym artystą na świecie, który pojawił się na niej w takim stroju.

Kostium znalazł się przynajmniej dwa razy na wystawach organizowanych przez Graceland i wszystko wskazuje na to, że ciągle u nich jest.

Jumpsuit "Last Blue Suit" nigdy nie był oferowany w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co.

*      *      *
*      *
*

Ex Post

Ostatnie ustalenia (4 sierpnia 2017):

Trafiłam na materiał, który mówi o jakimś niewykończonym białym kostiumie laserowym, który EPE dwukrotnie pokazało na wystawie razem z czarnym - "Black Laser Diamond Suit" i niebieskim - "Blue Historic Suit". Niestety, jest to tylko niepełny fragment z rozmowy (końcówka), z którego nie wynika jednoznacznie czy chodzi o białą wersję "Laser Diamond Suit", czy o białą wersję "Blue Historic Suit". Jednym z rozmówców jest Daniel Calderaro, fotograf Elvisa, który zapytany przez kogoś czy laserowe kostiumy Elvisa są jeszcze w Graceland, odpowiada mu, że tak (ma tą wiedzę bezpośrednio ze źródła - Graceland, ponieważ jest z nimi w kontakcie). Jednocześnie objaśnia, że trzy laserowe kostiumy były już dwukrotnie razem pokazywane w Graceland na wystawie, a on widział obie te ekspozycje. Niemniej jego wypowiedź jest nieprecyzyjna, bo raz brzmi jakby chodziło o białą wersję "Laser Diamond Suit", a za chwilę jakby mówił o białej wersji "Blue Historic Suit":
"Tak, kombinezon znajduje się w archiwach EPE i był prezentowany razem z kolorem Powder Blue [red. "Blue Historic Suit"]."
"Zarówno niedokończony niebieski jak i biały wyglądają bardzo podobnie, tylko biały jest znacznie mniej wykończony niż niebieski."
Pierwsze zdanie może dotyczyć czarnej lub białej wersji "Laser Diamond Suit", natomiast drugie sugeruje, że chodzi o białą wersję "Blue Historic Suit". A może chodzi o niebieski "Laser Diamond Suit"? Na to mogłoby z kolei wskazywać użycie frazy "niedokończony niebieski", bo przecież "Blue Historic Suit" był skończony i zapakowany na sierpniową trasę. Z drugiej strony mógł się po prostu nieprecyzyjnie wyrazić.
 
W związku z tym nie wiem, czy ten niedokończony biały kostium to "Laser Diamond" czy "Historic". Choć wspomina o dwóch wystawach, na których pokazano razem wszystkie trzy laserowe kostiumy, to pierwszej daty nie podaje, więc nie wiemy kiedy to miało miejsce. Natomiast drugi raz pokazano je razem w 2007 roku na wystawie zatytułowanej "Elvis Jumpsuit All Access".

Natomiast w książce "Fashion for a King" (Tommy Edvardsen i Atle Simen Larsen, 2011), przy zdjęciu "Blue Historic Suit", możemy przeczytać:
"Książka „The Elvis Catalogue” Lee Cottona powiedziała nam, że istnieją dwa identyczne kostiumy, jeden nieco poszerzony".
Tylko czy identyczne również kolorem? Z tej konstrukcji zdania to nie wynika jednoznacznie. To zdanie może sugerować, że "Blue Historic Suit" został wykonany z dublem, albo że jest też drugi taki sam kostium w sensie wzoru. Szkoda, że nie dookreślili koloru.

Niemniej na podstawie tych dwóch materiałów można wyciągnąć wniosek, że raczej chodzi tu jednak o drugi "Historic Suit", a nie o "White Laser Diamond Suit".

Okładka książki, a właściwie książeczki "Elvis Jumpsuits All Access: Special Exhibition at Graceland", wydanej przez Elvis Presley Enterprises w 2007 roku

W 2007 roku EPE wydało książeczkę z tej wystawy: "Elvis Jumpsuits All Access: Special Exhibition at Graceland" (Elvis Presley Enterprises, 2007). Jednak nie wszystkie kostiumy, które wtedy się na niej znalazły, a było ich około 50 (wiele nieznanych, pierwszy i ostatni raz widzianych), zostały w niej ujęte. W zasadzie znalazły się w niej tylko te lepiej znane. Wystawa ta była jedną z najkrótszych, a postawiono w niej właśnie na ekspozycje kostiumów nieznanych, wcześniej nigdy nie pokazywanych. Lecz z jakichś powodów nie zdecydowano się na ich omówienie i umieszczenie w późniejszej książce, która miała ją dokumentować. Fani ubolewają z tego powodu i twierdzą, że to specjalny wybieg marketingowy, a chodzi w nim o to, żeby dozować tego typu archiwalia (zasygnalizować, że coś jest, ale nie wyczerpywać tematu). Opisanie tych strojów w książce zdjęłoby z nich odium tajemniczości i uczyniło jawnymi. Oczywiście książka ta jest już nie do zdobycia. Tak zniknęła z przestrzeni publicznej, że nawet nie można znaleźć porządnego zdjęcia jej okładki, czy jakichkolwiek informacji o niej. Normalne, jeśli coś znika z obiegu, a tak jest w przypadku wielu pozycji o Elvisie (ludzie się ich nie wyzbywają), z czasem wiedza o nich ginie. Na szczęście "Blue Last Suit" w niej się znalazł (jak znajdę zdjęcie, to dołączę).

Jeśli chodzi o zdjęcie "White Arabian 1973 Suit" na okładce, drażni mnie. Jeszcze mogę zrozumieć, że nie mając oryginalnego pasa od tego jumpsuitu, na wystawach przypinają do niego "Wite Multicolored Waterfall Belt", ale taka praktyka niedopuszczalna jest w książkach, a już w ogóle na zdjęciu okładki. Książka to materiał dokumentacyjny i nie wolno stosować takich przekłamań! To zafałszowuje prawdę.
 
 
Ex Post

Ostatnie ustalenia (30 grudnia 2020):

Wreszcie znalazłam zdjęcie całościowe tego jumpsuitu. Pochodzi ono z sesji fotograficznej, na której utrwalono wszystkie jumpsuity Elvisa (prawdopodobnie), a zatem powinno być jeszcze jedno jego ujęcie, od tyłu. Póki co nie udało mi się go odnaleźć.  

Zostało ono wykorzystane także w książce, której stronę z tym jumpsuitem zamieściłam poniżej. Szata graficzna wskazuje, że chodzi tu prawdopodobnie o "Elvis Jumpsuits All Access: Special Exhibition at Graceland" (Elvis Presley Enterprises, 2007), którą wydano do wystawy "Elvis Jumpsuits All Access", jaka odbyła się w 2007 roku. Była to pierwsza wystawa, na której zaprezentowano aż 56 kostiumów (wcześniej w Graceland w stałej ekspozycji było tylko 16), w tym "Blue Historic Suit". Jeśli chodzi o samą wystawę, źródła nie są zgodne. W założeniach miała trwać dwa lata, ale ponoć w pierwotnym kształcie była dostępna znacznie krócej (mówi się nawet tylko o kilkunastu dniach), część kostiumów wycofano, a część poprzestawiano i pozostawiono już na zawsze w stałej ekspozycji.

Zagadkowa jest też sama sesja fotograficzna kostiumów Elvisa. Najstarsze wykorzystane z niej zdjęcie znalazłam w katalogu aukcyjnym z 1995 roku, ale kiedy rzeczywiście została wykonana i przez kogo, nie udało mi się ustalić. Raczej na pewno zleceniodawcą było Graceland. Jaki był cel tej sesji, też nie wiemy, choć można się domyślić, że miała służyć dokumentacji zdjęciowej kostiumów do celów archiwalnych.

Szkoda, że nie sfotografowano też pasa. Przydałoby się jakieś jego dobre zdjęcie.

Jumpsuit "Blue Historic Suit" sfotografowany na specjalnej sesji fotograficznej kostiumów scenicznych Elvisa (przypuszczalnie na początku lat 90. lub nawet jeszcze w latach 80.). Na drugim zdjęciu strona z książki "Elvis Jumpsuits All Access: Special Exhibition at Graceland" (Elvis Presley Enterprises, 2007), wydanej do wystawy "Elvis Jumpsuits All Access"



Ex Post

Ostatnie ustalenia (5 października 2021):

A jednak jumpsuit był wystawiany dużo wcześniej. Poniższe zdjęcia rzekomo zostały wykonane w 1980 roku, a więc jeszcze przed otwarciem Graceland dla zwiedzających. Wtedy były już tam zrobione różne ekspozycje, ale udostępniano je tylko wybranym.

Jumpsuit "Blue Historic Suit" sfotografowany w Graceland w 1980 roku. Tylko to biały, czy niebieski? Po lewej zdjęcie jakie znalazłam, a po prawej przyciemnione. Zdjęcie poniżej zostało zrobione tego samego dnia, a kostium widoczny jest zupełnie z tyłu, po lewej
 
 
*
*      *
*      *      *


Ostatni nowy jumpsuit "Blue Historic Suit" eksponowany na wystawach, w którym Elvis miał wystąpić w czasie swojej sierpniowej trasy koncertowej (od 17 do 28 sierpnia 1977 roku). Trzy ostatnie zdjęcia dodałam chociaż właściwie tego jumpsuitu nie widać, aby pokazać inna jego ekspozycję, na której ukryto go za innymi kostiumami

Elvis w jumpsuicie "Blue Historic Suit", w którym miał wystąpić w czasie swojej sierpniowej trasy koncertowej (od 17 do 28 sierpnia 1977 roku). Oczywiście zdjęcia są  fotomontażem i zostały zrobione przez fanów, abyśmy lepiej mogli go sobie wyobrazić w tym kostiumie. Szkoda tylko, że podłożono fotografie Elvisa z okresu, w którym nie prezentował się zbyt dobrze, zamiast zdjęć z 1974 roku, kiedy wyglądał podobnie jak w przeddzień swojej śmierci

P. S.

Większość zdjęć po otwarciu w nowy oknie będzie można zobaczyć w większym rozmiarze.


piątek, 24 lutego 2017

Jumpsuit - White Cisco Kid Vest

Nazwa najczęściej spotykana:  White Cisco Kid Vest Two Piece Suit
Nazwa alternatywna:  White Cisco Kid Cobweb Two Piece Suit
Inne nazwy:  English Lord Two Piece White Suit,  White Cisco Kid Two Piece Suit Without Yoke
Linia / Seria:  Cisco Kid Vest
Kolor wiodący:  biały
Linia kolorystyczna:  biała
Części kompletu: 2
Ilość elementów: 4
  • kamizela - biała, bez rękawów; zdobiona złotymi gwiazdami, utworzonymi za pomocą nabitych ćwieków; bez obojczyka; poły zaokrąglone; kołnierz napoleoński, zdobiony ćwiekami;
  • spodnie - białe, materiałowe, z białą fałdą w dole nogawki; na bokach zdobienie w formie złotych gwiazd, nabijanych ćwiekami (tak jak na kamizeli);
  • koszula - satynowa, typu "puffy sleeve" (czyli z bufkami na rękawach i falbanką zamiast tradycyjnego mankietu); przewidziana i zakładana biała, czerwona oraz czarna;
  • pasek I - biały, skórzany, nabijany złotymi ćwiekami; pokryty czarnymi kwadratami, ułożonymi narożnikami do brzegów pasa (w szalkę, karo); kwadraty przemiennie pokryte głowami lwów - wytłoczonymi na okrągłej złotej blasze i wypukłymi z oksydowanego złota lub brązu, z kółkami w pyskach, do których podwieszone są dwa rzędy złotych łańcuchów; bardzo przypomina pas "Lion Head" i pewnie był na nim wzorowany; nazywany "Cisco Kid";
  • pasek II - złoty, metalowy; składający z kilku równych, prostokątnych blaszek i klamry zdobionej szafirami, cyrkoniami i rubinami; nazywany "Gold Attendance";
Ilość egzemplarzy:  prawdopodobnie jeden;
Chustki dla publiczności:  białe (prawdopodobnie również czarne i czerwone);
Projekt i wykonanie:  Bill Bellew; IC Costume Co.
Używany na koncertach:
  • 31 lipca 1971 roku, o godzinie 24:00 (Midnight Show), w Sahara Hotel Lake Tahoe, NV (Gold Attendance Belt; czerwona "puffy sleeves");
  • prawdopodobnie już w Sezonie 4 (od 26 stycznia do 23 lutego 1971 roku), w International Hotel w Las Vegas, NV (dokładne daty nie są znane);
  • Sezon 1 (od 20 lipca do 2 sierpnia 1971 roku), Sahara Hotel w Lake Tahoe, NV (dokładne daty nie są znane);
  • Sezon 5 (od 9 sierpnia do 6 września 1971 roku), ale tylko w pierwszych dniach sierpnia, w International Hotel w Las Vegas, NV (dokładne daty nie są znane);

Opis:

Seria "Cisco Kid" pojawiła się w garderobie scenicznej Elvisa w 1971 roku i tylko w tymże roku użytkował ją na scenie. Dwuczęściowe kostiumy z tej serii nosił także prywatnie.

"Cisco Kid Vest", do której zaliczany jest omawiany kostium, to jakby podseria serii, gdyż "Cisco Kid" dzieliła się na trzy grupy strojów:
- jednoczęściowe ze skórzanym obojczykiem ("Cisco Kid"),
- dwuczęściowe ze skórzanym obojczykiem ("Cisco Kid Two Piece"),
- dwuczęściowe bez doszywanego obojczyka ("Cisco Kid Vest").

W ramach grupy "Cisco Kid Vest" powstały trzy stroje: niebieski, czarny i biały, ten tutaj omawiany. Składały się z kamizelki oraz spodni w tym samym kolorze. Do każdego kompletu przewidziano przynajmniej dwie, jednokolorowe koszule typu "puffy sleeve" i prawdopodobnie tylko takie Elvis ubierał na scenę (tak przynajmniej wskazuje zachowany materiał wizualny). Prywatnie także, chociaż mówi się, że czasem ubierał do nich również koszule typu "paisley" i inne.

W przypadku tych trzech kompletów z podserii "Cisco Kid Vest", fałdy w nogawkach spodni są w kolorze kostiumu, tak jak w kostiumach dwuczęściowych z kolorowymi obojczykami. Trochę inaczej wygląda to w przypadku kostiumów jednoczęściowych, w których fałdy w nogawkach spodni były w kolorze obojczyków.

Jeśli chodzi o podserię "Cisko Kid Vest", Graceland nie wystawia pełnych kompletów, tylko same kamizelki. Dwie z nich (biała i niebieska), od czasu do czasu, są pokazywane na wystawach. Czarną, Elvis podarował Felton'owi Jarvis'owi podczas jednej z sesji nagraniowych w Graceland. Niestety, źródło nie precyzuje, na której, lecz wiemy, że były tylko dwie takie sesje, obie w 1976 roku. Pierwsza: od 2 do 8 lutego 1976 roku, druga: od 29 do 31 października 1976 roku.

Gdzie są spodnie od "White Cisco Kid Vest" nie wiemy. Mówi się, że trafiły w prywatne ręce lub leżą w magazynach archiwów Graceland.

Do całej serii "Cisco Kid" Elvis zwykł używać tylko dwóch pasów: "Cisco Kid" oraz "Gold Attendance" (prezent - nagroda od International Hotel za pobicie rekordu frekwencji gości w Showroomie). Z bardzo skromnego materiału zdjęciowego jaki mamy, wynika iż pas "Cisco Kid" zakładał głównie do jednoczęściowych kostiumów z tej serii, więc można przypuszczać, że do "White Cisco Kid Vest" używał wyłącznie "Gold Attendance". Na żadnym ze zdjęć pasa dobrze nie widać.

Z uwagi na wielość kostiumów z tej serii, przypuszczalnie większość z nich była wykonywana tylko w pojedynczych egzemplarzach. Zdaje się to potwierdzać właśnie "Black Cisco Kid Vest Two Piece Suit", który nie pojawiał się na wystawach organizowanych po śmierci Elvisa.

Jeśli chodzi o dostępność "White Cisco Kid Vest Two Piece Suit" w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co., to można go nabyć wyłącznie w częściach - osobno kamizelkę, spodnie, koszulę oraz pas - w ten sposób kompletując całość.

* * *

Kilka słów o nazwie serii "Cisco Kid". Trudno powiedzieć czy był to pomysł Billa Belewa (projektanta), czy Elvisa. Niemniej samą nazwę, jedni wywodzą od filmu o tym samym tytule, inni sięgają jeszcze dalej, do opowiadania "The Caballero's Way" (publikowanego w ramach kolekcji "Heart of the West", w magazynie "Everybody's Magazine", lipiec 1907 roku), Williama Sydneya Portera (11.09.1862 – 5.06.1910), pisarza amerykańskiego, specjalizującego się w krótkich formach literackich, piszącego pod pseudonimem O. Henry. To on po raz pierwszy nazwał tak (Cisco Kid) swojego bohatera. W 1931 roku powstał film o tym samym tytule, który nazwisko i charakter głównego bohatera zaczerpnął z tego samego opowiadania O. Henry'iego (film nie był ekranizacją opowiadania, ale to na nim oparto scenariusz). W późniejszych latach powstały kolejne filmy o tym tytule, a sama postać stała się niejako ikoną, często wykorzystywaną (w filmie, radiu, telewizji, komiksach) do przedstawiania złożonych charakterologicznie, wyrazistych postaci Zachodu, nie zawsze grzecznych (czasem byli to bandyci, innym razem heroiczni bohaterowie).

Przypuszczalnie ta wyrazistość i złożoność charakterologiczna postaci oraz jej południowe korzenie zainspirowały Elvisa i/lub jego projektanta. Amerykanie lubują się w takich fikcyjnych postaciach, a Cisco Kid właśnie taką jest. Dlatego nie dziwi nazwanie tak serii kostiumów dla Elvisa, który na scenie, raz uwznioślony wyśpiewywał bałwochwalcze utwory gospel, by za chwilę przejść do aksamitnego, eterycznego, subtelnego wykonania piosenki o miłości, później dla odmiany zarzucić biodrami w rytmie rhythm and bluesa lub rock and rolla doprowadzając publiczność na skraj ekscytacji. Elvis idealnie wpisywał się w obraz tej fikcyjnej postaci, był właśnie takim anielsko-diabolicznym Cisco Kidem sceny.

*      *      *
*      *
*


Ex Post

Ostatnie ustalenia (4 lutego 2020 roku):

Kamizelka od "White Cisco Kid Vest" była też prezentowana na dwóch wystawach w Brazylii - "Elvis Experience Brasil 2012" (od 9 maja 2012 do 2 grudnia 2012, w budynku Shopping Eldorado, w Sao Paulo) i "Elvis Experience Brasil 2013" (od 16 maja do 2 lipca 2013 roku, w budynku Barra Shopping Sul, w Porto Alegre). Z 2013 roku udało mi się znaleźć tylko jedno, gdzie kamizelka jest dość słabo widoczna.


Ex Post

Ostatnie ustalenia (3 kwietnia 2020 roku)

W lutym 2020 roku w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. pojawiła się replika pasów do czarnych wersji "Cisco Kid" z czarnymi obojczykami oraz do kostiumu "Black Sunlight Suit".

Niestety nie wiemy, których pasów Elvis używał do podserii "Cisco Kid Vest", czy standardowych "Cisco Kid", czy może "Sunlight", który podobnie jak "Cisco Kid Vest" był jednokolorowy i miał prawie identyczną kamizelkę.

Oczywiście do tej wersji kostiumu pas byłby cały biały, niezależnie czy zastosowano wzór "Cisco Kid", czy "Sunlight".


Ex Post

Najświeższe ustalenia (z 26 marca 2021 roku):

W dobie wirusa także Graceland musiało wprowadzić ograniczenia w odwiedzaniu posiadłości Króla. Lecz dzięki temu powstała nowa seria króciutkich filmików na YouTube - "Inside The Archives". Dzięki tej serii pierwszy raz możemy zajrzeć do miejsca Graceland Archives, gdzie zgromadzono zdecydowaną większość artefaktów związanych z Elvisem, dla których zabrakło powierzchni wystawowej.

W "Inside The Archives" dyrektorka archiwów - Angie Marchese - prezentuje, rzekomo losowo, niektóre z tych pamiątek. W jednym z odcinków - "Inside The Archives" (Bill Belew) - pokazała kilka faktur i szkiców projektowych Billa Belewa, właściciela firmy I. C. Costume Co., która szyła dla Elvisa odzież sceniczną i prywatną. Między innymi szkic projektowy "White Cisco Kid Vest". Patrz zdjęcia poniżej pierwszego szkicu projektowego.


Ex Post

Ostatnie ustalenia (23 kwietnia 2021 roku):

Kiedyś znalazłam zdjęcie z jakiejś wystawy organizowanej przez Graceland, na której w jednej z gablot umieszczono cztery kamizelki od dwuczęściowych kostiumów z serii "Cisco Kid", w tym górę od "White Cisco Kid Vest Suit" (zdjęcie pod zdjęciami kostiumu z innych wystaw).


Ex Post

Ostatnie ustalenia (22 czerwca 2023 roku):

Poniższe zdjęcie jest już w poście nieco gorszej jakości. Teraz udało mi się znaleźć nieco lepszej jakości, a co najważniejsze opisane, gdzie i kiedy dokładnie zostało zrobione - 6 lipca 1974 roku, na wyjeździe z Graceland.

Elvis w kostiumie "White Cisco Kid Vest Suit" poza sceną. Tutaj w aucie wyjeżdża z Graceland, a z tyłu siedzi Linda Thompson. To 6 lipca 1974 roku

*
*      *
*      *      *


Szkic projektowy dla jumsuitów "Cisco Kid Vest". Niestety nie udało mi się zdobyć zdjęcia samego szkicu, więc załączam zdjęcie strony z książki "Fashion for a King"

Szkic projektowy  jumsuitu "White Cisco Kid Vest" (w rzeczywistości jest to wspólny szkic dla wszystkich "Cisco Kid Vest"), jaki mogliśmy zobaczyć w odcinku z Graceland Archives - »"Inside The Archives" (Bill Belew)"

Replika kamizeli od kostiumu "Black Cisco Kid Vest Two Piece", jaką możemy zakupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. oraz satynowe koszule typu "puffy sleeve" (z bufkami i falbanką zamiast tradycyjnego mankietu), w kolorach jakie Elvis zakładał do tego stroju, a także białe spodnie

Replika białych spodni do dwuczęściowych kompletów "White Cisco Kid" z firmy Ann Jumpsuit Maker (AJM)

Do kostiumu "White Cisco Kid Vest Two Piece" Elvis na pewno zakładał "Gold Attendance", który dostał od International Hotel

Replika pasa "Black Cisco Kid Black Shoulder Belt", przewidzianego do czarny kostiumów "Cisco Kid" z czarnymi obojczykami. Do "White Cisco Kid Vest" byłby taki sam tylko cały biały

Replika pasa do kostiumu "Black Two Piece Sunlight Suit" jaka pojawiła się w sklepie firmy B & K Costume Co. na początku 2020 roku. Do "White Cisco Kid Vest" byłby taki sam, tylko cały biały

Oryginalna kamizelka od kostiumu "White Cisco Kid Vest Two Piece" (niestety kolor jest trochę przekłamany). Widać dobrze zaokrąglone poły, które były tylko w kamizelkach z grupy "Cisco Kid Vest", w kostiumach dwuczęściowych ze skórzanym obojczykiem były proste (z narożnikiem)

Kostium "White Cisco Kid Vest Two Piece" na wystawach, a właściwie sama kamizelka, bo tak Graceland wystawia grupę "Cisco Kid Vest". Bardzo często do ekspozycji dodają trzecią kamizelkę od "Lilac Blue Cisco Kid Dark Blue Yokes Suit". Na ostatnim zdjęciu góra kostiumu widoczna jest z tylu, obok góry od "Blue Cisco Kid Vest Two Piece"

Oryginalna kamizelka od kostiumu "White Cisco Kid Vest" była również pokazywana na dwóch wystawach w Brazylii, w 2012 roku w Sao Paulo i w 2013 roku w Porto Alegre (ostatnie zdjęcie od dołu)

Zdjęcie jumpsuitu "White Cisco Kid Vest Suit" na wystawie, właściwie tylko jego góry. Niestety nie wiem na jakiej i gdzie, ale z pewnością organizowanej przez Graceland, o czym świadczą pozostałe eksponaty

Kostium "White Cisco Kid Vest Two Piece" z koszulą typu "paisley", jaką przypuszczalnie również zakładał Elvis (podobną, bo ta jest współczesna ze sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co.)

Elvis na scenie w jumpsuicie "White Cisco Kid Vest", czerwonej koszuli i pasie "Gold Attendance". Wszystkie zdjęcia są z Sahara Hotel Lake Tahoe, z koncertu o godzinie 24:00 (Midnight Show), 31 lipca 1971 roku. To drugie jest tak fatalnej jakości, że dałam je w dwóch różnych jasnościach, co niestety wizualnie niczego nie poprawiło. Ostatnie dwa z maską goryla na twarzy, którą znamy już z innych występów

Elvis na scenie w jumpsuicie "White Cisco Kid Vest", białej koszuli i pasie "Gold Attendance". Tutaj zmiana jasności też niczego nie poprawiła, dalej na obu wygląda tragicznie. Chociaż na pierwszy rzut oka scena przypomina nam tą z International Hotel w Las Vegas, to zdjęcie również pochodzi z Sahara Hotel Lake Tahoe

Elvis prywatnie w jumpsuicie "White Cisco Kid Vest" i w białej koszuli (niestety, tu też niewiele widać i nie można zobaczyć jak wyglądał w tym stroju w całej okazałości)

Tutaj prawdopodobnie także Elvis prywatnie w jumpsuicie "White Cisco Kid Vest" i w białej koszuli - niby nie widać wzoru, tylko lekkie cienie, ale nie przypominam sobie innej białej kamizelki w jego garderobie

Dziesięciominutowy klip, całkiem dobrej jakości, z wystawy "Elvis Experience Brasil 2012", na której zaprezentowano również i ten jumpsuit


P. S.

Więcej informacji o serii "Cisco Kid" w suplemencie 4 do Listy Jumpsuitów - Jumpsuity - seria CISCO KID.

Większość zdjęć po otwarciu w nowym oknie będzie można zobaczyć w większym rozmiarze.