NME Awards to coroczny konkurs muzyczny w Wielkiej Brytanii, organizowany od początku istnienia magazynu muzycznego New Musical Express (NME; pierwszy numer ukazał się 7 marca 1952 roku). Pierwszy sondaż przeprowadzono w 1953 roku. Z tej okazji odbył się Koncert Zwycięzców Sondażu NME, a pierwsze nagrody wręczono 24 kwietnia 1953 roku. Więcej o konkursie na końcu postu.
* John Robert Parker Ravenscroft, OBE (30 sierpnia 1939 - 25 października 2004), znany zawodowo jako John Peel, był angielskim diskdżokejem, prezenterem radiowym, producentem muzycznym i dziennikarzem.
** Tylko dwa razy w historii nagrody (przez 65 lat) zdarzyło się, że za wydarzenie roku uznano śmierć osobowości muzycznej. Drugim artystą na liście, którego śmierć także została uznana za Event Of The Year (Wydarzenie Roku), jest John Lennon. W innych latach tytuł ten otrzymywały głównie różne wydarzenia muzyczne - pokazy, koncerty itp.
- 1957
- 1958
3. Favourite US Male Singer: Elvis Presley
4. World's Outstanding Musical Personality: Elvis Presley
- 1959
6. World's Outstanding Musical Personality: Elvis Presley
- 1960
- 1961
9. World Male Singer: Elvis Presley
- 1962
11. World's Outstanding Musical Personality: Elvis Presley
- 1963
- 1964
14. Outstanding Musical Personality: Elvis Presley
- 1965
16. World Musical Personality: Elvis Presley
- 1966
18. World Musical Personality: Elvis Presley
- 1968
20. World Musical Personality: Elvis Presley
- 1970
22. World Musical Personality: Elvis Presley
- 1971
24. World Musical Personality: Elvis Presley
- 1972
26. World Musical Personality: Elvis Presley
- 1977
Być może tych nagród Elvis otrzymał jeszcze więcej, gdyż na przykład za rok 1967 i 1969 nie udało się odtworzyć danych, a z kilku innych lat tylko częściowo. Kolejnych nagród NME Elvis już nie otrzyma, ponieważ formuła nagrody pozwala oddawać głosy tylko na osoby żyjące.
Jeśli dokładnie wczytamy się w nazwy nagród, zobaczymy że te same kategorie na przestrzeni lat nazywano bardzo różnie (niejednorodnie). Czy rzeczywiście polegało to na fakcie, czy wynika to z niechlujstwa wprowadzających dane, nie wiem. Póki co nie mamy zdjęć statuetek, więc nie sposób tego rozstrzygnąć, a to jedyny nie budzący zastrzeżeń sposób weryfikacji rzeczywistych nazw kategorii.
W związku z powyższym przygotowałam tabelę uszeregowaną według kategorii nagrody, a dodatkowo za pomocą kolorów oznaczyłam te, które choć różnią się nazwą stosowaną na przestrzeni lat, to w rzeczywistości są tożsame.
Nie wiem jak wcześniej, ale dziś portal magazynu muzycznego New Musical Express z punktu widzenia historycznego prowadzony jest fatalnie. Jest nastawiony wyłącznie na newsy i komercję. Nie dbają o stronę archiwalną ani o swoją własną historię. Żadna z pozycji menu nie prowadzi do laureatów poprzednich edycji, chociaż na portalu są podstrony dla każdego roku, od 1953 do dziś. Żeby do nich dotrzeć trzeba użyć wyszukiwarki internetowej, na przykład Google. Korzystając z opcji szukania bezpośrednio na stronie, nie znajdziemy nic lub pojedyncze lata. Nie ma też mapy strony, która pozwoliłaby na przejrzenie podstron i tą drogą zlokalizowanie list laureatów za każdy rok.
Jak już dotrzemy do tych list, to w zasadzie poza nazwiskami laureatów i kategorią w jakiej zostali wyróżnieni, niewiele tam znajdziemy. Ledwie kilka lakonicznych, zupełnie przypadkowych informacji, żadnych zdjęć z ceremonii czy chociażby samych trofeów dla potomnych (no, może kilka z całych 65 lat istnienia nagrody) oraz kilkanaście skanów pojedynczych stron z gazety papierowej, zupełnie nieczytelnych. Zatem, komu ma to służyć i jak? Oczywiście takie podejście bardzo dezawuuje samo czasopismo i ludzi je tworzących jak i mocno obniża prestiż nagrody NME. Wielka szkoda, zważywszy na kawał historii jaki obejmuje, a przede wszystkim z uwagi na najrzetelniejsze, a zatem i najcenniejsze wyniki głosowań, bo odzwierciedlające faktyczne upodobania muzyczne Brytyjczyków na przełomie 65 lat, a nie gusty jakiegoś tam gremium kilku czy kilkunastu jurorów, które nigdy nie oddają stanu rzeczywistego, co widzimy na przykład od trzech lat w glosowaniach na Eurowizji.
W całym tym pseudo historycznym artykule (pożal się Boże), który obejmuje okres od 1953 roku (czyli początku) do 1972 roku (przerwy w organizowaniu koncertów, ostatni odbył się w 1971 roku) znalazłam tylko trzy wzmianki o Elvisie Presleyu, z czego dwie dla nas fanów ciekawe, bo dotyczą interakcji Elvisa.
"1960
Elvis Presley nie mógł odebrać nagrody osobiście, ale zamiast tego wysłał NME odręczną notatkę. Było to tuż przed ycofaniem* go z armii amerykańskiej. Czytaj:
Do czytelników NME
Chciałbym wam serdecznie podziękować za wsparcie i za głosowanie na mnie jako nr 1 w ankiecie. Byłem bardzo zaskoczony i zadowolony!
Dziękuję, Elvis Presley
1964
Ale najlepszą rzeczą był być może Elvis Presley, który wysłał nagraną wiadomość o przyjęciu nagrody. Chcesz wiedzieć, co powiedział Elvis? Tutaj:
Cześć wszystkim
Tu Elvis. Przykro mi, że nie mogę być z wami wszystkimi na New Musical Express Poll Concert, ale chciałbym pogratulować wszystkim zwycięzcom i podziękować za głosowanie na mnie.
Jestem szczególnie dumny ze wszystkich moich przyjaciół w Wielkiej Brytanii i mam nadzieję, że będę mógł przywieźć wam wszystkie utwory i zdjęcia, które chcecie. Chciałbym życzyć sukcesów The Beatles, a także innym znakomitym artystom w Anglii.
Dziękuję Wam, Elvis
1971W jednym miejscu, chyba we wstępie do tego pseudo historycznego artykułu, podano jeszcze, że Elvis nigdy nie odebrał osobiście żadnej nagrody.
Jeśli chodzi o artystów solowych, Elvis Presley i Cliff Richard zdominowali ankietę czytelników od prawie dekady."
Jak już jesteśmy przy materiałach na portalu NME, to kilka rzeczonych skanów. Niestety, ich jakość jest tak zła, że nawet powiększenie, czy różne inne zabiegi mające na celu poprawienie ich czytelności nie zadziałały.
Szkoda, ale nie ma pełnego kompletu, w sensie z wszystkimi skanami wyników sondaży z lat w jakich Elvis został uhonorowany.
Są z lat: 1957, 1958, 1959, 1960, 1962, 1963, 1966, 1971, 1972.
Nie ma z lat: 1961, 1964, 1965, 1967, 1968, 1970, 1977.
Zdjęcia skanów po otwarciu w nowym oknie ukażą się w większym rozmiarze, aczkolwiek z powodu ich jakości niewiele więcej będzie można przeczytać.
Pewnie każdy z nas chętnie zobaczyłby te statuetki, jak nie wszystkie 27, to chociaż ich część. No i tu kolejna zła wiadomość - nie ma. Być może są w Graceland w Trophy Room lub Hall of Gold, chociaż teraz to już raczej w tym nowym kompleksie na przeciw posiadłości Graceland.
Jest tylko jedno, jedyne zdjęcie nagrody NME Elvisa Presleya, zrobione jeszcze w Hall of Gold w Racquetball Building (czyli w pawilonie z kortem do squasha, zaadaptowanym na ponad trzydzieści lat jako powierzchnia wystawowa), ale bardzo dziwne. Przedstawia puchar-misę, co już jest dziwne, gdyż coroczne statuetki mają wygląd zaciśniętej dłoni z wyprostowanym palcem środkowym, na której przegubie umieszczono złotą bransoletkę z wygrawerowanym imieniem i nazwiskiem nagrodzonego, ale najdziwniejszy jest opis wyryty na blaszce przymocowanej do boku podstawy. Pisze na nim:
LONDON, ENGLAND PRESENTS TO
ELVIS PRESLEY
THIS POLL-VINNING TROPHY TO COMMEMORATE
TOP WORLD SINGER (1958-62; 1964-71)
TOP WORLD PERSONALITY (1958-59; 1961-71)
To nie wygląda na coroczne trofeum, lecz bardziej na "zaświadczenie" w formie pucharu, na którym hurtowo umieszczono informacje o wszystkich (prawie) dotąd zdobytych przez Elvisa tytułach od NME. :) Niestety, trudno szukać wyjaśnienia tego stanu rzeczy na portalu NME lub w innych źródłach. Zresztą jeśli chodzi o wygląd statuetek, to też zagadka - patrz materiał na końcu.
Być może jest to ta dwudziestasiódma pośmiertna nagroda za Wydarzenie Roku? To by tłumaczyło wypiskę wszystkich dotychczasowych nagród na blaszce. Tak sobie pomyślałam, ale raczej nie, przeczą temu zdjęcia, o których poniżej. Chyba, że na nich jest jednak inna statuetka, z 1972 roku. Jak widzicie wyliczanka na pucharze kończy się na 1971 roku.
Czy w Graceland są statuetki wszystkich nagród NME Elvisa? - nie wiem. A jeśli tak, to czy wszystkie są wystawione na widok publiczny? - nie wiem.
Zastanawiam się, czy na obu zdjęciach nie jest to ten sam puchar, a Graceland nie popełniło błędu w opisie. Niestety na pierwszym zdjęciu blaszka widoczna jest tylko w połowie, więc nie można porównać. Dodatkowo sprawę utrudnia fakt, że w obu tych latach (1970 i 1971) otrzymał te same dwie nagrody.
Znalazłam też zdjęcia zrobione 4 września 1972 roku w Hilton Hotel w Las Vegas, na których delegacja z Anglii wręcza Elvisowi identyczny puchar. Niestety żadna ze stron, która je zamieściła, nie podaje szczegółów dotyczących pucharu, bardziej skupiają się na osobach, które wtedy tam byly. Nie mam też pewności co do daty, gdyż ta była podana tylko na jednej ze stron, Rexa Martina, który też tam był. Od kwietnia 1972 roku, kiedy Elvis dostał ostatnią nagrodę NME (a przedostatnią jeśli uwzględnimy tą pośmiertną), to prawie pół roku. Tak długo by zwlekali z jej dostarczeniem?
Tak mi przyszło do głowy, czy nie są to zdjęcia z wręczenia właśnie tego "pucharu - zaświadczenia" (jak go nazwałam wcześniej), który widzimy na zdjęciu z Graceland? Może to wcale nie była statuetka za 1972 rok, bo tą dostał już wcześniej, tylko taki honorowy puchar z podsumowaniem dotychczasowych trofeów? Czyli ten znany nam z Graceland.
Gdyby ktoś wiedział coś więcej na ten temat, to proszę o kontakt.
Ex Post
Ostatnie ustalenia (23 lutego 2020 roku):
Nagrodę NME fani z Anglii wręczyli Elvisowi pomiędzy koncertem Dinner Show a Closing Show (o północy). Rita Overhead, która była w grupie 200 fanów z Anglii, jaka przyjechała na ostatnie cztery dni koncertowe Trasy 7 (od 4 sierpnia do 4 września 1972 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas i była dzień wcześniej wraz z czterema innymi osobami na prywatnym spotkaniu z Elvisem, wspominając o dwóch ostatnich koncertach tej Trasy podaje, że po koncercie Dinner Show:
"To był wieczór, kiedy Todd Slaughter i jego grupa udali się na spotkanie z Elvisem i podarowali mu jakieś trofeum, moja przyjaciółka Gitt Nyman również poszła z nimi na spotkanie z Elvisem i podarowała mu małą replikę armaty".
Magazyn muzyczny New Musical Express (NME) od początku swojego istnienia prowadził coroczny sondaż artystów i osobowości związanych z muzyką wśród swoich czytelników. To oni zgłaszali i głosowali na poszczególnych kandydatów. Również na samym początku ustanowił nagrodę NME. W kwietniu każdego roku organizowano specjalny koncert (New Musical Express Poll Concert), na którym je wręczano.
Pierwsze nagrody przyznano 24 kwietnia 1953 roku. Koncerty te stanowiły oprawę muzyczną do ceremonii wręczania nagród od 1953 roku do 1971 roku. Potem nastąpiła wieloletnia przerwa w ich organizowaniu, niemniej sondaże wśród czytelników trwały nieprzerwanie, a nagrody laureatom dostarczano indywidualnie. W tym okresie (pierwsze 19 lat) koncerty odbywały się w Royal Albert Hall i Empire Pool w Londynie. W 1994 roku powrócono do organizacji uroczystego wręczania nagród, a także wznowiono koncerty.
Na stronie New Musical Express (NME) nie ma żadnej historii, mimo iż teoretycznie jest tam taki artykuł, aczkolwiek ograniczają się w nim do wymienienia niektórych nazwisk nagrodzonych z krótkim komentarzem i to wszystko. Również na Wikipedii są tylko zdawkowe informacje, co akurat nie dziwi skoro u samego źródła ich nie ma.
W 1994 roku nagrody zostały na krótko przemianowane na NME Brat, ale kiedy powrócono do nazwy NME Award już nie podano.
Trofea (statuetki) NME są w postaci zaciśniętej dłoni z wyprostowanym palcem środkowym. Jednak patrząc na bardzo nieliczne zdjęcia z wcześniejszych lat, chyba nie zawsze tak było. Były przynajmniej trzy wzory (patrz zdjęcie poniżej), a może cztery lub więcej. Trzy z nich są widoczne na zdjęciu poniżej. W jednym z materiałów znalazłam zdjęcie The Beatles ze statuetką o bliżej nieokreślonym kształcie, przypominającym postać z uniesionymi do góry rękoma, albo wąski kielich zwieńczony skrzydłami. Naprawdę trudno coś wywnioskować ze zdjęcia, które zostało opisane jako wręczenie NME Award. Nie zamieściłam go tutaj, gdyż nie udało mi się potwierdzić, że to rzeczywiście ta nagroda.
Na historycznych zdjęciach z pierwszego rozdania nagród, trofeum przypomina koronę utworzoną z obróconych do góry nogami nutek. Na zdjęciu z 1966 roku, The Beatles trzymają puchar-misę, taki sam jaki znamy z Graceland. Natomiast na zdjęciach z ostatnich lat widzimy statuetkę dłoni, co zgodne jest też z opisem w Wikipedii.
Aż chciałoby się powiedzieć, że w latach pięćdziesiątych dawano "koronę z nutek", w sześćdziesiątych i siedemdziesiątych (do czasu zawieszenia koncertów w 1972 roku) "puchar-misę", a od 1994 roku (to jest od czasu wznowienia koncertów) do dziś, "dłoń". To jednak zbyt duże uproszczenie i zupełnie nieuprawnione, ponieważ oparte na jednym zdjęciu z 1953 roku, dwóch z 1966 roku i kilku z lat dwutysięcznych.
Ostatni numer tygodnika New Musical Express w wersji papierowej ukazał się 9 marca 2018 roku. Jak czytamy na portalu AntyRadio.PL:
"Tygodnik od początku cieszył się dużą popularnością wśród fanów muzyki na Wyspach Brytyjskich, a apogeum popularności osiągnął w latach 70. XX wieku, kiedy tygodniowo sprzedawało się 300 tysięcy sztuk. Pismo doczekało się nawet wzmianki w jednym z najważniejszych utworów z tamtych lat, „Anarchy In The UK” Sex Pistols.
Z powodu spadającej sprzedaży w 2015 roku tygodnik został przekształcony w bezpłatny magazyn.
Bezpłatny „New Musical Express” cieszył się dużym wzięciem u fanów muzyki, ale w 2018 drukowana wersja magazynu ostatecznie przejdzie do historii. Wciąż działać będzie jednak strona internetowa NME.com."
Aż nie do wiary, że udało Ci się dokonać tak wnikliwej analizy.
OdpowiedzUsuńNiezupełnie wnikliwej, ale na tyle tylko pozwoliły mi źródła.
UsuńPo 72 roku Elvis już przestał być osobowością muzyczną?:) To zbiega się z faktem że nie był po Aloha na muzycznym topie....;( zasługa Parkera. I samego El'a też.
OdpowiedzUsuńNie stawiał się osobiście. No cóż... polityka Parkera. Elvis miał być nieosiągalny. Mityczny. Ponad wszystkimi. W rzeczywistości miał pełne prawo odbierać nagrody i być. Cóż. zasługa Parkera. I samego El'a też.
On nawet nie stawiłby się w USA. Nie mówiąc o England.
Fan Klub Brytyjski chyba po prostu był na tym koncercie dopiero.... Nie wiem czemu tak późno. Bo ta fota pochodzi pomiędzy Dinner Show a Midnight Show....była to oficjalna delegacja FC Brytyjskiego. Jest jeszcze więcej zdjęć. Wtedy sobie mógł takie statuetki odbierać. Nieoficjalnie.
http://www.elvis-collectors.com/candid-central/british72.html
Podejrzewam, że to było na tej zasadzie jak u nas - ludzie zgłaszają, a to redakcja radia spośród tych kandydatur wybiera nazwiska na listę (zwykle 50), na którą potem można głosować. Trójka i inne stacje radiowe prowadzące listy przebojów też tak robiły. Tego nie wiem, ale podejrzewam, że w 1973 roku zdjęli go z listy, gdyż wynik byłby do przewidzenia. Zwłaszcza po tym szale po Aloha co był, zgarnął by cały pakiet. :)
OdpowiedzUsuńTylko Parkera, Elvisa najmniej za to winię znając sytuację od 1955 roku. Po prostu zawierzył niewłaściwemu człowiekowi, sam się na tym biznesie nie znał i patrząc przez swój pryzmat wierzył, że każdy ruch Parkera jest najlepszy i nakierowany ma jego karierę. To raz, a dwa Elvis był człowiekiem, który się nie wtrąca innym do pracy.
Dzięki za linka ze zdjęciami.
Musieli go zdjąć z listy, bo po Aloha jeszcze by im zgarnął dodatkowo Wydarzenie Roku i być może coś jeszcze. :)
OdpowiedzUsuńNo może by i zgarnął😃
OdpowiedzUsuń