Jumpsuit - Aztec Star vel Tiffany

Nazwa najczęściej spotykana:  Blue Aztec Star Suit
Nazwa alternatywna: Blue Tiffany Suit
Inne nazwy: Blue Aztec Sun Suit,  Blue Aztec Suit
Linia / Seria:  Karate Style
Kolor wiodący: jasnoniebieski
Linia kolorystyczna: srebrna / złota (patrz opis)
Części kompletu: 1
Ilość elementów: 3

• kombinezon - jasnoniebieski z poszerzonymi w szpic rękawami u dołu, z rozcięciem, bez guzików czy nap; na przodzie i tyle torsu duża gwiazda utworzona z piramidalnych i różnej wielkości kulistych złotych nap; w centrum gwiazd turkusowe kamienie; z tych samych nap i kamieni utworzono wzór na bokach rękawów i kostiumu (od pach po końce nogawek); srebrna (lub złota) fałda w rozcięciu nogawek; kołnierz napoleoński zdobiony;
• pasek I - skórzany, szeroki, jasnobłękitny; z pięcioma złotymi, okrągłymi, metalowymi emblematami na pasie i dwoma na jego klamrze; na blaszkach głowa Azteka; pozostała przestrzeń wypełniona wzorem utworzonym ze złotych nap w kształcie rombów i piramid; dwa złote łańcuchy tej samej grubości, przy czym pierwszy delikatniejszy, z cieńszymi oczkami, a drugi bardziej pełny, masywny; nazywany "Blue Aztec Star Belt";
• pasek II - biały, szeroki, skórzany; pokryty błękitnymi trójkątami, ułożonymi na kształt koperty; do zdobienia wykorzystano dużo złotych nap o różnych kształtach (okrągłe, piramidki ostre, piramidki ścięte); jeden rząd grubego złotego łańcucha; nazywany "White Fireworks Belt";
• pasek III - złoty, metalowy; składający się z kilkunastu równych wielkością segmentów, w postaci prostokątnych blaszek (na każdej inny znak zodiaku) oraz klamry zdobionej szafirami, diamentami i rubinami; nazywany "Gold Attendance Belt";
• peleryna - jasnoniebieska ze srebrną (lub złotą) podbitką; w centralnej części duża gwiazda, taka sama jak na torsie kostiumu; po jej bokach trzy elementy (z obu stron gwiazdy), takie same jakie pojawiły się w zdobieniu rękawów i boków kostiumu; na wszystkich krawędziach peleryny (owal plus góra) utworzono ozdobny szlaczek z wykorzystaniem tych samych złotych nap kulistych jakie użyto we wzorze na kombinezonie; 

Ilość egzemplarzy: prawdopodobnie dwa;
Chustki dla publiczności: nie ustalono
Projekt i wykonanie: Bill Bellew, IC Costume Co.;
Używany na koncertach:

• 14 listopada 1972, o godzinie 20:30, Long Beach Arena, Long Beach CA, (pas "Gold Attendance Belt);
• 18 listopada 1972, o godzinie 20:30, The H.I.C. Arena, Honolulu HI (pas "White Fireworks Belt");
• 25 kwietnia 1973, o godzinie 16:00, Selland Arena, Fresno CA (pas "Blue Aztec Star Belt");
• prawdopodobnie w Sezonie 4 (od 4 sierpnia do 4 września 1972 roku) w Hilton Hotel, Las Vegas NV (dokładne daty nieznane);
• być może w Sezonie 8 (od 26 stycznia do 13 lutego 1973 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas NV;
• być może w Sezonie 2 (od 4 do 20 maja 1973 roku) w Sahara Hotel w Lake Tahoe NV;
• być może już w 1971 roku (patrz opis);

Opis:

Chociaż pierwszą potwierdzoną datą, kiedy Elvis wystąpił w "Blue Aztec Star Suit" jest 14 listopada 1972 roku, to prawdopodobnie kostium ten miał swoją premierę już w Sezonie 4 (od 4 sierpnia do 4 września 1972 roku) w Hilton Hotel, w Las Vegas NV.

Od stycznia 1973 roku Elvis dysponował już kolejną partią kostiumów i raczej mało prawdopodobne, by nosił go w Sezonie 8 (od 26 stycznia do 13 lutego 1973 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas NV, co niektórzy sugerują. Patrząc na te znane kostiumy z tego sezonu (zaledwie kilka) wydaje się, że swój wybór ukierunkował już na nową serię. Aczkolwiek mimo to wiele źródeł jest przeświadczonych, że zakładał go również i w tym sezonie, czego na razie nie można negować.  

Wskazuje się jeszcze Sezon 2 (od 4 do 20 maja 1973 roku) w Sahara Hotel w Lake Tahoe NV. I to już jest bardziej prawdopodobne, a nawet pewne. Niestety nie znamy żadnej konkretnej daty, nie ma też zdjęć. To w ogóle jakiś pechowy sezon, Elvis pod koniec się rozchorował i odwołano kilka koncertów. Z kolei my do dziś poznaliśmy tylko jeden kostium, w którym tam wystąpił, w sensie dokładnej daty. Owszem, z różnych relacji słyszeliśmy o niektórych kostiumach w jakich był tam widziany, ale nie ma przypisań do konkretnych koncertów. Wśród nich wymieniany był między innymi także "Blue Aztec Star Suit".

Niektóre źródła wskazują nawet Sezon 9 (od 6 sierpnia do 3 września 1973 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas NV. Tutaj mamy podobną sytuację jak w Sezonie 8, weszła kolejna seria kostiumów, a te nieliczne, które znamy z konkretnych koncertów nie wskazują by Elvis sięgał do strojów z poprzednich partii. Jednak jak zwykle pewności mieć nie możemy. 

Jedyną znaną datą z 1973 roku jest koncert z 25 kwietnia, o godzinie 16:00, na obiekcie Selland Arena, w Fresno (CA), w ramach trasy On Tour 9 (od 22 kwietnia do 30 kwietnia 1973). To właśnie z niego pochodzi jedyne znane zdjęcie, na którym Elvis do "Blue Aztec Star Suit" założył dedykowany pas, "Blue Aztec Star Belt".

Jeśli chodzi o nazwy jumpsuitu, równie często nazywany jest "Blue Aztec Star Suit", co "Blue Tiffany Suit". Przez fanów krótko określany był tylko tą pierwszą (lub jedną z tych z "Aztec" w nazwie), ale jak tylko przeniknęła do nich informacja jak Elvis skomentował ten kolor - błękit przełamany turkusem - przez moment popularniejsza stała się ta druga. Kiedy Elvis pierwszy raz zobaczył jumpsuit od razu zwrócił uwagę na jego barwę (odcień koloru niebieskiego), zaśmiał się i powiedział: "Wygląda jakby był kupiony u Tiffany'ego!" (patrz notka o firmie Tiffany na końcu postu, jeszcze za zdjęciami).

Linia kolorystyczna, teoretycznie srebrny metalik. Taką sugerują zdjęcia ze sceny i obecny wygląd kostiumu, który stoi w Graceland. Aczkolwiek replika w sklepie B & K Enterprises Costume Co. początkowo była oferowana ze złotą linią kolorystyczną, a później opcjonalnie - srebrny metalik lub złoty metalik. Jednak najważniejszym jest to, co mówi bezpośrednie otoczenie Elvisa. Swego czasu w jednym ze źródeł, trafiłam na zaskakujące zdanie:

"Oryginalny strój Elvisa był wyłożony kolorem niklowego srebra (Nickel Metallic), ale z powodu zużycia, musiał być zmieniony i został zastąpiony przez złoty metalik (Gold Metallic)".

Później jeszcze nie raz trafiałam na tę informację. W dwóch przypadkach pochodziła od członków Memphis Mafii. Pozostałe źródła jeśli się nie mylę, to Sean Shaver (fotograf) i jakiś gość na forum, który był związany z garderobą Elvisa na koncertach (nicka nie pamiętam, a personaliów nigdy nie znałam), lecz na tyle ile szło wnioskować z jego wypowiedzi raczej nie był to ktoś z MM, prędzej z IC Costume Company, w każdym razie z jego różnych wypowiedzi (nie tylko odnośnie "Blue Aztec Star Suit") widać było, że garderoba sceniczna Elvisa ukrywa przed nim znacznie mniej tajemnic niż przed nami - fanami.  

Jak wspominałam, peleryna i kostium w Graceland są w linii niklowego srebra! Tymczasem skoro się zużyły i zastąpiono je złotym metalikiem, to powinny być właśnie w takim kolorze - złotym metaliku! Gdyby wymieniono fałdy w nogawkach i podbitkę peleryny, to kostium ze srebrnymi wykończeniami nie powinien istnieć, tymczasem stoi sobie spokojnie w gablocie w Graceland! 

Dlatego jestem przekonana, że w rzeczywistości były dwa kostiumy. Nie jest to zresztą pierwsza taka sytuacja kiedy to Graceland (bo oni stanowią kolejne źródło, które wspominało o wymianie "srebra" na "złoto") tam gdzie istnieją dowody, że kostiumy zostały zwielokrotnione (miały swoje duble) stara się podać taką historyjkę, która z dwóch, trzech czy nawet czterech egzemplarzy danego stroju robi jeden lub chociażby umniejsza ich liczbę (na przykład "White Aloha Suit", "White Mexican Sundial Suit", oba "Navy Blue Armadillo", a także jeszcze kilka innych). W pierwszej chwili może to dziwić, ale nie gdy spojrzymy na temat z ich perspektywy - im mniej oficjalnych kostiumów, tym większe możliwości manewrów - na przykład sprzedaży na boku, a także pewność, że strój trafi do konkretnej osoby, której nikt nie przelicytuje na oficjalnej aukcji. 

Wiemy doskonale, że połowa kostiumów scenicznych Elvisa została wykonana w przynajmniej dwóch egzemplarzach. Jeśli któryś zostanie sprzedany, Graceland zachowuje się tak, jakby wyzbyła się jedynego istniejącego egzemplarza. Tymczasem EPE na wielkiej aukcji w 1999 roku, przeprowadzonej przez dom aukcyjny Guernsey's Auction (w dniach 8-10 października 1999 roku, w MGM Grand Hotel, Las Vegas, NV), zagadnięta przez dziennikarzy o wyprzedaż tak cennych pamiątek jak kostiumy oraz ich części składowe (pasy, peleryny), sama odpowiedziała uspokajająco, że pozbywają się tylko tych, które mają w więcej niż jednym egzemplarzu! I zdaje się, że do tej aukcji tak właśnie było, tylko "Black Cisco Kid Green Shoulder" i długa peleryna "Aloha" zniknęły na dobre, reszta dalej pojawiała się na ich wystawach, mimo iż została sprzedana - mówię tu o kostiumach zastanych w Graceland dwa lata po śmierci Elvisa, bo dopiero wtedy wzięto się za remanenty. Do tego czasu wiele pamiątek po nim, w tym odzież i kostiumy, wypływały z Graceland nieoficjalnymi kanałami. 

Mają też swoje zobowiązania wobec członków klubu dla Vipów. Teraz te informacje nie są już ogólnie dostępne, ale kiedyś, lata temu czytałam, że jednym z profitów dla członków jest możliwość zakupu pamiątek po Elvisie poza oficjalną drogą (w rozumieniu jawną, dostępną dla wszystkich - aukcjami). Nie wiem ile w tym prawdy i czy jest tak nadal, bo dziś już na ten temat nie mogę nic znaleźć. Nawet nie wiem czy ten vipowski klub nadal istnieje. 

Wracając do meritum, linii kolorystycznej. Gdyby chociaż podawano, że złotą zamieniono na srebrną, to by jeszcze pasowało. Tymczasem wszystkie źródła podają dokładnie odwrotnie. Nie wyjaśniają tego w sposób jednoznaczny także zdjęcia. Na większości z nich, tam gdzie widać fałdę wydaje się być srebrna, a kostium mieć złote napy. Jednak są też zdjęcia, na których fałda wydaje się być złota, a napy na kostiumie srebrne. Niestety w przypadku tego kostiumu zdjęcia nie są żadnym wyznacznikiem, ponieważ po pierwsze ich jakość nie jest najlepsza, a po drugie złote i srebrne zdobienia w świetle sceny mogą dawać inny kolor, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z metalikiem. Na przykład pod wpływem żółtego filtra, srebrny może wyglądać jak złoty. Zatem dopóki ktoś wiarygodny nie wyłoży nam jak było w rzeczywistości z linią kolorystyczną "Blue Aztec Star Suit", musimy pogodzić się z tą niewiedzą.

Jedna z teorii mówi, że w okresie kiedy Elvis zakładał na scenę pas "Gold Attendance Belt", który dostał w 1969 roku od International Hotel (będący ukoronowaniem jego sukcesu w stuprocentowym zapełnieniu showroomu podczas wszystkich koncertów, jakie tam dał w 1969 roku), nie śpieszono się zbytnio z tworzeniem oryginalnych, dedykowanych pasów do nowo powstających kostiumów. Jak gdzieś przeczytałam, ponoć miał o tym powiedzieć sam Bill Belew. Jednak zaznaczył, że pasy te do każdego z nich powstały, co najwyżej z jakimś mniejszym lub większym opóźnieniem. Na jakimś forum wyczytałam też, że kiedy Elvis odstawił "Gold Attendance Belt", to Bill Belew nie mógł się wyrobić (nadrobić zaległości) z pasami do tych kostiumów, które Elvis zamierzał użytkować dalej, ale już z dedykowanymi pasami. Skąd takie opóźnienie z pasami? Bill Belew był zawalony pracą, stale miał zaległości i co mógł przesuwał na później, dlatego wiedząc, że Elvis będzie używał głównie "Gold Attendance Belt" nie śpieszył się z przygotowaniem pasów do jumpsuitów, które powstawały.

Znam tylko jedno zdjęcie Elvisa w oryginalnym pasie, dedykowanym do tego jumpsuitu. Pochodzi z 1973 roku, a więc z drugiego roku noszenia "Blue Aztec Star Suit". Z 1972 roku mamy tylko zdjęcia z "Gold Attendance Belt" i z "White Fireworks Belt". Jeśli chodzi o pas "Gold Attendance Belt", Elvis po raz ostatni założył go w listopadzie 1972 roku (na scenę, bo prywatnie jeszcze go używał). To wszystko zdaje się potwierdzać to, o czym mówił Bill Belew. Niemniej nie musi to oznaczać, że Elvis nie miał dedykowanego pasa już w 1972 roku i nie wystąpił w nim wtedy na scenie. Zwłaszcza, że stopień jego zużycia wskazuje iż był użyty wielokrotnie.

Oprócz wspomnianego "Gold Attendance Belt", Elvis do "Blue Aztec Star Suit" zakładał jeszcze pas "White Fireworks Belt" (ten z niebieskimi kopertami). Mówiło się, że dlatego ponieważ był to jeden z jego ulubionych pasów. Jednak w kontekście wypowiedzi Billa Belewa, o której wspominałam kilka akapitów wyżej, może się jawić zupełnie inna tego przyczyna, mianowicie że nie posiadał na czas przygotowanych pasów dedykowanych do wszystkich kostiumów, które dalej zakładał na scenę, a nosił je wcześniej z "Gold Attendance Belt". I jak sobie przeanalizowałam materiały, to by się pokrywało z faktami. Na przykład "White Fireworks Belt" (w wersji z niebieskimi kopertami) w 1972 roku używał do wszystkich błękitnych kostiumów jakie znamy z lat 1971-1973, chociaż one wszystkie prędzej czy później miały swoje dedykowane pasy. Na ile z powodów, o których mówił Bill Belew (opóźnienia w przygotowaniu pasów), a na ile z własnego wyboru, to już inna sprawa.    

Na koniec chciałabym zaznaczyć coś jeszcze. W starych zestawieniach (sporządzonych wiele lat temu), tych które pojawiały się w przestrzeni internetowej jako pierwsze, pewna grupa kostiumów dziś przypisywanych do 1972 roku (jako roku ich powstania), była wykazywana już dla 1971 roku. Między innymi "Blue Aztec Star Suit". Chodzi o kilka kostiumów, nie chce mi się teraz ich liczyć, ale możecie je sobie odszukać na Liście jumpsuitów - to wszystkie te, które mają rok 1971 oznaczony na szaro. Podawano przy nich, że Elvis nosił je już od 1971 roku, lecz brak materiałów zdjęciowych skojarzonych z konkretnymi koncertami. Gdyby tak było rzeczywiście, to ponieważ "Blue Aztec Star Suit" również znalazł się w tej grupie, trzeba by było spojrzeć na jego historię z szerszej perspektywy. Być może rok 1971 rozwiązałby nam niektóre zagadki dotyczące tego jumpsuitu.

Można się zastanawiać dlaczego taki odcień niebieskiego i motywy azteckie. Tematyka i kolorystyka kostiumów Elvisa rzadko była przypadkowa. Jeśli nie zasugerował jej sam Elvis, to Bill miał zwyczaj wsłuchiwania się w niego, w sensie czym się aktualnie interesuje, co zaprząta jego myśli, jaki temat prowokuje w rozmowach, co go zaskoczyło, co zdziwiło, zachwyciło, podekscytowało, o czym czyta, co go nurtuje itp. To co wychwycił później często znajdowało swoje odzwierciedlenie w kostiumach, ku zadowoleniu Elvisa. Jak było w tym przypadku nie wiemy. Prawdopodobnie motyw aztecki pochodził od Elvisa, ale czy sugestia koloru również? A jeśli tak, to mówił coś o firmie Tiffany, czy zaintrygował go Drozd (ptak) znoszący błękitne jaja, jego śpiew, a może trafił na wzmiankę o nim w poezji? Możemy tylko zgadywać.

Jak już wielokrotnie wspominałam w tekście oryginał (ten z linii srebrnego metaliku) stoi w Graceland. Co się zaś tyczy wersji z linii złoty metalik, to nie wiadomo co się z nim stało. Tak się też zastanawiałam ... Być może kostium w Graceland, to właśnie ten ze złotymi wstawkami, które z upływem czasu zmieniły kolor na srebrny? Patrząc na żywe, metaliczne srebro z peleryny, nie wydaje mi się. Chyba, że to już też replika, jak w przypadku kilku innych kostiumów.  

W sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. możemy kupić replikę tego jumpsuitu za 2.100,- dolarów w wersji podstawowej (kostium + pas), a z dodatkiem peleryny za 2.750,- dolarów. Obecnie w ofercie oficjalnej nie ma już opcji wyboru linii kolorystycznej, dostępna jest tylko w kolorze złoty metalik.  

Replika jumpsuitu "Blue Aztec Star Suit" jaki można zakupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co.

Replika peleryny do jumpsuitu "Blue Aztec Star Suit" jaką można zakupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co.

Pas do jumpsuitu "Blue Aztec Star Suit" jaki można kupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. Można się zastanawiać skąd ten dziwny pas, który w najdrobniejszym szczególe nie przypomina oryginału. Od czasu gdy zobaczyłam impersonatora Elvisa w białej wersji "Aztec Star Suit", a potem także stare zdjęcie ze sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co., to wydaje mi się, że chcieli upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu - mieć jeden uniwersalny pas do obu wersji kostiumu, niebieskiej i białej. Stąd pas jest biały i ma niebieskie ozdóbki (środki złotych krążków i niektóre kamienie)

Replika jumpsuitu "Blue Aztec Star Suit" w wersji białej, jaką można zakupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. i impersonator Elvisa w tej właśnie wersji. To do tej wersji powstał biały pas "Aztec Star", ale impersonator widoczny na zdjęciu w tym kostiumie ma na sobie jeszcze inny pas

Replika pasa "White Fireworks Belt" dedykowanego do jumpsuitu "White Fireworks Suit", jaką można kupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co., który Elvis również nosił na scenie do jumpsuitu "Blue Aztec Star Suit"

Repliki peleryny do jumpsuitu "Blue Aztec Star Suit". Te zdjęcia czasami opisuje się jako oryginały peleryny. Ta po lewej na pewno nie jest oryginalna, nie jest nawet repliką ze sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co. Natomiast ta po prawej, nie wiem. Wygląda na ekspozycję peleryny przy pracowni firmy B & K Enterprises Costume Co. lub wystawę w Graceland

A tutaj oryginalna peleryna wystawiona samodzielnie (bez kostiumu). Nie jestem pewna czy to Graceland, czy fragment jakiejś innej wystawy przez nich organizowanej

Oryginalny pas "Blue Leather Aztec Star Belt" dedykowany do jumpsuitu "Blue Aztec Star Suit". Wszystkie prezentowane tu zdjęcia zostały wykonane na wystawie "Elvis on Tour" w Londynie, trwającej od 3 listopada 2017 roku do 4 lutego 2018 roku. Na drugim zdjęciu, tam gdzie trzyma go jakaś kobieta, to 2 listopada 2017 roku - zdjęcie zostało zrobione podczas wkładania pasa do gabloty. Pas ten został wyeksponowany w gablocie razem z pasem od "White Stone Studded Suit" chociaż kostium "Blue Aztec Star Suit" był też pokazywany na tej wystawie. Dziwię się też, że nie doczepiono oderwanych łańcuchów, albo chociaż nie ułożono ich tak, żeby zerwanie nie rzucało się w oczy (żadnych elementów nie brakuje). Może to efekt zamierzony, mający na celu uwiarygodnić jego oryginalność i pokazać, że Elvis używał go na scenie

Pas "Gold Attendance Belt", który Elvis również zakładał na scenę do jumpsuitu "Blue Aztec Star Suit"

Jumpsuit "Blue Aztec Star Suit" na ekspozycjach w Graceland i innych wystawach przez nich organizowanych w różnych latach

Jumpsuit "Blue Aztec Star Suit" na ekspozycji w Graceland - zdjęcia zrobione przez Krzysztofa Potockiego w 2017 i 2019 roku. Nnajświeższe zdjęcie (dolne) zostało zrobione 10 listopada 2019 roku

Elvis w jumpsuicie "Blue Aztec Star Suit" i pasie "White Fireworks Belt" poza sceną, na backstage The H.I.C. Arena, w Honolulu (HI). Po lewej Vernon, ojciec Elvisa, a po prawej jakiś gość (nieznany mi z imienia i nazwiska), z tablicą informującą, że wszystkie miejsca na koncerty Elvisa w tym miejscu zostały wyprzedane. Zdjęcie zrobiono przed ostatnim koncertem Elvisa, 18 listopada 1972 roku

Elvisa na scenie w jumpsuicie "Blue Aztec Star Suit" i pelerynie do niego dedykowanej. Na dolnych zdjęciach kolażu jest bez pasa, na pozostałych w pasie "Gold Attendance"

Elvis na scenie w jumpsuicie "Blue Aztec Star Suit" bez pasa i bez peleryny (tylko na jednym zdjęciu w kolażu jest w pelerynie - lewym górnym)

Elvis na scenie w jumpsuicie "Blue Aztec Star Suit" i pasie "Gold Attendance Belt", ale bez peleryny

Elvis na scenie w jumpsuicie "Blue Aztec Star Suit" i pasie "White Leather Fireworks Belt", dedykowanym do jumpsuitu "White Fireworks Suit". Na wszystkich zdjęcia poza jednym na kolażu (prawym dolnym) jest bez peleryny. Jeśli chodzi o ostatnie zdjęcie, to ponoć 18 listopada 1972 roku, koncert o godzinie 2030, na którym Elvis wystąpił w "Blue Aztec Star Suit" i pasie "White Leather Fireworks Belt" - pas się zgadza, ale co do kostiumu nie jestem pewna

UNIKAT! Jedyne zdjęcie Elvisa na scenie w jumpsuicie "Blue Aztec Star Suit" i oryginalnym pasie do niego dedykowanym "Blue Aztec Star Belt" - koncert z 25 kwietnia 1973 roku, o godzinie 16:00, na obiekcie Selland Arena, Fresno CA

Elvis na scenie w jumpsuicie "Blue Aztec Star Suit" podczas koncertu z 18 listopada 1972 roku, o godzinie 20:30, na The H.I.C. Arena, Honolulu (HI) - bardzo zła jakość, tak wizji jak i fonii

Wystrój sklepów, restauracji i innych pomieszczeń firmy Tiffany & Company oraz kilka przykładów produktów (srebrna i porcelanowa zastawa stołowa, srebrna biżuteria, woda kolońska, perfumy) w opakowaniach koloru jaj Drozda Śpiewaka

Niebieskie jaja Drozda Śpiewaka, których kolor stał się symbolem firmy Tiffany & Company i wkrótce zyskał nazwę "Tifany Blue" oraz  kilka ujęć naszego "bohater" - Drozda Śpiewaka

Amerykańska firma Tiffany & Company, zajmująca się sprzedażą biżuterii oraz srebrnych zastaw stołowych (w szczytowym okresie, później także: diamenty, porcelanę, kryształy, artykuły papiernicze, zapachy, butelki na wodę, zegarki i akcesoria osobiste, a także niektóre wyroby skórzane), uczyniła jednym ze swoich symboli kolor "Tiffany Blue", który jest zarejestrowanym znakiem towarowym firmy. Kolor ten zaczerpnęła właśnie od jaj Drozda Śpiewaka. Niebieski odcień w kolorze jaj drozda jest do dziś stosowany w pudełkach, katalogach, torbach na zakupy, broszurach, stronie internetowej, reklamach i materiałach promocyjnych firmy. Na świecie jest znany pod nazwą Tiffany Blue. „Blue Box Tiffany są amerykańskimi ikonami stylu i elegancji” - pisał w roku 1906 „New York Sun”. 

Najbardziej znanym sklepem firmy jest ten zlokalizowany od 1940 roku na Manhattanie, w którym kręcono takie filmy jak "Śniadanie u Tiffany’ego" z Audrey Hepburn, czy "Dziewczyna z Alabamy" z Reese Witherspoon.

Firma istnieje nieprzerwanie od 1837 roku. Została założona przez Charlesa Lewisa Tiffany'ego i Johna B. Younga, w Brooklynie w Connecticut, jako „emporium artykułów piśmiennych i galanterii towarowej”. Sklep początkowo sprzedawał szeroką gamę artykułów piśmiennych, a działał jako „Tiffany, Young and Ellis" od 1838 roku na Broadwayu 259 na Dolnym Manhattanie. Nazwa została skrócona do "Tiffany & Company" w 1853 roku, kiedy Charles Tiffany przejął kontrolę i położył nacisk na srebrną biżuterię i zastawę stołową. Od tego czasu firma otworzyła sklepy w największych miastach na całym świecie.

Drozd Śpiewak (Turdus philomelos) – to gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae), zamieszkującego Eurazję.

Drozd śpiewak gniazduje w lasach, ogrodach i parkach. Jest częściowo gatunkiem wędrownym. Spędza zimę w południowej Europie, Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. Migrują zarówno populacje miejskie, jak i siedlisk naturalnych. Osobniki z Wielkiej Brytanii, z niektórych regionów Europy Zachodniej i w Europie Południowej są częściowo osiadłe. Drozd śpiewak zwykle gniazduje w lesie o gęstym podszyciu, w pobliżu otwartych przestrzeni. W Europie Zachodniej i lokalnie w Polsce gnieździ się także w ogrodach (na obszarach intensywnie uprawianych), zadrzewionych cmentarzach dużych miast i parkach. Podczas migracji drozd śpiewak podróżuje głównie w nocy. Lata w rozproszonych stadach, często nawołuje, by utrzymać kontakt z innymi osobnikami. Migracja może rozpocząć się na obszarach najbardziej wysuniętych na wschód i północ już pod koniec sierpnia, ale większość ptaków, które do przebycia mają krótszą trasę, zaczynają wędrówkę na południe od września do połowy grudnia. Migracja powrotna trwa od połowy lutego (drozdy zamieszkujące tereny wokół Morza Śródziemnego) do maja (w północnej Szwecji i centralnej Syberii). Zaobserwowano, że niektóre osobniki zalatywały do Grenlandii i różnych wysp Atlantyku oraz Zachodniej Afryki.

Ptak jest gatunkiem wszystkożernym, ale głównie żywi się bezkręgowcami (dżdżownice i ślimaki), jak również owocami miękkimi i jagodami. Drozd wyszukuje swoje ofiary za pomocą zmysłu wzroku. Wypracował specjalną metodę polowania na otwartej przestrzeni, a potencjalnej zdobyczy poszukuje rozgrzebując ściółkę. Drozd używa wybranego przez siebie kamienia jako „kowadła”, na którym rozbija zewnętrzne szkielety ślimaków, zanim wydobędzie ich miękkie ciało, które czyści na ziemi przed spożyciem. Młode ptaki początkowo potrząsają muszlami brzuchonogów i bawią się nimi, zanim nauczą się używać kamienia jako narzędzia do rozbijania. Pisklęta karmione są głównie pokarmem pochodzenia zwierzęcego, takim jak robaki, ślimaki i larwy owadów.

Ptak buduje w krzakach lub na drzewach zgrabne, podklejone błotem i suchą trawą gniazdo w kształcie filiżanki, czarki. Składa w nim cztery lub pięć błękitnych jaj (jasnych, błyszczących, niebieskich), pokrytych miejscowo czarnymi lub fioletowymi plamami. Samica wysiaduje je samodzielnie przez 10–17 dni, po wykluciu podobna ilość czasu upływa na opierzenie się młodych. 

Długość ciała drozda śpiewaka (podgatunku nominatywnego – T. p. philomelos) mieści się w granicach od 20 do 23,5 cm, masa ciała ptaka wynosi od 50 do 107 gramów. Dymorfizm płciowy nie występuje – zarówno samiec, jak i samica są ubarwione jednakowo.

Do jego charakterystycznej piosenki, w której powtarza muzyczne frazy, często odnoszono się w poezji. Ptak jest również obecny w godle angielskiego klubu piłkarskiego West Bromwich Albion Football Club. Ponoć umieszczono go tam, ze względu na fakt trzymania żywego drozda w klatce w pubie wykorzystywanym przez klub. Także sami zawodnicy, West Bromwich Albion, otrzymali przydomek The Throstles (Drozdy).