♥ Kobiety - Alis Lesley

Alis Lesley jest pewnym kuriozum w historii rock and rolla. Wydała tylko jednego singla, a znana była na całym świecie. To chyba jedyny taki przypadek w historii muzyki, ewenement.

Prawdopodobnie przyczynił się do tego jej zręcznie dobrany marketingowo pseudonim sceniczny, jaki sobie wybrała - „The Female Elvis Presley”. Rozsławiło ją nazwisko Elvisa Presleya, co pozwoliło jej utrzymać rozgłos przez prawie cztery lata (1956-1959), mając na koncie zaledwie jednego singla, czyli raptem dwie piosenki! Kiedy zaczynała krótko używała pseudonimu "The Malice".

To świetny przykład, co potrafi zdziałać nazwisko Elvisa, jaką ma magię przyciągania i oddziaływania. Niemniej Alis Lesley była prawdziwą fanką Elvisa i to on zainspirował ją do spróbowania na scenie.

Stała się sławna nie tylko w Stanach, ale także w innych krajach, a co najciekawsze, ciągle o niej pisano. Może dlatego, że stale starała się dostarczać tematów prasie. Zawsze występowała na boso, tłumacząc, iż buty ją ograniczają. Wskakiwała na fortepian i na wszystko co się dało a było na scenie, tańczyła, wyginała się, wymachiwała gitarą, kładła się na podłodze i turlała po niej śpiewając, a to wszystko w latach 50. było uznawane za skandaliczne zachowanie, zwłaszcza w przypadku młodej kobiety. Po prostu naśladowała Elvisa, aby jak najbardziej zbliżyć się do jego wizerunku scenicznego.

"Pomimo faktu, że nie była dobrze znana jako artysta nagrywający, wiele historii o Lesley pojawiło się w gazetach i czasopismach, w tym „Boston Globe”, „Chicago Tribune” i „Washington Post”. Wycieczka do Australii - gdzie pojawiła się z Little Richardem, Gene Vincentem i Eddie Cochranem, a później do Kanady, przyniosła jej międzynarodową prasę. Wiele raportów pochodziło z miast, w których występowała w klubach, a większość fascynacji dotyczyła jej wyglądu i wybryków scenicznych".

W Australii do amerykańskiego teamu dołączył lokalny rocker Johnny O'Keefe. Niestety trasa została przerwana, gdy Little Richard przeszedł „doświadczenie religijne” (nie wiem na czym polegało) i na kilka lat wycofał się z rock'n'rolla.

Jej wygląd też prowokował. Górą niczym uczennica - biała bluzeczka z ciemną aksamitką związaną pod szyją w małą kokardkę i włosy zaczesane w przykładny kucyk z tyłu, z perfekcyjnie wymodelowaną grzywką z przodu. Dołem, jak facet - spodnie z wydłużonym stanem, zwieńczone szerokim pasem hiszpańskim, noszonym tylko przez panów, w jakich lubował się też Elvis. A łobuzerskiego wizerunku dopełniały jej nieobute stopy. Czasopisma dla mężczyzn próbowały ją też wykreować na seksbombę, celując w bardziej niszowe gusta płci męskiej, dla wszystkich lubiących "niegrzeczne dziewczynki" w stylu "uczennica z piekła rodem". Kiedy gazety nie dysponowały świeżymi informacjami o Alis Lesley, tworzono fikcyjne opowiadania, z nią w roli głównej bohaterki:

"Magazyny męskie, w tym „Real Men” i „Tempo”, zawierały również artykuły fabularne na temat Alis Lesley. Profile te sugerowały, że chociaż założyła męskie ubranie i śpiewała o „Heartbreak Harry”, jest kobietą. Lesley była sprzedawana z myślą o heteroseksualnych mężczyznach".

Mniej więcej od połowy października do połowy listopada 1956 roku, Elvis praktycznie miał wakacje. Częściowo spędzał czas ze swoją dziewczyną Natalie Wood i kumplem Nickiem Adamsem, jeżdżąc na swoim nowym Harleyu Davidsonie. Później wyjechał ze Scottym, DJ Fontaną i Billem, zabierając ze sobą kilku przyjaciół, zatrzymując się w Toledo (OH), Cleveland (OH), Troy (KY) i Louisville (KY). Na koniec udał się z Bitsy Mottem, Gene Smithem i Richardem Dougherem do Las Vegas. Tam zamieszkali w hotelu New Frontier, gdzie pół roku wcześniej dał dwutygodniowe występy (od 24 kwietnia do 6 maja 1956 roku). Przez te dziesięć dni pobytu w Las Vegas bywali w nocnych klubach, ale przede wszystkim chodzili na koncerty innych wykonawców (na przykład widzimy go na scenie i poza nią z Liberace, z którym się zaprzyjaźnił).

13 listopada 1956 roku, zawiodło ich do Silver Slipper Casino, gdzie tego wieczoru swój występ miała "Alis Lesley, The Female Elvis Presley".

Przyznam szczerze, iż zastanawiałam się, czy faktycznie był to przypadkowy wybór Elvisa, usłyszał jej pseudonim sceniczny ze swoim nazwiskiem i postanowił ją zobaczyć, a może maczał w tym palce jego menadżer Tom Parker? Lecz nie znalazłam wyjaśnienia, która z tych trzech opcji zaistniała, w żadnym źródle.

Po występie Alis Lesley, Elvis poszedł za kulisy. Tak się poznali. O dziwo, mamy nawet trochę zdjęć z tego spotkania - zza kulis i chyba z jej apartamentu, sądząc po wyposażeniu pomieszczenia.

Ile razy rzeczywiście się widzieli, źródła nie dają odpowiedzi. Rzekomo to nie było tylko jednorazowe spotkanie. Ponoć później, podczas jego dalszej bytności w Las Vegas, spotkali się ze sobą przynajmniej jeszcze jeden raz i wtedy doszło między nimi do zbliżenia. Acz nie znalazłam żadnego wiarygodnego potwierdzenia, na przykład jej wypowiedzi. Jednak pamiętajmy, to były lata 50. i nawet te kobiety, które faktycznie spały z Elvisem, później się zarzekały (pytane w wywiadach, przez różnych autorów publikacji, czy fanów), że poza kilkoma pocałunkami i przytulaniem, do niczego więcej nie doszło.

W każdym razie jest wymieniana na listach kobiet Elvisa od zawsze i nie sądzę iż tylko dlatego, że Elvis pewnego razu odwiedził ją za kulisami po występie. Jeśli nawet doszło między nimi do współżycia, był to tylko seks, bez zaangażowania uczuciowego ze strony Elvisa i mało prawdopodobne, że kontakt został podtrzymany po jego wyjeździe z Las Vegas.

W ogóle, jeśli chodzi o wywiady z Alis Lesley, to do dziś przetrwała informacja tylko o jednym z nich, z 1959 roku, co wydaje mi się dziwne zważywszy na ilość prasy jaką miała prawie na całym świecie i znowu podkreślę ... mając na swoim artystycznym koncie zaledwie jeden wydany singiel... i nic więcej. Prawdopodobnie tych wywiadów było znacznie więcej, aczkolwiek wiedza o nich nie zachowała się do naszych czasów (w każdym razie w tych powszechnie dostępnych źródłach).

Jej jedyny* singiel: „He Will Come Back to Me” / „Heartbreak Harry” wydała ERA Records, w 1957 roku. Jak napisano: "obie strony zostały ściśle wzorowane na stylu śpiewu Presleya". Singiel wśród krytyków przeszedł bez echa, a „Billboard” zauważył: „Lesley rymuje się z Presley i to jest sedno tej płyty”.

* W jakimś enigmatycznym hiszpańskim źródle znalazłam informację, że później do singla dodano jeszcze cztery piosenki („Handsome man”, „So afraid”, „Why do I feel this way”, „Don't burn your bridges”) i wydano go na longplayu "Barefoot Rockabilly Angel" przez amerykańską ERA Records i "He Will Come Back To Me" przez hiszpańską Sleazy Records.

Czy Elvis był na jej innych koncertach po tym jak się poznali, nie wiem na sto procent, ale chyba podczas tego samego pobytu w Las Vegas, był jeszcze raz. To wynikało z jakiegoś wpisu, który mówił, że to nie było ich jedyne spotkanie wtedy. Natomiast ona była na jego kilku koncertach zanim się jeszcze poznali i chyba później też.

Po występach w Quebecu w 1959 roku, powiedziała pewnemu reporterowi, że nie chce się zestarzeć w show-biznesie. Odtąd coraz rzadziej występowała, aż zniknęła w ogóle ze sceny i z klubów. W ostatnim wywiadzie ujawniła Hankowi Davisowi, że po ostatniej trasie wróciła do Arizony, aby opiekować się swoją chorą matką. Podjęła też pracę misyjną i jako nauczycielka, a od czasu do czasu śpiewała. W 1980 roku przeszła na emeryturę.

Las Vegas, 13 listopada 1956 roku - Elvis w klubie Silver Slipper Casino, gdzie po występie "Alis Lesley, The Female Elvis Presley", odwiedził ją za kulisami

O spotkaniu Elvisa z Alis Lesley przypomniano kilka lat temu w jednym z numerów "Elvis Files", magazynu dla fanów (Issue 5, wrzesień 2013)

Postery reklamowe z Alis Lesley. Na pierwszym z nich jest jakby twarzą reklamową ERA Records, gdzie nagrała swój jedyny singiel

Artykuły z różnych gazet o Alis Lesley, a także o jej spotkaniu z Elvisem Presleyem. Niestety, większość niekompletna, bo jak nie ma obrazka, to trzeba uciąć, a jakże!

Okładka płyty "He Will Come Back To Me", wydanej przez hiszpańską Sleazy Records, ale nie wiem, w którym roku. Niestety, okładki amerykańskiego wydania nie znalazłam. Natomiast jeśli chodzi o singiel, prawdopodobnie nie miał wcale okładki, tylko zwykłą obwolutę

Niestety nie mogę znaleźć zdjęcia oryginalnego singla z 1957 roku, ale jest wersja "NOT FOR SALE", ktora zapewne też nie miała okładki, tylko obwolutę

Wiele wskazuje, że gdy Alis Lesley zniknęła z show-biznesu, to jednak nie z głów wydawców. Tutaj przykład epki z 1965 roku z trzema utworami i okładką wzorowaną na okładce płyty Elvisa Presleya, nie tylko szatą graficzną, także doborem zdjęcia. Wyszło kilka płyt Elvisa z taką szatą graficzną, a te na rynki poza USA miały czasem inne zdjęcie (jak ta sama EPA na trzecim zdjęciu z Niemiec). Środkowe zdjęcie to LP (1956 rok) z taka samą okładką jak EPA (też 1956 rok) obok EPA (1965 rok) Alis Lesley na pierwszym zdjęciu. Potem fani zaczęli w ten sposób tworzyć sami okładki lub opatrywać zdjęcia podobną szata graficzną, jak to ostanie, czwarte