Jumpsuit - Two Piece Gold Accents

Nazwa najczęściej spotykana:  White Two Piece Gold Accent Suit
Nazwa alternatywna:  White Two Piece Gold Pockets Suit
Inne nazwy:  White Three Piece Gold Accents Suit,  White Three Piece Gold Pocket Suit
Linia / Seria:  Three Piece (Two Piece with Accents and Cape)
Kolor wiodący:  biały
Linia kolorystyczna:  złota 
Części kompletu:  2
Ilość elementów:  5

• marynarka - biała z szerokim rewersem; z poszerzonymi w szpic rękawami u dołu, z rozcięciem, wykończonym trzema guzikami, po obu jego stronach (razem sześcioma), pokrytymi złotą skórą; zapinana na jeden guzik, pokryty złotą skórą; na wysokości bioder, dwie kieszenie z patkami ze złotej skóry; z tyłu rozcięcie ze złotą fałdą (taką jak w nogawkach spodni); kołnierz napoleoński;
• spodnie - białe, ze złotą fałdą w dole nogawki;
• peleryna - biała, gładka, ze złotą podbitką;
• koszula - typu "puffy sleeves paisley" (różne wzory), utrzymana w kolorystyce pasującej do kostiumu;
• pasek - szeroki, z białej skóry; pokryty mosiężnymi głowami i ćwiekami; z dwoma rzędami mosiężnych łańcuchów; nazywany "Double Lion Head"; prawdopodobnie również "Zig-Zag Gold Macrame Belt", od "White Macrame Collar Suit";

Ilość egzemplarzy:  jeden;
Chustki dla publiczności:  białe (prawdopodobnie jeszcze żółte lub złote);
Projekt i wykonanie:  Bill Bellew, IC Costume Co.  
Używany na koncertach:

• 26 sierpnia 1972 roku, o godzinie 24:00 (Midnight Show), w Hilton Hotel, Las Vegas, NV (być może, patrz opis),
• podczas Sezonu 7 (od 4 sierpnia do 4 września 1972 roku), w Hilton Hotel w Las Vegas, NV (dokładne daty i godziny nieznane); 

Opis:

"White Two Piece Gold Accent Suit" jest jednym z serii garniturów z pelerynami, jakie poczynając od czerwca 1972 roku, Elvis zacznie zakładać na scenę. Podczas wszystkich czterech koncertów w Madison Square Garden, rozpoczynających Trasę nr 6 (od 9 czerwca do 20 czerwca 1972 roku), występował jeszcze w jednoczęściowych jumpsuitach, ale już kilka dni później zacznie korzystać ze swojej nowej serii, która zdominuje końcówkę Trasy nr 6, a potem także cały Sezon 7 (od 4 sierpnia do 4 września 1972 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas (NV).

Niemniej nieliczne źródła sugerują, że niektóre z kostiumów z tej serii Elvis używał już w Sezonie 6 (od 26 stycznia do 23 lutego 1972 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas. Fakt, 90% kostiumów z tego sezonu nie jest znana, lecz i tak mam wątpliwości, co do tej informacji. 

W skład serii garniturów z pelerynami weszło dziewięć kostiumów:

     - Blue Two Piece Madison Square Suit,

     - Blue Two Piece Sterling Suit,

     - White Two Piece Criss-Cross Pocket Suit,

     - White Two Piece Turquoise Concho Suit, 

     - White Two Piece Black Pocket Suit,

     - White Two Piece Aqua Pocket Suit,

     - White Two Piece Green Pocket Suit,

     - White Two Piece Gold Pocket Suit,

     - White Two Piece Red Pocket Suit.

Można je podzielić na dwie grupy. Cztery kostiumy z pierwszej grupy, charakteryzowały się użyciem jakiegoś motywu, który wyróżniał je pośród innych. W pozostałych pięciu postawiono na kolorystykę wybranych akcentów kostiumów - patek kieszeni, fałd w nogawkach spodni, guzików oraz podbitek peleryn, a także fałdy w tylnym rozcięciu marynarki. Krój wszystkich był taki sam, z wyjątkiem "White Two Piece Black Pocket Suit" i "White Two Piece Criss-Cross Suit", które jako jedyne z tej serii zostały uszyte bez rewersu.

Czasami w nazwach tych kostiumów używa się "Three Piece", zamiast "Two Piece", jak to jest przyjęte dla strojów garniturowych (dwuczęściowych z marynarką). Wzięło się to z chęci podkreślenia, że do tych garniturów były także dedykowane peleryny. Chociaż nie było to nowe rozwiązanie, Elvis miał już w swojej garderobie garnitury z pelerynami, dotąd tylko w prywatnej. Ta seria była pierwsza i jedyna wśród strojów scenicznych Elvisa - garniturów z pelerynami.

* * *

"White Two Piece Gold Accent Suit" to kolejny strój sceniczny Elvisa, który odchodzi w zapomnienie, zgodnie z zasadą "czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal". Jak nie ma obrazka, można zapomnieć - niestety, taką zasadą kierują się fani dokumentujący stroje sceniczne Elvisa, a z czym ja postanowiłam walczyć, zgodnie z tym, co sygnalizowałam już we wstępie do "Listy jumpsuitów".

Kiedy nie ma zdjęć Elvisa w jakimś kostiumie na scenie, to uważa się, że nigdy w nim nie wystąpił. W tym przypadku jest podobnie, chociaż teoretycznie jest kilka wątpliwych fotografii, a nawet klip z koncertu. Jednak ich jakość jest taka, że równie dobrze Elvis może być na nich w "White Two Piece Aqua Pocket Suit" lub "White Two Piece Green Pocket Suit", chociaż właśnie tymi zdjęciami i klipem opatrzono ofertę aukcyjną na stronie Juliena. Jedno z tych zdjęć znalazło się też w katalogu aukcyjnym Juliena, wydanym tradycyjnym drukiem, na stronie prezentującej marynarkę.

Pojawienie się marynarki od "White Two Piece Gold Accent Suit", było niemałym zaskoczenie dla fanów i kolekcjonerów pamiątek po Elvisie. Zwłaszcza, że nastąpiło to dopiero w 2015 roku. Do tego czasu ci, którzy pamiętali ten kostium, zdążyli już o nim zapomnieć, a cała reszta po prostu nie miała dotąd sposobności by się o nim dowiedzieć.

Szacuje się, że 99% opisów kostiumów scenicznych Elvisa powstała przed 2015 rokiem, czyli zanim jeszcze marynarka od "White Two Piece Gold Pocket Suit" trafiła pierwszy raz na aukcję, a tym samym do wiadomości szerokiego kręgu fanów Elvisa. Wcześniej o tym kostiumie wiedziała tylko garstka osób pamiętających go z występu, a wśród nich pewnie i tak wielu powątpiewało w swoją pamięć nie mogąc znaleźć potwierdzenia jego istnienia na internecie, gdy ten ćwierć wieku później (licząc od czasu kiedy Elvis  występował w "White Two Piece Gold Pocket Suit" na scenie) rozpowszechnił się i fani zaczęli się dzielić informacjami o swoim idolu.

W związku z powyższym nawet jeśli na zdjęciach czy filmikach z koncertów Elvis był w "White Two Piece Gold Pocket Suit", to raczej na pewno zostały opisane nazwami innych wersji kolorystycznych kostiumów z tej serii, czemu nie można się dziwić skoro prawie nikt nie wiedział o jego istnieniu. Zwłaszcza, że ich jakość jest tak zła, iż nie pozwala na optyczną identyfikację kolorów. Podobną sytuację mieliśmy z jumpsuitem "Black Cisco Kid Red Shoulders", fanów nie przekonywały nawet fotografie, które nie tylko były, ale pojawiły się nawet na okładce płyty. Jednak nie było samego kostiumu, tak się przynajmniej wszystkim wydawało, co nie było prawdą. Kostium przez 10 lat był wystawiony w Rock N 'Soul Museum w fabryce Gibson Guitar w Memphis. Z drugiej strony nie należy się dziwić nieufności fanów i kolekcjonerów - nie ma żadnej możliwości zweryfikowania rzeczy Elvisa, ani w Graceland, ani w książkach, a różni naciągacze stale podrzucają jakieś "fake memorabilis".

W zasadzie aktualnie nie potrafię wskazać żadnej listy internetowej kostiumów scenicznych Elvisa, poza swoją własną, która wyszczególniałaby ten komplet. Wcześniej może spotkałam go na dwóch, czy trzech stronach, w tym chyba również na nieistniejącej już Silvester's Elvis Wardrobe Page, jednej z trzech najlepszych i najwiarygodniejszych w kwestii jumpsuitów Elvisa. Natomiast z całą pewnością "White Two Piece Gold Pocket Suit" nie było ani na liście Elvis Fantreff, ani TCB-world (dwóch pozostałych z tej trójki).

Podobno Elvis wystąpił w nim przynajmniej dwa razy. Spekuluje się, że tylko dwa razy i nie więcej. Poza trzema występami podczas czerwcowej trasy koncertowej (Tour 6, od 9 do 20 czerwca 1972 roku), cała seria była przez niego używana tylko w Sezonie 7 w Las Vegas (od 4 sierpnia do 4 września 1972 roku), także i ten strój. Co prawda nie wiemy kiedy założył go po raz ostatni, ale było to jeszcze w sierpniu, gdy trasa trwała w najlepsze.

Podczas jednego z koncertów Elvis zdecydował się zdekompletować kostium, przekreślając tym jego dalsze noszenie na scenie. Owszem, można było dorobić brakujące elementy, jak to już nie raz bywało, lecz albo tego nie chciał, albo nie było takiej potrzeby, gdyż na kolejną turę występów czekały już następne stroje. Podczas jednej z końcowych piosenek Elvis rzucił widowni pelerynę. Dwie piosenki później zauważył, że dwaj mężczyźni dalej o nią walczą. Wtedy ściągnął marynarkę i również rzucił publiczności. Poleciała w kierunku młodego okulisty z Little Rock (AR), Dr Billy Mitch Chandlera, będącego na koncercie wraz z małżonką (źródła nie podają jej imienia) i zatrzymała się na jego twarzy. Marynarkę pochwyciły też dwie kobiety siedzące tuż za nim i zaczęła się o nią taka sama walka jak wcześniej między dwoma mężczyznami o pelerynę. Chandler wygrał ją, ale z małym uszczerbkiem, trzy guziki z lewego rękawa pozostały w rękach kobiet. 

Małżeństwo przechowywało tę marynarkę, jako największe trofeum po swoim idolu do 2015 roku, kiedy to podjęło decyzję o wystawieniu jej na sprzedaż. Trafiła na aukcję Juliena, która odbyła się 7 listopada 2015 roku, w Beverly Hills (CA), gdzie została sprzedana za 59.375,- dolarów [dane aukcji: Icons and Idols 2015: Rock n' Roll (#11615) 11/07/2015 10:00 AM PST CLOSED! Lot 117 of 321: ELVIS PRESLEY 1972 STAGE WORN JACKET; Lot closed - Winning bid: $59,375]. Personalia nowego nabywcy nie są mi znane.

Warto jeszcze wspomnieć, że zanim marynarka trafiła na aukcję, wcześniej została zaprezentowana w programie telewizyjnym Antiques Roadshow (patrz "What is what?" hasło "Antiques Roadshow"), adresowanym do różnych kolekcjonerów antyków i pamiątek, 25 lipca 2015 roku, w Little Rock (AR), a ekspertem oceniającym był John Sykes Jr., o którym osobiście nie mogę nic powiedzieć, gdyż nigdy wcześniej nie trafiłam na to nazwisko w powiązaniu z Elvisem Presleyem.

Jeśli chodzi o pelerynę od "White Two Piece Gold Accent Suit", którą Elvis podczas tego samego koncertu jako pierwszą rzucił publiczności, to do dziś się nie ujawniła. Trudno powiedzieć co stało się ze spodniami, jedynym elementem tego zestawu, który Elvisowi pozostał po tym koncercie. Pewnie też je komuś wydał w mniej publicznych okolicznościach lub leżą gdzieś w magazynach Graceland, a jeśli tak, to raczej mało prawdopodobne by kiedyś pojawiły się na wystawie, prędzej na jakiejś aukcji przez nich organizowanej (o ile już nie znajdują się w prywatnych rękach).

Wielu ludzi nie wie o złotej wersji w tej linii kostiumów. Dlatego ten szczątkowy materiał, który jest, a wiemy, że nie jest to ani turkusowa, ani czerwona wersja, z automatu przypisuje się zieleni. Nie bez winy jest tu Graceland, której polityka nakazuje nie wspominać o tym czego już nie ma (chodzi o zarzuty fanów, że cenne artefakty stale pojawiają się na aukcjach, zamiast cieszyć oczy w muzeum). Gdy coś trafia w prywatne ręce, w zasadzie skazane jest na niebyt. I bynajmniej nie chodzi tu o to, że zniknie z pola widzenia. Jest inne, poważniejsze zagrożenie, że dana rzecz przestanie istnieć, ulegnie zniszczeniu. To, że ktoś jest zapalczywym kolekcjonerem i nawet zapłaci wielkie pieniądze za dany przedmiot, a potem będzie o niego dbał, nie oznacza, że pamiątkę docenią jego spadkobiercy. Mogą nawet nie być świadomi jak cenna to rzecz i zwyczajnie wyrzucić ją na śmietnik. Zdecydowanie lepiej jak nabywa ją ktoś w celach kapitałowych. Wtedy zwykle pozbywa się jej, gdy potrzebuje pieniędzy, tym sposobem nie ginie.

Wielka szkoda, że w żadnym z materiałów, a trafiłam na kilkanaście, nie podano daty tegoż koncertu. Być może Chandlerowie po prostu jej nie pamiętali, gdyż byli wtedy na kilku koncertach Elvisa w Las Vegas (Sezonu 7).

Zakładając, że prezentowane poniżej zdjęcia Elvisa z koncertów są faktycznie zrobione w "White Two Piece Gold Accent Suit", to nie sposób określić na ich podstawie kolorystyki koszul jakie ma na sobie. Chciałabym jednak zwrócić waszą uwagę na dwa zdjęcia Elvisa we wzorzystej koszuli, z widocznymi niebieskimi i żółtymi kwiatami oraz pasie "Zig-Zag Gold Macrame Belt", od jumpsuitu "White Macrame Collar Suit". Najprawdopodobniej Elvis jest na nich właśnie w "White Two Piece Gold Accent Suit", a nie "White Two Piece Aqua Accent Suit", czy "White Two Piece Red Accent Suit", jak to się najczęściej obstawiało, nie wiedząc o istnieniu wersji ze złotymi akcentami aż do 2015 roku. Sugeruje to właśnie pas, który sobie dobrał - kremowo-złotą makramę ("Zig-Zag Gold Macrame Belt"), która idealnie komponowała się ze złotymi elementami kostiumu. Jedyny pas z wyraźnym "złotem" jaki wtedy posiadał, a który dobrze pasował również do tego kostiumu.

W przypadku pojawienia się pasa "Zig-Zag Gold Macrame Belt" na scenie w 1972 roku, to w ogóle dość enigmatyczna i niewyjaśniona historia. Był dedykowany do "White Macrame Collar Suit", który Elvis używał w 1970 roku. Większość zestawień, która w ogóle wspomina, że był wykorzystany także 1972 roku, podaje iż miało to miejsce 26 sierpnia 1972 roku, o godzinie 24:00 (Midnight Show) w Hilton Hotel w Las Vegas, a Elvis miał na sobie jumpsuit, do którego ten pas był dedykowany, czyli "White Macrame Collar Suit". Tu i ówdzie można spotkać opinię, że to nie jest prawdą, bo i owszem wystąpił w tym pasie, ale miał go przy jednym z kostiumów serii "White Three Piece". Nie wiemy też czy był to tylko ten jeden raz, czy założył go więcej razy. Jeśli założymy, że na tym koncercie faktycznie był w jednym z białych kostiumów tej serii, a pas "Zig-Zag Gold Macrame Belt" zakładał tylko do garnituru ze złotymi dodatkami, to możemy uznać, że tego dnia wystąpił w "White Two Piece Gold Accents Suit".

Chusteczki. Na pewno białe, prawdopodobnie również żółte lub żółte w odcieniu zbliżonym do koloru złotego. 

Z oczywistych względów kostium nie był pokazywany na wystawach. Nie można go też kupić w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co., w każdym razie nie ma go w oficjalnej ofercie, ale jeśli komuś zależy, to pewnie można się z nimi dogadać. Co ciekawe, inne kostiumy z tej serii są u nich do nabycia, nawet w ofercie rozszerzonej w stosunku do tego czym dysponował Elvis, lecz akurat nie ze złotymi akcentami. Wersja podstawowa (bez peleryny, koszuli i pasa) kosztuje 1.000,- dolarów (po ostatnich obniżkach), a z peleryną 1.325,- dolarów.

 

*      *      *

*      *

*

Ex Post

Ostatnie ustalenia (27 lipca 2018 roku):

Na aukcji "The Elvis Archives Of Graceland" (nazywanej wymiennie także "The King of All Auctions"), 10 października 1999 roku, w MGM Grand Hotel w Las Vegas (NV), przeprowadzonej przez dom aukcyjny Guernsey, sprzedano zieloną koszulę, w której Elvis jest na zdjęciach dokumentujących jego występy w "White Two Piece Gold Accent Suit". Za ile i komu, nie wiadomo.

O ile Elvis na tych zdjęciach jest faktycznie w "White Two Piece Gold Accent Suit", a nie w "White Two Piece Green Accent Suit" (co ciągle nie jest na sto procent pewne), to właśnie w tej koszuli. Chodzi o pierwszy blok zdjęć na czarnym tle.

Ex Post

Ostatnie ustalenia (11 marca 2019 roku):

Peleryna wreszcie wypłynęła. Na aukcji domu Heritage, 3 listopada 2018 roku, pojawiła się biała peleryna ze złotą podbitką  [dane aukcji: 2018 November 3 Entertainment & Music Memorabilia Signature Auction - Dallas #7182; LOT #89340; Sold for: Sign-in or Join (free & quick); Elvis Presley Stage Worn Cape (1972).... (Total: 2 Items); November, 2018 3rd Saturday; Bids + Registered Phone Bidders: 2; Lot Tracking Activity: N/A; Page Views: 1,037]. Niestety, nie podano za ile ją sprzedano, ta informacja jest dostępna tylko dla osób mających konto.

W opisie podano:

"Peleryna sceniczna Elvisa Presleya (1972) jest wykonana z mieszanki wełny i lycry, w linii gold lame [red. co oznacza, że ma ma złotą podbitkę]. Ta błyszcząca peleryna była noszona przez króla na scenie w Las Vegas w 1972 roku. Zgodnie z dołączonym listem notarialnym o pochodzeniu [red. LOA], peleryna została nabyta podczas koncertu Elvisa w Las Vegas Hilton Hotel, w lecie 1972 roku:

»Przyjaciel w Dallas zaaranżował nam miejsce przy scenie. Priscilla i Pułkownik Tom Parker siedzieli za nami w półkolistym zaułku ... Podczas wielkiego finału tłum był całkowicie naelektryzowany! Elvis zerwał pelerynę i rzucił ją w stronę Priscilli, ale zamiast tego spadła na nasz stół [red. tak zaświadcza jej pierwszy właściciel]«. 

Peleryna jest w bardzo dobrym stanie, z niektórymi strzępami, które łączy się z szyją oraz plamami drobnego zabarwienia na kremowej części mieszanki wełny i lycry."

W rzeczy samej trudno tu mówić o dobrym stanie, skoro od peleryny została oderwana cała stójka, na której znajdowały się mocowania do jumpsuitu. Właśnie dlatego nie znoszę jak takie rzeczy trafiają do rąk prywatnych.

Jeśli chodzi o okoliczności jej zdobycia, odnoszę wrażenie, że ta historia nie do końca zgadza się z tym, co przedstawił Dr Billy Mitch Chandlera, który podczas tego samego koncertu pozyskał marynarkę od kompletu. Twierdził, że o pelerynę, którą Elvis rzucił wcześniej szarpały się jakieś dwie osoby, o czym właściciel peleryny nie wspomina, co można zrozumieć, dziś z upływem lat, mógł być skrępowany swoim zachowaniem. Natomiast mówi, że Elvis rzucił pelerynę podczas piosenki finałowej, kończącej koncert, co z kolei kłóci się z historią Mitcha Chandlera, który sugerował, że peleryna została rzucona wcześniej. Być może panowie już niedokładnie pamiętają i oba elementy kostiumu Elvis rzucił podczas ostatniej piosenki? - pelerynę na początku, a marynarkę na końcu. A może było to podczas jednej z ostatnich piosenek, ale nie ostatniej?

Wielka szkoda, że i w tym przypadku nie podano daty koncertu. Myślę, że dotychczasowi właściciele peleryny ją znają.  

Ex Post

Ostatnie ustalenia (8 kwietnia 2019 roku):

Zielona koszula jest aktualnie w posiadaniu Buda Glassa, właściciela King Ransome Museum. Elvis podarował ją swojemu perkusiście, Ronnie Tutt, z TCB Band, podczas jednej z sesji nagraniowych w "jungle-room", w Graceland, co zaświadcza Kathy Westmoreland, która była świadkiem obdarowania Ronniego przez Elvisa. Niestety Budd Glass nie precyzuje podczas której z tych sesji, a były dwie - siedmiodniowa (od 2 do 8 lutego 1976 roku) i trzydniowa (od 29 do 31 października 1976 roku).

Pięć lat po śmierci Elvisa (w 1982 roku) Ronnie Tutt przekazał tę koszulę na aukcję charytatywną. Zbierali wówczas fundusze na leczenie śpiewaczki sopranowej Elvisa, Kathy Westmoreland, która uległa wypadkowi. Aukcję wygrała June Kridner z Kalifornii.

Ex Post

Ostatnie ustalenia (3 kwietnia 2020 roku):

W 2019 roku w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. pojawiła się marynarka przypominająca tą od tego kostiumu, ale nieco zmodyfikowana - z rozcięciem z boku i złotymi wstawkami, których oryginał nie miał.

*

*      *

*      *      *

Szkic projektowy dla kostiumów z linii "Three Piece with Colorful Accents and Reverse", skreślony ręką Billa Belewa

Oryginalna marynarka od jumpsuit "White Two Piece Gold Accents Suit" oraz zdjęcie metki firmowej IC Costume Co., umieszczonej wewnątrz kostiumu

Spodnie i peleryna od jumpsuitu "White Two Piece Gold Accents" (to nie są ani oryginały, ani repliki ze sklepu firmy B & K Enterprises Costume Co. - grafiki zostały przygotowane w celach poglądowych) 

Dość udana replika kostiumu "White Two Piece Gold Accents", wykonana w firmie AJM (Ann Jumpsuit Maker)

Do jumpsuitu "White Two Piece Gold Accents", Elvis zakładał pas "Double Lion Head Belt", tak jak do "White Two Piece Turquoise Accents" oraz "White Two Piece Green Accents". Przypuszczalnie był to jedyny pas jaki do niego nosił na scenie, ewentualnie jeden z dwóch, jeśli na zdjęciach w "Zig-Zag Gold Macrame Belt" jest również w kostiumie "White Two Piece Gold Accents". To zdjęcie oryginalnego pasa

Oryginalna peleryna do kostiumu "White Two Piece Gold Accents", którą wystawiono na aukcji Heritage, 3 listopada 2018 roku. Poniżej zdjęcie rodziny, zrobione w Showroomie Hilton Hotel w Las Vegas, oczekującej na koncert, podczas którego nieoczekiwanie staną się właścicielami tej peleryny. Rodzina pozuje do zdjęcia siedząc tyłem do sceny

Marynarka od "White Two Piece Gold Accents" prezentowana na wystawie przedaukcyjnej Juliena. Dopiero na niej mogliśmy ją zobaczyć po raz pierwszy od czasu sierpniowych koncertów w 1972 roku, kiedy to Elvis rzucił publiczności najpierw pelerynę, a potem marynarkę (25 lipca 2015 roku, a więc trzy miesiące wcześniej, była też prezentowana w programie telewizyjnym Antiques Roadshow, PBS-TV w USA). Ponieważ Elvis zdekompletował kostium, nie mógł się pojawiać na wystawach organizowanych przed Graceland (raczej nie praktykują pokazywania samych spodni)

Trzy pozostałe komplety z serii "Three Piece with Colorful Accents and Reverse", jakie czasami są pokazywane na wystawach. W ich gronie brakuje "White Two Piece Gold Accents", który Elvis zdekompletował podczas występu, rzucając najpierw pelerynę, potem marynarkę publiczności

Oryginalna marynarka od jumpsuit "White Two Piece Gold Accents", prezentowana przez dr Billy Mitcha Chandlera w programie Antiques Roadshow, w odcinku z Little Rock (AR), w dniu 25 lipca 2015 roku, a także jej zdjęcie zamieszczone w katalogu domu aukcyjnego Julien, dla aukcji przewidzianej na 7 listopada 2015 roku w Beverly Hills (CA)

Rycina, jaka ukazała się w gazecie Arkansas Democrat-Gazette, z 17 listopada 2015 roku, w artykule informującym o sprzedaży marynarki od jumpsuitu "White Two Piece Gold Accents", na aukcji Juliena (7 listopada 2015 roku w Beverly Hills, CA), a obok fotografia oryginalnej marynarki

Elvis na scenie w jednym z kostiumów z linii "Three Piece with Colorful Accents and Reverse", pasie "Zig Zag Gold Macrame" i wzorzystej koszuli typu "puffy sleeves". W przypadku tych dwóch zdjęć, nie ma stuprocentowej pewności jaki dokładnie ma na sobie kostium (patrz treść) - w zależności od źródła podaje się, że to wersja czerwona, turkusowa, złota, a nawet można spotkać informację, że to kostium "White Two Piece Criss-Cross Suit" (z tej samej linii, ale z serii bez rewersu)*

* Strona elvisconcerts.com podaje, że jest tu w "White Two Piece Red Accent Suit", lecz nie wiem, czy to pewna informacja, czy tylko tak im się wydaje. Należy pamiętać, że dwa kostiumy z tej serii: "White Two Piece Gold Accent Suit" i "White Two Piece Silver Accent Suit", ujawniły się dopiero w drugiej dekadzie lat dwutysięcznych. Dlatego część zdjęć Elvisa w kostiumach tej serii, gdzie nie szlo ustalić koloru akcentów, przypisywano do jednego z trzech znanych.

Zielona koszula, którą Elvis ma na sobie na zdjęciach poniżej (tych na czarnym tle, w pierwszym bloku). Koszulę sprzedano na aukcji organizowanej przez dom aukcyjny Guernsey, 10 października 1999 roku, w MGM Grand Hotel w Las Vegas (NV)

Pięć lat po śmierci Elvisa (w 1982 roku) Ronnie Tutt przekazał tę koszulę na aukcję charytatywną. Zbierali fundusze na leczenie śpiewaczki sopranowej Elvisa, Kathy Westmoreland, która uległa wypadkowi. Obecnie jej właścicielem jest Budd Glass, właściciel King's Ransom Museum (zdjęcie z jego nowej strony Elvis Relicts)

Co do tej fotografii też nie ma zgodności. Niewątpliwie jest to Elvis na scenie w jednym ze strojów z linii "Three Piece with Colorful Accents and Reverse", jednak trudno powiedzieć czy w  jumpsuicie "White Two Piece Green Accents", czy w "White Two Piece Gold Accents" (patrz treść)

Podobnie jak w przypadku zdjęć zamieszczonych powyżej, tak i tych filmów, nie wiadomo na pewno czy Elvis wystąpił tu w kostiumie "White Two Piece Green Accents", czy "White Two Piece Gold Accents". Pierwszy z filmów znalazł się jako ilustracja do strony aukcyjnej, prezentującej marynarkę. Najczęściej podaje się, że to wersja zielona, jednak nie można zapominać, że złota wersja w zasadzie przez ćwierć wieku nie istniała w świadomości fanów. Z kolei do przedmiotu aukcji dołączono fotografię, rzekomo Elvisa w "White Two Piece Gold Accents", która pochodzi właśnie z tego koncertu, co jest na pierwszym filmiku, co oczywiście niczego nie przesądza. Już nie raz widzieliśmy zdjęcia w opisach przedmiotu aukcyjnego, które mu nie odpowiadały (np. zdjęcie jumpsuitu "Beige Leather Emperor Two Piece Suit", przy wystawionym "Beige Leather Iris Two Piece Suit")

Filmik z aukcji Juliena, z 7 listopada 2015 roku. Na tej samej aukcji znalazł się też inny kostium Elvisa "Beige Leather Iris Suit"

Strona z pasami z książki "Elvis Jumpsuits All Access: Special Exhibition at Graceland" (Elvis Presley Enterprises, 2007), wydanej do wystawy "Elvis Jumpsuits All Access", na której widać również pas "White Double Human Head Belt"

W 2019 roku w sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. pojawiła się marynarka przypominająca tą od tego kostiumu, ale nieco zmodyfikowana - z rozcięciem z boku i złotymi wstawkami, których oryginał nie miał

P. S.

Część zdjęć po otwarciu w nowym oknie będzie można zobaczyć w większym rozmiarze.