Elvis był nominowany do nagrody Grammy czternastokrotnie, z czego trzykrotnie wygrał, a jedenaście razy skończyło się na nominacjach:
Tutaj mam wątpliwości, co dla Recording Academy jest "Single", a co "Album" i jak traktować pozycję, która nie ma żadnego z tych oznaczeń (chodzi o "A Big Hunk O' Love" w kategorii: Best Rhythm & Blues Performance). Wydawałoby się, że "Single" to singiel, a "Album" to longplay lub ewentualnie epka. Jednak to nie pasuje, ponieważ nie ma albumu "You'll Never Walk Alone" z 1968 roku, jest tylko singiel. Nie ma też singla "Softly, As I Leave You" z 1978 roku, ten utwór znajduje się jako drugi na singlu "Unchained Melody", który w większości zestawień podawany jest tylko z tym jednym tytułem. Dlatego wydaje mi się, że oznaczenie "Single" należy rozumieć jako pojedynczy utwór, a "Album" jako całą płytę niezależnie czy chodzi o singiel (SP), epkę (EP), longplay (LP). Jeśli źle myślę, to znaczy, że znowu mamy do czynienia z "amerykańską dokładnością" (niechlujstwem). Tutaj też niewiele wyjaśnią dokumenty papierowe z nominacji, gdyż nie zawsze wynika z nich czy chodzi o utwór, czy o album (całą płytę).
To czwarta nagroda Grammy Elvisa, a w zasadzie druga patrząc chronologicznie. Otrzymał ją w 1971 roku za całokształt działalności.
Grammy Lifetime Achievement Award jest nagrodą przyznawaną „wykonawcom, którzy w trakcie swojego życia mieli wybitny wkład na polu nagrywania muzyki”. Pierwszy raz przyznano ją w 1963 roku Bingiemu Crosby, na cześć którego nosiła swoją pierwszą nazwę Bing Crosby Award. W latach 1963 - 1984 była przyznawana sporadycznie (nie w każdym roku) i tylko jednej osobie (wyjątek 1972 rok, kiedy to przyznano ją dwóm osobom), dzięki czemu cieszyła się wielkim prestiżem. Od 1984 roku zaczęto przyznawać ją corocznie (z wyjątkiem 1988 roku, kiedy nie przyznano jej wcale, ponieważ rok wcześniej przyznano ją hurtem aż dwunastu osobom) i wielu osobom jednocześnie, czasem jest to aż kilkanaście nazwisk.
Elvis był szóstą osobą uhonorowaną w dwudziestojednoletniej historii tej nagrody (licząc do 1984 roku, kiedy to zmieniła swój charakter na coroczny i masowy): 1963 Bing Crosby, 1965 Frank Sinatra, 1966 Duke Ellington, 1967 Ella Fitzgerald, 1968 Irving Berlin,
.
Kiedy Elvis dostał tę nagrodę nazywała się jeszcze Bing Crosby Award, chociaż była przyznawana przez to same gremium (National Academy of Recording Arts and Sciences, w skrócie Recording Academy lub NARAS), co Grammy Awards. W 1982 roku postanowiono to zmienić i ujednolicić nazwę. Wtedy zmieniono ją na Grammy Lifetime Achievement Award.
W żadnym źródle nie podano w jaki sposób wręcza się nagrody i kiedy, czy podczas corocznej gali, czy w innym trybie i terminie.
Elvis
otrzymał ją 28 sierpnia 1971 roku w swojej garderobie w International
Hotel, z rąk Chrisa
Crosby (syna Binga Crosby), któremu z ramienia National Academy of
Recording Arts and Sciences towarzyszyli: Gene Merlino i Bill Cole. Czy
był to jednocześnie dzień faktycznego ogłoszenia nagrody, czy tylko
wtedy mu ją dostarczono, nie wiemy.
Z setek różnych nagród jakie dostał, tylko raz
pofatygował się osobiście po odbiór nagrody. Lecz nie były to jego
decyzje, tylko polityka jego menadżera. Oczywiście czasem na drodze ku
temu stawały zobowiązania zawodowe (nie można być w dwóch miejscach
jednocześnie), tak jak było to w tym przypadku - Elvis właśnie
koncertował w International Hotel w Las Vegas (Sezon 5, od 8 sierpnia do
6 września 1971 roku).
Mam jednak wątpliwości, czy dobrze tłumaczymy sobie tą nagrodę, jako
za "całokształt działalności", czyli w naszym rozumieniu za śpiew Elvisa
w całej jego karierze. Chyba jednak nie tylko o to chodzi.
Z tego wynika, że do 1972 roku mogła być przyznawana głównie osobom nie będącym wykonawcami, a jeśli wykonawcom, to wyłącznie za inny wkład niż wykonanie (co dotyczy Elvisa), tak jak do 1983 roku na tej samej zasadzie nagrodę Grammy Trustees mogli otrzymać również wykonawcy a nie tylko osoby spoza tej grupy. No właśnie, "od", czy "do"? Na stronie Recording Academy użyto frazy "trough 1983", co sugeruje "do", natomiast na stronie Wikipedii "from 1983", co sugeruje "od". Myślę, że błąd leży jednak pod stronie Wikipedii.
GRAMMY Hall of Fame została ustanowiona przez Recording Academy's National Trustees w 1973 roku, aby uhonorować nagrania o trwałym znaczeniu jakościowym lub historycznym, które mają co najmniej 25 lat. Wprowadzeni są wybierani corocznie przez specjalny komitet, składający się z wybitnych i doświadczonych specjalistów ze wszystkich dziedzin sztuki nagraniowej.
Do GRAMMY Hall of Fame Elvis został wprowadzony siedmiokrotnie, z następującymi wykonaniami swoich utworów:
P. S.
Nie udało mi się ustalić, gdzie GRAMMY Hall of Fame ma swoją ekspozycję. Nie ma tej informacji ani na stronie
GRAMMY Museum Gallery w budynku Musicians Hall of Fame and Museum w Los Angeles (LA). Być może "Musicians Hall of Fame" (w Los Angeles) należy rozumieć jako "Grammy Hall of Fame", a nazwy stosowane są wymiennie.
* * *
To jednak nie koniec związków Elvisa Presleya z Grammy Awards. Oprócz jego osobistych nagród i nominacji od National Academy of Recording Arts and Sciences są też inne, dla różnych osób, przyznane w związku z wydawnictwami muzycznymi Elvisa lub jego osobą. Oto one:
Nominacje GRAMMY Award powiązane z Elvisem
W tej grupie mamy dwanaście nominacji do Grammy Awards. Ile takich pozycji powiązanych z wydawnictwami muzycznymi Elvisa faktycznie zgłoszono, nie wiemy. Te pierwsze listy po weryfikacji nie są nigdy udostępniane. Znają je tylko głosujący z ramienia Recording Academy, a później są przechowywane w archiwach. Jest też jeszcze jedna nominacja - tegoroczna - ale na rozstrzygnięcie musimy poczekać do 10 lutego 2019 roku.
Z baz nagród Grammy wynika, że w tej grupie nie przyznano żadnych głównych nagród, ale kilkanaście pozycji było do nich nominowanych:
► 1st Annual GRAMMY Awards (1958):
(Pierwsza Coroczna Gala Grammy Awards - 4 maja 1959 roku)
- "For LP Fans Only" [album], wykonawca: Elvis Presley,
- w kategorii: Best Recording Package,
- dla: Colonel Tom Parker,
- rezultat: NOMINACJA,
- strona:
https://en.wikipedia.org/wiki/Grammy_Award_for_Best_Recording_Package
► 10th Annual GRAMMY Awards (1967):
(Dziesiąta Coroczna Gala Grammy Awards - 29 lutego 1968 roku)
► 23rd Annual GRAMMY Awards (1980):
(Dwudziestatrzecia Coroczna Gala Grammy Awards - 25 lutego 1981 roku)
► 27th Annual GRAMMY Awards (1984):
(Dwudziestasiódma Coroczna Gala Grammy Awards - 26 lutego 1985 roku)
► 30th Annual GRAMMY Awards (1987):
(Trzydziesta Coroczna Gala Grammy Awards - 2 marca 1988 roku)
► 35nd Annual GRAMMY Awards (1992):
(Trzydziestapiąta Coroczna Gala Grammy Awards - 24 lutego 1993 roku)
"Elvis: The King Of Rock'n'Roll - The Complete 50's Masters" [album], wykonawca: Elvis Presley,
- w kategorii: Best Recording Package,
- dla: Ria Lewerke i Norman Moore,
- rezultat: NOMINACJA,
- strona:
https://en.wikipedia.org/wiki/Grammy_Award_for_Best_Recording_Package;
"Elvis: The King Of Rock'n'Roll - The Complete 50's Masters" [album], wykonawca: Elvis Presley,
- w kategorii: Best Album Notes,
- dla: Peter Guralnick,
- rezultat: NOMINACJA,
- strona:
https://en.wikipedia.org/wiki/Grammy_Award_for_Best_Album_Notes;
► 36th Annual GRAMMY Awards (1993):
(Trzydziestaszósta Coroczna Gala Grammy Awards - 1 marca 1994 roku)
► 54th Annual GRAMMY Awards (2011):
(Pięćdziesiątaczwarta Coroczna Gala Grammy Awards - 12 lutego 2012 roku)
► 58th Annual GRAMMY Awards (2015):
(Pięćdziesiątaósma Coroczna Gala Grammy Awards - 16 lutego 2016 roku)
"My Happiness", wykonawca: Elvis Presley,
- w kategorii: Best Recording Package,
- dla: Nathanio Strimpopulos,
- rezultat: NOMINACJA,
- strona:
https://en.wikipedia.org/wiki/Grammy_Award_for_Best_Recording_Package;
► 61sth Annual GRAMMY Awards (2018):
(Sześćdziesiątapierwsza Coroczna Gala Grammy Awards - 10 lutego 2019 roku)
UWAGA! Ostateczny wynik 10 lutego 2019 roku
Rezultat: nie przyznano
Nominacje GRAMMY Award inspirowane Elvisem
To
trzy nominacje za pozycje muzyczne inspirowane Elvisem Presleyem. Ile
ich jest w rzeczywistości, nie wiem. Można do tego dojść, ale w tym celu
trzeba by poczytać historię powstania dla około dwunastu tysięcy
pozycji (61 rozdań nagród x 193 kategorie obecne i minione = 11.773; do
tego należy dodać jeszcze kategorie specjalne, co da nam
powyżej dwunastu tysięcy pozycji do sprawdzenia). Praca na cały rok, od
świtu do nocy, dzień w dzień. :)
Wypisałam tylko te trzy pozycje, bo po prostu o nich wiem, aby zasygnalizować, że choć nie są to wyróżnienia bezpośrednio dla Elvisa, to jednak jego osoba miała swój udział w ich powstaniu - inspirował twórców jako muzyk, piosenkarz i wyjątkowa osobowość o wielkiej charyzmie, świetnym głosie, rewelacyjnej interpretacji i niesamowitym wyczuciu muzycznym.
► 29th Annual GRAMMY Awards (1986):
(Dwudziestadziewiąta Coroczna Gala Grammy Awards - 24 lutego 1987 roku)
Paul
Simon był i jest wielkim fanem Elvisa Presleya. Gdy tworzył materiał na
płytę, specjalnie pojechał do Graceland szukać inspiracji w miejscu
zamieszkania swojego muzycznego guru. Pomogło. Powstał album
"Graceland", nazwany tak na cześć posiadłości Króla, w której Paul
znalazł inspirację do napisania utworów na płytę. Jest to jego najlepiej
się sprzedający album na świecie w całej karierze.
► 34th Annual GRAMMY Awards (1991):
(Trzydziestaczwarta Coroczna Gala Grammy Awards - 25 lutego 1992 roku)
Piosenka opowiada o fanie Elvisa, który wierzy, że Elvis Presley wciąż żyje, nawiązując do wielu jego piosenek, w tym do "Heartbreak Hotel", "Love Me Tender", "Do not Be Cruel" i "Return to Sender", jak również do wyrażenia "Elvis opuścił budynek". Mark Knopfler powiedział, że pewnego dnia przyszedł mu do głowy pomysł na napisanie tej piosenki po pewnym zdarzeniu, kiedy to zostawił telefon na haku, a w tym czasie jego szwagier wielokrotnie próbował się do niego dodzwonić. Na koniec, gdy już się skontaktowali, szwagier zauważył sarkastycznie, że Mark jest mniej uchwytny niż Elvis.
* * *
Wiele osób zadaje sobie pytanie dlaczego tylko trzy i dlaczego wszystkie za gospel. Żeby to zrozumieć trzeba się przyjrzeć procedurze zgłaszania, nominowania i nagradzania wykonań utworów.
Dziś wygląda to w ten sposób:
Etap I - Przyjmowanie zgłoszeń
Kandydatów do nagrody mogą zgłaszać zarówno wytwórnie muzyczne, firmy
medialne zarejestrowane w National Academy of Recording Arts and Sciences (NARAS; Narodowej Akademii Sztuki i Techniki Rejestracji) oraz jej poszczególni członkowie (artyści i inni specjaliści pracujący w branży muzycznej, którzy spełniają określone kryteria, wśród których są: wokaliści, dyrygenci, autorzy piosenek, kompozytorzy, inżynierowie dźwięku, producenci, instrumentaliści, aranżerowie, autorzy nagrań płyt, dyrektorzy artystyczni, narratorzy oraz artyści i technicy muzyki wideo), jak również osoby
indywidualne (my wszyscy). Zgłoszenia odbywają się online.
Co roku są ustalane dwa czternastodniowe terminy, w których można dokonywać zgłoszeń (w tym roku były to: od 2 do 16 lipca i od 8 do 22 sierpnia). Zawsze w terminie letnim.
Etap II - Weryfikacja zgłoszeń
Po zamknięciu przyjmowania zgłoszeń odbywa się sesja przeglądu i oceny kandydatur pod względem formalnym (weryfikacja), w której bierze
udział ponad 150 ekspertów z branży nagraniowej (w 2018 roku nawet 350 z uwagi na ponad dwadzieścia tysięcy zgłoszeń). Efektem pracy tej grupy ludzi jest stworzenie listy pretendentów do nagrody. Weryfikacja ogranicza się tylko do sprawdzenia okresu kwalifikowalności oraz poprawności przypisania do adekwatnej kategorii (na przykład, żeby utwór country nie trafił na kartę do głosowania dla muzyki klasycznej).
"Wpisy są nagraniami zgłoszonymi do
rozpatrzenia przez GRAMMY [red. w rozumieniu Recording Academy]. Zgłoszenia spełniające wszystkie wymagania
kwalifikacyjne są następnie głosowane przez uprawnionych członków Akademii, a wyniki tego głosowania są nominacjami."
"Zaplanowano sesję dla ponad 350
ekspertów z różnych dziedzin [red. w 2018 roku], aby upewnić się, że nagrania spełniają
określone kwalifikacje i zostały umieszczone w odpowiednich dziedzinach,
takich jak Rock, R & B, Jazz, Country, Gospel, New Age, Rap,
Reggae, Classical i Latin itp. Celem ich pracy nie jest dokonywanie artystycznych
lub technicznych ocen nagrań, ale raczej upewnienie się, że każdy wpis
jest kwalifikowalny i umieszczony w odpowiedniej kategorii."
Okres kwalifikowalności jest liczony od
1 października roku poprzedzającego przyznanie kolejnych nagród do 30
września roku, w którym przypadnie kolejne rozdanie nagród, co oznacza,
że będą brane pod uwagę tylko te nagrania, jakie wydano na płytach w tym
okresie (kwalifikowalności) jeśli trafiły do dystrybucji (to ciąg dalszy warunku) na terenie Stanów Zjednoczonych.
Etap III - Wyłonienie nominowanych
(pierwsza tura głosowań)
Uzyskane
listy zatwierdzonych (zweryfikowanych) zgłoszeń rozsyłane są do członków głosujących, z
których każdy może nominować w ramach czterech głównych kategorii (Nagranie Roku, Album Roku, Pieśń Roku i Najlepszy Nowy Artysta) oraz w ramach kategorii wyspecjalizowanych. Natomiast do kategorii nagród specjalnych, na tym etapie głosowania (pierwszym) nominują odrębne komisje. I teraz wypadałoby przedstawić według jakich zasad, czego nie zrobię, bo nie do końca jest to dla mnie jasne. Zarówno na stronie Recording Academy jak i w obu Wikipediach (polsko i angielskojęzycznej) nie jest to precyzyjnie dopowiedziane. Dlatego pozwolę sobie wrzucić bez wyjaśniania kilka cytatów ze strony NARAS, a także odesłać was do tabeli kategorii Grammy, którą zamieściłam na końcu postu. Przygotowałam ją w oparciu o dane z 2017 roku, gdzie było 31 wyspecjalizowanych kategorii (te na czerwono), teraz będzie ich 30 (w 2018 roku).
"Następnie członkowie Akademii głosują wyłącznie w swoich kategoriach
eksperckich, w maksymalnie dziewięciu dziedzinach nominacji."
"Aby zapewnić jakość
głosowania, członkowie są proszeni o głosowanie tylko w swoich obszarach
kompetencji. Mogą głosować w maksymalnie 15 kategoriach w polach
gatunków plus w czterech w kategoriach ogólnych (rekord roku, album roku,
piosenka roku i najlepszy nowy artysta)."
Po zsumowaniu nominacji każdego z głosujących w pierwszej turze, pierwszych pięć
pozycji, które zdobywają największą liczbę głosów w każdej kategorii,
staje się nominowanymi do nagrody. W przypadku remisu na jakiejś pozycji, lista zostaje powiększona o kandydatury ex aequo.
Etap IV - Ostateczny wybór laureata
(druga tura głosowań)
Dalej
procedura zostaje powtórzona, z tym, że w każdej kategorii znajdują
się już tylko pozycje nominowane, wyłonione podczas pierwszego
głosowania, czyli po pięć w każdej (ewentualnie więcej, gdy były jakieś
miejsca ex aequo).
"Po ogłoszeniu kompletnej listy nominacji, do
członków Akademii wysyłane są formularze do ostatecznego głosowania.
Mogą oni głosować w ogólnych kategoriach, a także w nie więcej niż dziewięciu
z 30 obszarów gatunków."
"Ostateczne głosowania są
wysyłane do wyselekcjonowanych członków głosujących. W tym głosowaniu
uwzględniono także finalistów określonych przez specjalne komisje
nominacyjne*. W tej ostatniej rundzie członkowie Akademii nagraniowej
mogą głosować w maksymalnie 15 kategoriach w polach gatunków plus w czterech
kategoriach generalnych (Rekord Roku, Album Roku, Piosenka Roku i
Najlepszy Nowy Artysta)."
*
Chodzi tu o specjalne komisje nominacyjne, które wyłaniają grupy
nominowanych tylko do nagród specjalnych i tylko w pierwszym etapie
głosowań. W przypadku nagród z kategorii głównych i nagród z kategorii
wyspecjalizowanych w obu etapach głosuje to samo gremium fachowców,
które zostało wyselekcjonowane spośród członków NARAS (grupa liczy zawsze od
150 osób wzwyż).
Karty do głosowania są potajemnie zestawiane przez dużą niezależną firmę księgową Deloitte Touche Tohmatsu. Po zsumowaniu głosów zwycięzcy zostają ogłoszeni dopiero na rozdaniu nagród Grammy. Zwycięzcy otrzymują nagrodę Grammy, a ci, którzy nie wygrają, otrzymują medal za nominację i stosowny dokument papierowy.
Wyniki głosowania członków
nie są znane przed ceremonią wręczenia nagród GRAMMY. Nazwiska
zwycięzców są dostarczane przez firmę Deloitte w zapieczętowanych
kopertach bezpośrednio na galę, a laureaci nagrody zostają ujawnieni
dopiero podczas gali GRAMMY Awards.
Zwycięzcy* nagrody GRAMMY podpisują i wyrażają zgodę na warunek wstępny otrzymania statuetki GRAMMY Award. I to jest też ciekawa sprawa. Najbardziej zaskoczyło mnie to, że statuetka nie stanowi własności laureata, tylko Recording Academy, mimo iż fizycznie jest u niego (laureata)!
* Tutaj mam wątpliwości. Tylko nie wiem, czy to ja czegoś nie doczytałam, czy było to nieprecyzyjnie napisane, bo raczej laureaci przy wręczaniu nagrody niczego na scenie nie podpisują. Sądzę, że chodzi tu o wszystkich nominowanych, gdyż tylko ich nazwiska są znane jeszcze przed ceremonią z przyczyn logistycznych (trzeba ich zaprosić na galę). Poza tym dokument wyraźnie mówi o "warunku wstępnym" w przypadku otrzymania statuetki.
"Potwierdzasz i zgadzasz się na posiadanie statuetki, ale nie na własność, która jest zarezerwowana dla Akademii Nagrań."
Jest też cała masa obostrzeń, co wolno mu z nią robić, a czego nie. Laureat podpisuje oświadczenie, że otrzymuje statuetkę na użytek własny bez prawa do komercyjnego i publicznego jej wykorzystywania. Nie wolno mu jej sprzedać, wystawić na aukcję, wydać, reprodukować, ani nawet wystawić na widok publiczny!
"(...) także inne publiczne lub komercyjne wykorzystanie statuetki przez
użytkownika lub dowolną stronę trzecią, bez uprzedniej wyraźnej pisemnej
zgody Akademii Nagrań, jest surowo zabronione."
Jeśli laureat naruszy te zasady, statuetka zostanie mu odebrana, a nagroda anulowana! Dotąd taka sytuacja zdarzyła się tylko raz w historii nagrody (dotyczyła wielkiego oszustwa, zespołu
Milli Vanilli, który wcale nie był tym za jaki się podawał).
Na stronie Recording Academy w FAQ, znalazło się pytanie, które wyjaśnia rzeczowo różnice między tymi dwoma głosowaniami, co dla wielu nie zawsze jest jasne. Dlatego mimo, iż już o tym pisałam omawiając poszczególne etapy, to postanowiłam je zamieścić.
"Jaka jest różnica między głosowaniem w pierwszej a głosowaniem w ostatniej kolejności?
W pierwszym głosowaniu wyborcy wybierają pozycje, które według nich powinny otrzymać nominacje do GRAMMY. W ostatecznym głosowaniu wyborcy wybierają pozycje, które według nich powinny otrzymać nagrody GRAMMY."
Tak jak pisałam gdzieś wcześniej, z czasem wiele się zmieniło i choć Recording Academy dalej twierdzi, że chodzi o nagrania, to zmiany w obrębie kategorii, które co roku wprowadza, świadczą o tym, że wszystko to przesunęło się bardziej w stronę akcentów personalnych. Można odnieść wrażenie, że niektóre kategorie powstały wyłącznie po to by móc przyznać nagrodę konkretnej osobie.
Po 1984 roku wszystko zaczęło rozrastać się do granic absurdu. Gdzieś tam po drodze zagubiła się szczytna idea z pierwszych lat funkcjonowania nagrody. Jak prześledzimy wszystkie podkategorie kategorii nagród wyspecjalizowanych (gatunkowych), sami się o tym przekonamy. Niektóre z nich są wręcz śmieszne i kuriozalne (w każdym razie dla mnie) - na przykład na najlepsze opakowanie (nie okładkę!), czy książeczkę do płyty (w sensie wkładkę do CD lub DVD). Równie niezrozumiała jest dla mnie nagroda za najlepsze remiksowanie, czy wielokanałowy dźwięk muzyczny (to drugie to po prostu technologia znana od lat, więc za co tu nagradzać?).
Wróćmy do czasów Elvisa. Wiemy, że wtedy odbywało się to podobnie. Pierwszy etap wyglądał tak samo, chociaż nie był przeprowadzany drogą elektroniczną (tak jak dziś), gdyż informatyka była jeszcze w powijakach. Zatem również nagrań nie odsłuchiwano online (jak dziś) tylko w jakiś inny sposób - albo głosujący po prostu dostawali płyty do domu, albo udostępniano im je w specjalnym pomieszczeniu. Pozostałe etapy wyglądały tak jak obecnie, aczkolwiek prawdopodobnie nie było tego komitetu, który nominuje do niektórych nagród, tylko wszystkie głosowania były przeprowadzane przez grupę ekspercką z ramienia Recording Academy. Nie mam również pewności, czy ówcześnie kandydatury mogły zgłaszać osoby prywatne (chyba tak), ale za to wiem, że mogły to robić różne organizacje niekoniecznie związane (zrzeszone) z National Academy of Recording Arts and Sciences, jak to jest dziś.
Aby odpowiedzieć sobie na zadane wcześniej pytanie, musimy zacząć od zgłoszeń. I tutaj od razu dochodzimy do clou tego stanu rzeczy, mianowicie menadżera Elvisa, który gdzie mógł tam zabraniał zgłaszania swojego podopiecznego do nagrody Grammy (do innych zresztą też). Mało tego, na jego życzenie RCA wyłączyła Elvisa ze swojej polityki promocyjnej do nagród Grammy. Tak dziś jak i wtedy, wytwórnie muzyczne zgłaszają do nagrody wszystkie swoje produkcje, jeśli tylko spełniają wymagania kwalifikowalności, niezależnie czy nagranie jest górnych lotów i ma duże szanse, czy pomniejszych, na zasadzie "a nóż się uda". Elvisa RCA na tym obszarze się nie tykała, nie istniał.
(z odpowiedzi Marty Lackera na pytania fanów)
– Nie mogę się domyślić, dlaczego ELVIS nigdy nie otrzymał nominacji do GRAMMY na przykład za ELVIS IN MEMPHIS, czy ELVIS THAT’S THE WAY IT IS?!
– Możesz podziękować za to Parkerowi, że trzymał Elvisa oddzielnie od wszystkich innych artystów, nawet tych z RCA. Większość wytwórni nakłania wszystkich swoich ludzi do głosowania na swoich artystów, ale z powodu nalegań Parkera, że nie zrobią nic bez jego pozwolenia, wytwórnia nie zawracała sobie tym głowy.
To również wstyd i czarna plama na Grammies, że nigdy nie otrzymał ich za swoje rockowe i popowe płyty."
Marty wiele razy o tym mówił zagabywany przez fanów Elvisa, ale nie tylko on, także inni ludzie z bliższego i dalszego otoczenia Elvisa lub związani z nim zawodowo. Marty mówił akurat o faktach dobrze mu znanych, zasłyszanych bezpośrednio od Toma Parkera, czy ludzi z RCA. Jednak podobne wypowiedzi, ale już w formie opinii, wyrażające zdziwienie takim niedocenieniem Presleya przez Recording Academy można spotkać u wielu ludzi z całego środowiska muzycznego świata, jak i od zwykłych fanów. Jeśli chodzi o Marty Lakera, to on chyba do końca nie mógł pogodzić się z tym, że Elvis nie dostał więcej nagród Grammy i to głównie przez Parkera. Nawet nie pytany o to wprost, lubił czasem puentować swoje wypowiedzi nawiązując do stanu posiadania (ilości) nagród Grammy Elvisa i winowajcy tego stanu rzeczy, Colonela Parkera.
(z odpowiedzi Marty Lackera na pytania fanów)
– Czytałem, że Atlantic Records złożyło ofertę na kontrakt Elvisa do Sun'a. Atlantic była małą, rozwijającą się, niezależną wytwórnią płytową w 1955 roku [red. choć założoną już w 1947 przez amerykańskiego Turka Armeta Erteguna i Amerykanina Jerry'ego Wexlera] i udało im się zebrać tylko 25 000 $. Oboje wybrali się z Nowego Jorku do Memphis, ale było już za późno, Parker zawarł umowę z RCA. Naprawdę chcieli Elvis.
– Gdyby Jerry i Ahmet* podpisali Elvisa, miałby lepszą ofertę i lepiej by się nim zajęli. Jestem pewien, że dopilnowaliby aby został uhonorowany znacznie większą liczbą Grammy zamiast tych trzech, które zdobył za swoje ewangeliczne rekordy.
Parker i RCA nie przejmowali się tym, interesowały ich tylko pieniądze.
* Tutaj Marty przekręcił imię jednego z dwóch współwłaścicieli Atlantic Records. Chodzi o imię Armet, a nie Ahmet. Nie trudno o taki błąd, gdyż Ahmet zaraz po Mahomecie, to drugie najpopularniejsze imię w muzułmańskich krajach, do jakich należy zaliczyć Turcję, z której pochodził Armet Ertegun.
W jednym z wywiadów (ale nie z Martym, tylko z kimś innym, nazwiska nie pamiętam) czytałam, że w środowisku muzycznym zbliżonym do Recording Academy i RCA stale krążyły plotki, a nawet przez jakiś czas całkiem głośno o tym mówiono, że Parker wręcz wpływał na Akademię i jej glosujących by odpuścili sobie Elvisa.
Każda nagroda o dużym prestiżu, to większe zagrożenie dla Parkera jako menadżera Presleya. Stąd między innymi spłycanie scenariuszów filmowych, jeśli były zbyt dobre i ambitne lub odrzucanie ciekawych ról, dzięki którym Elvis mógłby osiągnąć znaczącą pozycję również w świecie filmowym, a także zaniechania promowania swojego klienta do prestiżowych nagród, rzecz jasna tylko tych po linii zawodowej. Parker dosłownie torpedował już w zarodku wszystko, co mogłoby zagrozić jego status quo jako menadżera Elvisa. Przecież jeśli sam nie mógł wyjechać za granicę, to mógł tam puścić Elvisa, jego obecność nie była wcale niezbędna, do Kanady w latach pięćdziesiątych też nie pojechał, chociaż ruch był wtedy jeszcze bezwizowy między tymi krajami i nie musiał się niczego obawiać jako nielegalny obywatel USA.
Dlaczego za gospel? Tutaj akurat nie mogę się posłużyć stosownym cytatem, gdyż sobie go nie wynotowałam, ale czytałam, że środowisko gospel bardzo promowało Elvisa, poczynając od zgłaszania jego kandydatury (wykonań utworów), po działania marketingowe, nagłaśniające jego ewangeliczny śpiew, co z kolei nie miało miejsca w innych obszarach muzycznych, które raczej nie były tak dobrze zorganizowane jak gospel, więc tutaj powinno zadziałać RCA (jako wytwórnia Elvisa, z którą miał umowę na wyłączność) i jego menadżer. Tymczasem ich działania były dokładnie odwrotne.
Nie będę się rozwodzić, za co jeszcze Elvis powinien zostać uhonorowany Grammy, bo jest tego wiele, ale powiem, że uważam za wielki skandal brak jego nazwiska wśród laureatów
Grammy Legend Award. Kto jak kto, jeśli nie człowiek, który dokonał rewolucji muzycznej na skalę światową, powinien być pierwszym uhonorowanym w tej kategorii (pod nazwą nagrody podlinkowana jest strona z laureatami tej nagrody)? Ta kategoria została dodana dopiero w 1990 roku, czyli już po śmierci Elvisa, niemniej "legenda" to coś więcej niż "rok kwalifikowalności" i według mnie akurat z tego kryterium ta jedna nagroda powinna być zwolniona. No cóż, "umarlak" nie pojawi się na gali rozdania nagród, przez co uroczystość straci na swojej atrakcyjności i widowiskowości. To chyba jedyny powód, dla którego wciąż nagradza się tylko żywych. W tym przypadku nazwa kategorii jest zupełnie chybiona, bo jak mówi definicja, legenda to "opowieść o wydarzeniach i postaciach historycznych, bohaterach lub świętych". Trudno w tym kontekście nazywać legendą bohatera jednego "roku kwalifikowalności" do nagrody National Academy of Recording Arts and Sciences.

Treść jaką podpisują laureaci Grammy Award przed wręczeniem statuetki. Tu chyba czegoś nie doczytałam lub było nieprecyzyjnie napisane, bo raczej laureaci przy wręczaniu niczego na scenie nie podpisują. Sądzę, że chodzi tu o wszystkich nominowanych, bo tylko ich nazwiska są znane już wcześniej z przyczyn logistycznych (trzeba ich zaprosić na galę). Poza tym dokument wyraźnie mówi o "warunku wstępnym" w przypadku otrzymania statuetki
Tabela z kategoriami Grammy Award, z podziałem na kategorie przeszłe i obecne. Tutaj jest nieczytelna, ale po otwarciu w nowym oknie pokaże się w większym rozmiarze
Schemat wyłaniania nominowanych i laureatów przez Recording Academy w poszczególnych kategoriach - aktualnie obowiązujący (wcześniej to się zmieniało),
Zrzut strony poświęconej Elvisowi Presleyowi na portalu National Academy of Recording Arts and Sciences
P. S.
Wszystkie grafiki po otwarciu w nowym oknie ukażą się w większym rozmiarze.
National Academy of Recording Arts and Sciences (pełna nazwa) nazywana jest bardzo różnie. Wszystkie podane poniżej nazwy są używane wymiennie (w różnych źródłach, czasem również przez samą Akademię) i w rzeczywistości są ze sobą tożsame:
- Recording Academy,
- NARAS,
- Recording Academy's National Trustees,
- Grammy (to określenie również w odniesieniu do samych nagród, głównie),
- Grammies,
- National Academy of Recording,
- National Academy of Music Art,
- (jeszcze jedna nazwa była, ale mi uciekła).