Nazwa alternatywna: White Adonis Suit
Inne nazwy: White Shooting Star Suit, White Chicken Tracks Suit
Linia / Seria: Karate Style
Kolor wiodący: biały
Linia kolorystyczna: złota - złota satyna (gold satin) i złoty metalik (gold shimmer)
Części kompletu: 1
Ilość elementów: 3
- kombinezon - biały; zdobiony motywem komet, wykonanych ze złotych, kulistych nap różnej wielkości; rozcięcie na torsie wykończone kwadratowymi, metalowymi kostkami z okrągłym wycięciem, wypełnionym złotym materiałem; złote fałdy w nogawkach; kołnierz napoleoński, zdobiony (motyw komety); rękawy z rozcięciem, ale bez guzików lub nap; boki spodni do pasa zdobione motywem komet;
- pas I - szeroki, biały, skórzany, dedykowany do tego jumpsuitu (patrz opis);
- pas II - złoty, metalowy; składający się z kilku równych, prostokątnych blaszek i klamry zdobionej szafirami, diamentami i rubinami; nazywany "Gold Attendance";
- peleryna - biała ze złotą podbitką; na wierzchu takie same elementy zdobnicze jak na jumpsuicie - komety;
Chustki dla publiczności: białe , złote (być może także żółte, pomarańczowe lub inne);
Projekt i wykonanie: Bill Bellew, IC Costume Co.;
Używany na koncertach:
- 9 czerwca 1972, o godzinie 20:30 (Opening Night), Madison Square Garden, New York City (NY), (pas Gold Attendance) (oryginalna peleryna);
- 14 czerwca 1972, Milwaukee Auditorium Arena, o godzinie 20:30, Milwaukee (WI), (pas Gold Attendance) (oryginalna peleryna);
- 16 czerwca 1972, Chicago Stadium, o godzinie 20:30, Chicago (IL), (pas Gold Attendance) (oryginalna peleryna);
- 18 czerwca 1972, Tarrant Country Convention, o godzinie 20:30, Fort Worth (TX), (pas Gold Attendance) (oryginalna peleryna) (patrz opis);
- 11 sierpnia 1972, o godzinie 20:15 (Dinner Show), Hilton Hotel, Las Vegas (NV), (pas Gold Attendance) (oryginalna peleryna) (patrz opis);
- 15 sierpnia 1972, o godzinie 24:00 (Midnight Show), Hilton Hotel, Las Vegas (NV), (pas Gold Attendance) (oryginalna peleryna) (patrz opis);
- 26 sierpnia 1972, o godzinie 24:00 (Midnight Show), Hilton Hotel, Las Vegas (NV), (pas Gold Attendance - patrz Ex Post) (oryginalna peleryna);
- 3 września 1972, o godzinie 20:15 (Dinner Show), Hilton Hotel, Las Vegas (NV), (pas Gold Attendance) (oryginalna peleryna) (patrz opis);
- 4 września 1972, o godzinie 20:15 (Dinner Show), Hilton Hotel, Las Vegas (NV), (pas Gold Attendance) (oryginalna peleryna) (patrz opis);
- 9 listopada 1972, Community Center Arena, o godzinie 20:30, Tuscon (AZ), (pas Gold Attendance) (peleryna - patrz opis);
- podczas innych koncertów w Sezonie 7 (od 4 sierpnia do 4 września 1972 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas (NV) (konkretne daty i godziny nieznane);
Opis:
"Elvis jest jak książę z innej planety. Bezkonkurencyjny mistrz, taki jak Joe Louis, José Capablanca, Joe DiMaggio, ludzie, którzy znają sztukę pozostawiania śladów na gatunku, przekraczając samych siebie. W piątek wieczorem Elvis był księciem z innej planety. Sposób, w jaki tam stał, ręce podniesione do nieba, peleryna, która wydawała się być jego skrzydłami - jedyny artysta w swojej klasie. Wyglądał jak książę, pojawił się Elvis - róża - w blasku lamp błyskowych i wszystko, co można sobie wyobrazić [red. w sensie odczuć oraz odbioru jego osoby] to: promienny, świetlisty, czarujący, uroczy, męski, wspaniały. Nieskazitelny pomimo swoich 37 lat, z wysokimi indyjskimi kośćmi policzkowymi i delikatną brązową skórą".
"W ostatni niezapomniany weekend Elvis zrobił to, czego nigdy wcześniej nie robił w swojej 12-letniej karierze: poleciał do Nowego York i dał cztery nieopisane [red. w sensie wspaniałe], w pełni wyprzedane koncerty, które przekonały nawet ostatnich wątpiących - Elvis jest naprawdę Królem Rock 'n' Rolla. Amen!"
"Oto człowiek, który 14 lat temu puścił w świat „Heartbreak Hotel”, który sprzedał ponad 400 milionów płyt, nigdy nie podjął złej decyzji, a kiedy myślisz, że gra zachowawczo, pokazuje nowojorskiej publice, że jest bardziej niż kiedykolwiek niekwestionowanym Królem Rocka. Co więcej, Elvis ponownie udowodnił w Madison Square Garden, że jest największym symbolem płci męskiej naszych czasów."
Daty częściowo się różnią w zależności od źródła. W kilku miejscach podano, że 18 czerwca 1972 roku, w Tarrant Country Convention, Fort Worth (TX), Elvis wystąpił w "White Adonis Suit", podczas gdy inni (w tym elvisconcerts.com) podają, że w "White Eyelet Suit". Z kolei na YouTube jest klip z koncertu opisany "ELVIS PRESLEY JUNE 1972 FORT WORTH MEDLEY SEE SEE RIDER JOHNNY BE GOOD", na którym widzimy Elvisa w "White Two Piece Red Accent Suit" i pasie "Red Russian Eagle Belt". W związku z tym część źródeł to ten kostium wykazuje do koncertu z 18 czerwca 1972 roku. Jednak po przeanalizowaniu filmiku, moim zdaniem został nakręcony w Hilton Hotel w Las Vegas.
Wiemy też, że Elvis występował w "White Comet Suit" podczas innych koncertów Sezonu 7 (od 4 sierpnia do 4 września 1972 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas (NV), ale nie znamy konkretnych dat. Tylko strona elvisconcerts.com podaje jedną z nich, 4 września 1972 roku, o godzinie 20:15. Jednak nie załącza żadnych zdjęć, zatem informacja ta zapewne została pozyskana od kogoś, kto był na tym koncercie. Niemniej trudno powiedzieć na ile jest pewna, gdyż Suzu Doke z Japonii, która była na tym koncercie, na swojej stronie internetowej (już nieistniejącej) podawała, że Elvis wystąpił wtedy w "White Two Piece Turquoise Concho Suit" i takież dołączyła zdjęcie. Zatem na razie kwestia kostiumu do tego koncertu jest nierozstrzygnięta.
"Ten kostium był noszony podczas jednego z pokazów w Madison Square Garden, ale także w następnym zaangażowaniu Elvisa w Las Vegas po tym, jak Elvis wrócił do noszenia jumpsuitów zamiast dwuczęściowych garniturów".
"Kilka miesięcy temu [red. zupełnie nie wiadomo o jaki okres czasowy chodzi, ponieważ materiał nie został datowany, być może jeszcze przed 2000 rokiem lub na początku lat dwutysięcznych] ukazało się zdjęcie "Adonisa" z 1972 roku, kiedy kostium pokazywano w Hard Rock Café w Orlando. Początkowo myślałem, że to replika, ale po skontaktowaniu się z Robertem "Butchem" Polstonem [red. założycielem i właścicielem firmy B & K Enterprises Costume Co., jedynej mającej legitymację EPE do robienia replik strojów i ubrań Elvisa], dowiedziałem się, że to prawdziwy jumpsuit. Kostium został wykorzystany w hollywoodzkim filmie z 1979 roku "Elvis" z Kurtem Russellem i nigdy później nie został zwrócony, jak wiele innych rzeczy osobistych Elvisa".
* Telewizyjna produkcja ukazująca drogę do sławy i późniejsze życie Króla. Za kamerą - John Carpenter, prywatnie fan Elvisa, a w roli głównej - Kurt Russell. To opowieść o burzliwym życiu Elvisa Presleya, a film jest wiarygodną biografią artysty od czasów jego młodości, poprzez pierwsze sukcesy, okres wielkiej popularności, aż do roku 1970. W rolę słynnego piosenkarza wcielił się Kurt Russell. Więcej o tym filmie, a także widowisku teatralnym na końcu postu.
Tutaj warto też dodać, że Vernon na pewno wypożyczył sam kostium bez pasa. Zresztą na filmie widać, że Kurt Russell w scenach kiedy w nim gra, ma zupełnie inny pas. Natomiast niejasna jest sprawa peleryny. Nie widziałam filmu, więc nie wiem na pewno, ale na żadnym ze znanych mi kadrów, które udało mi się wyszukać, Kurt nie ma na sobie peleryny. Nie wspomina nic o niej także Butch Polston, który odwiedził kolekcjonera mającego "White Comet Suit" wykorzystany w filmie. Powrócę do niej jeszcze pod koniec postu.
Kiedy kostium trafił do wspomnianego kolekcjonera, Robert Butch Polston chciał go zweryfikować, sprawdzić czy rzeczywiście to zaginiony oryginał, czy podróbka. Skontaktował się z kolekcjonerem. Ten jednak nie był chętny do współpracy, ale że był cwaniakiem, szybko dostrzegł w tym interes dla siebie. Postawił Butchowi ultimatum - da im (bo Butch był tam z jednym ze swoich pracowników) całe 45 minut na oglądanie kostiumu wewnątrz i na zewnątrz, pod warunkiem, że ten zorganizuje mu jakiś pas pasujący do tego jumpsuitu. Akcja rozgrywała się w Los Angeles. Butch i jego pracownik mieli tylko pięć godzin na spełnienie wymagań kolekcjonera. Nie było już czasu wracać do pracowni firmy, która mieściła się w Charlestown w Indianie (oddalonym prawie dwa tysiące kilometrów od Los Angeles w Nevadzie). Poszli więc do różnych sklepów w Los Angeles, kupili materiały oraz potrzebne narzędzia i naprędce wykonali ten pas, starając się by choć trochę przypominał oryginał. Dali go kolekcjonerowi, a ten zgodnie z umową udostępnił im kostium. Butch dokładnie go obejrzał i zbadał, po czym orzekł, że to rzeczywiście oryginał.
W przestrzeni publicznej kostium pojawił się w Hilton Hotel w Las Vegas, gdzie stał w wielkiej gablocie na środku holu zaraz na wejściu do sali gier. Mówiło się, że Hilton Hotel wypożyczył go od tego samego kolekcjonera, który nabył go od kogoś z planu filmowego, a później (po upływie okresu wystawowego) powrócił do niego. W Hilton Hotel jumpsuit był prezentowany z peleryną i pasem (wykonanym przez Polstona). Pytanie skąd mieli pelerynę? Czy od tegoż samego kolekcjonera, czy w inny sposób weszli w jej posiadanie. Jeśli od kolekcjonera, to pytanie skąd on ją miał, skoro nic nie wskazuje na to, że trafiła od Vernona wraz z kostiumem do filmu?
Później, jakiś dłuższy czas po tym zdarzeniu (ileś lat), kostium z peleryną pojawił się na wystawie w Hard Rock Cafe w Orlando, gdzie prawdopodobnie jest do dziś (o ile nie powrócił do właściciela, bo nie wiem czy HRC go kupiło, czy tylko wypożyczyło). Znowu mówiło się, że trafił tam od tego samego kolekcjonera, co wcześniej do Hilton Hotel w Las Vegas. Moim zdaniem nie, chyba że ów kolekcjoner posiadał obie wersje kostiumu. Przypuszczalnie takie przekonanie wzięło się stąd, gdyż prawie nikt nie wie o dwóch kostiumach "White Comet Suit". Też nie byłam o tym do końca przekonana, dopóki nie trafiłam na dobrej jakości zdjęcia z HRC.
W Hilton Hotel był kostium z linii "złoty metalik", a w HRC z linii "złotej satyny". Znamy już taką sytuację z jumpsuitu "Black Pyramid Suit" ("Black Butterfly Suit"). Tam też użyto dwóch różnych złotych linii kolorystycznych (termin stosowany do dodatków - fałd w spodniach, wypełnień oczek na torsie i kołnierzu, podbitek peleryn itp.). Swego czasu, gdy w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. oferowano go w dwóch wersjach, użyto określenia "gold shimmer" dla wersji metalicznej i "gold satin" dla wersji złotej satyny (złotej żółci).
Zarówno peleryna wystawiana w Hilton Hotel, jak i ta znana z HRC, jest z linii "złoty metalik", zatem może to być ta sama sztuka. W tym kontekście nasuwa się pytanie o peleryny, czy również były dwie (w dwóch liniach kolorystycznych), ale na razie nie znalazłam odpowiedzi. Natomiast kostium w Hilton Hotel był z linii "złoty metalik", a ten w HRC z linii "złotej satyny". To dowodzi, że kostiumy były dwa, o czym w zasadzie prawie nikt nie wspomina. W związku z tym, moim zdaniem, jumpsuit w Orlando nie jest tym samym kostiumem, który wcześniej stał w Hilton Hotel w Las Vegas i w którym wystąpił Kurt Russell.
Wyglądu drugiej wersji nie udało mi się ustalić. Z różnych wpisów na jakie trafiłam wiem tylko tyle, że pas zupełnie nie wyglądał tak, jak replika oferowana obecnie przez firmę B & K Enterprises Costume Co., ale wzór utworzono również za pomocą złotych ćwieków. Za to możemy zobaczyć jego klamrę, choć to tylko graficzna rekonstrukcja (patrz zdjęcie), o czym wspominałam już wcześniej. Żadne źródło nie wspomina też, czy w drugiej wersji pasa także wystąpił na scenie.
Gdzie dziś znajduje się "White Comet Suit" i peleryna, nie wiem, ostatnia znana lokalizacja jednego z nich i peleryny to HRC w Orlando. O losie oryginalnych pasów nie wiem nic więcej poza tym, co już wcześniej napisałam, podobnie jak o pasie zrobionym przez Roberta Butcha Polstona. Może został komuś sprzedany lub ciągle jest w posiadaniu HRC.
Natomiast zaciekawiło mnie jedno zdjęcie impersonatora Presleya, który występuje w pasie "White Comet Belt". Ubrany jest w kamizelkę od "Red Two Piece Cisco Kid White Shoulders Suit", jakieś białe spodnie (w kolorze kości słoniowej) z fałdą* (niestety nie widać jej koloru), a także pas "White Adonis Belt" w wersji pierwszej (czyli tej, jaką Butch odtworzył w Los Angeles ze swoim pracownikiem dla kolekcjonera), a co najważniejsze, jego pas ma dwa rzędy złotych, nieco pełniejszych łańcuchów (jak oryginał), a nie te cienkie brązowe, które znamy z repliki wykonanej przez Butcha Polstona i jego pracownika w Los Angeles. Zarówno spodnie, pas i kamizela wyglądają na oryginały. Koszula może być też oryginalna, bo Elvis miał kilka czarnych "puffy sleeves", chociaż niewykluczone, że to kopia ze sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co., więc trudno powiedzieć. O ile jeszcze można się pokusić o przeanalizowanie jasnych rzeczy przy tej jakości fotografii, to czarnej koszuli już nie. Niemniej można odnieść wrażenie, że na ten występ gość widoczny na zdjęciu (impersonator), ubrał na siebie różne części garderoby scenicznej Elvisa jakie posiadał. Zatem być może to on jest właścicielem oryginału "White Leather Comet Belt" w wersji pierwszej.
* Jeśli to rzeczywiście jakieś oryginalne białe spodnie Elvisa z fałdą, to mogą być od "White Two Piece Gold Accent Suit", garnituru z peleryną ze złotej linii (złote patki na kieszeniach, fałda w nogawkach i podbitka peleryny).
Wszystkie zdekompletowane elementy tego kostiumu już się odnalazły, poza spodniami. Jako ostatnia peleryna w 2018 roku. W Graceland są w zasadzie wszystkie białe spodnie od garniturów znanych ze sceny, poza tymi. Oczywiście mogą to być jakieś spodnie z garderoby prywatnej z białą fałdą. Albo, jeśli założymy, że są ze sceny, to od "White Cisco Kid Two Piece Red Shoulder Suit" lub od "White Cisco Kid Two Piece Blue Shoulder Suit", które znamy tylko z planów projektowych (nie ma ani tych kostiumów, ani zdjęć Elvisa w nich). Jednak przypuszczalnie nigdy nie powstały, chociaż w przypadku białego z czerwonym obojczykiem nie jest to pewne, bo są osoby, które twierdzą, że wystąpił w nim w Lake Tahoe.
Dodam jeszcze, że firma B & K Enterprises Costume Co. nigdy nie miała w swojej ofercie sprzedaży pasa "White Adonis Belt" ani w wersji pierwszej, ani w drugiej. Obecnie oferowany przez nich pas jest zupełnie nowym tworem, świeżo zaprojektowanym, a wcześniej kostium ten proponowali z tandetną repliką pasa "Gold Attendance", co można zobaczyć na zdjęciach z wystawy w Graceland, gdzie replika "White Comet Suit" jest pokazywana właśnie w tej konfiguracji (prawdopodobnie pokazują replikę kostiumu, bo nie mają już żadnego oryginału) lub na zdjęciach ze sklepu.
Podsumujmy. "White Comet Suit" z linii złotej satyny jest w Orlando (ewentualnie u właściciela, od którego go wypożyczyli, o ile nie jest ich własnością). "White Comet Suit z linii złotego metaliku albo jest nadal własnością Graceland (może być wypożyczony lub leżeć w magazynach, tym bardziej, że jest dość mocno zniszczony na brzuchu), albo jest w rękach prywatnych. Także w tym kostiumie wystąpił Kurt Russell w filmie "ELVIS" (patrz zdjęcia). Natomiast mam wątpliwości, co do egzemplarza jaki stał w Hilton Hotel, ponieważ zdjęcia są zbyt żółte, a ich jakość nie najlepsza. Poza tym nie ma żadnego, na którym widoczna byłaby fałda w nogawkach. Zatem kostium, który trafił do Orlando może być od tego samego kolekcjonera, co ten w Las Vegas, ale wcale nie musi. Od początku wydawało mi się dziwne, że cwaniak, który robił takie problemy Polstonowi w dostępie do jumpsuitu, co było w jego interesie również, bo zyskał potwierdzenie, że ma oryginał a nie kopię, nagle daje jumpsuit na lata do Las Vegas, a potem do Orlando. No chyba, że kasa za wypożyczenie była aż tak przekonująca.
Niemniej patrząc na zdjęcia z Hilton Hotel w Las Vegas, materiał w metalowych oczkach na torsie wydaje się tym samym, co na podbitce peleryny. Czyli wychodzi na to, że ten kostium był w linii złotego metaliku. Natomiast kostium w Orlando jest z linii złotej satyny, a więc nie jest to ten sam egzemplarz. Z kolei peleryna prezentowana w Hilton Hotel w Las Vegas i ta w HRC w Orlando, są z linii złotego metaliku. Zatem w obu tych miejscach była wystawiana ta sama peleryna, lecz dwa różne kostiumy. To wskazuje, że kolekcjoner, którego odwiedził Butch Polston raczej nie miał peleryny, pochodziła z innego źródła. Kolejna rzecz, kostium. Kolekcjoner z Los Angeles wypożyczył jumpsuit Hilton Hotel w Las Vegas, ale "White Comet Suit" z HRC w Orlando nie jest tym samym kostiumem, czyli pochodzi z innego źródła. Nawet przez jakiś czas podejrzewałam, że to replika ze sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co., aczkolwiek oni w ofercie zawsze mieli ją w linii złotego metaliku, co nie przesądza sprawy, bo na życzenie klienta mogli wykonać inną. Z drugiej strony nie widzę w tym sensu. Skoro HRC miało pelerynę z linii złotego metaliku, to wątpię by decydowali się świadomie na taki dysonans kolorystyczny i zamówili kostium w linii złotej satyny. Z tego wynika, że peleryna ma (miała) jednego właściciela, jumpsuit z linii złotego metaliku innego właściciela (kolekcjonera z Los Angeles), a jumsuit z linii złotej satyny jeszcze innego.
Peleryna. W 2006 roku na aukcji niejakiego Dicka Clarka, pojawiła się peleryna "White Comet Cape", co wynikało ze zdjęcia, aczkolwiek przez stronę ElvisMatters w notatce błędnie nazwana "White Planet Cape" (parz scan notatki), wystawiona za 20.000 dolarów. Źródła sugerowały, że to nie jest oryginał, tylko kopia, którą Clark wcześniej kupił w B & K Enterprises Costume Co. Po pierwsze dlatego, że cena z jaką została wystawiona była rażąca niska jak na oryginał, a po drugie Dick Clark uważany jest w środowisku za kombinatora i oszusta, ponieważ już nie raz został złapany na sprzedaży fałszywek (zwłaszcza biżuterii i ubioru). Ponoć peleryna znalazła kupca, ale za ile faktycznie poszła, to nie wiem.
W związku z tym, jeśli chodzi o peleryny, to na razie wiemy tylko tyle, że z pewnością była jedna, z linii złoty metalik, która obecnie jest w rękach prywatnych.
"White Comet Suit" wraz z pasem, można kupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. za 1.900 dolarów, a razem z peleryną za 2.450 dolarów.
11 sierpnia 1972, o godzinie 20:15 (Dinner Show), Hilton Hotel, Las Vegas - informacja od Alexa z Włoch, który od lat ustala w jakim kostiumie Elvis wystąpił na danym koncercie, między innymi.
15 sierpnia 1972, o godzinie 24:00 (Midnight Show), Hilton Hotel, Las Vegas - informacja od Alexa z Włoch.
3 września 1972, o godzinie 20:15 (Dinner Show), Hilton Hotel, Las Vegas - informacja od Alexa z Włoch.
Na stronie elvisconcerts.com, kiedy tworzyłam listę koncertów z jumpsuitami "Koncerty 1968-1977", nie podawano przy tych koncertach żadnego kostiumu.
Ostatnie ustalenia (4 czerwca 2023 roku):
Chciałabym jeszcze wrócić do pasów i do koncertu o godzinie 24:00, 26 sierpnia 1972 roku, w Hilton Hotel, w Las Vegas. W przypadku tego koncertu mamy małe zamieszanie odnośnie kostiumu i pasa, w jakich Elvis na nim wystąpił. Kilku uczestników tego koncertu zgodnie zeznało, że Elvis miał na sobie jakiś biały kostium i pas "White Gold Zig-Zag Macrame Belt", to inna nazwa pasa "White Macrame Collar Belt", czyli dedykowanego do jumpsuitu "White Macrame Collar Suit". Tymczasem w "Elvis File Magazine" vol.11, marzec 2015" jest recenzja kolejnej uczestniczki tego koncertu, której opis kostiumu nie pozostawia wątpliwości, że chodzi o "White Comet Suit".
W prawdzie w "Elvis File Magazine" vol.11, marzec 2015" dołączono zdjęcie Elvisa w tym kostiumie, ale z pasem "Gold Atendance Belt", jednak nie opisano zdjęcia, iż jest wykonane podczas właśnie tego koncertu. Zatem prawdopodobnie zostało wykonane podczas innego koncertu. To częsta praktyka tego magazynu dla fanów - jeśli uczestnik znał kostium, ale nie posiadał swoich własnych zdjęć, to posiłkowano się innymi.
W związku z tym jumpsuit podawany do tego koncertu można uznać za wyjaśniony (podawano aż cztery różne), ale kwestia pasa pozostaje otwarta dopóki nie znajdziemy jakichś innych dowodów.
Uczestnicy tego koncertu podawali w większości tylko "biało-złota makrama". Na tej podstawie zaczęto mówić o pasie "White Gold Zig-Zag Macrame Belt", wszystkim znanym. Lecz był jeszcze jeden pas, który spełniał to kryterium "White Apache Macrame Belt", nieznany ze zdjęć z występów Elvisa na scenie, chociaż jak swego czasu informowała strona firmy B & K Enterprises Costume Co., występował w nim właśnie z "White Apache Suit", dlatego zrobili jego replikę, którą mieli w ofercie przez lata. Nie oferują jej dopiero od 2021 roku, ponieważ ludzie kupują zwykle te pasy, które znają ze zdjęć ze sceny.
W kontekście powyższego wysoce prawdopodobne jest, że na tym koncercie Elvis wystąpił w jumpsuicie "White Comet Suit" i pasie "White Gold Zig-Zag Macrame Belt" od kostiumu "White Macrame Collar Suit" lub "White Apache Macrame Belt" (jeden z dwóch pasów dedykowanych do "White Apache Suit", acz nie znany nam z żadnego zdjęcia na scenie).
A jednak podczas tego koncertu wystąpił w "White Comet Suit" i pasie "Gold Attendance Belt". Nie rozumiem, dlaczego tyle osób mówiło o biało-złotej makramie. Może Elvis użył obu tych pasów podczas tego koncertu?
Pas "White Leather Comet Belt" w wersji I do jumpsuitu "White Comet Suit" u jednego z impersonatorów Elvisa Presleya. Wiele wskazuje na to, że jest to oryginał (patrz opis)
Replika peleryny do jumpsuitu "White Comet Suit", jaką można kupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co.
Rzekomo oryginalna peleryna do jumpsuitu "White Comet Suit", aczkolwiek mam co do niej takie same wątpliwości, jak wcześniej do podobnego zdjęcia peleryny "White Planet Cape", ponieważ ekspozycja przypomina mi zdjęcia ze sklepu B & K Enterprises Costume Co. (tego na miejscu przy pracowni). Z drugiej strony w podobny sposób prezentowano peleryny na jednej z wystaw przedaukcyjnych w latach 90.
Scan informacji ze strony ElvisMatters o aukcji z grudnia 2006 roku, na której rzekomo sprzedano pelerynę "White Planet Cape", aczkolwiek zdjęcie prezentuje "White Comet Cape" i wszystko wskazuje na to, że właśnie o niej tu mowa, choć w treści używa się nazwy "Planet Cape"
Zdjęcia po otwarciu w nowym oknie ukażą się w większym rozmiarze.
ELVIS The Movie
Historia opowiada o życiu i karierze ikony rock and rolla, Elvisa Presleya. Kończy się na 1970 roku i nie przedstawia ostatnich kilku lat kariery Presleya, prowadzących do jego śmierci w 1977 roku.
Jest więcej niż jedna wersja tego filmu. Wersja, która zaczyna się od obcięcia włosów Presleya, kiedy został wezwany przez armię amerykańską, a następnie śmierć jego matki, bez wcześniejszych scen z jego życia, została pokazana w telewizji w Wielkiej Brytanii. Trwa około dwóch godzin razem z reklamami.
Najważniejsza obsada:
Kurt Russell ....... Elvis Presley
Shelley Winters .... Gladys Presley
Season Hubley ...... Priscilla Presley
Bing Russell ....... Vernon Presley
Robert Gray ........ Red West
Pat Hingle ......... Colonel Tom Parker
Charles Cyphers .... Sam Phillips
Ellen Travolta ..... Marion Keisker
Charlie Hodge ...... Charlie Hodge (samego siebie)
James Canning ...... Scotty Moore
John Carpenter chciał nakręcić ten film, ponieważ jak sam mówi „Chciałem pracować z aktorami. Chciałem nakręcić film dramatyczny. Chciałem zrobić coś innego. A Elvis był pierwszą rzeczą, która przyszła mi do głowy, ponieważ miałem wiele uczucia do Elvisa, bardzo go lubiłem, szanowałem go”. John Carpenter wcześniej zasłynął horrorem "Halloween" (1978).
Carpenter twierdzi, że film obejmował 150 lokalizacji i został nakręcony w ciągu 30 dni - „W niektóre dni przeprowadzaliśmy się do trzech i czterech różnych lokalizacji”, powiedział.
CIEKAWOSTKI
Ojca Elvisa Presleya, Vernona, zagrał Bing Russell, prawdziwy ojciec Kurta Russella (grającego Elvisa).
Kurt Russell zadebiutował w filmie „Co się zdarzyło na Targach Światowych” (1963), w którym główną rolę zagrał Elvis Presley. To było ich pierwsze spotkanie w realu i na planie filmowym.
Presley miał 28 lat, kiedy zagrał w „It Happened at the World Fair”, a Kurt Russell miał 28 lat, kiedy zagrał Elvisa w filmie "ELVIS".
Podobno Priscilla Presley otrzymała 50 000 dolarów za sprawdzenie skryptu pod kątem dokładności faktów.
"ELVIS" był jednym z trzech filmów, które łączyły Elvisa Presleya i Kurta Russella. Kurt Russell pojawił się w filmie Elvisa „It Happened at the World Fair” (1963), wcielił się w rolę Presleya w filmie telewizyjnym „ELVIS” (1979), a także zagrał przestępcę przebranego za impersonatora Elvisa w komedii sensacyjnej „3000 mil to Graceland” (2001), który opowiada o tym jak Michael (Kurt Russell) i jego wspólnicy napadają na kasyno w Las Vegas w czasie "Elvis Week" i przebrani za Elvisa Presleya kradną trzy milony dolarów. W „It Happened at the World Fair” Russell (który był wtedy młodym chłopcem) pobiegł i kopnął Elvisa w goleń (zgodnie ze scenariuszem). W „3000 mil to Graceland” ta scena została sparodiowana, młody chłopak biegnie i kopie Russella (ubranego w jumpsuit Elvisa) w goleń.
To była ostatnia rola Kurta Russella w telewizji i pierwsza z reżyserem Johnem Carpenterem, co zapoczątkowało dalszą współpracę kinową i przyjaźń między nimi.
John Carpenter wyreżyserował film "Elvis" o Presleyu, natomiast Elvis zagrał postać Johna Carpentera w filmie "Złamane śluby" (1969), dokładnie dziesięć lat wcześniej. Oczywiście nie reżysera Johna Carpentera, tylko fikcyjnego bohatera o tych samych personaliach.
Wszystkie utwory wykonał Ronnie McDowell, amerykański piosenkarz country. Ronnie McDowell nagrał 36 piosenek do tego filmu, ale wykorzystano tylko 25. Pozostałe 11 utworów nie pojawiło się nawet na ścieżce dźwiękowej.
Elvis był szóstym najczęściej oglądanym programem w Stanach, w tygodniu, w którym był emitowany.
Hotel Century Plaza w Los Angeles był reprezentowany przez International Hotel w Las Vegas.
Zdjęcia do filmu Elvis trwały od 4 sierpnia do 14 grudnia 1978 roku. Całkowity budżet wynosił 2,1 mln USD.
Kurt Russell i Season Hubley (odtwórczyni Priscilli) nie tylko byli parą na planie, pobrali się w prawdziwym życiu 17 marca 1979 roku, ale rozwiedli się w 16 maja 1983 roku. Mają dwóch synów, a Kurt nie ożenił się już powtórnie.
Zdjęcia po otwarciu w nowym oknie ukażą się w większym rozmiarze.
Z tym Kurtem to obejrzyj film. Jest na YouTube nawet z ucięta scena z the wonder of you. Swoją drogą priscilla wziela 50 tysi za zgodność faktów a film ma sporo błędów. Bez komentarza.
OdpowiedzUsuńStrój piękny ale co do faktów to się strasznie pogubiłem.
Podejrzewam, że nawet nie zadał sobie trudu sprawdzenia tych faktów.
OdpowiedzUsuńWiem, namieszane, można się zgubić, ale takie kombinacje mają miejsce z rzeczami po Elvisie. To pytaj, wyjaśnię.
Hejka, czy znajdę gdzieś u Ciebie post na temat związku Elvisa z Priscillą? :)
OdpowiedzUsuńCześć. Na razie takiego typowego postu, tylko im poświęconego nie ma, ale w kilku innych postach są na ten temat fragmenty. Między innymi tu:
OdpowiedzUsuńhttp://elvisownia.blogspot.com/p/who-is-who.html
http://elvisownia.blogspot.com/2016/11/komu-mogo-zalezec-na-smierci-elvisa.html
http://elvisownia.blogspot.com/2018/11/elvis-i-sztuki-medytacji.html
A planujesz może taki post?
UsuńW ogóle tak, ale w dalekiej przyszłości, jak bedę omawiać partnerki Elvisa, teraz jestem na etapie jumpsuitów, a później będą adresy zamieszkania, więc w najbliższych dwóch latach raczej to nie nastąpi. :) No chyba, że z jakichś powodów zdecyduję się wcześniej.
UsuńSzkoda, że tak długo trzeba czekać. :( bardzo mnie nurtuje, dlaczego ich małżeństwo się rozpadło, a kiedy szukałam gdzieś na różnych stronach internetowych to mam wrażenie, że każdy podaje coś innego
UsuńHm. Też miałam ten problem, więc nie dziwi, że różnie się to tłumaczy. Mogę Ci w dużym skrócie napisać, co ja uważam na podstawie dzisiejszej wiedzy jaką mam. Owszem, coś tam zaiskrzyło między Elvisem a Priscilla, gdy był w wojsku, może nawet bardzo. Później, pod wpływem matki, której zależało na prestiżu, sławie i pieniądzach Elvisa, Priscilla próbowała podtrzymywać ten układ i wiecznie płakała Elvisowi w słuchawke jak bardzo chciałaby powrócić do USA. Oficjalna wersja mówi, że Elvis zadzwonił do jej rodziców do Niemiec (matki i ojczyma, bo jej ojciec zginął w wypadku samolotowym krótko po jej urodzeniu) i prosił ich aby wyrazili zgodę na jej powrót, a on ze swej strony zaręczył, że dopilnuje by skończyła szkołę i zapewni jej pełną opiekę, a także utrzymanie na wysokim poziomie.
UsuńJednak to nie cała prawda. Wymogli też na Elvisie przysięgę, że gdy Priscilla osiągnie pełnoletność, to się z nią ożeni.
UsuńLata mijały, Elvis wywiązał się z wszystkich obietnic, Priscilla żyła jak pączek w maśle na jego koszt, ale młodzieńcze zauroczenie minęło chyba obojgu.
Elvis zakochał się w Ann Margret, z wzajemnością. Perspektywa ślubu Priscilli z Elvisem coraz bardziej stawała się ulotna. Jednak państwo Baulieu (jej rodzice) nie zmienili planów, taki zięć wciąż, a może nawet jeszcze bardziej jak wcześniej (bo jego kariera jeszcze poszybowała w górę), był pożądany.
Zaczęli interweniować u Parkera, menadżera Elvisa. I tu się zbiegły ich interesy, o czym przeczytasz w poście:
Usuńhttp://elvisownia.blogspot.com/2018/11/elvis-i-sztuki-medytacji.html
Tak doprowadzono Elvisa szantażem do małżeństwa, które nie mogło przetrwać. Elvis nie mógł wystąpić o rozwód. Gdyby to zrobił zniszczyliby go, taki był układ szantażu. Na szczęście zrobiła to Priscilla, jednak nieco za późno i w złym momencie. Zresztą nie taką umowę miała z Elvisem. Mieli oficjalnie być pozornie razem (chyba aż do pełnoletności Lisy o ile pamiętam), ale w sprawach seksu rzekomo każdy miał wolną rękę, jeśli będzie odpowiednio dyskretny. Do tego układu doszło między nimi w 1968 lub najpóźniej w 1969 roku (informacja między innymi od Kathy Westmoreland, której Elvis o tym powiedział), mimo iż źródła podają dopiero 1972 rok i sugerują, że po prostu związek się wypalił z powodu częstej rozłąki małżonków. W 1972 roku to już ona się wyprowadziła, rozwód wzięli w 1973. Elvis nie współżył z Priscillą od czasu ciąży, o czym zresztą sama pisze w książce "Elvis and Me".
Problem w tym, że Priscilla nie była dyskretna. Wyprowadziła się ostentacyjnie do Mike Stona. Wtedy sprawa stała się publiczna, zwłaszcza że się bardzo obnosili ze swoim związkiem. I to najbardziej zabolało Elvisa. Raz, chodziło o jego ego, najbardziej pożądany facet świata, zostaje porzucony przez żonę, a dwa o Lisę. Chciał by zawsze była w Graceland, by móc ją zabierać czasami ze sobą. Kiedy dzielily ich tysiące kilometrów nie było to możliwe. Chociaż Priscilla na początku nie utrudniała mu kontaktów. Rozmawiał z Lisą prawie codziennie przez telefon, każde Boże Narodzenie spędzała z Graceland, a i kiedy Elvis tam był, to Priscilla najczęściej wyrażała zgodę by Lisa do niego przyjechała. Potem Mike Stone namieszał, o czym pod koniec w poście:
http://elvisownia.blogspot.com/2016/11/komu-mogo-zalezec-na-smierci-elvisa.html
I to w zasadzie tyle. Po prostu, młodzieńcza miłość wygasła, a zobowiązania pozostały i pociągnęły za sobą całą lawinę zdarzeń.
UsuńPriscilla twierdzi, że pod koniec życia Elvis prosił ją by wróciła do niego. Marty Lacker twierdzi, że to nieprawda. Mówi, że Elvis prosił, ale Ann Margret. Ta miłość przetrwała do końca, z obu stron. Marty słyszał chyba tę rozmowę, a potem z Elvisem o tym rozmawiał. Ann odpowiedziała mu "wiesz jak bardzo bym chciała, ale nie mogę", była ciągle mężatką i niezależnie jakie uczucia żywiła do męża i do Elvisa, była uczciwa. To też na oddzielny post.
P. S.
UsuńPrzepraszam, że dopiero teraz odpisuję, ale znowu nie działa system powiadamiania o komentarzach, co dopiero dziś wychwyciłam.
Krzysiu chyba wiem w czym rzecz. Z Comet jest taka sama sytuacja jak ta, o której wspominałam przy Flame. Ludzie nie wiedzą o dwóch różnych wersjach i każdy fakt przypisują do jednego kostiumu.
OdpowiedzUsuńJa wiedziałam o drugim kostiumie, ale myślałam, że to dubel (czyli identyczny). O tym, że różnią się "linią kolorystyczną" dowiedziałam się dopiero, gdy zobaczyłam zdjęcie z Hard Rock Cafe. W treści probowałam wyjaśnić, że kostium, który stał w Hilton Hotel, nie jest tym samym, który trafił do HRC. Natomiast peleryna tak, ta sama sztuka byla tu i tu.
Być może tak było. Zobaczę czy może znowu stoi w graceland. Widzisz czasem duble różnią się niewielkimi szczegółami.
OdpowiedzUsuńNo właśnie. Oj, liczę, że wiele mi tym razem wyjaśnisz. :) Nastawiam się, że dużą część rok 2020 spędzę na uzupełnianiu i poprawianiu postów o jumpsuitach, po materiałach i wiedzy od Ciebie. :) Przepraszam, że dopiero odpisuję, ale znowu nawalił system powiadamiania o komentarzach, co właśnie odkryłam.
OdpowiedzUsuń