Nazwa najczęściej spotykana: White Checkerboard Two Piece Suit
Nazwa alternatywna: White Nail Two Piece Suit
Inne nazwy: White Stud Two Piece Suit, White Two Piece Square Nail Suit
Linia / Seria: Checkerboard
Kolor wiodący: biały
Linia kolorystyczna: biała
Części kompletu: 2
Ilość elementów: 4
- żakiet
- biały, sięgający za pośladki, z długim, tylnym rozcięciem (do pasa); przód zdobiony metalowymi ćwiekami, w kształcie spłaszczonych piramidek, ubywających skokowo, po ukosie, od linii bioder do dołu; tył również pokryty metalowymi ćwiekami, ubywającymi skokowo do początku rozcięcia (co sprawia wrażenie klina, kończącego się na rozcięciu); kołnierz napoleoński, ozdobiony napami;
- spodnie - białe; rozkloszowane dołem, przypuszczalnie z białą fałdą (patrz opis); boki, na całej długości, zdobione metalowymi ćwiekami w kształcie piramidek;
- koszula - na pewno czarna, typu puffy sleeve (patrz opis);
- pasek - przypuszczalnie "Gold Attendance" - złoty, metalowy; składający się z kilku równych, prostokątnych blaszek
i klamry zdobionej szafirami, diamentami i rubinami;
Ilość egzemplarzy: tylko jeden;
Chustki dla publiczności: nie wiadomo (prawdopodobnie białe i czarne);
Projekt i wykonanie: Bill Bellew; IC Costume Co.
Używany na koncertach:
- prawdopodobnie Sezon 4 (od 26 stycznia do 23 lutego 1971 roku), w International Hotel w Las Vegas, NV (dokładne daty nie są znane);
- prawdopodobnie
także w Sezonie 1 (od 20 lipca do 2 sierpnia 1971 roku) w Sahara Hotel w
Lake Tahoe, NV (dokładne daty nie są znane);
- prawdopodobnie jeszcze na początku Sezon 5 (od 9 sierpnia do 6 września 1971 roku), ale najwyżej w pierwszych
dniach, w International Hotel w Las Vegas, NV (dokładne daty
nie są znane);
Opis:
Tak jak wspominałam we wprowadzeniu do listy jumsuitów ("
Jumpsuity"), w tego typu wykazach nie umieszcza się tych kostiumów, których nie można potwierdzić zdjęciami z występów Elvisa na scenie lub przynajmniej zdjęciami z wystaw. To właśnie jeden z takich pomijanych kostiumów.
W 1971 roku Bill Belew zaprojektował dla Elvisa dwa kostiumy "Chcekerboard", jednoczęściowy i dwuczęściowy. Jeśli chodzi o jednoczęściowy "Checkerboard", to jest kilkanaście zdjęć Elvisa w tym kostiumie na scenie. Poza tym kostium wystawiany jest w Graceland. Natomiast nie ma śladu po wersji dwuczęściowej. Można tylko zobaczyć szkic projektowy, który krąży po necie.
Powszechnie uważa się, że kostium dwuczęściowy nigdy nie powstał, a jeśli nawet, to Elvis w nim nie wystąpił i wszystko na projekcie się skończyło. Aczkolwiek tak mówiono zawsze o każdym kostiumie dopóki nie pojawiły się zdjęcia lub nie odnalazł się sam strój. W tym przypadku nie ma ani stroju, ani zdjęć w nim Elvisa.
Niemniej, w niektórych wykazach strój ten się pojawia. Jedne podają, że Elvis nigdy nie ubrał go na scenę, drugie, że wręcz przeciwnie. Taką stroną, która utrzymywała, że Elvis wystąpił w nim podczas koncertu była
www.elvis-fantreff.at
(której nie ma już od prawie dwóch lat). Strona ta była jedną z
najwiarygodniejszych w kwestii jumpsuitów, ponieważ jej autorzy opierali się na dobrych źródłach - uzyskiwali informacje od osób z bliskiego otoczenia
Elvisa, w tym tych zajmujących się bezpośrednio jego scenicznym ubiorem, a także od ludzi pracujących przy koncertach (spoza otoczenia Elvisa).
Na pewno była na niej mowa o Hilton Hotel w Las Vegas, ale zdaje się, że podawano też inne miejsca. W kostiumie tym po raz pierwszy miał rzekomo wystąpić w International Hotel w Las Vegas (NV), już na początku roku (Sezon 4, od 26 stycznia do 23 lutego 1971 roku). Czy nosił go również w sezonie letnim (Sezon 5, od 9 sierpnia do 6 września 1971 roku), ta strona akurat o tym nie wspominała. Być może na początku, tak jak inne stroje z pierwszej połowy roku, bo od sierpnia weszła w obieg koncertowy, bogata w kostiumy, seria "Cisco Kid". Z kolei inne źródło wskazywało, że dwuczęściowa wersja tego kostiumu miała swoją premierę w Sahara Hotel w Lake Tahoe (Sezon 1, od 20 lipca do 2 sierpnia), a w Las Vegas Elvis nosił tylko wersję jednoczęściową.
Kostium ten był też wymieniany przez inną, wiarygodną, acz również nieistniejącą już stronę
Silvester's Elvis Wardrobe Page, która przez fanów i samego autora była
opisywana jako jedyna, która zawiera zdjęcia wszystkich kostiumów jakie
Elvis nosił na scenie. Nawet jeżeli nie było zdjęcia samego Elvisa w
konkretnym stroju, to było przynajmniej danego kostiumu lub jakaś jego charakterystyka. Ona (ta strona) również podawała, że Elvis wystąpił w nim na scenie. Niestety nie pamiętam jak lokowała go w czasie i miejscu.
W pierwszych jumpsuitach Elvisa całe zdobienie ograniczało się do użytej pasmanterii, w późniejszych wykorzystywano frędzle i troczki. W strojach "Checkerboard" wzór uzyskano wyłącznie za pomocą metalowych ćwieków w kształcie schodkowych piramidek.
Na projekcie nie widać dołu nogawek spodni, a zatem nie można ocenić czy była w nich fałda. Jednak możemy przyjąć, że jak najbardziej, ponieważ Bill Belew kiedy wykonywał jakiś kostium w wersji jedno i dwuczęściowej, kwestię fałdy w nogawkach rozwiązywał w ten sam sposób - jeśli była w jednym, była i w drugim. Pozostaje kwestia koloru. W wersji jednoczęściowej jest biała. Wysoce prawdopodobne, że również w dwuczęściowej. Jednak pewności mieć nie można. W dwuczęściówkach Bill postępował według innego klucza - kolor fałdy dobierał do sugerowanej koszuli (na przykład w "Blue Cisco Kid Vest", gdzie koszula była biała, to i fałda była biała) lub do koloru akcentów jakie pojawiały się na kostiumie (na przykład w "White Three Piece Gold Accents Suit", była złota, a w "Black Cisco Kid Two Piece Red Yokes Suit", czerwona).
Jeśli chodzi o spodnie, to nie do końca jasna jest sprawa ćwieków. Na projekcie widać jeden rząd, ale według niektórych były dwa rzędy, po obu stronach szwów.
Kolejna sprawa - koszule. Z projektu wynika, że przewidziano czarną (sugerowana przez projektanta), lecz jak wiemy do tego typu dwuczęściówek zwykle ustalano więcej ich kolorów. Nie spotkałam się z żadną sugestią co do alternatywnych kolorów koszul na stronach, o których wyżej wspominałam, tych bardziej wiarygodnych. Natomiast gdzieś tam na forach mówiono jeszcze o czerwonej i turkusowej. Ta ostatnia mogła się komuś pomylić z "White Knot Two Piece Suit", innym dwuczęściowym kompletem, do którego projektant sugerował właśnie ten kolor koszuli.
Kwestia pasa. Na projekcie go nie ma. Do jednoczęściowej wersji Elvis ubierał ciemno wrzosową (lila) makramę. Z kolei do strojów dwuczęściowy, zwykł zakładać pas "Gold Attendance", który otrzymał w 1969 roku, w prezencie od Hilton Hotel w Las Vegas, jako wyraz uznania za pobicie rekordu frekwencji gości w showroomie.
Jeśli chodzi o ilość egzemplarzy, to raczej był tylko jeden. Pewnie gdyby wykonano ich więcej, to któryś z nich ostałby się w Graceland, firmie IC Costume Co., czy w rękach prywatnych. Chociaż, jak to bywa z rzeczami po Elvisie, nic nie jest wykluczone, niejedne dziwy już widzieliśmy. :)
Jumpsuitu "White Checkerboard Two Piece" nie znajdziemy w ofercie handlowej sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co. W zasadzie jest tam kostium o nazwie "White Checkerboard", ale nie ten. Tak nazwano tam jumpsuit jednoczęściowy, znany nam jako "White Pyramid Suit" lub "White Diamond Suit".
* * *
* *
*
Ex Post
Ostatnie ustalenia (2 września 2017 roku)
Według książki "Fashion for a King", można go zobaczyć w Graceland, ale
tylko samą górę. Ponoć jest schowany gdzieś z tyłu i przysłania go jakiś
płaszcz:
"Ten rzadki garnitur można dziś zobaczyć na wystawie w Graceland, niestety wisi on na stojaku na płaszcze za czarną koszulą, a nie z przodu".
To znaczy, że kostium fizycznie istnieje i był nawet pokazywany w Graceland. Oczywiście dziś to się już zapewne zmieniło, ponieważ 2 marca 2017 roku
otworzono nowe Graceland (kompleks), do którego przeniesiono chyba
wszystkie kostiumy sceniczne Elvisa, dotąd wystawiane w jego domu.
Natomiast spodnie z dużą dozą prawdopodobieństwa są w magazynach w
Graceland.
Potwierdza się też informacja, że Elvis wystąpił w tym komplecie w Sahara Hotel w Lake Tahoe, NV. Aczkolwiek szkoda, że książka nic nie wspomina o pasie. Widocznie nie mieli tej wiedzy, tak jak my wszyscy.
*
* *
* * *
Szkic projektowy kostiumu "White Checkerboard Two Piece Suit". Chociaż szkic jest ucięty, to z całą pewnością został wykonany przez Billa Belewa, projektanta i kostiumologa Elvisa
Szkic
projektowy kostiumu "White Checkerboard Two Piece Suit", a obok (w kółku) kawałek tyłu kostiumu, gdzie można zobaczyć piramidki (zdjęcie z książki "Fashion for a King"). Aczkolwiek w kółku jest fragment "White Checkerboard Suit" (jednoczęściowego), a nie "White Two Piece Checkerboard Suit" (dwuczęściowego), bo widać wszycie rękawa - autorzy książki po prostu chcieli pokazać jak wyglądają piramidki
Czarna koszula, typu "puffy sleeves" (z bufiastymi rękawami i falbanką zamiast mankietu na końcach rękawów), sugerowana w projekcie Billa Belewa dla tego kostiumu. To nie jest oryginał tylko replika ze sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co.
Oryginalny
pas "Gold Attendance", który Elvis dostał od International Hotel, w
1969 roku. Prawdopodobnie to ten pas nosił do "White Checkerboard Two Piece Suit" oraz innych dwuczęściówek w tym czasie. I chyba od razu zakładał to projektant, bo na żadnym projekcie dwuczęściowych kostiumów z tamtego okresu nie ma pasów
Nigdy nie przypuszczałam, że są ludzie, którzy tak bardzo interesują się kostiumami scenicznymi Elvisa.
OdpowiedzUsuńFaktem jest, że tak piękne i często oryginalne kostiumy aż się proszą o jakąś faktografię.
Niesamowity ten pas i musi być bardzo ciężki.
Całe tysiące. :) Oprócz samej fascynacji kostiumami, ma to też pewne uzasadnienie. Kostiumy Elvisa były pewnym ewenementem artystycznym, to raz. Dwa, podkreślały jego walory ciała, eksponowały męskość, idealną budowę ciała, jego piękną aparycję, a także wszelkie ruchy, które w tych kostiumach jeszcze zyskiwały na wizualnym odbiorze (od tańca po karate). To tak, jak u tancerzy baletowych.
OdpowiedzUsuńPo trzecie one mają znaczenie z punktu widzenia dokumentacyjnego. Właśnie dzięki nim, biletom, plakatom, artykułom, zapiskom w pamiętnikach fanek itp. odtwarza się listy koncertów, których za jego życia nikt nie prowadził. Znamy tylko kontrakty (nie wszystkie, bo wiele zaginęło lub było na przysłowiową "gębę"), zachowały się niektóre notatki menadżerów i to wszystko.