♥ Kobiety - Diana Dors

Jak czytamy w jednym artykule "Kiedy Diana Dors w 1956 roku, była numerem jeden Glamor Girl w Wielkiej Brytanii, jej gorący romans z Elvisem Presleyem został dobrze wyciszony ..."

Diana Dors poznała Elvisa Presleya w 1956 roku, na jednym z przyjęć w Hollywood. Zaiskrzyło między nimi natychmiast.

Ponieważ była zamężną kobietą, musieli się spotykać w ukryciu. Miejscem ich erotycznych uniesień był domek basenowy z małą oranżerią, stojący przy basenie, w posiadłości w Hollywood (patrz zdjęcie w dalszej części postu), gdzie mieszkała wówczas ze swoim pierwszym mężem, Dennisem Hamiltonem.

Była kobietą o bardzo dużym popędzie seksualnym, co idealnie wpisywało się w temperament młodego Presleya, u którego hormony buzowały wówczas na najwyższym poziomie. To był okres, kiedy Elvis miał niespożyte pokłady energii i prawie nie sypiał, w tym tej seksualnej, podczas gdy inni padali ze zmęczenia. Kiedyś Scotty Moore powiedział:

"Człowieku, on miał wielki zasób energii. Nie spaliśmy wraz z nim całe noce, aby mógł zużyć ten swój zasób energii, a my potem odpocząć, ale to zwykle następowało po tym jak „rozprawił się” z kilkoma dziewczynami na tylnym siedzeniu samochodu".

Można więc powiedzieć, że Diana i Elvis dobrali się jak w korcu maku, po prostu trafił swój na swego.

Lecz oddajmy głos Dianie Dors. Swoją relację zaczyna słowami "MÓJ dziki, dziki romans z Elvisem Presleyem był jednym z najlepiej strzeżonych sekretów show-biznesu", a dalej tak opisuje początki ich relacji:

Dzisiaj, po raz pierwszy, mogę ujawnić, że Elvis Presley był moim kochankiem. I kochałam go całym sercem.

To był romans, który prawie kosztował go życie. Na szczęście Elvis uciekł bez szwanku... ale teraz nie żyje i jak miliardy ludzi na całym świecie, wciąż nie mogę w to uwierzyć.

Spotkaliśmy się po raz pierwszy na imprezie w Hollywood, w 1956 roku. Kręciłam dla RKO film „Poślubiłem kobietę” z amerykańskim komikiem Georgem Gobelem.

Miałam 24 lata, Elivis 21 lat — i oboje byliśmy symbolami seksu u szczytu naszej kariery.

Byłam zamężna z Dennisem Harmiltonem. Był moim menedżerem, moim mentorem, moim Svengali*. I był bardzo zazdrosny.

* Svengali jest postacią z powieści Trilby, opublikowanej po raz pierwszy w 1894 roku przez George'a du Maurier. Svengali to mężczyzna, który uwodzi, dominuje i wykorzystuje Trilby, młodą pół-irlandzką dziewczynę, i czyni ją sławną piosenkarką.

Gdy wszyscy staliśmy przy basenie, radośnie rozmawialiśmy. Elvis wszedł. Miał na sobie białą rozpiętą koszulę w stylu zachodnim, czarne meksykańskie spodnie i złoty naszyjnik.

Wyglądał naprawdę oszałamiająco, a te zielone jak morze oczy przebiły się przeze mnie na wylot. Moje nogi stały się galaretowate...

Wiedział o mnie wszystko. Miałam w Hollywood ogromny rozgłos jako brytyjska Monroe. Dennis rozmawiał z Ginger Rogers, a ja kontynuowałam rozmowę z Elvisem.

Zapytałam go, kiedy przyjeżdża do Anglii, gdzie ma tak wielu fanów. Powiedział, że ma nadzieję, że pewnego dnia. Następnie dodał: „Diane (nigdy nie nazywał mnie Dianą) czy mógłbym prosić o twój numer telefonu? Chciałbym pozostać w kontakcie”.

To mi bardzo schlebiało. Dałam mu swój numer. Oczywiście Elvis był dla mnie tak samo pociągający jak ja dla niego. Następnego dnia pojawił się w studiu i poprosił o zabranie mnie na lunch.

Wiedział, że wyszłam za mąż i że plotkarze nas obserwują. Ale wydawało się, że go to nie obchodzi. Właśnie rozmawialiśmy jak para zakochanych dzieciaków.

To był pierwszy raz, kiedy naprawdę się zakochałam i było to cudowne, ale jednocześnie przerażające doświadczenie.

Problem polegał na tym, że byłam zamężną kobietą z udaną karierą, którą można było kontynuować, a zła reklama mogła ją zrujnować.

Zgodziliśmy się więc na fantastyczny plan - fortel, abyśmy mogli się spotykać bez wiedzy prasy i mojego szalenie zaborczego męża.

Mieszkałam we wspaniałej białej rezydencji za milion dolarów w Beverly Hills, która miała basen i domek przy basenie.

To [domek przy basenie] stało się naszym gniazdkiem miłości na te pięć zdumiewających miesięcy. Dość często Dennis wyjeżdżał na tak zwane "podróże służbowe" — słabo zakamuflowaną wymówkę dla własnych romantycznych schadzek.

Elvis podjeżdżał swoim samochodem z przyciemnionymi szybami i wślizgiwał się do domku przy basenie, a armia służących go nie zauważała [tak sprawnie to robił]. Tam, wśród orchidei i gardenii, kochaliśmy się.

Był [to sex] najbliższy Niebiosom, jaki kiedykolwiek zaznałam. Radość, którą czułam — oboje czuliśmy — była nie do opisania.

Pewnego weekendu, gdy Dennisa nie było, Elvis powiedział: „Czy chciałabyś pojechać ze mną do Meksyku na kilka dni?” Aż podskoczyłam na tę propozycję. Wkrótce przejechaliśmy przez granicę z inną parą i przenieśliśmy się do hacjendy na obrzeżach Tijuany.

I tu się artykuł urywa ...

Jeśli chodzi o ich wyjazd do Tijuany w Meksyku. Nie wiem jak później, ale ponoć w latach 50. można tam było spotkać dużo amerykańskich par celebrytów wszelkiej maści, które szukały schronienia przed wścibskimi oczami ciekawskich i mediów. To praktycznie miejscowość na granicy Meksyku ze Stanami, której centrum dzieli od pięknego wybrzeża Pacyfiku zaledwie dziesięć kilometrów. Wśród zdjęć jest jedno Diany Dors na tle tamtejszej plaży.

To jedyny artykuł, który pozyskałam, na tyle dobrej jakości, że dało się go przeczytać i przetłumaczyć. Lecz wydaje się nie być kompletnym.

Trafiłam jeszcze na trzy inne.

Pierwszy został zatytułowany: "The night Elvis cried in my arms" ("Noc, w której Elvis płakał w moich ramionach"). Mimo moich różnych zabiegów graficznych, nie udało mi się pozyskać z niego treści, jest zbyt mocno rozmazany. Niemniej zawiera czytelny podtytuł: "Diana tells of her last days with the King, a warm, humorous lover" ("Diana opowiada o swoich ostatnich dniach z Królem, gorącym, pełnym humoru kochanku") i jedną jej wypowiedź napisaną powiększoną czcionką: "Elvis just said: »Be happy...«" („Elvis dokładnie powiedział: »Bądź szczęśliwa«”). Opublikowany w "Midnight Globe", 4 października 1977 roku.

Drugi nosi tytuł: "My night of love with Elvis" („Moja noc miłości z Elvisem”). Jest równie nieczytelny jak poprzedni. Wyróżniono w nim cytat: "Amid the orchids and gardenias, we would make love" („Kochaliśmy się wśród orchidei i gardenii”), co znamy już z pierwszego artykułu. I jeszcze jeden: "I was Elvis' secret psychic" ("Byłam sekretnym medium Elvisa")*, cokolwiek to miało znaczyć, a czego się nie dowiemy bez brakującej strony. Chociaż w tym przypadku zastanawiam się czy to nie jest jakiś podtytuł ciągu dalszego. Natomiast pod koniec wytłuszczonym drukiem chyba napisano, o ile dobrze udało mi się rozszyfrować tekst, że w następnym numerze ukaże się kolejny artykuł, tym razem o tym, co stało się dalej, gdy jej mąż dowiedział się o romansie. Niestety, jak wspominałam, kolejnej strony nie dołączono. Wielka szkoda, ponieważ już przy pierwszym artykule zastanawiałam się, co też takiego się wydarzyło, o czym Diana powiedziała: "To był romans, który prawie kosztował go życie. Na szczęście Elvis uciekł nie odnosząc szwanku...". Opublikowany w "Midnight Globe", 20 października 1977 roku.

* Natomiast jeśli chodzi o tytuł "I was Elvis' secret psychic" ("Byłam sekretnym medium Elvisa"), okazał się on być odrębnym artykułem, o treści nie związanej z Dianą Dors. To krótka rozmowa Mrs Lou Wright, która w 1970 roku była psychologiem Elvisa. Również zupełnie nieczytelny tekst, poza jednym cytatem z jej wypowiedzi: "Ironically, he was very concerned about a heart attack - for his father ..." („Jak na ironię bardzo obawiał się zawału serca – u swojego ojca”).

Niemniej nad nim jest jeszcze inny artykuł, też nie związany z Dianą Dors, o tytule tytule: "Behind the legend of the King" („Za legendą króla”), podytule: "Priscilla's beau begs: Now please will you marry me?" („Kochanek Priscilli błaga: Teraz proszę, czy wyjdziesz za mnie?”) i z jednym wytłuszczonym cytatem: "She loves me, but she was also deeply in love with Elvis" („Kocha mnie, ale była też głęboko zakochana w Elvisie”). Jest też jej zdjęcie w objęciach z jakimś gościem, ale nie wiem kto to.

I faktycznie, dobrze wcześniej rozszyfrowałam, w następnym numerze gazety ukazał się kolejny, trzeci artykuł, opatrzony tytułem: "Diana Dors: My jealous husband almost shot Elvis!" („Diana Dors: Mój zazdrosny mąż prawie zastrzelił Elvisa!”) i podtytułem: "Why Diana had to stop seeing the King" („Dlaczego Diana musiała przestać widywać się z królem”). Udało mi się też odczytać jego początek:

Ludzie w studiu szeptali, a hollywoodzkie kolumny plotkarskie donosiły, że mam romans. Z kim, oni jeszcze nie wiedzieli.

Jednak w dziwny sposób Elvis i ja dążyliśmy do katastrofy.

Po jednym szczególnie namiętnym spotkaniu w domu przyjaciela, faktycznie zawiózł mnie do studia. To naprawdę było głupie. Wiele osób, nawet o 6 rano, mogło nas zauważyć.

Został opublikowany w "Midnight Globe", 27 października 1977 roku, czyli tydzień później, zgodnie z zapowiedzią.

Te tytuły i cytaty też nam coś mówią, aczkolwiek nie zastąpią informacji jakie zawarto w treści tych artykułów.

Jeśli chodzi o brak ich wspólnych zdjęć, to mnie akurat zupełnie nie dziwi, w przeciwieństwie do Cher. Skoro się ukrywali, to musieli zachować ostrożność. Może nie ze względu na Elvisa, lecz na Dianę.

To był jeszcze czas, kiedy musiała się pilnować. Później, wszystko się zmieniło. Diana była uzależniona od seksu. Dziś nazwalibyśmy ją seksoholiczką lub nimfomanką. Zresztą jej wszyscy mężowie też byli rozwiąźli. Dopóki jej kariera się nie ugruntowała, bardzo uważała na swoją reputację, podobnie jak jej pierwszy mąż Dennis Hamilton. Później seksualny hedonizm wziął górę i do historii przeszły wszelkie orgie (hollywoodzkie i te w angielskich posiadłościach), których się dopuszczali. Była równie sławna jako brytyjska Marylin Monroe, co angielska rozpustnica.

W 2017 roku, na stronie www.mirror.co.uk, ukazał się bardzo ciekawy artykuł o niej i jej pierwszym mężu (pomimo rozwodu i swoich kolejnych związków, spotykała się z nim do końca jego życia w 1959 roku), w którym przedstawiono nie tylko fakty znane z encyklopedii i filmowych opracowań, ale także uchylono rąbka tajemnicy odnośnie ich życia prywatnego, z uwzględnieniem spraw seksualnych.

Można powiedzieć, że z jednej strony nie odbiegali od tego, co robiła reszta hollywoodzkich gwiazd w tej materii (a przed czym Elvis tak bardzo się bronił*), niemniej z drugiej, zdecydowanie wysunęli się na prowadzenie w rozwiązłości i obscenach w filmowym środowisku.

* Elvis po kilku takich przyjęciach, na które był chętnie zapraszany, zaczął ich unikać. Nie podobał się mu ich przebieg - chlanie, ćpanie, frywolny lub wynaturzony seks a nierzadko zbiorowe orgie. Wszystko w towarzystwie plotek, intryg, podżegania, kłamstw, pomówień, dwulicowości, wzajemnego podkładania sobie nóg. A sam, jako szalenie atrakcyjny mężczyzna, do tego młody, "świeża krew", był najbardziej narażony na niechciane umizgi i awanse z wszystkich stron (od pań i panów w różnym wieku). Jednak największym szokiem było dla niego odkrycie niskiego intelektu u tych ludzi z pierwszych stron gazet. Nie było o czym i z kim rozmawiać. Prawie nikt tam się niczym nie interesował poza towarzyskimi spotkaniami z wcześniej opisanym przebiegiem. Dlatego kiedy w latach 60., Elvis raczył się pojawić na takiej imprezie, osoba której udało się go do tego nakłonić (zwykle gospodarz) zostawała natychmiast uznawana za towarzyskiego bohatera Hollywood.

A wszystko to skąpane w morzu alkoholu i z turbodoładowaniem w postaci narkotyków. U szczytu swojej sławy zgorszyła Wielką Brytanię lat 50. imprezami dla dorosłych - jak w nim czytamy. Poniżej kilka fragmentów z tego opracowania.

"Była angielską Marilyn Monroe, o zmysłowym ciele i naturalnym uroku, który przeniósł ją z przedmieść Swindon na wzgórza Hollywood. Lecz kariera aktorska Diany została przyćmiona przez jej burzliwe życie prywatne".

"Opisując siebie jako „jedyny symbol seksu, jaki Wielka Brytania wyprodukowała od czasów Lady Godivy”, zyskała większą sławę dzięki swoim licznym mężom [miała ich trzech], wielu romansom i organizowaniu w swoich domach orgii napędzanych narkotykami".

"W swoich wspomnieniach Bob Monkhouse [jeden z jej kochanków] wspomina, jak był na jednym z przyjęć, gdzie został wzięty za rękę przez „zobowiązującą” dziewczynę o imieniu Anita i poprowadzony do sypialni. W pokoju znajdowało się okrągłe łóżko z lustrzanym sufitem, na którym Bob i Anita zaczęli się kochać, a potem nagle przestali, gdy usłyszeli śmiech. Podejrzliwy Bob wyszedł z pokoju i wszedł prosto na czekającą na niego Dianę. Na górze zdał sobie sprawę, że lustro na suficie jest jednokierunkowe i goście mogą oglądać, jak pary uprawiają seks na dole".

Cóż, z pewnością nie była kobietą na życiową partnerkę dla Elvisa. Niemniej myślę, że trafili na siebie w dobrym momencie i oboje coś zyskali na tej znajomości. Elvis nie tylko znalazł upust dla swojej młodzieńczej chuci, lecz zapewne wiele się też nauczył od swojej "wyedukowanej" partnerki (nabrał doświadczenia), z czego w przyszłości skorzystały także inne jego kobiety.

Jej pełne personalia, to: Diana Mary "Dors" (Fluck) [Hamilton] [Dawson] Lake:
― Diana - imię pierwsze,
― Mary - imię drugie,
― Fluck - nazwisko panieńskie,
― "Dors" - pseudonim arystyczny,
― Hamilton - nazwisko po pierwszym mężu,
― Dawson - nazwisko po drugim mężu,
― Lake - nazwisko po trzecim mężu.

Akurat w tę historię wierzę. Nie sądzę, żeby Diana Dors wyssała ją sobie z palca z aktorską precyzją. Nie było ku temu powodu, zwłaszcza finansowego, bo zwykle o to chodzi. Do samego końca miała bogate i wystawne życie, a także pełne konta bankowe. Przy jej licznych romansach z wieloma wielkimi nazwiskami, jedno więcej lub mniej, też nie robiło żadnej różnicy wizerunkowej.

P. S.
Na internecie jest z nią całkiem sporo wywiadów. Jednak większość ma wyłączone napisy, więc nie mogę w miarę szybko sprawdzić, czy w którymś mówi o Elvisie. Tylko w przypadku dwóch mi się to udało, ale tam o nim nic nie było.

Diana Dors. Zdjęcia z 1951 roku, na pięć lat przed poznaniem Elvisa

Kolaż - Diana Dors, okrzyknięta brytyjską Marylin Monroe, na ekranie. Poniżej (w prawym dolnym narożniku) prawdziwa Marylin Monroe dla porównania. W rzeczywistości nie są takie podobne, ale odpowiednia fryzura i makijaż zrobiły swoje. A jeszcze niżej inne jej zdjęcia z połowy lat 50., czyli z okresu, kiedy spotykała się z Elvisem

Diana Dors ze swoim pierwszym mężem Dennisem Hamiltonem przy basenie. W tle ich posiadłość w Beverly Hills, w Hollywood, w 1956 roku. Właśnie przy tym basenie był domek basenowy z oranżerią (tu niewidoczny), ich "gniazdko miłości", jak to Diana określiła

Ponoć te zdjęcia zostały zrobione w czasie ich wypadu do Meksyku. Diana Dors na tle plaży w Tijuana i Elvis w aucie, gdy wyruszają. A poniżej mapa dla zobrazowania lokalizacji

Od lata zeszłego roku, mam dar gubienia materiałów. Akurat te dwa zdjęcia jakoś mi się uchowały, ale nie mam artykuły, z którego pochodziły. Nawet nie pamiętam czy to była strona internetowa, czy artykuł prasowy. Nie ma znaczenia...

Jedno, to Diana na tle plaży w Tijuana w Meksyku, rzekomo zrobione podczas ich wypadu (lub w tym samym czasie). Tylko nie wiem, czy to ma być widok z ich hacjendy, czy z innego miejsca. A drugie, to z Elvisem, to ponoć jak wyjeżdżali lub już w trakcie (lub w tym samym czasie). To zdjęcie z Elvisem, ja już wcześniej widziałam, ale nigdy nie było opisane. Faktem jest, że samochód na pewno nie był jego. Kolejny fakt, to rok 1956, a w tej koszuli można go zobaczyć także na innych zdjęciach z tego okresu. Natomiast czy to faktycznie zdjęcie z ich wyjazdu do Meksyku, czy tylko inne z tego okresu, nie wiem.

Ex Post  (6 maja 2022 roku)
Zdjęcie Diany Dors, jak ustaliła Aga, to jednak Cannes (Francja), a nie Meksyk. Znalazłam je nieco większe plus jeszcze jedno z innego dnia, ale na tym samym balkonie.

Również zdjęcie Elvisa w aucie, prawdopodobnie nie ma nic współnego z wyjazdem do Meksyku. W jednym miejscu znalazłam podobne, które opisano jako "Elvis Presley's Las Vegas debut in 1956". Jednak nie wynika z niego czy właśnie jedzie do Las Vegas, jest tam w trakcie pobytu, czy w drodze powrotnej. W Frontier Hotel w Las Vegas, Elvis występował od 23 kwietnia do 6 maja 1956 roku. Lecz nie wiem czy to dobry opis, nie udało mi się potwierdzić go w innych źródłach. Oczywiście to nie wyklucza, że po występach pojechał po Dianę i potem do Meksyku. Intryguje mnie też ten samochód.

Jednak w innym miejscu, jak ustali Aga, podano że to 20 kwietnia 1954 roku, kiedy zaczyna pracę w Crown Electric.

Nowe zdjęcia dodałam po mapce.

Diana Dors w 1977 roku (tutaj 46 lat), 21 lat po swoim romansie z Elvisem Presleyem. Kiedy się spotkali, on miał 21 lat, ona 24 (rocznikowo 25). Zdjęcie wykonano 6 października 1977 roku. Tu też ma na sobie złoty pierścionek i złotą bransoletę oraz zegarek od Elvisa

Artykuł "Elvis was my lover...!", w którym Diana Dors mówi o swoim romansie z Elvisem. Niestety chyba nie jest cały. Nie wiem też w jakiej gazecie został opublikowany. Fotoreporter zrobił jej zdjęcie 6 października 1977 roku, więc prawdopodobnie w jakiejś kolejnej październikowej dacie, albo w następnym miesiącu

Diana Dors pokazuje swoje prezenty od Elvisa, złotą bransoletę w kształcie węża i złoty pierścionek. Zdjęcie z gazety "Sunday Peaople" z 1977 roku, gdzie też ukazał się artykuł o niej i Elvisie

Artykuł "Elvis was my lover...!", w którym Diana Dors mówi o swoim romansie z Elvisem. Opublikowany w "Sunday People" w październiku 1977 roku. Początek artykułu jest taki sam jak tego z poprzedniej gazety, ciągu dalszego nie dołączono, więc nie wiem, czy był bardziej rozbudowany, czy jest tylko przedrukiem tego pierwszego

ARTYKUŁ # 1 - Midnight Globe, 4 października 1977 roku (strona 18-19)

ARTYKUŁ # 2- Midnight Globe, 20 października 1977 roku (strona 40-41; Vol. 24 - No. 14)

ARTYKUŁ # 3- Midnight Globe, 27 października 1977 roku (strona 18-19; Vol. 24 - No. 15)

Znalazłam też zdjęcie z trzema artykułami o Dianie Dors. Dwa z nich dotyczą Elvisa, trzeci nie (na dole po lewej). Niestety wszystko jest tak rozmazane, że poza tytułami niewiele da się przeczytać. Na górze dwie strony artykułu "The night Elvis cried in my arms", na dole po prawej "My night of love with Elvis" (brak kolejnej strony z ciągiem dalszym). Poniżej kolejny artykuł, który był zapowiadany w tym poprzednim - patrz Ex Post poniżej

Ex Post  (6 maja 2022 roku)
Adze udało się znaleźć rozkładówkę z całym drugim artykułem, ale niestety tekstu nie da się odczytać.

Udało nam się też znaleźć ten artykuł zapowiadany, niestety także nieczytelny.

Diana Dors w późniejszych latach (po romansie z Elvisem). Ostatnie zdjęcie zostało zrobione na niecałe cztery miesiące przed jej śmiercią, podczas ostatniego wywiadu jaki udzieliła w swoim życiu (zmarła 5 maja 1984 roku, a wywiad wyemitowano 15 stycznia 1984 roku)

Konserwatywne społeczeństwo Swindon (miasto w Wielkiej Brytanii, w którym dorastała), wreszcie wybaczyło Dianie Dors niemoralne prowadzenie i doceniło jej dorobek aktorski. Najpierw w parku Shaw Ridge Leisure Park, w Swindon postawiono jej statuę, a w 2017 jej dom został oznaczony "niebieską tabliczką i chorągiewką" (jako państwowo chroniony obiekt historyczny), a przed nim postawiono jej ulubiony samochód - różowego Cadillaca z 1959 roku, który otrzymała kiedyś od Shepperton Studios. A na samym dole nagrobek Diany Dors

Kilka informacji z życiorysu Diany Dors

Urodzona jako Diana Mary Fluck, po raz pierwszy zaczęła podnosić brwi w swoim rodzinnym mieście, zanim jeszcze się urodziła, ponieważ jej matka Winifred zaszła w ciążę podczas romansu ze swoim lokatorem Gerardem Lackiem i nie miała pojęcia, czy jej córka – urodzona w Haven Nursing Home, 23 października 1931 - była dzieckiem jej kochanka, czy jej męża Alberta Flucka.

W wieku ośmiu lat miała obsesję na punkcie takich postaci jak Jean Harlow, Veronica Lake i Lana Turner. W wieku 14 lat skłamała na temat swojego wieku, aby dołączyć do Londyńskiej Akademii Muzyki i Sztuki Dramatycznej.

W ciągu dwóch lat – mając zaledwie 16 lat – została podpisana do Rank Organisation, a szefowie studia pielęgnowali jej wizerunek seksownej gwiazdki.

Została najmłodszym zarejestrowanym właścicielem Rolls-Royce'a w wieku 21 lat. W dzień nosiła futra z norek, w nocy spała pod kołdrą z norek i wkrótce została nazwana „angielską Marilyn Monroe”.

Po raz pierwszy wystąpiła na dużym ekranie w Diamond City w 1949 roku i mniej więcej w tym czasie miała krótki związek z biznesmenem Michaelem Caborn-Waterfieldem, synem hrabiego Del-Colnaghi, który później założył sieć Ann Summers. Zaszła w ciążę, ale on nalegał na aborcję.

W 1951 nakręciła Lady Godiva Rides Again i nawiązała przyjaźń z gwiazdą filmową Ruth Ellis, która później zabiła swojego kochanka, a w 1955 została ostatnią powieszoną kobietą w Wielkiej Brytanii.

Jej gust do mężczyzn również był wątpliwy – a do najgorszych należał aktor Dennis Hamilton Gittins, którego poznała w 1951 roku i poślubiła pięć tygodni później. Ponownie zaszła w ciążę i miała drugą aborcję. Para kochała seks i stała się sławna dzięki pikantnym imprezom.

Tymczasem Dennis był oszustem i alkoholikiem. Ale Diana nie mogła mu się oprzeć. Dennis prawie zniszczył szansę Diany na zaistnienie w Hollywood. W 1956 podpisała kontrakt na trzy filmy z RKO Pictures. Podczas uroczystości z gwiazdami, fotograf wepchnął parę na basen. Dennis wyskoczył i uderzył fotografa tak mocno, że ten aż stracił przytomność.

Przypieczętowała swój los własną obsesją seksu. Po dwóch filmach jej umowa została anulowana dzięki „klauzuli moralności”, kiedy odkryto, że Diana i jej mąż rozstali się, gdy miała romans z amerykańskim aktorem Rodem Steigerem.

Później wróciła do Wielkiej Brytanii, gdzie nadal była uwielbiana. Otrzymała nawet różowego cadillaca od Shepperton Studios i ponownie spotykała się z Dennisem, aż do jego śmierci w 1959 roku.

Kilka miesięcy po jego śmierci poślubiła swojego drugiego męża, aktora i komika Richarda Dawsona, z którym miała dwóch synów, Marka i Gary'ego Dawsonów. Zrezygnowała z nich wszystkich trzech po siedmiu latach małżeństwa. Richard był zdruzgotany.

„Całkowicie pogrążyłem się w użalaniu się nad sobą” – powiedział. „Ludzie patrzyli z góry na Dianę za to, że zostawiła mnie z dwoma młodymi chłopcami, ale był to akt czystej uprzejmości z jej strony. Nie wiem, co by się ze mną stało bez nich”.

Diana poznała później trzeciego męża, Alana Lake, na planie serialu telewizyjnego z 1968 roku, Inkwizytorzy. Zakochali się, pobrali w ciągu kilku miesięcy i rok później mieli syna, Jasona.

Mieszkali w luksusie w Orchard Manor, udawanej rezydencji Tudorów w Sunningdale w Berkshire, w której znajdował się kryty basen z lustrem i sofy z lamparciej skóry.

Ale ich małżeństwo było najbardziej burzliwe ze wszystkich. Alan był alkoholikiem, a ich związkiem wstrząsnęło, gdy Diana zaszła w ciążę w 1975 roku, w wieku 43 lat i poroniła.

W 1982 roku zdiagnozowano u niej raka jajnika, który zabił ją 4 maja 1984 roku. Zaledwie pięć miesięcy później Alan zadzwonił do swojego przyjaciela, komika Freddiego Starra. „Nie mogę iść dalej”, powiedział mu, a następnie zabił się strzelbą.

P. S.
Większość zdjęć po otwarciu w nowym oknie, będzie można zobaczyć w większym rozmiarze.