Jumpsuit - Beige Leather Emperor

Nazwa najczęściej spotykana: Beige Leather Two Piece Emperor Suit
Nazwa alternatywna: Beige Leather Two Piece Third Suit
Inne nazwy:  Beige Leather Two Piece Suit
Linia / Seria:  Beige Leather / "Las Vegas - Hilton Collection"
Kolor wiodący:  beżowy
Linia kolorystyczna: (nie dotyczy)
Części kompletu: 2
Ilość elementów: 2

• żakiet - beżowy do bioder, z pionowymi cięciami, wyprowadzonymi z rękawów z przodu i długimi pionowymi, zakończonymi przed linią barku z tyłu; rękawy wywijane, zakończone szerokim mankietem, zapinanym na dwa skórzane guziki; przy łączeniach karczku, mankietach i na kołnierzu, zdobiony malowanymi jeleniami, kwiatami i pnączami, z przewagą brązu i niebieskiego;
• spodnie - beżowe, z naszywanymi kieszeniami, sznurowanym rozporkiem, poszerzane u dołu; nogawki z owalnymi cięciami nad kolanami, bez fałdy; kieszenie, okolice łączeń kieszeni, okolice cięć nad kolanami, boki i doły nogawek, zdobione malowanymi jeleniami, kwiatami i pnączami, z przewagą brązu i niebieskiego;

Ilość egzemplarzy:  jeden;
Chustki dla publiczności:  białe (być może także inne)
Projekt i wykonanie:   Bill Morgan (projekt), North Beach Leathers (wykonanie)
Używany na koncertach:

• 24 sierpnia 1974 roku, o godzinie 24:00 (Midnight Show), w Hilton Hotel, Las Vegas (NV);
• 25 sierpnia 1974 roku, o godzinie 20:15 (Dinner Show), w Hilton Hotel, Las Vegas (NV);
• 27 sierpnia 1974 roku, o godzinie 20:15 (Dinner Show), w Hilton Hotel, Las Vegas (NV);
• 28 sierpnia 1974 roku, o godzinie 20:15 (Dinner Show), w Hilton Hotel, Las Vegas (NV);
• 29 sierpnia 1974 roku, o godzinie 20:15 (Dinner Show), w Hilton Hotel, Las Vegas (NV);
• 31 sierpnia 1974 roku, o godzinie 20:15 (Dinner Show), w Hilton Hotel, Las Vegas (NV).

Opis:

Kiedy w 1967 roku Bill Morgan, pochodzący z Meksyku, otwierał swoją firmę North Beach Leathers, zaprosił do współpracy swojego brata Franka Morgana, a także projektanta i przyjaciela Michaela Hobana. Firma szybko zyskiwała nowych klientów i otwierała kolejne sklepy, których w najlepszym okresie miała aż jedenaście.

Elvis o sklepie firmowym North Beach Leathers dowiedział się od innego artysty i przyjaciela - Jackie Wilsona, który kupił w nim jakieś stroje sceniczne i był z nich tak zadowolony, że polecił go Elvisowi. Tak przynajmniej twierdzi Bill Morgan w swojej książce "North Beach Leathers Tailors To The Stars", wspominają o tym też inne źródła. W 1970 roku Elvis wpadł tam z żoną i kupili kilka drobiazgów. Wtedy właśnie Bill Morgan poznał Presleyów. Odtąd Elvis został stałym klientem Billa Morgana i zachodził do niego prawie zawsze, gdy był w Hollywood.

Pewnego dnia wybrał się tam na większe zakupy, wybierając towaru za ponad 38 tysięcy dolarów (gdy pierwszy raz osobiście odwiedził sklep firmy w Hollywood, już bez Priscilli), a i później korzystał jeszcze z ich oferty niejednokrotnie.

Elvis dobrze się czuł w tych delikatnych skórzanych kostiumach z irchy. Postanowił sprawić sobie też kilka takich na scenę. Zamówił u Billa Morgana serię składającą się z ośmiu kostiumów, którą nazwano "Las Vegas - Hilton Collection". Prawdopodobnie wszystkie kostiumy miały być uszyte identycznie, a różnić się tylko zdobieniami. Piszę "prawdopodobnie", bo dwa z nich są jednak uszyte nieco inaczej - "Beige Leather Burnt Orange Suit" i "White Leather Iris Suit". Jednak w ich przypadku nie mamy pewności, czy pochodzą z zamówionej serii "Las Vegas - Hilton Collection", czy Elvis nabył je wcześniej lub później przy okazji innych zakupów w North Beach Leathers. Chociaż "White Leather Iris Suit", jest wymieniony w książce "North Beach Leathers Tailors To The Stars" Billa Morgana jako jeden z zamówionej serii "Las Vegas - Hilton Collection". Jest jeszcze jeden kostium "Wine Glass Leather Suit", jaki niektórzy próbują przypisać także do tej samej serii. Aczkolwiek z moich ustaleń wynika, że nie wchodził w jej skład, zresztą Bill Morgan w swojej książce go nie wymienia.

Większość źródeł mówi, że Elvis złożył zamówienie w 1974 roku, część podaje 1973 rok, co nie zgadza się z tym, co mówi nam Bill Morgan, który wskazuje koniec 1972 roku, kiedy to pobrał wymiary Elvisa właśnie pod kątem tej serii. Wysłał wtedy do hotelu dwóch swoich pracowników (Josepha i Denni'ego) i to oni pobrali od Elvis potrzebne wymiary. Wspomina też, że w małżeństwie Elvisa i Priscilli zaczęło się psuć, co też się zgadza - kilka miesięcy później, na początku 1973 roku, Priscilla wyprowadziła się z Graceland i przeniosła się do ich drugiego domu w Kalifornii. Zatem wszystko wskazuje na to, że to właśnie w 1972 roku Elvis namówił tę kolekcję, a pozostałe źródła, które podają rok 1974, sugerują się tylko zdjęciami z koncertów, gdzie Elvis ma na sobie kostiumy z tej serii i na tej podstawie domniemali, że musiał je zamówić na krótko zanim zaczął w nich występować. Zresztą, jaki cel miałoby pobieranie wymiarów na półtora roku wcześniej, czy składanie zamówienia z takim wyprzedzeniem? To nawet nie w stylu Presleya, który był zawsze w gorącej wodzie kąpany.

Z powyższego powodu mówi się też, że część kostiumów z tej serii Bill dostarczył Elvisowi już w 1973 roku i to właśnie wtedy nosił je na scenie (chodzi o pozostałe cztery, których nie ma na fotografiach z koncertów).

* * *

Trzeci z czterech znanych ze zdjęć ze sceny i kolejny z ośmiu kostiumów z kolekcji "Las Vegas - Hilton Collection", przygotowanej dla Elvisa przez Billa Morgana z North Beach Leathers.

Już nie pamiętam czy było to w jego książce, w jakimś wywiadzie lub artykule, w którym zacytowano Billa Morgana, w każdym razie powiedział kiedyś, że mieli z Elvisem dżentelmeńską umowę, chodziło o promocję jego firmy. Elvis obiecał mu, że wystąpi na swoich koncertach w każdym z ośmiu kostiumów serii i jak mówi Bill Morgan, Elvis słowa dotrzymał. Podał tam również, że Elvis nie tylko występował w tych kostiumach w Las Vegas, lecz również w Lake Tahoe oraz w innych miejscowościach na trasach. Aczkolwiek na razie nie znamy ani jednej daty spoza Hilton Hotel w Las Vegas. Przypomniałam sobie, na pewno wspominał o tym w liście uwierzytelniającym do kostiumu "White Leather Iris Suit", ale nie tylko, gdzieś jeszcze (chyba w książce lub wywiadzie).

List od Billa Morgana potwierdzający autentyczność kostiumu "White Leather IRIS Suit", w którym Bill zaświadcza, że Elvis zakładał kostiumy z serii "Las Vegas - Hilton Collection" nie tylko w Las Vegas

Jeszcze w kwestii formalnej odnośnie dat koncertów. Skądinąd świetna strona elvisconcerts.com, z której sama korzystam, po raz kolejny narobiła bałaganu. Pod datą koncertu o północy, 28 sierpnia 1974 roku, w opisie podała kostium "Beige Leather Rainfall Suit", ale załączyła zdjęcie, na którym Elvis jest w "Beige Leather Emperor Suit". Dwa dni straciłam próbując ustalić, w którym z nich w końcu wystąpił, jednak w "Beige Leather Rainfall Suit". Podobną pomyłkę mamy przy koncercie z 30 sierpnia 1974 roku, o 20:15 (Dinner Show), gdzie w opisie podano "Beige Leather Emperor Suit", a na dołączonym zdjęciu jest "Beige Leather Mermaid Suit" i to właśnie w nim wtedy wystąpił. Tych błędów przy serii "Beige Leather" jest więcej w bazie, ale o innych przy omawianiu konkretnych kostiumów.

Losy tego kostiumu są tylko częściowo znane. Nie wiemy jak trafił w prywatne ręce i kiedy to było, czy jeszcze za życia Elvisa, czy później. Na jego pierwsze ślady trafiamy dopiero w 2008 roku, kiedy był już własnością Grega Page'a, fana i kolekcjonera z Australii. Ponoć przed nim właścicielem kostiumu był niejaki Silvester, fan i kolekcjoner, interesujący się szczególnie garderobą Elvisa, który przez wiele lat prowadził swoją stronę Silvester's Elvis Wardrobe Page, dotąd uznawaną za najlepszą jeśli chodzi o jumpsuity (wspominałam już o niej wielokrotnie). Niestety, około 2015 roku przestała działać i nigdy nie dowiedziałam się dlaczego, ani co dzieje się z jej właścicielem.

Greg Page z Australii jest znaną lokalnie osobą, ponieważ był jednym z założycieli zespołu The Wiggles, śpiewającego głównie dla dzieci (kończył na uniwersytecie edukację początkową), jest też muzykiem i aktorem. Jak podaje Wikipedia oraz różne australijskie źródła, miał czwartą, co do wielkości kolekcję pamiątek po Elvisie Presleyu na świecie. Rzekomo w 2008 roku "przekazał kolekcję nowemu muzeum Elvisa w Parkes w Nowej Południowej Walii", jak podaje Wikipedia. Natomiast z moich wcześniejszych ustaleń wynika (obecnych również), że jest to trochę inaczej. Greg Page należy do tych kolekcjonerów, którzy dzielą się swoimi zbiorami z innymi, w sensie udostępniają, pokazują. Swoją kolekcję zawsze pokazywał na PARKES ELVIS FESTIVAL w Australii (Parkes, NPW), a w ciągu roku była wystawiana w The King's Castle Museum, będącego częścią Henry Parkes Museum (Peak Hill Road, Parkes, NPW 2870), umiejscowionego na terenie dużego kompleksu muzealno-kulturalnego w Henry Parkes Centre, przy Newell Highway 66/78, Parkes NSW 2870, Australia. Greg Page wcale im nie podarował swojej kolekcji, on ją im tylko udostępnia (wypożycza), a także aktualizuje i wymienia (zmienia ekspozycję raz w roku).

Byłam przekonana, że "Beige Leather Emperor Suit" ciągle tam jest. Jednak kiedy trafiłam na stronę Kennetha Dokkeberga z Norwegii, fana "Oriona" (czyli Jima Ellisa, tajemniczego impersonatora Elvisa Presleya, występującego w masce, przez lata uważanego niesłusznie za prawdziwego Elvisa Presleya, który wyszedł z ukrycia) i przeczytałam na niej informację, że w 2012 roku stał się posiadaczem oryginalnego "Beige Leather Emperor Suit" Elvisa Presleya, byłam zaskoczona. Nie spodziewałam się, że Greg Page pozbędzie się swojego najcenniejszego kostiumu Elvisa Presleya, jedynego oryginalnego jaki wtedy miał (reszta to repliki). Nawet przez moment pomyślałam, że być może Kenneth nie ma oryginału tylko jakąś kopię, ale nie, miał oryginał.

Ostatnie znane mi zdjęcie kostiumu "Beige Leather Emperor Suit" z Australii, z kolekcji Grega Page'a. Ekspozycja w The King's Castle Elvis Museum (Parkes, NPW). Zostało zrobione 3 czerwca 2011 roku

Ostatnie wzmianki potwierdzające, że kostium "Beige Leather Emperor Suit" jest w Australii, na które trafiłam, to materiały z 3 i 5 czerwca oraz 10 lipca 2011 roku. Po tym czasie w żadnych materiałach o kolekcji Grega Page'a, kostium ten nie jest już wymieniany.

Faktycznie "Beige Leather Emperor Suit" pojawił się na jakiejś wystawie (być może przedaukcyjnej), z której zdjęcia można zobaczyć poniżej. Dwa z nich mają datę 4 sierpnia 2011 roku, wtedy zostały zrobione. Niestety w żaden sposób nie mogę ustalić, co to była za aukcja i kiedy się odbyła. Kenneth Dokkeberg podaje tylko, że nabył "Beige Leather Emperor Suit" w 2012 roku, ale jakiś czas później dopisał: "AKTUALIZACJA: Garnitur jest teraz sprzedawany", lecz nie wynika z tego wpisu kiedy i gdzie. Zatem mogło to być między 2012 rokiem, kiedy kupił ten kostium, a 2018 rokiem, kiedy to trafiłam na tę stronę, zastając stan jaki podałam. Z drugiej strony patrząc na jego aktywność na stronie można przyjąć, że chodzi o okres od marca 2014 roku (pierwszy wpis) do września 2017 roku (ostatni wpis).

Analizowałam zdjęcia z 2011 roku. Na jednym z nich zauważyłam długą pelerynę "Alocha", która była wielokrotnie sprzedawana, między innymi 10 stycznia 2011 roku (na eBay) i 4 sierpnia 2012 roku. Na temat aukcji z 10 stycznia 2011 roku już nic nie można znaleźć. Natomiast 4 sierpnia 2012 roku, aukcje pamiątek po Elvisie Presleyu przeprowadzał dom aukcyjny Gotta Have Rock and Roll, niejako dwutorowo, ponieważ pamiątki z kolekcji Grega Page'a zostały wyodrębnione i opatrzone podtytułem: Special Addition: The Greg Page Elvis Presley Collection (45) (tytuł aukcji dla całości "The Rock & Roll Pop Culture Auction July 2012" - aukcję rozpoczęto już w lipcu, a jej zamknięcie nastąpiło 4 sierpnia 2012 roku). Na tej aukcji pojawiła się peleryna (długa "Alocha"), ale kostium "Emperor" nie. Zatem Kenneth Dokkeberg musiał go kupić na innej aukcji (chyba, że jakimś trafem ze strony Gotta Have Rock and Roll akurat ten jeden przedmiot licytacji został przez przypadek usunięty). Niemniej na zdjęciach z wystawy, na których jest długa peleryna "Alocha" i "Beige Leatcher Emperor Suit", jest data 4 sierpnia 2011, a nie 2012 roku. Ostatnie zdjęcia obu tych przedmiotów z Australii są z 3 czerwca 2011 roku. Dalsze losy peleryny "Aloha" są znane, ale kostiumu póki co, nie.

Prawdopodobnie "Beige Leatcher Emperor Suit" został sprzedany w sierpniu 2011 roku (ewentualnie nie poszedł wtedy wcale, albo to nie są zdjęcia z wystawy przedaukcyjnej), a później kolejny raz w 2012 roku na nieznanej nam aukcji (być może eBay, bo oni zwykle nie pozostawiają archiwów do wglądu, co tłumaczyłoby niemożność znalezienia danych aukcji), na której nabył go Kenneth z Norwegii.

I dalej znowu mamy pustkę, nie wiemy kto i kiedy kupił go od Kennetha Dokkeberga, ani gdzie obecnie się znajduje.

Elvis nosił ten kostium również prywatnie, podobnie jak wszystkie inne z tej serii. Nic nie wskazuje, by kostium wykonano w więcej niż jednym egzemplarzu.

Kiedy w sierpniu 1974 roku, Elvis występował na scenie w serii "Beige Leather", miał w zwyczaju przed sekwencją pokazu karate zarzucać na siebie górę czarnej karategi (zdjęcia w dalszej części postu). 3 września 1974 roku, Elvis udał się na koncert Toma Jonesa do hotelu Caesar's Palace w Las Vegas. Tom oczywiście przedstawił Elvisa publiczności i zaprosił go na scenę, po czym zapytał czy chciałby coś zaśpiewać. To jednak nie było możliwe z uwagi na jego kontrakt z RCA oraz kontrakt z Hilton Hotel na wyłączność w Las Vegas. Dlatego zamiast tego Elvis zaprezentował krótką demonstrację karate. Był wtedy ubrany w "Beige Leather Two Piece Emperor Suit" i górę od czarnej karategi.

Gdy patrzę na zdjęcia Elvisa na scenie w "Beige Leather Emperor Suit", mam wrażenie, że one nie pochodzą z jednego okresu czasowego, podobnie jak w przypadku o "Beige Leather Rainfall Suit", co zdaje się potwierdzać hipotezę, która mówi, że część z tych kostiumów nosił już rok wcześniej, choć nie ma na to żadnych dowodów w postaci zdjęć.

Repliki kostiumu nie ma w ofercie sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co., ponieważ oni wykonują tylko repliki strojów przygotowanych dla Elvisa przez IC Costume Company.

*      *      *

*      *

*

Ex Post

Ostatnie ustalenia (23 kwietnia 2019 roku):

W 2011 roku "Beige Leather Emperor Suit" trafił do muzeum Elvisa Graceland Randers (obecnie Memphis Mansion, po sprawie wytoczonej przez EPE, więcej patrz post "W hołdzie Elvisowi {6} - budowle") w Danii, gdzie prawdopodobnie jest do dziś. Ostatnie zdjęcie jakie znalazłam zrobiono w styczniu 2015 roku.

Ex Post

Ostatnie ustalenia (14 kwietnia 2021 roku):

Trafiłam na nowe dane dotyczące losów tego kostiumu, więc muszę to wszystko jeszcze raz opisać, żeby to trochę uporządkować. 

Losy tego kostiumu są tylko częściowo znane. Nie wiemy jak trafił w prywatne ręce i kiedy to było, czy jeszcze za życia Elvisa, czy później. Na jego pierwsze ślady trafiamy dopiero w 2008 roku, kiedy był już własnością Grega Page'a, fana i kolekcjonera z Australii. Ponoć przed nim właścicielem kostiumu był niejaki Silvester, fan i kolekcjoner, interesujący się szczególnie garderobą Elvisa, który przez wiele lat prowadził swoją stronę Silvester's Elvis Wardrobe Page, dotąd uznawaną za najlepszą jeśli chodzi o jumpsuity. Niestety, około 2015 roku przestała działać i nigdy nie dowiedziałam się dlaczego, ani co dzieje się z jej łaścicielem.

Kolecja Grega Page była wystawiana w The King's Castle Museum, będącego częścią Henry Parkes Museum, umiejscowionego na terenie dużego kompleksu muzealno-kulturalnego w Henry Parkes Centre w Parkes w Australii. Tam przez jakiś czas można było oglądać "Beige Leather Two Piece Emperor Suit". Ostatnie wzmianki potwierdzające, że kostium "Beige Leather Emperor Suit" jest w Australii, na które udało mi się trafić, to materiały z 3 i 5 czerwca oraz 10 lipca 2011 roku. Po tym czasie w żadnych materiałach o kolekcji Grega Page'a, kostium ten nie jest już wymieniany.

Następny ślad, to materiały z jakiejś wystawy, na której jest "Beige Leather Two Piece Emperor Suit" i peleryna "White Aloha Long Cape". Na dwóch zdjęciach widnieje data 4 sierpnia 2011 roku. I teraz mam wątpliwości, czy jest to jakaś wystawa przedaukcyjna, czy po prostu inna ekspozycja w The King's Castle Museum w Australii, na co wskazują pewne podobieństwa zdjęć z czerwca 2011 roku (Australia) i tych z sierpnia 2011 roku (wspomniana wystawa, być może przedaukcyjna).

Kolejny trop zawiódł mnie na stronę Kennetha Dokkeberga z Norwegii, fana "Oriona" (czyli Jima Ellisa, tajemniczego impersonatora Elvisa Presleya, występującego w masce, przez wielu uważanego niesłusznie za prawdziwego Elvisa Presleya, który postanowił wyjść z ukrycia) i przeczytałam na niej informację, że w 2012 roku stał się posiadaczem oryginalnego "Beige Leather Emperor Suit" Elvisa Presleya. Byłam zaskoczona, ponieważ nie spodziewałam się, że Greg Page pozbędzie się swojego najcenniejszego kostiumu Elvisa Presleya, jedynego oryginalnego jaki wtedy miał (reszta to repliki). Nawet przez moment pomyślałam, że być może Kenneth nie ma oryginału tylko jakąś kopię, ale nie, miał oryginał.

Czy pomiędzy Gregiem Page z Australii, a Kennethem Dokkebergiem z Norwegii był jeszcze ktoś właścicielem tego kostiumu, nie wiem. Jeśli wspomniana wcześniej wystawa z sierpnia 2011 roku była przedaukcyjną, to na pewno tak. Jeśli była to tylko zmieniona ekspozycja w The King's Castle Museum w Australii, w stosunku do tej z czerwca 2011 roku, to nie.

Kenneth Dokkeberg podaje, że nabył "Beige Leather Emperor Suit" w 2012 roku, aczkolwiek nie doprecyzowuje gdzie, kiedy, od kogo i za ile (być może na eBay, gdyż oni zwykle nie pozostawiają archiwów do wglądu, co tłumaczyłoby niemożność znalezienia informacji o aukcji lub też bezpośrednio od poprzedniego właściciela). Jakiś czas później Kenneth dopisał: "AKTUALIZACJA: Garnitur jest już sprzedany", lecz znowu nie podaje kiedy i gdzie. A zatem do sprzedaży mogło dojść między marcem 2014 roku (pierwszy wpis na stronie), a wrześniem 2017 roku (ostatni wpis). Ten okres możemy jeszcze zawęzić. Kiedy Kenneth zaczął prowadzić stronę w marcu 2014 roku, kostium był jeszcze u niego, ale w 2015 roku widzimy go na wystawie już w innym miejscu - Memphis Mansion* w Danii (wcześniej Graceland Randers).

* O tym obiekcie oraz historii zmiany jego nazwy przeczytacie w poście: "W hołdzie Elvisowi {6} - budowle".

Memphis Mansion należy do Henrika Knudsena, fana Elvisa i kolekcjonera. Jedyne datowane zdjęcia, jakie znalazłam z kostiumem "Beige Leather Emperor Suit" w tym muzeum pochodziły ze strony telewizji CNN, z materiału opatrzonego datą 8 stycznia 2015 roku. Dlatego przyjęłam, że mniej więcej w tym czasie zostały zrobione. Powiedzmy, że ekipa filmowa wybrała się do muzeum już wcześniej, czyli w 2014 roku. I wszystko by się zgadzało - Kennet Dokkeberg właścicielem od 2012 roku, a Henrik Knudsen od 2014 lub 2015 roku - gdyby nie pewne zdjęcie, które znalazłam jakiś czas później na stronie muzeum Memphis Mansion, datowane na 5 grudnia 2013 roku! Nie wiem jak wytłumaczyć tę rozbieżność. Jedyne wytłumaczenie jakie przyszło mi do głowy - kiedy Kennet zaprowadził swoją stronę nie był już właścicielem kostiumu, ale uznał za stosowne podzielić się informacją, że kiedyś był jego posiadaczem, o czym napisał w jednym zdaniu, a później dodał dopisek: "UPDATE: Suit is now sold". Tylko zrobił to trochę nieszczęśliwie (co myli) używając słowa "update" (uaktualnienie), bo taki zapis sugeruje, że w chwili pisania był ciągle w posiadaniu tego kostiumu, a do sprzedaży doszło nieco później. Powinien raczej użyć słowa "dopisek", "uzupełnienie" lub coś w tym rodzaju, albo po prostu napisać, że już nie ma kostiumu, bo go sprzedał.

Wszystko wskazuje na to, że kostium "Beige Leather Emperor Suit" nadal jest w Memphis Mansion w Danii.

Ex Post

Ostatnie ustalenia (28 stycznia 2022 roku):

Dotarłam do kilku ówczesnych recenzji uczestników koncertów, na których Elvis wystąpił w "Beige Leather Two Piece Emperor Suit". Zaskoczyły mnie opisy wyglądu tego kostiumu, przede wszystkim jego zdobień, które odbiegają od tych jakie widzimy na zdjęciach. Są tak odmienne, iż można nabrać przekonania, że był to zupełnie inny, nieznany nam kostium, kolejny z tej serii.

Większość opisów powtarza, iż kostium zdobiony jest "żółtymi i niebieskimi kwiatami". Niebieskie - zgoda, ale nie żółte!

24 sierpnia 1974 Midnight Show
Christine Colclough ("Elvis News Service Weekly", Issue 170-71, 2 października 1974):

"Elvis miał na sobie nowy dwuczęściowy garnitur, nieco mniej zdobiony niż garnitur 'Mermaid', ale z żółtymi i niebieskimi kwiatami, szlakami z liści bluszczu, brązowymi szwami i lamówkami".

27 sierpnia 1974 Dinner Show
Martha Collins ("Elvis News Service Weekly", Issue 167-68, September 24 1974):

"Na tym pokazie miał na sobie dwuczęściowy biały skórzany kostium. Jego krój jest westernowy, a wszystkie szwy są przeszyte na czerwono. Spodnie są zszyte nad kolanem po łuku, na środku pleców, wokół kieszeni i na środku z przodu. Są one sznurowane, a nie zapinane na zamek błyskawiczny. Koszula, noszona luźno bez rygla, miała zakrzywione szwy oraz karczek i mankiety. Kołnierzyk, karczek, mankiety i boki spodni były pomalowane delikatnie na żółto i niebiesko.

31 sierpnia 1974 Dinner Show
Johna Andrewsa ("Elvis News Service Weekly", Issue 174-75, October 1974):

"Na tym pokazie raczej zaspany Elvis pojawił się w białym dwuczęściowym garniturze z niebieskimi i żółtymi wzorami kwiatowymi".

Czy te opisy zdobień odpowiadają tym jakie na nim widzimy? Moim zdanie, nie. Pasują tylko niebieskie kwiaty. Nikt nie wspomina też o "sarenkach". Czyżby wzięto je za "żółte kwiaty"?! No nie chce mi się wierzyć. Sarenki stanowią największy element wzoru i naprawdę trudno ich nie zauważyć, zwłaszcza na karczku przodu i tyłu kostiumu, a także na mankietach. Poza tym ci wszyscy ludzie mieli lornetki i potrafili z najdrobniejszymi szczegółami opisać pierścienie Elvisa, więc dlaczego tak nierzetelne opisy zdobień?

Gdyby nie to, że mamy zdjęcia Elvisa w tym kostiumie, a żadnego w "białym z niebieskimi i żółtymi kwiatami", można by pomyśleć, że to dwa różne stroje. Teoretycznie jest to możliwe.

Martha Collins, w dalszej części swojej recenzji, do koncertu 27 sierpnia 1974 Dinner Show, podaje pewien bardzo istotny szczegół:

"Elvis, jak zwykle, miał swoje problemy z ubraniem! Podczas tego występu musiał ciągle podciągać spodnie do góry i rozerwał prawe kolano. Był dość zdegustowany - powiedział nam, że jego kuzyn uszył je dla niego w prezencie i wiedział, że kosztowały 500 dolarów".

W dalszej części swojej kolejnej recenzji, tym razem do koncertu 28 sierpnia 1974 Dinner Show, pisze:

"Ponownie miał na sobie biały skórzany garnitur, komentując, że wcześniej go podarł. Wspomniał również o zasznurowanych spodniach: »Są w porządku na scenie, ale nie wtedy, gdy musisz iść do łazienki!«".

Tylko na żadnym zdjęciu, czy to ze sceny, czy spoza niej, nie widać rozdarcia nad prawym kolanem, na fotografiach z wystaw, też nie! A zatem co? Dorobiono mu drugie spodnie? Czy może jednak kostium z opisów nie jest tym, który znamy ze zdjęć, lecz zupełnie innym i stąd te rozbieżności?

Teoretycznie może to potwierdzać wypowiedź Elvisa, w której mówi, że uszył go dla niego jego kuzyn w prezencie, ponieważ ten "Beige Leather Two Piece Emperor", jaki znamy ze zdjęć, z całą pewnością został zamówiony i opłacony przez Elvisa, a wchodził w skład serii "Las Vegas - Hilton Collection", którą zamówił osobiście u Billa Morgana, w firmie North Beach Leathers. Niemniej akurat do tej informacji, że to prezent od kuzyna, nie przywiązywałabym zbytniej uwagi, gdyż Elvis lubił rzucać takie nieprawdziwe teksty dla żartów, aby nadać "ważności" sprawie (zwrócić na coś lub kogoś uwagę), albo wtedy gdy chciał poinformować publiczność, że na widowni zsiada jakiś celebryta, jego znajomy lub przyjaciel, czy też ktoś z rodziny. Niemniej jeśli to rzeczywiście inny kostium, to może faktycznie prezent od kuzyna.

Zwróciłam też uwagę na podawany kolor - "biały". Może by mnie to nie zdziwiło, bo tak bywa z bardzo jasnymi kolorami, ale w przypadku pozostałych kostiumów, zwykle mówiono "kremowy".

Niemniej nie pasuje mi ta rozbieżność między opisami, a tym co widzimy na zdjęciach.

*

*      *

*      *      *

Kostium "Beige Leather Emperor Suit" na wystawach. Prawdopodobnie większość zdjęć pochodzi z wystaw przedaukcyjnych. Niemniej wyczytałam gdzieś, że chociaż był w rękach prywatnych, to czasami pokazywano go również na różnych wystawach w Las Vegas

Dopóki był w posiadaniu Grega Page'a z Australii, co roku w styczniu był wystawiany na Parkes Elvis Festival w Australii, a w ciągu roku w The King's Castle Museum, będącego ekspozycją w Henry Parkes Museum (ostatnie zdjęcie). Na pierwszym zdjęciu, Greg Page na tle rzeczy Elvisa Presleya, ale nie wiem gdzie je zrobiono, czy w jego posiadłości, czy podczas jakiejś wystawy na Parkes Elvis Festival

Elvis występuje na scenie w kostiumie "Beige Leather Emperor Suit" - zdjęcia głównie z sierpnia 1974 roku, w Hilton Hotel w Las Vegas, NV

Elvis na scenie podczas występów w jednym z kostiumów "Beige Leather", w Hilton Hotel w Las Vegas (NV). Niestety, nie mogę rozpoznać, który to z nich

Elvis na scenie w kostiumie "Beige Leather Emperor Suit" i bluzie od czarnej karategi, demonstruje ruchy karate. Ostatnie cztery zdjęcia są zrobione 3 września 1974 roku, w Caesar's Palace w Las Vegas, podczas koncertu Toma Jonesa. Pierwsze cztery, to Elvis na scenie w Hilton Hotel w Las Vegas, w sierpniu 1974 roku - część z nich, o ile nie wszystkie, pochodzi z koncertu 29 sierpnia 1974 roku (Dinner Show) w Hilton Hotel w Las Vegas. Natomiast co do dwóch środkowych zdjęć, piąte nie jestem pewna, a szóste - po lewej podczas koncertu Toma Jonesa w Caesar's Palace, a prawe chyba Hilton

Tutaj zdjęcia Elvisa na scenie w kostiumie "Beige Leather Emperor Suit" w jakiejś książce. Niestety nie wiem w jakiej, bo zdjęć nie opisano, ale na pewno nie jest to "Elvis Presley. Fashion for a King", Tommy Edvardsen i Atle Simen Larsen (2011)

Elvis w kostiumie "Beige Leather Emperor Suit" poza sceną. Trzecie i czwarte zdjęcie zrobiono 3 września 1974 roku, w Caesar's Palace w Las Vegas, po koncercie Toma Jonesa. Na przedostatnim zdjęciu i na kolażu, Elvis jest z Sheilą Ryan. Po biżuterii Elvisa wnioskuję, że wszystkie zdjęcia wykonano 3 września 1974 roku, ewentualnie tuż po północy 4 września 1974 roku, lecz nie mam pewności

Magazyn "Movie Mirror"* ze stycznia 1975 roku 

* "Movie Mirror", to magazyn (miesięcznik) dla fanów filmu i sceny, aktorów i artystów, który powstał na początku XX wieku. W 1941 roku wchłonął inny znany tytuł filmowy "Photoplay", który również był wydawany od początku XX wieku, dokładnie od 1911 roku. Czasopismo opublikowało swój ostatni numer 15 kwietnia 1980 roku. W latach 60. i 70. pojawiało się w nim wiele artykułów o Elvisie. 

Artykuł Angie Sheering (fanki z Wielkiej Brytanii), która spotkała się z Elvisem na backstage Caesar's Palace po koncercie Toma Jonesa, 3 września 1974 roku (środa) w Las Vegas. Artykuł został opublikowany w magazynie brytyjskiego fanklubu Elvisa Presleya (niestety nie podano numeru i daty). Jak widać na zdjęciu, Elvis poszedł wtedy na koncert Toma Jonesa ubrany w "Beige Leather Emperor Suit"

Zdjęcie okładki książki "North Beach Leathers Tailors To The Stars", Billa Morgana, na której znalazło się zdjęcie Elvisa w "Beige Leather Emperor Suit"

Kenneth Dokkeberg z Norwegii prezentuje kostium Elvisa "Beige Leather Emperor Suit", jaki zakupił na aukcji w 2012 roku, ale nie miał go zbyt długo, jakiś czas później wystawił go na sprzedaż

Film ten został umieszczony na YouTube 10 maja 2008 roku, a zatem materiał pochodzi sprzed tej daty. Greg Page, jeden z kolekcjonerów pamiątek po Elvisie opowiada o swojej kolekcji. Kostium "Beige Leather Emperor Suit" jest tutaj widoczny (powiedzmy) w tle, po prawej stronie za głową Grega, gdy siedzi na krześle (a po lewej widać białą karategę Elvisa), w dwóch miejscach  - od minuty 1:06 do minuty 1:16 i od minuty 2:58 do minuty 3:08

Kostium "Beige Leather Emperor Suit" w muzeum Graceland Randers w Danii. Na ostatnim zdjęciu kostium widać w dali, a na pierwszym planie jest Henrik Knudsen, właściciel Memphis Mansion (wcześniej zwanego Graceland Randers). Ostatnio kostium został przestawiony w inne miejsce (lepiej wyeksponowany) i umieszczony w specjalnie przygotowanej do niego gablocie, dzięki czemu można go oglądać z czterech stron (przedostatnie zdjęcie)

Elvis w kostiumie "Beige Leather Emperor Suit"podczas występów na scenie w Hilton Hotel w Las Vegas w 1974 roku (dwa klipy - część I i część II). Niestety nie wiem, który to koncert, bo na pewno nie ten z 30 sierpnia 1974 roku, o godzinie 24:00 (Midnight Show) jak to napisano na filmie, albowiem na tamtym koncercie Elvis wystąpił w kostiumie "Wine Glass Suit", a na tych filmikach jest w "Beige Leather Emperor Suit"

Elvis w kostiumie "Beige Leather Emperor Suit" podczas występów na scenie w Hilton Hotel w Las Vegas, o godzinie 24:00 (Midnight Show), 30 sierpnia w 1974 roku, w kostiumie "Beige Leather Emperor Suit" 

Elvis w kostiumie "Beige Leather Emperor Suit" podczas występów (data nieznana)

P. S.

Większość zdjęć po otwarciu w nowym oknie, ukaże się w rzeczywistej wielkości (większe).

* * *

Gregory John Page - australijski piosenkarz, muzyk i aktor, a także jeden z największych kolekcjonerów i fanów Elvisa Presleya. Bardziej znany jako Greg Page.

Urodził się 16 stycznia 1972 roku roku, w Sydney, Nowa Południowa Walia, Australia.

Najbardziej znany (zwłaszcza w Australii) jako oryginalny wokalista i członek-założyciel zespołu dziecięcego The Wiggles (od 1991 do 2006 roku, a następnie od 2012 do 2013 roku). Nagrał też kilka albumów solowych.

Jako nastolatek śpiewał z australijskim zespołem Cockroaches. Zgodnie z sugestią kolegi z tego zespołu, Anthony'ego Fielda, zapisał się na Uniwersytet Macquarie, by studiować wczesną edukację. Page, Field i gitarzysta Murray Cook, wraz z byłym członkiem Cockroaches i klawiszowcem Jeffem Fattem, połączyli swoje tło muzyczne i umiejętności nauczania, tworząc The Wiggles.

Najmłodszy członek grupy Gregory Page miał wtedy 19 lat. Field określił go jako „idealnego prostego mężczyznę”, z „dużym przyjaznym uśmiechem i łatwością grania na scenie”, co uczyniło go atrakcyjnym zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Podczas występu z The Wiggles, Page nosił żółte stroje (każdy z czwórki członków grupy miał swój kolor).

Jego solowy album „Taking Care of Country” z 2005 roku odzwierciedla zainteresowanie muzyką Elvisa Presleya. Został nagrany z zespołem TCB Band, back-up Elvisa. Wiosną 2003 roku, Page wystąpił też w Las Vegas z zespołem TCB Band. W 2002 roku, Page śpiewał wraz z australijskim naśladowcą Elvisa, Michelem Gerace. Jego drugi album z zespołem TCB Band, "Let It Be Me", został wydany w 2012 roku.

W dniu 29 listopada 2006 roku, Wiggles ogłosili, że Greg Page opuści grupę z powodu złego stanu zdrowia. Page zachorował w grudniu 2005 roku. Jako właściciel części Wiggles, Page otrzymał wypłatę około 20 milionów dolarów za swój udział.

Pod koniec 2009 roku, Page odzyskał wystarczająco siły po chorobie, by rozpocząć trasę koncertową z innym zespołem country. Założył też własną fundację Greg Page Fund, aby gromadzić fundusze i edukować opinię publiczną na temat nietolerancji ortostatycznej.

W 2012 roku, Greg Page dołączył do obsady edukacyjnego programu telewizyjnego dla dzieci Butterscotch's Playground. Page pomógł rozwinąć show z jego twórcami.

Był właścicielem czwartej co do wielkości kolekcji pamiątek Elvisa Presleya na świecie, prawdopodobnie po Graceland, Jimmy Velvecie i Jimi Curtinie. Najważniejsze pamiątki to: odzież Elvisa, akt małżeństwa, gitara, fortepian, ostatni Cadillac Presleya i oryginalne naszyjniki TCB. Od 2008 roku jego kolekcję można oglądać w "The King's Castle Elvis Museum", w Parkes w Nowej Południowej Walii (stan Australii).

Greg miał 5 lat, kiedy Presley zmarł w 1977 roku i kochał muzykę Presleya, ale nigdy nie myślał o zbieraniu pamiątek. Zaczął zbierać wszystkie rzeczy Elvisa zupełnie przypadkowo w 2005 roku. Akurat z The Wiggles koncertowali po Ameryce i mieli wolny dzień w Memphis:

„Mieliśmy wolny dzień w Memphis i wszyscy mieli zamiar zwiedzić Graceland. Poszedłem i to wszystko. Wcześniej interesowałem się jego muzyką, ale nie znałem historii tego człowieka. Ta wizyta zmieniła moje życie. Wiele mówi się o Elvisie, ale niewiele wiadomo o jego hojności i o to właśnie chodzi”. Greg udostępnia też swoją kolekcję na Parkes Elvis Festival i osobiście angażuje się w jego organizację. Impreza zbiera bardzo dobre opinie, nawet wśród osób, które trafiły tam przypadkowo, ze zwykłej ciekawości, jedną z nich przytoczę:

"Parkes NSW jest nie tylko domem dla radioteleskopu CSIRO opisywanego w The Dish, ale jest tak samo znany z corocznego festiwalu Parkes Elvis Festival, na który fani z całego świata przychodzą złożyć hołd gwieździe i świętować jego życie i muzykę. W weekend poszliśmy zobaczyć, o co chodzi i byliśmy całkowicie zachwyceni Parkes Elvis Museum. Okazuje się, że Greg Page (AKA żółty skivvy z The Wiggles) jest wielkim fanem Elvisa i ma rodzinę w Parkes. Jego niesamowita kolekcja ubrań, biżuterii, osobistych dokumentów, mebli, a nawet ostatniego samochodu Elvisa to wszystko na wystawie w The King's Castle Elvis Museum w Parkes. Nie wspominając o oryginalnym akcie małżeństwa jego i Priscilli, a nawet o ich łóżku małżeńskim!" Page został mianowany członkiem Orderu Australii w dniu 26 stycznia 2010 roku, za „służbę dla sztuki, w szczególności rozrywkę dla dzieci oraz dla społeczności jako dobroczyńcy i zwolennika wielu organizacji charytatywnych”. Jego pseudonim, według Anthony'ego Fielda, brzmi „Pagey”.

Jak widzimy z powyższego, Elvis nie tylko był mentorem dla muzyków, ale także dla ludzi, którzy z potrzeby serca niosą pomoc innym.

Na pierwszym kolażu Greg Page z zespołem The Wiggles, jako "żółty skivvy" oraz zdjęcia jego posiadłości. Na drugim, Greg Page z Priscilą Presley, zespołem TCB Band (oryginalnym Elvisa) oraz migawki z jego kolekcji pamiątek po Presleyu

* * *

Jimmy "Orion" Ellis - piosenkarz amerykański. W rzeczywistości Jimmy Hughes Bell. Urodził się 26 lutego 1945 roku, zginął tragicznie 12 grudnia 1998 roku.

Jimmy Ellis urodził się w Waszyngtonie, w domu samotnego rodzica. Jego akt urodzenia stwierdza, że matka była sekretarką o imieniu Gladys Bell, a ojcem był Vernon (NN, czyli o nieustalonym nazwisku), to też ciekawa zbieżność imion rodziców. Kiedy Jimmy Ellis miał niecałe dwa lata, przenieśli się do Birmingham w Alabamie. Kiedy miał cztery lata, został oddany do adopcji. Jego nową rodziną zostali R.F. i Mary Faye (z domu Hodges) Ellis, którzy zawarli związek małżeński 25 lipca 1931 roku. Jednak nie zaznał w tym domu miłości i czułości, jakiej potrzebuje dziecko. Rodzice byli bardzo sztywni (służbowi) - matka oziębła, a ojciec porywczy - aczkolwiek rzekomo o niego dbali, w sensie bytowym, a w dorosłym życiu wspierali. jednak nie potrafili okazywać dziecku czułości.

Jimmy Ellis był bardzo uzdolnionym dzieckiem. Świetnie grał w baseball, koszykówkę i piłkę nożną, co zaowocowało uzyskaniem stypendium sportowego w Middle Georgia Junior College w Cochran, skąd przeniósł się do Livingston State University. Był też utalentowany muzycznie, dobrze śpiewał, a także grał na bandżo i gitarze.

Uczęszczał do Orrville High School. Po wygraniu konkursu na targach stanowych jego pierwszym miejscem profesjonalnego występu był klub nocny Demon's Den w Albany, Georgia. Po ukończeniu szkoły pracował na farmie, a jednocześnie zajmował się śpiewem, co wkrótce doprowadziło go do podpisania kontraktu z Sun Records (tym samym, w którym wystartował Elvis). Jednak wówczas na świecie nie było miejsca dla drugiego Elvisa.

Do śmierci Presleya, Jimmy Ellis był mało znanym piosenkarzem. Miał głos bardzo podobny do głosu Elvisa Presleya, co po śmierci Presleya, postanowiła wykorzystać jego firma płytowa. Odtąd zaczął występować wystylizowany na Elvisa i z maską na twarzy. Przybrał pseudonim "Orion", który zaczerpnął z książki "Orion" Gail Brewer-Giorgio (patrz hasło "Orion" w "What is what"). Zwolennicy teorii upozorowanej śmierci Elvisa, szybko uwierzyli, że to prawdziwy Elvis Presley, który wyszedł z ukrycia. Dopiero wtedy stał się sławny.

Został zamordowany 12 grudnia 1998 roku, podczas napadu na jego lombard w Orrville (Alabama) - Jimmy's Pawn Shop. Jeffrey Lee został skazany za zabójstwo Jimmy Ellisa i jego pracownicy Elaine Thompson oraz usiłowanie zabójstwa drugiej pracownicy, Helen King, na karę śmierci, a jego odwołanie od wyroku zostało odrzucone w dniu 9 października 2009 roku.
Wydał dziesięć płyt, w latach 1978-1982.

W 2014 roku The Dan Lentino Management Group w Las Vegas uhonorował pośmiertnie Oriona (Jimmy Ellisa) nagrodą Lifetime Achievement Award.

W 2015 roku filmowiec Jeanie Finlay zrobił film dokumentalny o życiu i karierze Jimma Ellisa pod tytułem "Orion: Człowiek, który zostanie królem". Film zdobył nagrodę The Discovery Award na British Independent Film Awards 2015.

Więcej o nim w książce "True Disbelievers: The Elvis Contagion", R. Jerge Denisoff, George Plasketes.

Tragiczna postać, od urodzenia, aż po śmierć.

Jimmy Ellis, amerykański piosenkarz, który zyskał rozgłos dopiero kiedy zaczął występować jako tajemniczy ORION w masce. Przez wielu fanów wierzących w mistyfikację śmierci Elvisa uważany za prawdziwego Elvisa Presleya

P. S.

Większość zdjęć po otwarciu w nowym oknie, ukaże się w rzeczywistej wielkości (większe). 6.04.2019