♥ Kobiety - Joan Bradshaw

Poznali się w 1957 roku, to pewne. Natomiast kiedy nawiązali romans, są pewne wątpliwości. Niestety, nie ma źródeł, które pozwoliłyby to jednoznacznie zweryfikować.

Teoretycznie Joan Bradshaw poznała Elvisa na planie filmu "Loving You" w 1957 roku, gdzie miała drobną rolę drugoplanową (lecz nie została wymieniona w czołówce). Teoretycznie, bo nie znalazłam pewnego potwierdzenia. Nawet jeśli grali w tym samym filmie, to mogli mieć zdjęcia w różnych dniach lub godzinach i po prostu mijać się na planie. Poza tym wtedy Elvis nie odstępował Dolores Hart, która grała jedną z głównych ról w tym filmie, był też uwikłany w kilka innych relacji, więc mógł zwyczajnie nie mieć "wolnych mocy przerobowych". W każdym razie nie ma jej zdjęć z planu z Elvisem. Zdjęcia do "Loving You" trwały od 21 stycznia do 8 marca 1957 roku.

Z nielicznych materiałów można było odnieść wrażenie, jakby ich romans rozpoczął się dopiero po spotkaniu na przyjęciu z okazji Halloween projektanta Sy Devore, które odbyło się 31 października 1957 roku, w restauracji Lucy's New Orleans, w Beverly Hills, w Los Angeles. Tym samym, po którym Elvis rozpoczął romans z inną jego uczestniczką, Jeanne Carmen ("♥ Kobiety - Jeanne Carmen").

Aczkolwiek, w "Los Angeles Mirror News", ukazał się felieton Dicka Williamsa, z 10 czerwca 1957 roku, który rozmawiał z Joan Bradshaw i opisał koniec ich związku:

"Wszystko układało się świetnie z parą, aż do pewnego wieczoru, kiedy Elvis przybył do mieszkania Joan bez zapowiedzi i odkrył, że przed nim pojawił się tam inny facet".

Joan Bradshaw tak skomentowała tą sytuację:

"Czemu nie? Nie byłam w stałej relacji z Elvisem, a on nie zaprosił mnie na randkę tego konkretnego wieczoru, więc nie spodziewałam się go. Co miałam zrobić? Tylko czekać [na Elvisa], kręcąc swoimi kciukami [z niecierpliwością i w oczekiwaniu], aż zdecyduje się pokazać?"

Elvis był tak wściekły, że przejechał swoim białym Cadillakiem po podwórku przed jej domem, niszcząc część kwietnika. Zirytowana Joan musiała zapłacić ogrodnikowi, aby następnego dnia naprawił szkody. Niektóre źródła są bardziej dosadne, pisząc: "zrobił ze swojego Cadillaca kosiarkę do trawy", niszcząc zieleń przed jej domem. Po tym zdarzeniu rzekomo "ta dwójka nigdy więcej się nie spotykała", cytując autora artykułu.

Spotkać, to się spotkała, na przykład na przyjęciu Sy Devore'a, ostatniego października 1957 roku, co miało miejsce cztery miesiące po tym artykule.

Wracając do zachowania Elvisa, w kilku miejscach trochę inaczej je uzasadniono, podając inny powód:

"W przypływie szaleństwa Elvis Presley bawił się w kosiarkę swoim samochodem, niszcząc krzewy i klomby przed mieszkaniem Joan, gdyż odmówiła mu ponownego umówienia się z nim na randkę",

nie wspominając przy tym nic o mężczyźnie, którego u niej zastał. Być może oba powody są faktem. Kiedy Elvis zastał u niej innego faceta, robił jej wyrzuty, co ją zdenerwowało, bo nie czuła się winna, więc gdy zaproponował randkę w innym dniu, odmówiła.

W każdym razie z powyższego wynika, iż ich związek zakończył się przed 10 czerwca 1957 roku, czyli prawdopodobnie zaczął się jednak podczas zdjęć do "Loving You" lub tuż po nich, a nie po imprezie halloweenowej. Chociaż kto wie, może wtedy (jesienią) wznowili bliższą relację?

Niestety w Wikipedii praktycznie nie została uwzględniona, acz bardzo krótka informacja o niej jest tylko w wersji niemieckiej, chociaż nie podano tam nawet filmografii. Niemniej kilka portali filmowych umieściło dane o Joan Bradshaw, głównie życiorys skopiowany z bazy IMDB. Jeśli chodzi o filmografię, można się zastanawiać, w których filmach rzeczywiście grała lub miała swój udział w innej formie (np. jako menadżer), ponieważ tu i ówdzie przypisano jej filmy od innej osoby z branży filmowej o tym samym imieniu i nazwisku, przed czym ostrzega IMDB:

"Wbrew błędnym doniesieniom, wspaniała Joan Bradshaw, (...) nie stała się odnoszącą sukcesy producentką filmową. Producentka o tych samych personaliach to inna osoba".

Zatem pewni możemy być tylko tych filmów, które podaje baza IMDB.

Na IMDB są trzy - "Joan Bradshaw (I)", ta "nasza", "Joan Bradshaw (II)" i "Joan Bradshaw (III)". Przy czym przy "(II)" i (III), poza kilkoma tytułami filmów, zero informacji. Acz nie ma Joan Bradshaw, wspomnianej w cytacie, czyli producentki, co swoją drogą też dziwne skoro była "odnoszącą sukcesy producentką filmową".

Na stronie www.bygonely.com znalazłam życiorys zawodowy kolejnej Joan Bradshaw i nie jest to żadna z tych na IMDB. Jest to sensu stricte życiorys zawodowy, więc poza datą urodzenia i miejscem, żadnych danych o życiu prywatnym, dlatego nie do zidentyfikowania. Niestety nie ma w nim pełnej filmografii, wymieniono tylko kilkanaście pozycji w samej treści. Sprawdziłam je wszystkie na IMDB i w żadnej nie występuje nazwisko Joan Bradshaw, ani jako aktorki, kierownika produkcji, czy producenta. Poza tym jej życiorys zawodowy jest bardzo zbieżny z życiorysem zawodowym "naszej" Joan Bradshaw. Najpierw kilka ról filmowych, a potem nieaktorskie stanowiska przy produkcji filmów. Dodatkowo to przejście od aktorki do kierownika produkcji i producenta jest również zbieżne czasowo (mniej więcej to takie same okresy przekwalifikowań zawodowych w branży filmowej u obu Joan Bradshaw), a nawet miejsca aktywności. Jedyne co je różni, to tytuły filmów i daty urodzenie - 14 kwietnia 1936 roku, Tulsa (OK) "nasza" Joan Bradshaw i 6 maja 1938 roku, Houston (TX) Joan Bradshaw z artykułu.

To jedyny artykuł o tej Joan Bradshaw, więcej nie znalazłam. Wszystkie pozostałe do jakich dotarłam, odnoszą się do "naszej" Joan Bradshaw. Poniżej link, gdyby ktoś chciał przeanalizować:

Link: https://www.bygonely.com/joan-bradshaw/

Dlaczego o niej wspominam? Ponieważ artykuł ten został zilustrowany tymi samymi zdjęciami, które przedstawiają "naszą" Joan Bradshaw, także z Elvisem z przyjęcia Halloween.

W związku z powyższym zastanawiam się czy nie doszło do jakiś przekłamań i którą Joan Bradshaw rzeczywiście przedstawiają te zdjęcia? A może Joan Bradshaw z "Loving You", nie jest Joan Bradshaw z przyjęcia Sy Devore?

Trochę podobna sytuacja jak z Lindą Williams ("♥ Kobiety - Linda Williams"). No cóż, to lata 50., gdy nie było internetu, więc z przenoszeniem do niego informacji o osobach z odległych lat, zwłaszcza jeśli personalia są takie same, bywa różnie.

Na jednej z list kobiet Elvisa wymieniono niejaką "Joan Brasher", która spotykała się z nim w 1956 lub 1957 roku. Jak przypuszczałam, nie mogąc nic o niej znaleźć, to przekręcone nazwisko Joan Bradshaw, co się zdarza. Jednak nie, to dwie różne kobiety.

BIO

Jej pełne (ustalone) personalia to ---> Joan Gail (Bradshaw) [Rossa] [Sitgreaves]:

— Joan ― imię pierwsze;
— Gail ― imię drugie;
— Bradshaw ― nazwisko panieńskie;
— Rossa ― nazwisko po pierwszym mężu;
— Sitgreaves ― nazwisko po drugim mężu;

13 maja 1961 roku, kiedy miała 25 lat, wyszła za mąż za 56-letniego producenta filmowego, Franka Rossa (1904-1990) i obiecała na zawsze zrezygnować z kariery aktorskiej. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w sierpniu 1974 roku. Mieli ze sobą dwójkę dzieci.

W lipcu 2000 roku została żoną Jamesa Yow Sitgreavesa, z którym była do jego śmierci, 9 kwietnia 2022 roku.

Urodziła się 14 kwietnia 1936 roku, w Tulsa County, Oklahoma. Joan Gail Bradshaw jest córką Johna Powersa Bradshawa (1907-1987) i Mary Elizabeth Merkle (1912-1998), którzy pobrali się w 1935 roku w hrabstwie Carter w stanie Oklahoma. Krótko po narodzinach Joan, w 1936 roku, rodzina osiedliła się ostatecznie w Houston w Teksasie, gdzie jej ojciec był właścicielem firmy produkującej lody. Nabył również kilka koni, a Joan zaczęła jeździć konno już w wieku 3 lat.

W roku szkolnym 1951/1952 Joan została wymieniona jako uczennica drugiego roku w Houston John Reagan High School. Był to jej ostatni rok szkolny. Rzuciła szkołę w wieku 15 lat i postawiła na urodę.

Wzięła udział w kilku konkursach piękności i różnych konkursach plażowych. Swój pierwszy konkurs piękności wygrała w wieku 16 lat. Joan została koronowana na Miss Teksasu USA 4 lipca 1953 roku, w zaledwie drugim* roku tego konkursu. Była półfinalistką (15 najlepszych) w konkursie Miss USA, którego finał odbył się w Long Beach w Kalifornii, 16 lipca 1953 roku.

Konkurs Miss Universe odbywał się w tym samym czasie i miejscu w tamtych czasach, a Joan także w nim startowała, ale nie została uwzględniona w końcowej kwalifikacji. Później przyznała, podobnie jak wiele innych dziewcząt biorących w nim udział, że nie osiągnęła minimalnego, wymaganego** wieku 18 lat. Jak wspomniano w jednym materiale "jej talentem do udziału w konkursie był śpiew, sport i jazda na łyżwach".

* Pierwszy odbył się w 1952 roku.

** W konkursie Miss America dolna granica wieku wynosiła 16 lat, a w konkursie Miss Universe, 18 lat.

Po udziale w różnych konkursach piękności, Joan Bradshaw wróciła do Houston, gdzie pracowała jako recepcjonistka w Texas Company, która później przekształciła się w Texaco. W końcu wyjechała do Nowego Jorku i tańczyła w cotygodniowym programie telewizyjnym "Arthur Murray Party".

Tam poznała aktorkę Jean Simmons, która zaproponowała jej karierę filmową. Skorzystała i pojechała do Hollywood, gdzie początkowo zrobiła furorę - w ciągu pierwszych 14 miesięcy zdobyła dziesięć ról aktorskich. A "w połowie lat 50. stała się gwiazdą i modelką", napisano w jednym z jej życiorysów. Jak wspominałam na początku BIO, jej pierwszy mąż, starszy o 31 lat, wymusił na niej obietnicę rezygnacji z kariery aktorskiej po ślubie, a ona dotrzymała słowa.

Po rozwodzie z pierwszym mężem i odchowaniu dzieci, wróciła do branży filmowej, ale już nie jako aktorka, przyjmując różne stanowiska związane z bezpośrednią produkcją filmów.

Jak podaje IMDB, ma na swoim koncie jako:
— aktorka - 11 filmów w latach 1954-1959;
— kierownik produkcji - 19 filmów w latach 1979-1997;
— producent - 12 filmów w latach 1991-2004;

W końcu wróciła do rodzinnego stanu Teksas, gdzie przez kilka lat prowadziła bar Tiki* i motel. Po jakimś czasie sprzedała swój bar, ale nadal dzieli swój czas między South Padre Island w Teksasie i Los Angeles w Kalifornii.

* Tiki bar to tematyczny lokal do picia, który serwuje wyszukane koktajle, zwłaszcza na bazie rumu. Bary Tiki mają wystrój w kulturze tiki - czyli ruchu inspirowanego kulturami tropikalnymi Polinezji, Melanezji, Mikronezji, Oceanii, Wysp Karaibskich i Hawajów. Nazwa ta pochodzi od Tiki, maoryskiego imienia pierwszego człowieka.
Niektóre bary Tiki zawierają czasami ogólne motywy żeglarskie. Wiele wczesnych barów Tiki było połączonych z hotelami, motelami, pensjonatami, pokojami noclegowymi.

Jest brunetką o brązowych oczach. W czasach swojej kariery aktorskiej i modelingowej mierzyła 1.63 m wzrostu, ważyła 52 kilogramy (114 funtów), a jej wymiary (biust-talia-biodra) to: 96,5-59-91,5 cm (38-23-36 cali).

Joan Bradshaw na paradzie piękności podczas wyborów MISS Universe w 1953 roku - 13 lipca 1953 roku, Long Beach, Kalifornia. Poniżej ujęcie z sesji zdjęciowej, także z lipca 1953 roku, jako MISS TEXAS 1953

Elvis i Joan Bradshaw na imprezie z okazji Halloween projektanta Sy Devore, 31 października 1957 roku, w restauracji Lucy's New Orleans, w Beverly Hills, w Los Angeles

Od lewej: aktorka Jeanne Carmen, Vikkie Dugan, aktor Lance Fuller, aktorka Anita Ekberg i jej mąż Anthony Steel, aktorka Joan Tyler i Joan Bradshaw na innym przyjęciu w Los Angeles w Kalifornii, prawdopodobnie to również 1957 rok. Co to za przyjęcie, nie opisano

Joan Bradshaw - postery do filmu "Looking for Dancer" (1957) i jeden kadr z tegoż filmu

Joan Bradshaw i aktor Robert Evans ze swoim psem bokserem, rozmawia z aktorką Joan Bradshaw i jej małym pudlem przed hotelem Crescendo w Los Angeles, grudzień 1954 roku - pierwszy kolaż. Drugi i trzeci kolaż, to seria zdjęć zrobionych przez Earla Leafa, 8 września w 1957 roku, która przedstawia Joan ze swoim miniaturowym pudlem spacerującą po Hollywood. Później inne zdjęcia Joan Bradshaw z pudlem, także 1957 rok, a ostatnie (w basenie), to 1960 rok

Joan Bradshaw, jako modelka pin-up. Niewykluczone, że niektóre z tych zdjęć ukazały się w magazynie "Playboy" w numerze z października 1956 roku. Natomiast pierwsze zrobiono do jakiegoś magazynu mody, ale nie podano jego tytułu

Magazyn "Playboy" z października 1956 roku, w którym swoją sesję miała Joan Bradshaw. Tylko okładka i spis treści - nie udało mi się znaleźć żadnej strony z jej zdjęciami ze środka magazynu

Joan Bradshaw na spotkaniu u Hugha Hefnera, właściciela imperium PLAYBOYA, w 1957 roku. Na drugim kolażu po prawej, widzimy też Nicka Adamsa, przyjaciela Elvisa

Joan Bradshaw, jako modelka pin-up w magazynie "Rogue" z lipca 1958 roku. Na pierwszym zdjęciu okładka i strona ze spisem treści, na drugim dwie fotografie, które pochodzą z tego numeru

Joan Bradshaw w prasie i magazynach

Autograf Joan Bradshaw złożony pod dedykacją

Klip zatyułowany "Why Joan Bradshaw Rejected Elvis Presley's Advances?", w którym przedstawiono życiorys Joan Bradshaw

W zasadzie jest tu mniej niż ja zawarłam w jej życiorysie, a szumny tytuł jest mylący, bo o Elvisie jest w nim tylko krótka wzmianka, reszta to peany pochwalne na jej temat i życiorys. Praktycznie autor nie przedstawia końca ich związku, lecz modyfikuje fakty, przeinaczając je, twierdząc iż Joan odrzuciła Elvisa. Przeczy sam sobie, najpierw mówi, jak to Elvis zabierał ją na randki w różne miejsca, a później, że zabiegał o jej względy i próbował się z nią umówić, ale dała mu kosza, jak wielu innym.

Jednak inna rzecz zwróciła moją uwagę. Mówi o tych dwóch różnych datach urodzenia. Jego zdaniem to ta sama Joan Bradshaw, a różne daty i miejsca urodzenia tłumaczy mentalnością kobiet, które chcą uchodzić za młodsze niż są, więc je retuszują. Jego zdaniem musiała gdzieś się "odmłodzić" i stąd inna data. Powiedzmy, że tak było, a dla niepoznaki jako miejsce urodzenia wskazała miejsce, w którym się wychowywała (Houston) zamiast urodzenia (Tulsa). Tylko w takim razie dlaczego żaden tytuł filmu nie pokrywa się u obu Joan Bradshaw, tej "naszej" z bazy IMDB i tej z artykułu na www.bygonely.com?

A tutaj pełny film "Loving You" z 1957 roku. Może ktoś z was ją znajdzie

P. S.
Większość zdjęć po otwarciu w nowym oknie będzie można zobaczyć w większym rozmiarze.

♥ Kobiety - Jeanne Carmen

Jeanne Carmen, to kobieta o intrygującym życiorysie. Wychowywała się w biednej, wiejskiej rodzinie, która zarabiała na swoje utrzymanie ciężko harując na polach bawełny razem z dziećmi. W wieku 13 lat uciekła z domu i pojechała do Nowego Jorku.

W Nowym Jorku podjęła pracę jako tancerka i modelka pin-up. Pod koniec lat 40. poznała swojego pierwszego męża, Sandy Scotta, który przedstawił ją Bertowi Lahrowi i tak w 1948 roku zdobyła rolę tancerki w jego off-broadwayowskim przedstawieniu "Burleska".

Jeszcze w latach 40. odkryła swój naturalny talent do golfa. Miała niesamowite wyczucie uderzenia i odległości, ogrywając najlepszych golfistów. Została okrzyknięta mistrzynią. Fani tego elitarnego sportu oraz sami gracze oszaleli na jej punkcie. Pisano o niej w każdym czasopiśmie i magazynie adresowanym do miłośników tej dyscypliny. Była pierwszą kobietą w historii, która osiągnęła taką precyzję. Jednak jej największą chlubą stały się "trick-shoty" (triki golfowe), w których nie miała sobie równych. Była jedyną, która opanowała je wszystkie do perfekcji. Oferty sowicie wynagradzanych pokazów płynęły strumieniami. Została golfistką specjalizującą się w trick-shotach, występując z Jackiem Redmondem, który nią zarządzał. Podróżowała z nim i swoim mężem po klubach i jarmarkach, dając pokazy. To golf uczynił z niej bardzo zamożną kobietę i przeniósł na celebryckie salony.

W wieku 20 lat, podczas swojego tournée, trafiła na Florydę. Tam poznała Johnny'ego Rosselliego, łącznika chicagowskiej mafii w Los Angeles, który zabrał ją do Las Vegas. Zatrzymali się w hotelu Desert Inn, zostali kochankami. To był koniec jej pierwszego małżeństwa. Wkrótce Johnny Rosselli przedstawił ją Frankowi Sinatrze, który z kolei zabrał ją z Las Vegas do Hollywood.

Na początku lat pięćdziesiątych, po wyjeździe do Hollywood, zrezygnowała z golfa, mimo iż była jego niekwestionowana królową. Wybrała hollywoodzko-celebrycki blichtr, stając się gwiazdą towarzyskich spotkań najbardziej znanych i wpływowych ludzi (od artystów i biznesmenów, po polityków). Zaczęła karierę filmową, a także powróciła do pracy jako modelka pin-up.

W latach pięćdziesiątych XX wieku została "Miss Orange Whip", czyli twarzą marki debiutującego na rynku napoju "Orange Whip"*, firmy Tropical Fruit Co. Ten wybór prawdopodobnie zawdzięczała nie tylko swojej urodzie i figurze, ale także grze w golfa, gdyż tak samo jak napój - "Orange Whip" - nazywa się też przyrząd treningowy, który pomaga w nauce i doskonaleniu zamachu golfowego.

* „Orange Whip” to marka bezalkoholowego, kremowego napoju o smaku pomarańczowym, sprzedawanego przez Tropical Fruit Company w latach 50. XX wieku. Nie mylić z drinkiem "Orange Whip", składającym się z soku pomarańczowego, rumu, wódki i śmietanki, który prawdopodobnie otrzymał swoją nazwę właśnie od bezalkoholowego napoju "Orange Whip", firmy Tropical Fruit Company.

W 1957 roku była już znaną osobą. Odkąd zerwała z golfem, przede wszystkim jako modelka pin-up, aktorka i celebrytka, którą się stała. Z racji swojej urody, a także znajomości z ważnymi ludźmi świata rozrywki i różnymi celebrytami (by wymienić: Marilyn Monroe, Franka Sinatrę, braci Kennedych, ludzi mafii) była ozdobą wielu imprez i nieformalnych spotkań dla śmietanki.

31 października 1957 roku trafiła na imprezę z okazji Halloween projektanta Sy Devore, w restauracji Lucy's New Orleans, w Beverly Hills, w Los Angeles. Jednym z zaproszonych gości był także Elvis. To tu się poznali. Jeanne Carmen, tak to wspomina:

"Byłam na imprezie. Miałam na sobie ten indiański kostium i nic więcej, tylko małą rzecz między nogami i byłam bez stanika. Elvis wszedł i powiedział: „Hej, cześć”, a fotograf zaczął nas fotografować. Nagle przyszedł jego menadżer i go odciągnął".

Jak napisano w jednym materiale:

"Podniecała go [Elvisa] na kilku poziomach – była byłą partnerką gangstera Johnny'ego Roselliego, przyjaciółką Franka Sinatry i Marilyn Monroe".

Chociaż była pięć lat starsza od Elvisa, spodobała mu się na imprezie i zaprosił ją do hotelu:

"Pierwszego dnia, kiedy poszłam się z nim spotkać, siedziałam na krześle, a on siedział na innym naprzeciwko mnie, grając na gitarze. Nagle zaczął brzdąkać i powiedział: »Czy masz na sobie majtki?« Oczywiście nie miałam".

Jak wiemy, Elvis lubił zadawać to pytanie z niecka, zwłaszcza młodym kobietom w latach 50., które trafiały przed jego oblicze, obserwując przy tym ich przeróżne reakcje. Bawiło go to i zazwyczaj taka bezpośredniość powodowała, że dotąd spięte jego towarzystwem dziewczyny, rozluźniały się, napięcie puszczało, a atmosfera stawała się bardziej swobodna, sprzyjająca poznaniu się, konwersacji i dobrej zabawie. Elvis lubił pogadać z nowo poznanymi kobietami, pożartować, drażniło go, gdy te stały przed nim sparaliżowane, nie mogąc wydusić z siebie ani słowa. Takie pytanie pewnie dla wielu z nich było szokujące, ale odnosiło pożądany skutek.

Oczywiście na Jeanne Carmen, to nie działało, była obyta z celebrytami wszelkiej maści. Podeszła do tego z rozbawieniem, bo Elvis trafił w samo sedno, zwykle nie zakładała bielizny na randki, a już w ogóle na te z Elvisem.

Jeanne miała podobne upodobania kulinarne jak Elvisa i czasami nie szła na randkę do jego hotelu, tylko zapraszała go do siebie na kolację. Pewnego razu, wiedząc że Jeanne przygotowuje dla niego posiłek, postanowił kupić jej drobny prezent nawiązujący do prac kuchennych. Kiedy jej go wręczał, powiedział: "To specjalny strój dla ciebie na dzisiejszy wieczór". Jeanne Carmen:

"Przygotowałam dla niego pieczonego kurczaka w stylu południowym, tak jak jego matka. Przyniósł mi prezent i pomyślałam: »O, dał mi strój«. Otworzyłam go i okazało się, że to mały francuski fartuch. Założyłam go bez niczego innego i wszystko szło świetnie, dopóki nie pochyliłam się, żeby sprawdzić, czy kurczak jest już gotowy... Oczywiście, tamtego wieczoru się przypalił”.

Elvis nie wytrzymał, Jeanne nawet nie zdążyła wyjąć kurczaka z piekarnika, ani go wyłączyć.

Czasami Jeanne Carmen i Elvis jeździli na randki do Drive In Movies (kino samochodowe), lecz nie wiem czy w Los Angeles, Memphis*, czy jeszcze gdzieś indziej.

* W tekście nie było to wyraźnie dopowiedziane, ale z kontekstu wynikało jakby chodziło o Memphis.

Od imprezy halloweenowej zaczął się ich gorący romans. Do kiedy trwał? Czy było to tylko kilka lub kilkanaście upojnych nocy w 1957 roku? Czy później, przy okazji różnych imprez towarzyskich, na których się spotykali, także dochodziło między nimi do bliższych relacji? Na razie nie znam odpowiedzi na te pytania, choć one istnieją.

Z pomocą swojego syna, Brandona Jamesa, Jeanne napisała książkę zatytułowaną "My wild, wild life as a New York Pin Up Queen". Poświęciła w niej Elvisowi czterdziestostronicowy rozdział "Jeanne & Elvis, running wild!" (str. 295-335). Zapewne na kartach tego rozdziału znajdziemy odpowiedzi na pytania postawione wcześniej. W wersji papierowej można ją kupić na Amazonie, a w formie e-booka tu:

Link: https://books.google.pl/books?id=PlKlmnelxaMC&printsec=frontcover&redir_esc=y#v=onepage&q=elvis&f=false

Jeanne Carmen i Marilyn Monroe nie tylko się znały, ale zostały bliskimi przyjaciółkami. Przez prawie dwa lata (1961-1962) były też sąsiadkami w Los Angeles, mieszkając w kompleksie apartamentowców przy North Doheny Drive 882 w Beverly Hills. Zaprzyjaźniły się jeszcze w Nowym Jorku, po spotkaniu w barze niedaleko New York Actors Studio*. Zbliżyły je do siebie trudne doświadczenia z dzieciństwa i podobny wygląd.

* Actors Studio - szkoła teatralna dla profesjonalnych aktorów, reżyserów teatralnych i dramaturgów, zlokalizowana przy West 44th Street w Hell's Kitchen w Nowym Jorku. Została założona w 1947 roku przez Elię Kazana, Cheryl Crawford i Roberta Lewisa. Było to miejsce, w jakim "aktorzy współpracują ze sobą, aby rozwijać swoje umiejętności w prywatnym środowisku, w którym mogą podejmować ryzyko jako wykonawcy bez presji ról komercyjnych".

Ta zażyłość była tak duża, iż wkrótce Jeanne Carmen została powierniczką Marilyn Monroe. Ostatni raz rozmawiały ze sobą telefonicznie kilka godzin przed śmiercią Marilyn (4 sierpnia 1962 roku). Skarżyła się jej mówiąc o kobiecie, która wydzwania do niej przez całą noc, nękając wyzwiskami i krzycząc żeby zostawiła Bobby'ego w spokoju. Potem prosiła Jeanne o tabletki nasenne i wino, ale ta odmówiła. Swoją drogą dziwne, że chodziło o Roberta Francisa „Bobby'ego” Kennedy'ego, a nie o Johna Fitzgeralda "JFK" Kennedy'ego, ponieważ to on był kochankiem Monroe. Jak obie twierdziły, Bobby spotykał się z nimi czysto towarzysko (imprezowo), ale nie był rozwiązły seksualnie jak jego brat JFK, który próbował nakłonić je do wspólnego z nim trójkąta.

Paradoksalnie śmierć Marilyn Monroe zahamowała karierę Jeanne Carmen. Mimo iż oficjalna wersja mówiła o przedawkowaniu*, otoczenie bliskie Monroe doskonale wiedziało, że prawda jest inna. Carmen została poproszona o opuszczenie miasta przez Johna Roselliego (swojego kochanka), który pracował dla szefa chicagowskiej mafii, Sama Giancany. To ten sam Sam Giancana, będący partnerem Phyllis McGuire, innej kobiety, z jaką przez krótki czas romansował Elvis (patrz post: "♥ Kobiety - Phyllis McGuire"). Roselli powiedział jej, że jeśli chce ratować swoje życie, musi zniknąć, ponieważ była zbyt blisko z Marilyn Monroe, mafią i resztą towarzystwa, które ją otaczało.

* Przyczyną śmierci Marilyn Monroe rzeczywiście było przedawkowanie, aczkolwiek według różnych teorii, to nie ona sama przedawkowała, tylko celowo wstrzyknięto jej śmiertelną dawkę narkotyków.

Wierząc w zagrożenie, uciekła do Scottsdale w Arizonie. Aby nie być rozpoznaną, porzuciła blond włosy i ponownie stała się brunetką, powracając do swojego naturalnego koloru. Tam żyła incognito przez półtorej dekady. Tam, niecały rok po przeprowadzce, wyszła za mąż za Bena Campo (w 1963 roku) i oddała się życiu rodzinnemu. Wiodła spokojne życie, nigdy nie wspominając o swoim wcześniejszym w Hollywood. W 1978 roku przeniosła się do Orange County w Kalifornii, gdzie mieszkała do śmierci.

Oczywiście niejednokrotnie została wytropiona przez ludzi mediów, historyków, dokumentalistów, lecz przez ćwierć wieku odmawiała dzielenia się swoją wiedzą na temat czołowych polityków, śmietanki Hollywood i mafii. Dopiero pod koniec lat 80., kiedy wszyscy ci ludzie, o których mogła coś powiedzieć, nie żyli już od lat, zdecydowała się na większą otwartość medialną. Zaczęła udzielać wywiadów, gościć w programach telewizyjnych i znów bywać na celebryckich imprezach.

BIO

Jej pełne personalia to ---> Jeanne Laverne (Carmen) [Scott] [Campo]:

— Jeanne ― imię pierwsze;
— Laverne ― imię drugie;
— Carmen ― nazwisko panieńskie;
— Scott ― nazwisko po pierwszym mężu;
— Campo ― nazwisko po drugim mężu;

Czasami można spotkać jej nazwisko w postaci "Jeannie Carman", nawet w obsadzie jednego filmu. Czy to błąd zamierzony, czy przypadkowy, trudno powiedzieć, nie znalazłam wyjaśnienia. Z kolei jej ojca jako "Carman", "Carmon", "Carmona" lub "Carmone". Nie jestem pewna, ale coś mi się kojarzy ze starszych materiałów, że nazywała się "Carmon" lub "Carman", lecz zmieniła nazwisko na "Carmen", nawiązując do bohaterki opery Georgesa Bizeta o tym samym tytule.

Jej pierwszym mężem był Sandy Scott, początkujący włoski śpiewak operowy. Pobrali się w 1948 roku. Po ślubie mieszkali w Nowym Jorku. Ich małżeństwo przetrwało zaledwie rok, rozwiedli się w 1949 roku. Po rozwodzie poświęciła się pracy zawodowej i życiu towarzyskiemu. Powtórnie wyszła za mąż dopiero kilkanaście lat później, za Bena Campo, w 1963 roku. Po latach rozwiedli się. Miała z nim trójkę dzieci (Brandona Jamesa, Melindę Belli i Kellee Jade), z pierwszym żadnego.

Jeśli chodzi o rok zawarcia małżeństwa z Benem Campo, w źródłach nie ma zgodności. Wikipedia w treści podaje 1968 rok, a w bocznej tabeli 1963 rok. Nie mogę tego zweryfikować, ponieważ inne źródła powielają ten dualizm z Wikipedii, ale bardziej prawdopodobny jest 1963 rok, ponieważ podaje się, że po śmierci swojej przyjaciółki, Marylin Monroe (w 1962), w obawie o swoje życie, porzuciła Hollywood i przeprowadziła się do Arizony, gdzie oddała się życiu rodzinnemu.

Urodziła się 4 sierpnia 1930 roku, w Paragould, Arkansas. Zmarła 20 grudnia 2007 roku (w wieku 77 lat), na chłoniaka, w swoim domu w Irvine w Kalifornii, gdzie mieszkała od 1978 roku. Pochowano ją na cmentarzu Pacific View Memorial Park, w Corona del Mar, w Kalifornii. Napis na jej nagrobku głosi: "She Came, She Saw, She Conquered" (Przybyła, Zobaczyła, Zwyciężyła), co jest parafrazą łacińskiego "Veni, Vidi, Vici"*.

* Veni, vidi, vici („Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem”) – według Plutarcha i Swetoniusza tymi słowami Gajusz Juliusz Cezar przekazał (47 p.n.e.) senatowi wiadomość o swym zwycięstwie nad Farnakesem II, królem Pontu, w bitwie pod Zelą.

Jej rodzicami byli Dennis Franklin Carmon i Georgia Ellen Wright.

Od małego dziecka wraz z rodzicami i rodzeństwem pracowała na polach bawełny. Po nieporozumieniu z rodzicami (nie lubiła swojego ojczyma), uzasadniając swoją ucieczkę z domu w wieku 13 lat, po latach mówiła:

"Byłam małą wiejską dziewczynką, która chciała zostać gwiazdą filmową".

Poproszona o ocenę swojej kariery, powiedziała:

"Wszystko, co zrobiłam, myślę, że zrobiłam we właściwym czasie. I wyszło świetnie. Jeśli chodzi o moją karierę, to absolutnie potoczyła się tak, jak powinna. Otworzyły się drzwi, a ja stałam się pin-upem".

Była naturalną brunetką i farbowaną, platynową blondynką o zielonych oczach. Mierzyła 169 cm. Miała głęboki, zmysłowy głos.

W chwili śmierci Jeanne Carmen trwały przygotowania do filmu biograficznego o jej życiu. Właśnie rozważano wybór aktorki, jaka wcieli się w jej postać, pomiędzy Christiną Aguilerą, Scarlett Johansson i Kate Bosworth. Czy plany te zostały zrealizowane, nie wiem, nie szukałam.

Ostatni opublikowany wywiad z Jeanne Carmen ukazał się 21 listopada 2007 roku dla "SX News", australijskiego tygodnika dla gejów i lesbijek. Jeanne Carmen była osobą biseksualną.

Ma swoją stronę internetową - https://jeannecarmen.com/ - która działa do dziś.

Elvis i Jeanne Carmen na imprezie z okazji Halloween projektanta Sy Devore, 31 października 1957 roku, w restauracji Lucy's New Orleans, w Beverly Hills, w Los Angeles. Na dolnym po lewej Jeanne Carmen, a po prawej Gloria Pall, inna jego kobieta. Jeśli chodzi o brunetkę w środku, nie wiem kto to, prawdopodobnie Elvis się z nią również spotykał

Jeanne Carmen na imprezie z okazji Halloween projektanta Sy Devore, 31 października 1957 roku, w restauracji Lucy's New Orleans, w Beverly Hills, w Los Angeles, w stroju który rozbudził zmysły Elvisa

Jeanne Carmen w tym samym stroju, w którym wystąpiła na imprezie z okazji Halloween projektanta Sy Devore, miała sesję fotograficzną dla magazynu "FOTO-RAMA". Poniżej dwa zdjęcia w tym samym kostiumie do innej sesji

Jeanne Carmen była rewlacyjną golfistką i na tym zarabiała krocie. Opanowała różne triki, prawie nie do powtórzenia przez innych. Na czwartym zdjęciu (to z gazety) wybija jednocześnie trzy piłeczki. Na piątym, wybija piłeczkę z ust mężczyzny. Szóste pochodzi z holenderskiej wersji magazynu "Playboy"

Zanim Jeanne Carmen trafiła do filmu, telewizji i na celebryckie salony, była tancerką i modelką pin-up. Tutaj kilka jej zdjęć, jako modelki pin-up

W kalendarzu "Esquire Girl", na 1952 roku, była miesiącem styczniem, a jej twarz zdobiła również jego okładkę

W połowie lat 50. została wybrana "Miss Orange Whip" i reklamowała debiutujący na rynku napój "Orange Whip", firmy Tropical Fruit Co.

Jeanne Carmen w okresie aktywności zawodowej była bardzo rozchwytywana. Nie tylko o niej pisano w gazetach, ale również trafiała na okładki, głównie czasopism i magazynów dla mężczyzn i golfistów, ale nie tylko

Jeanne Carmen - zdjęcie z okresu aktywności zawodowej (po lewej), zdjęcia celebryckie z późniejszego okresu (na środku) i z ostatnich trzech lat jej życia (po prawej)

Klip zatytułowany "Jeanne Carmen on The Many Loves of Elvis", w którym Jeanne Carmen opowiada o spotkaniu z Elvisem, na którym piekła dla niego kurczaka. To wycinek z filmów serii "The Many Loves Of Elvis + The Intimate Loves Of Elvis", która wyszła w 2002 roku

Link: https://www.youtube.com/watch?v=0COeecfFlkg

Jeanne Carmen i mafiozo Johnny Rosselli, z okresu w którym byli kochankami

Apartamentowiec przy North Doheny Drive 882 w Beverly Hills, w Los Angeles, gdzie przez jakiś czas sąsiadkami były Jeanne Carmen i Marilyn Monroe (przebywała tam do marca 1962 roku, kiedy to przeniosła się do domu w Brentwood w Kalifornii, przy Fifth Helena Drive numer 12305, który kupiła kilka miesięcy wcześniej, tego samego, w którym zmarła w 4 sierpnia 1962 roku)

Jeanne Carmen napisała książkę o sobie, zatytułowaną "My wild, wild life as a New York Pin Up Queen by Brandon James". Ukazała się z dwoma różnymi okładkami, chociaż w obu przypadkach podaje się tą samą datę wydania (2006, rok przed śmiercią) 

Krypta na cmentarzu Pacific View Memorial Park, w Corona del Mar, w Kalifornii, w której została pochowana. Napis na nagrobku głosi: She Came, She Saw, She Conquered (Przybyła, Zobaczyła, Zwyciężyła)

P. S.
Większość zdjęć po otwarciu w nowym oknie będzie można zobaczyć w większym rozmiarze.