♥ Kobiety - Judy Geller

Larry Geller, przyjaciel i stylista fryzur Elvisa, miał dwie młodsze siostry, bliźniaczki Judy i Elaine. W przeciwieństwie do Judy, Elaine bardzo rzadko odwiedzała z Larrym Elvisa, ale znali się od czasu, gdy brat zabrał ją kiedyś na plan zdjęciowy.

Natomiast Judy chętnie odwiedzała Elvisa, zwłaszcza kiedy był w swoich domach w Kalifornii. Alanna Nash, udzielając wywiadu portalowi Elvis Information Network, powiedziała o niej:

"Judy Geller, urocza i komicznie zabawna siostra Larry'ego Gellera. Jakim skarbem jest ta kobieta, mówię ci!".

Elvis bardzo ją lubił. I chociaż była ładną kobietą, wysoką brunetką z długimi włosami i zielonymi oczami, Elvis nigdy nie patrzył na nią w seksualny sposób, ponieważ była siostrą jego przyjaciela, a z takimi kobietami nie wchodzi się w luźne relacje męsko-damskie, co najwyżej w poważne związki.

Judy prawdopodobnie podkochiwała się w Elvisie od dawna i wcale nie była szczęśliwa z otrzymanej (zdeklarowanej) "nietykalności" ze strony Elvisa. Patrzyła jak flirtuje i romansuje z innymi kobietami, czego i ona pragnęła, lecz była bez szans z uwagi na jego przyjacielskie relacje z jej bratem, które od razu stawiały ją w pozycji muzealnej - "nie dotykać eksponatów".

Czy wcześniej już sygnalizowała Elvisowi, że chciałaby się do niego bardziej zbliżyć, być kimś więcej niż tylko siostrą przyjaciela, nie wiem, nie trafiłam na źródło, które by o tym wspominało. W każdym razie pewnego razu Judy Geller nie wytrzymała i uświadomiła Elvisowi, że i ona należy do grona kobiet zainteresowanych jego osobą, jako mężczyzną.

Pewne światło na sytuację rzuciła Alanna Nash w swojej książce "Baby, Let’s Play House. ELVIS PRESLEY and the WOMEN WHO LOVED HIM", w której opisała ten epizod, ale po kolei.

Na początku 1974 roku, występując w Las Vegas, Elvis poznał Sheilę Ryan. Gdy Linda wyjechała, to właśnie ona zajęła jej miejsce, towarzysząc mu przez kolejne osiem dni. Później pojechała z Elvisem w marcową trasę koncertową. Po jakimś czasie (chyba kiedy Elvis był na majowym On Tour 12 lub w innym miejscu, w każdym razie nie było go wtedy z Lindą), Linda się o tym dowiedziała i zrobiła Elvisowi wściekłą awanturę o Sheilę przez telefon. Jednak szybko się pogodzili i pod koniec maja Elvis wyprawił jej huczne 24 urodziny (urodziła się 23 maja 1950 roku). Chociaż wydawało się, że Linda uosabia sobą wszystko czego Elvisowi trzeba i czego szuka w kobiecie, Elvis nie był o tym przekonany. Ten związek przestał go satysfakcjonować, w jego odczuciu już się wypalił. Desperacko chciał poznać nową kobietę i o przysługę poprosił Larrego Gellera. Alanna Nash pisze:

"Linda Thompson była kobietą, która najlepiej spełniała jego skomplikowane wymagania – seksowna, a jednocześnie macierzyńska, delikatna, ale i zadziorna, a być może, co najważniejsze, duchowa. Mimo to Elvis myślał, że nie znalazł dokładnie tego, czego szukał i pewnej nocy tej wiosny zabrał Larry'ego Gellera na stronę domu Monovale [Monovale Drive 144 (Holmy Hills) Los Angeles] i powiedział: »Muszę kogoś poznać, stary. Znasz wiele kobiet. Doprowadź mnie do porządku«. Dla Larry'ego to było niedorzeczne. Elvis był największym symbolem seksu".

Larry znał wiele kobiet, bo był ekskluzywnym fryzjerem, którego klientelę stanowili głównie celebryci. Niemniej nie bardzo wiedział jak się zabrać do tego zadania, przecież nie będzie nagabywał swoich klientek w salonie lub ich domach.

Kiedy tak rozmyślał, przypomniał sobie pewną znajomą, Michelle Meyers, która z racji swojej pracy (umawiała artystów do klubów na występy) znała każdą dziewczynę w mieście. Larry zadzwonił do niej i kiedy przedstawił jej sprawę, usłyszał „Och, znam taką dziewczynę, będzie świetna”.

Larry Geller z poczuciem dobrze spełnionego obowiązku, poinformował Elvisa, że znajoma ugadała mu jakąś dziewczynę, więc tego wieczoru Elvis wysłał jednego z chłopaków, aby ją odebrał i przywiózł do domu na imprezę. I dalej sprawy potoczyły się, jak w filmie. Kiedy drzwi się otworzyły, ku wielkiemu zaskoczeniu Larry'ego i Elvisa, zamiast powalającej urodą i ciałem seksbomby, podpierając się laską do pokoju "wkuśtykała" niepełnosprawna dziewczyna, o bardzo przeciętnej aparycji.

No nie wiem jak Larry Geller wyłuszczył temat Michelle Meyers, pewnie starał się być bardzo oględny, nie mówiąc wprost, żeby nie wyjść na sutenera i został źle zrozumiany. Elvis zmroził go spojrzeniem, po czym przywitał uprzejmie dziewczynę i zapytał czy chciałaby coś zjeść lub się napić. Elvis traktował ją jak wszystkie pozostałe kobiety tamtej nocy, a ona ponoć zadomowiła się w grupie i była zadowolona ze spotkania z Elvisem.

Judy Geller też tam wtedy była, wpadała codziennie, jak tylko Elvis z ekipą pojawiał się przy Monovale Drive 144, w Los Angeles. Sądzę, że wywiedziała się od brata, jak doszło do tego nieporozumienia z dziewczyną i miała jasność sytuacji. Zapewne to zdarzenie i desperacja Elvisa w poszukiwaniu kobiety do sypialni, tak ją ośmieliły, że ...

Obok Elvisa na kanapie siedziały także inne kobiety, lecz jak mówi Judy: „Elvis siedział na kanapie z pięknymi kobietami po obu stronach, ale były, jak manekiny – bały się z nim rozmawiać”. Zrobiło się drętwo, co było męczące dla Elvisa, więc zwrócił się do młodszej siostry Larry'ego i zaczęli rozmawiać. Judy od razu zrozumiała o co chodzi i zasypywała go pytaniami, aby w pokoju nie zaległa cisza. Tak mijała im noc. Około 1:30 Larry zasugerował, że czas już iść (Larry i Judy mieszkali w Los Angeles).

Wtedy ... Judy wstała, podeszła do Elvisa (siedzącego wciąż na kanapie, otoczonego przez kobiety) i pocałowała go w usta, mówiąc "Miło było cię widzieć". Była już prawie za drzwiami, kiedy oszołomiony pocałunkiem Elvis krzyknął: „Hej, nigdy wcześniej cię nie całowałem!”. Judy rzuciła mu zalotne spojrzenie i równie zalotnie mruknęła: "Nie było tak źle". Elvis jakby sobie dopiero w tym momencie uświadomił, że Judy nie jest aseksualną siostrą przyjaciela, lecz piękną, powabną kobietą i:

"Wstał, złapał mnie za ramię, odprowadził do auta, zabrał torebkę z ręki i zaczął całować mnie po francusku w samochodzie".

Larry patrzył z niedowierzaniem i pomyślał: "O mój Boże! Moja siostra z Elvisem!”, po czym pośpieszył z szybkim pożegnaniem, chcąc przerwać im to namiętne całowanie, w którym oboje się zatracili. Elvis spojrzał Judy prosto w oczy i zapytał:
— Zostaniesz?
— Absolutnie nie – powiedziała. — Jesteś z inną kobietą.
— Wrócisz jutro wieczorem? Wtedy nie będę.
— Bardzo bym chciała – powiedziała.

Tak się rozstali tej nocy. Już widzę, co tam się działo w samochodzie między Larrym a Judy. Zwłaszcza, że to nie Elvis był inicjatorem, lecz jego siostra. Tutaj aż takim problemem nie było nawet to, że coś ma się zadziać intymnego między jego siostrą a przyjacielem, ani nawet, że to Judy doprowadziła do tej sytuacji, ale o religię - judaizm, byli Żydami. A im nie wolno wiązać się z wyznawcami innych wyznań, a już w ogóle wchodzić w związki nieformalne. W chrześcijaństwie niby też, ale we współczesnym nie podchodzi się do tego tak rygorystycznie, nie grozi za to wykluczenie ze wspólnoty, ani żaden religijny ostracyzm. Obstawiam, że oboje nie mogli zasnąć tej nocy, ani Judy, ani Larry, bijąc się z myślami.

Nieubłaganie nadszedł następny dzień, a wkrótce wieczór. Judy Geller:

"Byłam przerażona. Szalałam! Wzięłam Valium, żeby pójść do jego [Elvisa] domu!".

Ponoć była tak roztrzęsiona, że Larry musiał ją podwieźć pod samą bramę, bo nie była zdolna sama kierować, a potem zaprowadzić do domu, przedzierając się przez wszystkie wrzeszczące dziewczyny, które z zazdrości wykrzykiwały: "Nie możesz wejść!", "Nie wejdziesz!", 'Nie wpuścimy cię".

Wewnątrz Lisa Marie robiła kółka na rowerku i stójki na rękach, zabawiając gości swojego ojca. Po krótkim powitaniu, Judy usiadła na kanapie obok Elvisa, a Larry i kilku chłopaków zajęli pozostałe krzesła w jaskini (taki specjalny pokój imprezowy).

Larry był jeszcze bardziej zdenerwowany niż jego siostra i w końcu odparł: "Nie mogę tego znieść! Muszę iść!". Wkrótce wszyscy zniknęli, ulotnili się, jak zawsze, gdy szef miał kobietę i plany, co do niej.

Elvis został sam na sam z Judy Geller i ... oglądali telewizję. Oboje byli skonsternowani. Judy ze swoimi uczuciami, stojąca przed spełnieniem pragnienia bycia kobietą Elvisa, walcząca z wyrzutami sumienia względem swojej wiary i zapatrywań brata. Elvis, pragnący pięknej kobiety, której towarzystwo zawsze lubił, świadomy jednocześnie rozterek moralno-religijnych Judy i swojego przyjaciela. Po chwili Elvis powiedział: "Daj spokój. Chodźmy na górę", jakby uznając "kości zostały rzucone".

"Jego łóżko, wielkie i okrągłe, stało w zakrzywionej ścianie z luster tak, że gdziekolwiek spojrzysz, zobaczysz Elvisa”.

Jak pisze Alanna Nash:

"Judy wpatrywała się w ozdobną komnatę uwodzenia i poczuła, jak jej serce podskakuje, prawie tracąc zmysły:

»Pomyślałam: „Nie mogę w to uwierzyć! To jest oszałamiające”«.

Ale to wszystko zbladło w porównaniu z widokiem Elvisa wyłaniającego się z łazienki, w granatowej piżamie z lamówką w kolorze pudrowego błękitu:

»On naprawdę mógł doprowadzić cię do śmierci [tak oszałamiającym był mężczyzną]! Nie mogłam nawet na niego spojrzeć. Pomyślałam: „Jestem z Jezusem Chrystusem”. Taki był potężny, jak nic, co kiedykolwiek widziałeś. Był tak gorący, że aż przerażający«".

On i Judy spędzili całą noc przytulając się do siebie i całując, robiąc jednocześnie wszystko i nic. Punkt kulminacyjny nadszedł, gdy:

"Położył się na mnie, trzymał moją twarz w dłoniach, spojrzał mi w oczy i powiedział: „Kocham twoje usta”. Nie mogę uwierzyć, że nie zemdlałam".

Ona nie zemdlała, ale Elvis wkrótce to zrobił, jak można powiedzieć w przenośni.

"Około trzeciej nad ranem zapytał mnie, czy nie mam nic przeciwko zejściu na dół i przyniesieniu jego obiadu. Powiedział, że kucharz zostawił go w lodówce: „Dowiesz się, co to jest, kiedy to zobaczysz”".

Judy poszła do kuchni, wyjęła jego talerz z lodówki, zabrała sztućce i zaniosła wszystko na górę. Elvis był nieprzytomny, odpłynął, wyglądał jakby mocno spał lub nie żył:

„Powiedziałam: »Elvis. Elvis?«. Myślałam, że nie żyje. Nie byłam pewna. Byłam bardzo przerażona. Przycisnęłam palcem jego jedno oko, żeby zobaczyć, czy uda mi się uzyskać odruch. Nie widziałam, żeby cokolwiek brał, ale to, co wziął, mocno go uderzyło".

Została z nim, nie bardzo wiedząc, co począć. Po jakimś czasie Elvis jakby się ocknął, po chwili wstał, zjadł trochę, a potem z powrotem zasnął, nie budząc się więcej aż do 8 rano:
— Spędzisz ze mną noc? – zapytał, mając na myśli resztę dnia.
— Wiesz co? Myślę, że powinnam iść – odpowiedziała, zmęczona i zawiedziona przebiegiem nocy, że nie dane było jej kochać się z Elvisem.

Judy miała już dość:

"W tym momencie byłam tak przerażona. Elvis wyglądał na rozczarowanego, ale wezwał jednego ze swoich przybranych braci: „Otwórzcie bramy” – powiedział niemym głosem – „i dopilnujcie, żeby wyszła zdrowa”".

Jak to się wszystko dziwnie ułożyło, Elvis poprosił Larrego o znalezienie kobiety, a wylądował w łóżku z jego siostrą. Znów potwierdza się przysłowie, że życie pisze najbardziej zaskakujące scenariusze.

Myślę, że tej nocy do niczego nie doszło, bo tak postanowił Elvis. To nie był przypadek. Kiedy poszedł do łazienki, wstrzyknął sobie zastrzyk na spanie. Potem rozmawiał, całował i pieścił się z Judy, aż nie poczuł, że lek zaczyna działać. Wtedy wysłał ją do kuchni po posiłek wiedząc, że zanim wróci, on będzie już mocno spał.

Wiedział, że choć Judy jest w nim zakochana i z całego serca pragnie go cieleśnie, to ma wyrzuty natury religijnej, podobnie jak Larry, jej brat. On też jej pragnął, nie ma wątpliwości, ale dla spokoju sumienia wszystkich, wybrał salomonowe rozwiązanie, nie urażające nikogo, bo zgodne ze swoim trybem życia, który znany był i Judy i Larry'emu (przyjmowaniem leków pobudzających, gdy wstaje i nasennych, gdy kładzie się spać - od dziecka miał problemy z zasypianiem).

Opowiedziana historia przedstawia początek ich związku, lecz czy również koniec? Moim zdaniem nie. Może tej nocy nie doszło do pełnej cielesnej konsumpcji, ale podwaliny zostały położne. Mam jakieś wewnętrzne przekonanie, że nastąpiło to nieco później, gdyż oboje tego pragnęli. Judy od dawna o tym marzyła, a Elvis bardzo ją lubił, a jak się później okazało, także pożądał, co podświadomie dusił w sobie z uwagi na Larry'ego. Poza tym Judy była stabilna emocjonalnie, co było podstawowym kryterium w doborze partnerek. Przecież w każdej chwili mógł wybrać sobie jakąś sprzed bramy, ale tego nigdy nie robił, w obawie przed kłopotami. Dlatego wybierał spośród sprawdzonych kobiet, które wyszukiwali dla niego inni (na przykład George Klein, Joe Esposito, Byron Raphael).

Jeśli chodzi o Judy Geller, nie udało mi się znaleźć żadnego jej zdjęcia. Być może jest na niektórych nawet z Elvisem, ale nie wiem jak wygląda, a odpowiednio opisanego, nie było. Nie znalazłam o niej też żadnych innych informacji biograficznych, jak się nazywa, czym się zajmowała, ani ile ma lat. W notce biograficznej Larry'ego napisano tylko, że ma dwie młodsze siostry - bliźniaczki, nawet nie podano ich imion (te uzyskałam z innych źródeł). Larry Geller był młodszy od Elvisa o trzy lata, a Judy młodsza od niego o kilka lat, ale nie wiem o ile dokładnie.

Elvis i Larry Geller - po lewej dwa zdjęcia z 1977 roku, a po prawej z 1966 roku