Sytuacja się zmieniła, gdy kostiumy Elvisa zaczęły nabierać coraz bardziej wyrazistego wyglądu, a pas zaczęto postrzegać jako ich nieodłączną częścią składową.
Dodatkowo w kwestii pasów Elvis zupełnie nie zachowywał rozdzielności między sceną a garderobą osobistą. Prywatne pasy wykorzystywał na scenie, a przewidziane do strojów scenicznych użytkował prywatnie.
Oczywiście mamy do czynienia też z odwrotną sytuacją, kiedy wiemy, że jakiś pas był noszony na scenie do jednego lub kilku kostiumów, ale dziś nie mamy już o nim żadnej wiedzy (co się z nim stało) lub chociażby jego zdjęcia.
#1 Belt
Po raz drugi pojawiła się na aukcji trochę ponad rok później, w domu aukcyjnym Heritage [dane aukcji: LOT #89317, Elvis Presley Owned and Worn Macrame Concho Belt (1970s); 2014 August 23 Entertainment & Music Memorabilia Signature Auction - Beverly Hills #7092; brak danych odnoście ceny minimalnej, spodziewanego przedziału sprzedaży], aczkolwiek brak informacji czy i za ile została sprzedana.
Przyjęta nazwa: "Lilac Macrame Belt".
#2 Belt
"Kiedy [red. Elvis] przyjechał do International Hotel w Las Vegas, dwie z moich przyjaciółek i ja poszliśmy zobaczyć jego program. Spotkaliśmy jednego z jego ochroniarzy, Sonny'ego Westa. Zabrał nas na dół [red. do garderoby], byśmy mogli przywitać się z Elvisem. Wróciłem tam może trzy noce później, aby ponownie zobaczyć program i znów wpadłem na Sonny'ego. I ponownie zabrał mnie do garderoby. A ja żartując zapytałem Elvisa o pasy z makramy, czy sam sobie je robi. Oczywiście, powiedział "nie". Potem drażnił się ze mną, mówiąc że całą noc spędził na ich wyplataniu. Kiedy wyszedł się przebrać w kostium sceniczny [red. był przed drugim koncertem], wrócił trzymając w ręce pas z makramy. Pochylił się i podał go mi, więc mam go od tej pory. To było w latach 70."
Płyta ta została wydana w czerwcu 1970 roku. Z tego wynika, że zdarzenie to miało miejsce w Sezonie 3 w Las Vegas (od 10 sierpnia do 8 wrześnie 1970 roku) i w tym czasie Elvis mógł w nim występować, a dokładniej między 15 sierpnia a 7 września, bo z pierwszych pięciu dni i ostatniego, znamy kostiumy i pasy jakie używał.
Przyjęta nazwa: "White Macrame Envelope Belt".
Ex Post (14 czerwca 2023 roku):
#3 Belt
Opisuje pas jako czarną makramę, suto ozdobioną klejnotami, które powodowały, że bardzo błyszczał odbijając światła sceny.
Przyjęta nazwa: "Blak Macrame Jewels Belt".
#4 Belt
Dowiedziałam się o nim dopiero z aukcji HERITAGE AUCTIONS The World's Largest Collectibles Auctioneer, gdzie został wystawiony przez Reda Fraleya [dane aukcji: HERITAGE AUCTIONS; Elvis Presley Belt, Circa 1970; 2012 August 14 Elvis Memorabilia Signature Auction - Memphis #7068; LOT #46107; Elvis Presley Belt, Circa 1970].
W opisie przedmiotu czytamy, że dołączono do niego dwa listy autentyczności (LOA), jeden od Reda Fraleya (sprzedającego), a drugi od Joe Esposito (członka Memphis Mafii). Nie mam zaufania do Joe Esposito, ale jak to mówią "na bezrybiu i rak ryba".
Niestety nie dołączono LOA od sprzedającego, więc musimy wierzyć streszczeniu zawartemu w opisie przedmiotu, gdzie go zacytowano. Red Fraley pisze w nim (między innymi):
"Ten pasek był noszony przez Elvisa Presleya na scenie w International Hotel w Las Vegas w 1969 roku. Został podarowany przez Elvisa jako prezent dla JD Sumnera, następnie ... dla Johna Gardnera, ... potem trafił do mnie."
- Elvis nosił pas prywatnie i na scenie,
- wykonał go jego pracownik Mike McGregor, który oprócz pracy w posiadłości Graceland i w Circle G Ranch, w wolnych chwilach parał się galanterią skórzaną (ponoć zrobił dla Elvisa także inne pasy i wyroby galanteryjne ze skóry),
- pas ten miał być rzekomo prototypem dla późniejszych pasów skórzanych, wykonywanych przez firmę Billa Belewa, IC Costume Co.;
Trudno go też nazywać prototypem, poprawniej byłoby pierwowzorem lub tylko inspiracją.
Przyjęta nazwa: "White Leather Fringe Belt".
#5 Belt
Mężczyzna, który zgłosił się do programu Antiques Roadshow, dostał ten pas od swojego wujka (o imieniu Lucky), który był barmanem w International Hotel w Las Vegas. W tym samym czasie pracował tam też jego kuzyn (jako szef kuchni), będący synem wujka Lucky'a. Którejś nocy, Elvis po pokazie przyszedł do baru napić się i zjeść swoje ulubione tosty z bananem, masłem orzechowym i grilowanym bekonem. Później zjadł jeszcze kawałek ciasta. To właśnie wtedy podarował barmanowi (Lucky'emu) ten pas. Niestety we fragmencie rozmowy na stronie nie ma informacji, czy Elvis zdjął go z siebie, co by sugerowało, że wcześniej w nim występował, czy tylko przyniósł ze sobą z zamiarem sprezentowania go barmanowi.
Nie wiem czy wam się otworzy, ale TUTAJ można obejrzeć klip video z tej prezentacji telewizyjnej. Pas pokazano w programie Antiques Roadshow realizowanym w Virginia Beach (VA), 25 czerwca 2016 roku [dane pozycji: Elvis Presley's Belt, ca. 1970; Value (2017) $3,000 Auction – $4,000 Auction; Appraiser by: Timothy Gordon; Featured in: Virginia Beach, Hour 2 (#2114); Event: Virginia Beach, VA (June 25, 2016); Category: Collectibles; Period: 20th Century; Form: Belt].
Dobrze zaprojektowany i perfekcyjnie wykonany. Ciekawe, do którego jumpsuitu go zakładał. Ponoć został zrobiony z miedzianej nici. Trochę mi to nie pasuje. Raz z uwagi na kolor, miedź daje taki czerwonawy odcień złota, a żółty raczej nikiel. Dwa, byłby niesamowicie ciężki. Sądzę, że był to normalny sznurek, używany do wyplatania makram, opleciony cieniutką złotą nicią.
Przyjęta nazwa: "Gold Macrame Jewels Belt".
#6 Belt
Informacja o nim, a także to, że właśnie do tego kostiumu Elvis zakładał go na scenę, pochodzi z Graceland, które miało, a może i nadal ma jego oryginał.
Co ciekawe sam jumpsuit, do którego jest proponowany, jest nieco inny od oryginału jaki znamy ze sceny. Napy na torsie ma poprowadzone aż do samego pasa, a nie do połowy rozcięcia na torsie, a wzór z boku nogawek kończy się na kolanie, a nie na początku fałdy. Być może właśnie taki miał też Elvis, jako drugą wersję tego kostiumu.
Przyjęta nazwa: "White Apache Macrame Belt".
Znana nazwa (ze sklepu B & K Enterprises Costume Co.): "White God Lucky Macrame Belt"
Komplet "White Apache Suit" w wersji II, wraz z biało złotą makramą ("White Apache Macrame Belt") był dostępny w ofercie sklepu przez wiele lat, ale wycofano go w okolicach listopada 2018 roku.
#7 Belt
Pierwszy raz trafił na aukcję 31 marca 2012 roku, lecz nie został sprzedany [dane aukcji: The Rock & Roll Pop Culture Auction March 2012; Lot #8: Elvis Presley Stage Worn White Macramé Belt; Final Bid:$0; Minimum Bid:$5,000; Estimate:$6000 - $8000; Number of Bids:0; This lot is closed for bidding. Bidding ended on: 3/31/2012 4:41:17 AM].
Kolejny raz znalazł się na aukcji 26 lipca 2014 roku i został sprzedany za 3.000 dolarów, czyli za cenę minimalną [dane aukcji: The Rock & Roll Pop Culture Auction July 2014; Lot #59: Elvis Presley Owned and Worn White Macramé Belt With Silver Conchas; Final Bid:$3,000; Minimum Bid:$3,000; Estimate: $4000 - $5000; Number of Bids:1; This lot is closed for bidding Bidding ended on: 7/26/2014 4:00:13 AM].
Wszystkie te trzy aukcje miały miejsce na Gotta Have Rock and Roll. Jak widać po osiąganych wartościach, nabywcy podeszli do tego pasa nieufnie, kwoty tej wielkości płaci się zwykle za dobre repliki, czy mało znane pasy prywatne. Kolekcjonerzy jeśli w ogóle je kupują, to bardziej na zasadzie przedmiotu poglądowego do swojej kolekcji, niż pamiątki po Elvisie.
Co ciekawe pas wydaje się być bardzo wiarygodny. Pomijam już wygląd, bo ten jest bez zarzutu poza złotymi pierścieniami, lecz chodzi o jego historię. Jak czytamy w opisie przedmiotu aukcji:
"Podarował ten pas swojemu przyjacielowi i wokaliście Shaunowi Nielsenowi. Shaun po raz pierwszy spotkał Elvisa w 1966 roku, kiedy śpiewał chórki na albumie gospel Elvisa „How Great Thou Art”. Doprowadziło to do długiej przyjaźni z Elvisem i kontraktu sporządzonego przez samego Elvisa. Bardzo dobry stan. Towarzyszy mu list pochodzenia od Shauna Nielsena. Posiada również Certyfikat Autentyczności Gotta Have Rock & Roll ™".
"Noszony przez Elvisa Presley biały pasek Macramé wykonany na zamówienie. Elvis zaczął nosić ten styl paska w latach siedemdziesiątych XX wieku wraz ze swoimi niestandardowymi kombinezonami. Zlecił wykonanie tych pasów w kilku stylach i kolorach. Ten pasek byłby noszony w latach siedemdziesiątych XX wieku."Całkiem możliwe, że Elvis nosił go na scenie - pamiętajmy wczesne lata 70. są bardzo kiepsko udokumentowane jeśli chodzi o koncerty, w sensie ubioru scenicznego Elvisa. Jednak w ofercie podkreślono, że pas jest w bardzo dobrym stanie, co może sugerować, że niewiele razy miał go na sobie lub wcale. Mógł go po prostu sprezentować Shaunowi Nielsenowi zanim w ogóle go założył i nie byłoby to żadnym ewenementem. Znamy inne takie przykłady, jak choćby wydanie dwóch pasów i jednej peleryny od "White Aloha Suit", zanim jeszcze w nich wystąpił.
Niemniej nie jest to ten pas jaki znamy z występów Elvisa na scenie. Nie ma żadnych zdjęć Elvisa w "White Concho Suit" i pasie ze srebrnymi i złotymi krążkami, zawsze jego pasy miały tylko srebrne krążki. Zatem, albo jest to nieznana nam wersja (druga), albo zwykłe oszustwo. Stawiałabym na pierwsze.
Górne zdjęcie pochodzi ze strony aukcyjnej, to nim zilustrowano ofertę sprzedaży.
Przyjęta nazwa: "White Concho Second Macrame Belt".
#8 Belt
Znamy ten pas ze zdjęć prywatnych, nie ze sceny. Aczkolwiek ponoć Elvis nosił go także na scenie, chociaż nie bardzo wiem do jakiego jumpsuitu. W sumie jest wiele możliwości, mógł go zakładać do różnych kostiumów w latach 1970-1972.
Znamy nawet jeden konkretny dzień, w którym miał go na sobie prywatnie, było to 15 stycznia 1970 roku (zdjęcie poniżej).
Któregoś dnia, w 1977 roku, podarował go Ginger Alden, będąc w swojej garderobie.
Kiedyś widziałam go na wystawie w Graceland, ale ostatni raz w The King's Ransom Museum, gdzie prawdopodobnie jest do dziś.
Przyjęta nazwa (również oficjalna): "Black Macrame Zodiac Belt".
Ex Post (3 października 2024 roku):
#9 Belt
W jednej z gablot wystawiono wtedy eksponaty sceniczne przeznaczone do licytacji. Były to jumpsuity: "White Peacock Suit" i "White Turquoise Phonix", a także trzy pasy: "Navy Blue Pinwheel Belt", "White Pinwheel Belt" (oba będące replikami), a jako trzeci, właśnie ten bliżej nam nieznany, który jest oryginałem.
Z tej jakości fotografii nie sposób określić jego koloru. Równie dobrze może być czarny, brązowy, czy bordowy. Pokryty jest mosiężnymi, okrągłymi płaskorzeźbami oraz ćwiekami. Z filmu jednak wynika, że chodzi o ciemno bordowy (w kolorze ciemnoczerwonego wina, burgundowy).
Został przedstawiony jako używany przez Elvisa na scenie, aczkolwiek nie doprecyzowano do jakiego kostiumu i kiedy. Zapewne w katalogu aukcyjnym lub na tabliczce z opisem przedmiotów w gablocie, podano coś więcej, lecz dziś nie sposób nic znaleźć.
Nie znam go ani ze zdjęć koncertowych, ani prywatnych. Nie bardzo też wiem do jakiego okresu go przypasować. Brak łańcuchów sugerowałby rok 1976 lub/i 1977, przy założeniu, że chodzi o scenę. Natomiast prywatnie mógł go nosić właściwie w każdym innym czasie. Z drugiej strony, jeśli Elvis zakupił go gdzieś prywatnie lub dostał od swojego pracownika Mike'a MacGregor'a, to w grę wchodzi głównie rok 1969 i 1970, a być może także późniejsze lata (np. pas "Red Leather Russian Eagle Belt", który również zrobił dla niego McGregor, nosił w 1972 roku).
Aczkolwiek jego replika pojawiła się w ofercie handlowej na stronie firmy B & K Enterprises Costume Co., gdzie można go kupić za 375 dolarów. Tam nazwano go "Lucky Belt" i nie zasugerowano żadnego jumpsuitu (ta jak w przypadku większości innych pasów). W replice zastosowano prostokątne blaszki ze ściętymi narożnikami zamiast okrągłych. Widoczny jest też łańcuch, którego nie ma na oryginale w gablocie, co akurat o niczym nie świadczy, gdyż łańcuchy w większości były odpinane, więc ten z oryginału mógł zaginąć.
Przyjęta nazwa: "Burgund Leather Belt".
Znana nazwa (ze sklepu B & K Enterprises Costume Co.): "Lucky Belt".
#10 Belt
W jednej z gablot wystawiono wtedy eksponaty sceniczne przeznaczone do licytacji. Były to jumpsuity: "White Peacock Suit" i "White Turquoise Phonix", a także trzy pasy: "Navy Blue Pinwheel Belt", "White Pinwheel Belt" (oba będące replikami), a jako trzeci oryginalny "Burgund Leather Belt" (który omówiłam wyżej - patrz #9).
Ta replika granatowego "Pinwheel Belt" też zasługuje na zastanowienie. Oprowadzający po wystawie wyraźnie podkreślał, że jest to replika granatowego Pinwheela. Tylko w jakim sensie, czy granatowa wersja pasa "Pinwheel Belt", który w rzeczywistości nigdy nie istniał, czy kopia autentycznego "Navy Blue Pinwheel Belt"? Według aktualnej wiedzy Elvis nie miał granatowego "Pinwheela", co wcale nie oznacza, że faktycznie go nie miał. Część jego kostiumów przepadła bez wieści lata temu, a tym samym zniknęła z naszej świadomości. Niektóre z nich trafiły do prywatnych zbiorów, a ich właściciele nie przyznają się do ich posiadania (w sensie nie informują, nie chwalą się, nie ujawniają).
Przyjęta nazwa (także oficjalna): "Navy Blue Pinwheel Belt"
#11 Belt
Patrząc na zdjęcie, wydaje się, że jest w kolorze dwóch innych znanych nam ze sceny makram Elvisa (patrz "Belts", pozycja [26] i [42]), a także upleciona z tego samego sznurka. W pierwszej chwili nawet myślałam, że to jedna z tych, którą nosił do "Blue Swirl Suit" (pozycja [42] na liście pasów), ale nie, splot jest zupełnie inny.
Przyjęta nazwa (umownie): "Middle Blue Macrame Belt".
#12 Belt
O tym pasie nie wiem zupełnie nic. Właściciel twierdzi, że to pas używany przez Elvisa na scenie. Być może opis wyjaśnia coś więcej, ale nie miałam możliwości go poznać. Właściciel muzeum umieścił nad pasem zdjęcie Elvisa ze sceny w jumpsuicie "Black Conquistador Suit", co może sugerować, że pas był przewidziany właśnie do tego kostiumu. Jednak nie wydaje mi się, znamy już dwa inne pasy do niego przewidziane, chociaż oczywiście wykluczyć nie można (znamy takie przypadki). Z kolei pas nazwał "MGM Lion Belt", a powyżej zdjęcia Elvisa umieścił przestrzenne logo wytwórni filmowej Metro Goldwyn Mayer, na którym znajduje się napis "Movie Studios MGM". Być może pas ten ma związek z jakimś filmem Elvisa, a nie ze sceną.
Dyskusyjną kwestią są też rzekome lwy. Faktycznie, na pierwszy rzut oka wydaje się, że tak. Niemniej, jak się lepiej przyjrzymy, przypominają bardziej starożytne twarze kotów z Egiptu lub kultur Ameryki Południowej.
Przyjęta nazwa (umownie): "Red Leather MGM Lion Belt".
#13 Belt
Jak było naprawdę, nie wiem. Być może kiedyś to się wyjaśni.
W sklepie firmy B & K Enterprises Costume Co. oferowany jest z drugą wersją pasa, tą z prostokątnymi blaszkami (złotymi).
Przyjęta nazwa: "White Leather Spanish Flowers Second Belt"
#14 Belt
Przyjęta nazwa: "Brown Leather Jim Curtin Belt"
#15 Belt
Przyjęta nazwa: "White Macrame Dark Items Belt"
#16 Belt
Prawdopodobnie niewiele osób zwróciło na nią uwagę, ponieważ do tego kostiumu Elvis zakładał jeszcze inną burgundową makramę, a zdjęcie choć duże jest kiepskiej rozdzielczości, przez co nie widać szczegółów. Ta druga burgundowa makrama (częściej określana przez fanów jako brązowa), jest dobrze znana ze sceny. Ma splot segmentowy, z dużymi widocznymi przerwami, podczas gdy "Burgund Thin Macrame Belt" jest jednolita w szerokości na całej długości. Nie ma też tych wielkich pomponów na końcach frędzli, jak ta znana lepiej makrama - "Burgund Macrame Belt".
Przez moment zastanawiałam się czy to nie jest "Purple Macrame Belt", którą znamy z "White Knot Suit" i "White Checkerboard Suit", ale nie. Tamta miała wplecione w środku złote tulejki, których tutaj nie ma.
Nie widziałam jej też przy żadnym innym kostiumie, ani na zdjęciach prywatnych. Jej losy nie są znane.
W książce "The Elvis Files 1969-1970, volume 5" znalazłam kolejne dwa zdjęcia Elvisa na scenie w "White Chain Suit" i pasie "Burgund Thin Macrame Belt". Są to również zdjęcia z Hilton Hotel w Las Vegas, ale oni (magazyn) też nie wiedzą dokładnie, z którego koncertu pochodzą, tylko tyle, że to na pewno 1970 rok. Patrz też post "Jumpsuit - Chain".
Przyjęta nazwa: "Burgund Thin Macrame Belt"
#17 Belt
Wróćmy do Rity Overhead. Poniżej obszerny fragment tego, co wydarzyło się w nocy z 3 na 2 września 1972 roku, tuż po koncercie o północy (Midnight Show):
"W sobotnią noc [red. z 2 na 3 września] wydarzyło się coś naprawdę wyjątkowego i nieoczekiwanego. (...) Była trzecia nad ranem, show w niedzielę rano, 3 września (...).
Podczas gdy czekałam, dołączyła do mnie kolejna fanka z naszej imprezy. W międzyczasie drzwi biura kierownika otworzyły się, a w środku siedział pułkownik Parker, który żuł długie cygaro. (...)
Odbyliśmy miłą rozmowę z pułkownikiem, który opowiedział nam wszystko o nadchodzącym pokazie na Hawajach w styczniu 1973 roku. Był bardzo entuzjastycznie nastawiony do tego projektu, podobnie jak my, gdy powiedział nam, że będzie on wyświetlany na całym świecie przez satelitę (...).
Następnie zostaliśmy przedstawieni RCA Executive, George Parkhill, a pułkownik złożył nam autografy. Jak nam później powiedziano, rzadko to robił. Mniej więcej w tym czasie dołączyło do nas kolejnych dwóch fanów. Nagle zadzwonił telefon i mieliśmy odejść, ale pułkownik kazał nam poczekać. Kiedy skończył rozmowę telefoniczną, zapytał nas, ilu nas jest, odpowiedziałam: „jest nas pięciu”. Kazał nam iść za sobą i George Parkhillem.
Poszliśmy za nimi do showroomu. Myśleliśmy, że zostaniemy zabrani na jakieś specjalne miejsca siedzące, ale zostaliśmy poprowadzeni korytarzem ze wszystkimi pracownikami ochrony po drodze i wtedy wszyscy zdaliśmy sobie sprawę, gdzie nas prowadzono - zobaczyć Elvisa.
Weszliśmy do dużego pokoju, w którym zauważyliśmy The Stamps, The Sweet Inspirations i Kathy Westmoreland, siedzących przed telewizorem (był to pokój z „Elvis That's The Way”, w którym Elvis czyta wszystkie telegramy). Potem zaprowadzono nas do małego pokoju, w którym Elvis musiał odpoczywać między występami, było tam łóżko, telefon, a obok drzwi szafka (...).
Elvis ponownie uścisnął dłonie chłopakom, a ja trzymałam go za rękę i otrzymałam kolejny pocałunek. Elvis pożegnał się z nami i zaczął iść do małego pokoju, w którym przygotowywał się na występy, środkowa ściana była dużym lustrem. Tuż przed wejściem do pokoju jedna z dziewcząt powiedziała mu: „Elvis, zawsze będziesz królem w Anglii”, a Elvis odpowiedział: „Dziękuję, pewnego dnia przybędę do Anglii”.
Następnie wszedł do swojego małego pokoju, a my wróciliśmy na chwilę do tego, do którego weszliśmy po raz pierwszy (gdzie siedzieli The Sweet Inspirations i Kathy Westmoreland). Pułkownik poprosił nas, abyśmy za nim poszli. Zjechaliśmy windą, szliśmy korytarzami dla personeu i wyszliśmy z tyłu sceny, częścią którą Elvis szedł ze swoją grupą w stronę sceny (jak w „That's The Way It Is”). To było wspaniałe uczucie. Kiedy wróciliśmy do showroomum, ci wszyscy, którzy już siedzieli, patrzyli na nas i najwyraźniej wiedzieli, gdzie byliśmy! Pułkownik następnie zamienił kilka słów z Maitre 'D, który następnie porozmawiał z jednym z kelnerów i pokazano nam najlepsze miejsca w pobliżu pułkownika, aby cieszyć się pokazem o 3:00 nad ranem. Ten program nic nas nie kosztował, był prezentem od pułkownika.
W tym programie Elvis nosił jasnoniebieski kombinezon. Podczas pokazu Elvis przedstawił Shirley Maclaine i kilka innych amerykańskich gwiazd oraz Toma Jonesa, który siedział około trzech stołów od nas. Kiedy Elvis grał „Suspicious Minds”, Tom wstał, opuścił showroom i poszedł do apartamentu Elvisa. Elvis powiedział, że miał kilka próśb o pokaz karate - jest to coś, co trzeba zobaczyć, aby w to uwierzyć, to było tak niewiarygodne i po prostu fantastyczne!
Elvis dał naprawdę fantastyczny występ w tym programie, a później usłyszałam, że był to najlepszy program tego sezonu. To był naprawdę najbardziej ekscytujący czas naszych wakacji, którego nigdy nie zapomnimy".
Strona Elvis Concerts podaje, że tego dnia Elvis wystąpił w "Blue Swirl Suit" z niebieską makramą. Jak widzimy nie jest to na pewno niebieska makra, tylko szeroki, skórzany pas. Nie jestem przekonana, że to faktycznie "Blue Swirl Suit", ponieważ wzory na nogawkach i rękawach moim zdaniem bardziej przypominają "Blue Owl Suit". Być może jest to jeszcze inny, nieznany nam kostium. Nawet jeśli założymy, że to jeden z tych dwóch, to na podstawie tego zdjęcia nie sposób ocenić, który faktycznie. Jednak nawet przy takiej jakości fotografii moglibyśmy to rozstrzygnąć, gdyby akurat chusteczka nie zasłaniała rozcięcia na torsie, bo "Owl" miał je wykończone metalowymi obręczami ze srebrnym materiałem w środku, czego "Swirl" nie miał. Tutaj niestety tego elementu stroju nie widać. Ponadto oba te niebieskie kostiumy zostały wykonane w srebrnej linii kolorystycznej, co dodatkowo utrudnia ich rozróżnienie.
Kolejna rzecz, te dwa odcienie niebieskiego różniły się tonacją*, w "Owl" niebieski wpadał w indygo, podczas gdy w "Swirl" użyto klasycznego odcienia niebieskiego. Z tego, co wiemy z zachowanych materiałów wizualnych, tylko do "Owl" Elvis zakładał, powiedzmy różowo-bordowe chusteczki, do "Swirl" białe, błękitne i srebrne, co znowu kierunkuje nas bardziej w stronę "Owl" niż "Swirl". Wreszcie nie można wykluczyć, że był to zupełnie inny kostium niż te rozważane.
Jeśli chodzi o pas, jedyne co możemy o nim powiedzieć, to tyle, że był szeroki i prawdopodobnie skórzany, jak wszystkie szerokie pasy sceniczne Elvisa. Problemem jest kolor. Na zdjęciu jest różowy, ale z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy założyć, że to przekłamanie. Prawdopodobnie był różowo-bordowy (jak chusteczka i właśnie stąd jej wybór) lub ciemno srebrny z jasnymi srebrnymi okuciami lub białymi skórzanymi elementami. Na jego klamrze widać jakiś ciemny element, to przypuszczalnie kwadratowa lub prostokątna mosiężna blaszka. Na pierwszy rzut oka klamra wygląda na okrągłą, ale jak się dokładniej wpatrzymy wydaje się, że można dostrzec tam prostokąt, ułożony lekko po skosie. Wtedy jednak trzeba się zastanowić co to za kropki nad pasem? Efekt odbicia światła, czy pas utworzony ze wzoru tak jak na kostiumie "White Aloha Suit"? A może jednak klamra jest okrągła?
Nie widziałam tego pasa na żadnym innym zdjęciu wcześniej, ani z koncertu, ani prywatnym. Jest tak inny od tych jakie znamy, że nawet trudno pokusić się tu o jakieś kojarzenie go z jakimkolwiek znanym nam pasem. Prawdopodobnie pochodzi od jakiegoś nieznanego nam już kostiumu, albo jest kolejną wersją pasa do "Blue Swirl Suit" lub "Blue Owl Suit". Prędzej do "Owl", bo do "Swirl", Elvis miał cztery pasy (szklany, skórzany, makramę w dwóch wersjach wpleceń), a na jednym z koncertów wystąpił w piątym pasie - niebieskiej makramie, którą wcześniej nosił do "White Knot Suit".
Ex Post (12 września 2020 roku)
Załóżmy, że to jednak Rita popełniła błąd, dobierając zdjęcie nie z tego koncertu. Wtedy w grę wchodzą dwa inne - Midnight Show (godzina 24:00) z 1 września lub Dinner Show (godzina 20:15) z 3 września. Bo to jedyne dwa koncerty, z których nie mamy informacji o kostiumach Elvisa z tego okresu, kiedy Rita tam była wraz z angielską grupą fanów - przypomnę byli na wszystkich koncertach poczynając od Midnight Show 31 sierpnia, a kończąc na Clossing Show 4 września 1972 roku.
Przyjęta nazwa: "Rose Leather Belt"
#18 Belt
"Czerwony satynowy pasek ze złotą plakietką pośrodku, z napisem „Elvis Presley / Rekord frekwencji na świecie / Las Vegas Hilton 1972”. Pasek, zamówiony przez Presleya, ma logo TCB, z każdej strony podkreślone diamentami. Został zaprojektowany i stworzony przez Philipa Valentino Sr., projektanta biżuterii, który produkował profesjonalne pasy bokserskie. Mieszczący się w ramce z: menu z Las Vegas Hilton, podpisanym czarnym długopisem „Love Elvis Presley” [red. to Elvis napisał], okładką menu, dwoma biletami na koncert "Elvis in Concert" w Las Vegas Hilton, pamiątkowym szalikiem Elvisa Presleya [red. chusteczką jakie rozdawał na koncertach] i informacyjną tabliczką o pasku".
Dostał go pod koniec Sezonu 9 (od 6 sierpnia do 3 września 1973 roku) w Hilton Hotel w Las Vegas, prawdopodobnie 1 września 1973 roku, tuż przed koncertem o północy, na którym wystąpił w jumpsuicie "White Lava Suit".
Przyjęta nazwa: "Red Satine Belt"
#19 Belt
Zdjęcie to znalazłam na stronie www.history.com, w artykule "Photos of the weird and wonderful gifts Elvis Presley gave his friends" (autorstwa Madison Horne). Przedmioty-prezenty, które w nim przedstawiła, wybrała z książki "Blue Suede Shoes", Thoma Gilberta.
W treści artykułu umieściła tylko skąpy w swojej treści jedno akapitowy opis, w którym czytamy:
"Piosenkarz Sonny Turner, wokalista The Platters, otrzymał ten pas od Elvisa, który miał podobny wzór do kultowych patriotycznych kombinezonów z orłami Elvisa".
Wróćmy do pasa na zdjęciu. Jeśli chodzi o "Red Russian Eagle Belt" mamy tylko kilkanaście bardzo złej jakości fotografii Elvisa w tym pasie, kilka w jumpsuicie "White Two Piece Red Accent Suit" i kilka w "White Eyelet Suit". I żadnego zdjęcia samego pasa.
Dotąd byłam przekonana, że pas "Red Russian Eagle Belt" nie miał żadnych innych zdobień poza orłami, a jego krawędzie były wykończone ściegiem płotkowym z czerwonej nici - na taki opis kiedyś trafiłam (jedyny zresztą). W tym przekonaniu utwierdziła mnie też grafika klamry pasa, jaką w swoim artykule o roszadzie pasów dokonywanej przez Elvisa, umieścił znany kolekcjoner, posługujący się w przestrzeni internetowej pseudonimem "Leroy".
To mnie zmyliło i straciłam czujność. Dopiero teraz, gdy trafiłam na to zdjęcie, zaczęłam szczegółowo analizować dostępne mi fotografie (Elvisa w nim) i porównywać je z fotografią pasa "Red Leather Eagle Belt", którą znalazłam. I dokonałam ciekawych odkryć.
Pas, który znamy z występów Elvisa ma także zdobienia z metalowych ćwieków, aczkolwiek zupełnie niewidoczne przy pobieżnym oglądzie. Trzeba się trochę pobawić z obróbką zdjęć - powiększenia, rozjaśnienia, przyciemnienia, zmiana kontrastu - aby je dostrzec.
Znalazłam też coś jeszcze, co mnie zaskoczyło i doprowadziło do wniosku, że Elvis miał dwa takie pasy, nieznacznie się różniące. Wersja pierwsza ma dwa cieńsze łańcuchy z oksydowanego złota, a wersja druga jeden grubszy. To nie jedyna różnica, jest też inny układ ćwieków na klamrze.
Na klamrze pasa "Red Russian Eagle Belt" w wersji I, nad skrzydłami orła, po obu stronach, umieszczono ukośnie blaszki w kształcie trzech połączonych ze sobą kółeczek. W wersji II pasa ich nie ma. W tym miejscu są małe kuliste ćwieki, takie same jakimi wypełniono pozostałą przestrzeń wokół orła.
Na oryginale, który trafił do Sonny Turnera, jest tylko prawa blaszka, lewej już nie ma, ale widać puste miejsce po niej i dwie dziurki po mocowaniach. Na zdjęciu ze sceny, tam gdzie Elvis jest w kostiumie "White Two Piece Red Accent Suit" jeszcze są obie.
Zatem albo faktycznie Elvis miał dwa takie pasy, albo druga wersja powstała z przeróbki pierwszej, kiedy w miejsce blaszek z trzech kółek wpięto małe kuliste ćwieki, a dwa drobniejsze łańcuchy zamieniono na jeden grubszy. Tylko wtedy pas, który Sonny Turner dostał od Elvisa wyglądałby tak jak ten w wersji drugiej. Tymczasem on ma dwa rzędy łańcuchów, blaszkę po prawej i puste miejsce po lewej, z którego blaszka odpadła. Dlatego uważam, że Elvis miał dwa pasy "Red Russian Eagle Belt".
Z powyższej analizy wynika, że "Red Leather Eagle Belt" = "Red Russian Eagle Belt" w wersji I (z dwoma łańcuchami).
Oczywiście klamra żadnego z tych pasów nie jest na brzegach obszyta płotkowym ściegiem z czerwonej nici, jak to sugerowano w dwóch źródłach, tylko obita płaskimi, okrągłymi, metalowymi ćwiekami.
Na zdjęciu "Red Leather Eagle Belt" (czyli pasie "Red Russian Eagle Belt" w wersji pierwszej) można zobaczyć też fragment wnętrza pasa. Widać na nim jego dość znaczne zużycie, co sugeruje, że Elvis często go zakładał, prawdopodobnie również prywatnie.
W źródłach spotykałam informację, że jumpsuit "White Eyelet Suit" wraz z peleryną, Elvis podarował Homerowi Gillelandowi. Niektóre twierdziły, że dał mu też pas "Russian Eagle Belt". Nawet jeśli to prawda, to do Homera Gillelanda trafiła wersja I (z dwoma łańcuchami), czyli nie ta z jednym łańcuchem, którą Elvis nosił do "White Eyelet Suit", tylko ta, jaką zakładał do "White Two Piece Red Accent Suit" (z dwoma łańcuchami).
Przyjęta nazwa: "Red Leather Eagle Belt"
#20 Belt
Pas ten mylony jest z "Blue Sky Macrame Belt", który znamy dobrze z występów Elvisa na scenie, gdy zakładał go do "White Fringe Suit".
Oczywiście zgaduję. Gdy przedmiot nie zostaje sprzedany, piszą "Not Sold", a tu jest "Lot Passed". Był jeden licytujący, więc raczej nie chodzi tu o minioną aukcję z braku licytujących.
Pisząc ten materiał, próbowałam znaleźć coś więcej o tym pasie. I ku mojemu zaskoczeniu wyśledziłam go na kolejnej aukcji, która właśnie była w toku, tym razem na Rockhurst Auctions [dane aukcji: August 27, 2020 Elvis Presley BIG 50 Auction - 8/27/2020 8:59:10 PM; Lot #31: Elvis Presley Owned Teal Macrame Beaded "Stage" Belt – Gifted to His Hairdresser Homer Gilleland; Minimum Bid: $15,000; Final prices include buyers premium: {brak wartości - pozycji nie wypełniono}; Estimate: $30,000 - $50,000; Number Bids: 5; This lot is closed for bidding. Bidding ended on 8/27/2020].
W napięciu oczekiwałam na jej zakończenie. Na niecałe trzy dni przed końcem o pas "biło się" dwóch licytujących, a cena doszła do 17.000 dolarów. Jednak kiedy zajrzałam trzy dni później, tuż po zakończeniu aukcji, zdziwiłam się niezmiernie - aukcja była zakończona, ale pozycja "Final prices include buyers premium" nie wypełniona! Przeszłam do katalogu aukcji, a tam w pozycji "Final Price" wartość "Pass", a w pozycji "# Bid", wartość "5" (czyli pięciu licytujących). Nie mogę zrozumieć dlaczego aukcja nie zakończyła się sprzedażą, skoro na trzy dni przed zakończeniem było dwóch licytujących i kwota 17.000 dolarów, a w ostatnim dniu pięciu licytując (nie wiem do jakiej kwoty doszli, bo zajrzałam już po zakończeniu aukcji). Minimalną kwotę ustawiono na 15.000 dolarów, czyli została już osiągnięta na kilka dni przed końcem aukcji. Zwiększyła się też ilość licytujących, z dwóch do pięciu. Zatem czemu kolejna aukcja tego pasa ponownie nie doszła do skutku?! Czyżby powtórzyła się sytuacja z czerwcowej aukcji Juliena? Nie wiem.
Niemniej podoba mi się Rockhurst Auctions, ponieważ bardziej szanuje się tu kupujących - każdy przedmiot jest dobrze zilustrowany, a opisy są ciekawe i dość wyczerpujące, naprawdę potencjalny kupujący wie, co kupuje - czego nie da się powiedzieć o innych aukcjach, zwłaszcza tych rzekomo renomowanych domów aukcyjnych, gdzie opisy są tak niechlujne, niepełne i lakoniczne, iż zapewne wielu potencjalnych klientów nie decyduje się na udział w aukcji.
Z opisu wynika, że pas ten lokuje się w 1970 roku.
Z opisu dowiadujemy się, że pas był pierwotnie oferowany na aukcji Butterfield & Butterfield w 1995 roku - "Elvis Presley Memorabilia, October 6 & 7, 1995 in Las Vegas & Los Angeles", czego wcześniej nie wyśledziłam, bo katalog tej aukcji nie jest dostępny online. Ale ... w materiałach do aukcji pasa na Rockhurst dołączono stronę z tego katalogu, a także dwie ciekawe pozycje - odręcznie napisany list przez Homera M. "Gill" Gillelanda i LOA od Chrisa Davidsona* (czego nie uczyniono u Juliena).
Z listu Chrisa Davidsona dowiadujemy się także, że i on był właścicielem tego pasa, a kupił go od pewnego kolekcjonera z South Bend w Indianie. Zatem być może to on wystawił "Teal Macrame Beaded Belt" w czerwcu u Juliena i teraz w sierpniu w Rockhurst. Tak mi się przynajmniej wydaje, choć on sam nie podaje w jakim okresie był jego właścicielem.
Natomiast jeśli chodzi o list Homera M. Gillelanda, mam z nim pewien klopot. Nie bardzo rozumiem dlaczego dołączono go do tejże aukcji. Gilleland wymienia w nim siedem sztuk odzieży Elvisa, które przekazał Paulowi Lichterowi. Wśród nich jest jeden pas sceniczny z makramy, ale bez dookreślenia jaki, nie ma nawet koloru, więc praktycznie można pod to podpiąć każdą makramę. Być może pod zapisem "macrame stage costume belt" kryje się właśnie "Teal Macrame Beaded Belt" i stąd kopię tego listu, potwierdzonego notarialnie, dołączono jako LOA do aukcji. Swoją drogą dziwne, że Gilleland "podarował" Paulowi Lichterowi tak wartościowe przedmioty ot tak. Może to tylko taki zabieg anty podatkowy, nie wiem.
Chris Davidson w swoim LOA podał, że pas był też wystawiany na aukcji Bonhams, która odbyła się 30 sierpnia 1997 roku. Co do tej informacji mam wątpliwości. Byłam dotąd przekona, że to pas "Blue Sky Macrame Belt" był na niej licytowany. Faktem jest, że pasy te są do siebie łudząco podobne, o czym już wspominałam na początku wpisu (splotem, kształtem i kolorem), dlatego na zdjęciach złej jakości praktycznie są nie do rozróżnienia. Zdaję sobie sprawę, że moja "obrazkowa wiedza" nie może się równać z wiedzą takiego kolekcjonera jak Chris Dawidson, który większość tych przedmiotów widział na własne oczy, niemniej wątpliwości mnie nie opuszczają. Zwłaszcza, że tylko Chris Dawidson wspomina iż pas ten był wystawiony również na aukcji Bonhams 1997, inni mówią tylko o Butterfield & Butterfield w 1995 roku.
Jest nawet film z wystawy przedaukcyjnej, gdzie ta niebieska makrama jest widoczna, ale sposób ekspozycji pasa i jakość filmu nie pozwala jednoznacznie określić, który z tych dwóch pasów jest na nim widoczny. W rozstrzygnięciu pomocna byłaby strona z katalogu aukcyjnego ze zdjęciem i opisem przedmiotu, ale póki co nie udało mi się do niej dotrzeć. Jeśli porównamy pas z aukcji w 1997 roku z tymi ostatnimi (z 2020 roku), wydaje się, że to nie jest ta sama makrama. Aukcja z 1995 roku - zgoda.
Przyjęta nazwa: "Teal Macrame Beaded Belt"
#21 Belt
Wystawiany jest w Hard Rock Cafe w Berlinie (Niemcy), w gablocie z pamiątkami po Elvisie. Chociaż wydaje mi się, że wcześniej widziałam go w innym HRC, co jest całkiem możliwe.
W pierwszej chwili pomyślałam sobie, iż może to być pas do kostiumu "White Two Piece Turquoise Concho Accent Suit". Teoretycznie nawet by pasował, ale ma inne turkusy i ich okucia, niż te jakie zastosowano na tym kostiumie. Oczywiście to jeszcze o niczym nie świadczy i nie wyklucza tego pasa jako dedykowanego do "White Two Piece Turquoise Concho Accent Suit". Z drugiej strony nie wydaje mi się, aby tworząc dedykowany pas, nie wykorzystano tych samych elementów wiodących jakie umieszczono na kostiumie, tylko zastosowano zupełnie inne.
Niestety nic więcej o tym pasie nie wiem, a tabliczki na zdjęciach są nieczytelne.
Jeśli chodzi o kostium "White Two Piece Turquoise Concho Accent Suit", Elvis zawsze zakładał do niego białą makramę z turkusami. Tak przynajmniej wynika z materiałów zdjęciowych jakie znamy.
Nie chce tu mącić i podważać autentyczności eksponatu, ale moim zdaniem to nie jest pas Elvisa, w każdym razie nie sceniczny. Uważam tak przede wszystkim z powodu sposobu mocowania łańcuchów, nie znam żadnego innego pasa Elvisa, w którym w ten sposób zamontowano by łańcuchy. Oczywiście to też niczego nie przesądza, zawsze mógł być jakiś wyjątek.
Przyjęta nazwa: "White Leather Turquoise Concho Belt"
#22 Belt
Z opisu* przedmiotu aukcyjnego dowiadujemy się o jego kolejnych właścicielach. Agentka rezerwacji z Nashville, Carrie Moore, w swoim LOA podaje, że pas z efektem lustrzanym został podarowany przez Elvisa Presleya Jerry'emu Reedowi i jego żonie Priscilli w Nashville około 1970 roku.
Priscilla Reed (żona Jerry'ego Reeda) sprzedała ten pas Jeanowi Ensingerowi, który w 1977 roku sprzedał go Stephenowi M. Shuttsowi i Lindzie Jones (DBA Baby Let's Play House). Z ich LOA możemy wyczytać, że pas został skrócony, aby Priscilla Reed mogła go nosić.
Zatem czy "Blue Swirl Second Mirror Belt" z aukcji jest pasem "Blue Swirl Mirror Belt" jaki znamy z występów Elvisa na scenie?
Jeśli porównamy zdjęcia obu pasów, wydaje się, że może nim być, mimo widocznych różnic - brak łańcuchów, inna klamra, mniej luster w obwodzie. Teoretycznie te różnice da się wyjaśnić - pas został skrócony żeby Priscilla Reed mogła go nosić (o czym mówi jeden LOA), łańcuchy zdjęła, a pierwotna klamra się uszkodziła i została wymieniona na nową.
Jednak jest też jedna znacząca różnica. Jak widzimy na zdjęciu porównującym oba pasy, ten od małżeństwa Reed, lustrzane prostokąty ma osadzone na srebrnej skórze, podczas gdy pas Elvisa miał na niebieskiej, w odcieniu kostiumu "Blue Swirl Suit", do którego powstał.
- 31 marca 1970 roku,
- 4-8 czerwca 1970 roku,
- 22 września 1970 roku,
- 15 marca 1971 roku,
- 15-21 maja 1971 roku,
- 8-10 czerwca 1971 roku.
W związku z powyższym możliwe są dwa scenariusze. Pierwszy, że nie podczas sesji nagraniowych w RCA Studio B w Nashville Elvis przekazał ten pas Jerry'emu Reedowi, tylko w innych okolicznościach. Pamięć jest ulotna, zwłaszcza po prawie trzydziestu latach od zdarzenia, a że Reed (gitarzysta sesyjny) spotykał się z Elvisem głównie w tamtym miejscu, o błędne skojarzenie nietrudno.
Drugi scenariusz - przed znanym nam ze sceny "Blue Swirl Mirror Belt", Elvis miał wcześniej prawie identyczny pas i to właśnie ten, który pojawił się na aukcji. A jeśli tak, to pytanie czy nosił go na scenie i do jakiego kostiumu?
Choć listy LOA pochodzą z różnych okresów pomiędzy listopadem 1996 roku a grudniem 1999 roku i w zasadzie zgodnie potwierdzają tą samą historię pasa, to budzą wątpliwość, ponieważ legalizują historię, która nie mogła się wydarzyć w czasie i miejscu, o których jest w nich mowa. Ponadto nie ma zdjęć Elvisa w tym dokładnie pasie, ani ze sceny, ani prywatnych.
Przyjęta nazwa: "Blue Swirl Second Mirror Belt"
Ex Post
Ostatnie ustalenia (8 grudnia 2021 roku):
Jest identyczny jak ten oferowany na aukcji przez Reedów - ma taką samą klamrę, ilość lustrzanych płytek i nie posiada łańcuchów. Nie dostali go od Elvisa, kupili go wiele lat później (po 2003 roku) właśnie od Davida Stanleya. A jeśli tak, to kłamali z pełną premedytacją, tak jak autorzy wszystkich LOA.
#23 Belt
Niestety, nie wiem jak wyglądał. Nie trafiłam na jego opis, ani zdjęcie pasa innego niż ten jaki znamy ze sceny, który byłby opisany jako "White Arabian King of Spades Second Belt".
Jeśli pas taki był rzeczywiście, to by znaczyło, że kostium "White Arabian King of Spades Suit" miał jednak dubla.
Niemniej tak się zastanawiam, szukając dziury w całym ... Być może autor listy, mówiąc o drugim pasie, myślał o pasie do kostiumu "White Arabian Second Suit", który często nazywany jest błędnie też "White Arabian King of Spades Suit", zamiast "White Arabian King of Spades Embroidered Suit". Ale to niemożliwe, pas musiałby powstać rok wcześniej.
Przyjęta nazwa: "White Arabian King of Spades Second Belt"
#24 Belt
Trafiłam na jedną z tych starszych list jumpsuitów, całkiem ciekawą i dość rzetelną. Podano w niej, że kiedyś Elvis wystąpił w jumpsuicie "White Turquoise Phoenix Suit" i w jakimś nieznanym nam pasie. Niestety to lista, więc nie ma jego zdjęcia ani opisu wyglądu. Nie podano nawet jego koloru, który przy niektórych pasach autor podawał.
W związku z tym nawet nie wiem jak go nazwać. Przyjmę nazwę od kostiumu, choć to pas raczej dedykowany do zupełnie innego.
Przyjęta nazwa: "White Turquoise Phoenix Unknow Belt"
#25 Belt
To jedyne zdjęcie Elvisa w "Black Herringbone", na którym ma jakąś czarną makramę zamiast pasa "Black Herringbone Karate Belt". Widać to po frędzlach, które są widoczne już na wysokości bioder, zatem nie może to być długi pas "Black Herringbone Karate Belt" z niepozornymi pojedynczymi frędzlami na końcach.
Przyjęta nazwa: "Black Full Macrame Belt"
#26 Belt
#27 Belt
Większość zdjęć po otwarciu w nowym oknie ukaże się w większym formacie.
(zawsze, ilekroć znajdę materiały o kolejnym nieznanym lub niezidentyfikowanym pasie)
szkoda że nie ma foty do czarnej makramy ale to jak co to pewnie 1969 rok.
OdpowiedzUsuńTą złotą mógłby zakładac do tego stroju z okładki ELvis-February 1970. Pasuje.
Też żałuję, bo jakoś nie mogę go sobie zwizualizować. Jedyna czarna makrama, którą pamiętam (być może nadal jest w Graceland), to ta od "Black Tapestry Unicorn Suit". Też ładna i też z koralami, w czarnym i czerwonym kolorze.
OdpowiedzUsuńTak, do "white Macrame Collar Suit" pasuje. I kto wie czy właśnie do niego nie była przeznaczona, bo to 1970 rok, poza tym wygląda jakby użyto tego samego złotego sznura do plecionki na szyi, pasa "Zig Zag Gold Macrame", który zakładał do niego, jak i tego złotego tutaj. Podoba mi się ten złoty, jest bardzo dobrze wypleciony i ciekawy wzór.
Znając zamiłowanie Elvisa do świecidełek i gustownych drobiazgów, wierzę, że ten złoty, piękny pas na pewno do niego należał.
OdpowiedzUsuńNa Onecie znalazłam zdjęcie wnuka Elvisa, nie wiem, czy widziałaś:
https://kobieta.onet.pl/dziecko/benjamin-keough-tak-wyglada-wnuk-elvisa-presleya/mh6dmrn
Aniu też tak myślę.
OdpowiedzUsuńDanusiu a może po prostu te pasy są kogoś innego albo dorobione i podszyte pod magiczne imię Elvis. przecież wtedy lepiej się sprzedaje. to biznes.
OdpowiedzUsuńostatni pas z nr 21 - potwierdzam widziałem w Berlinie w hard rock cafe w marcu 2020. nawet wysyłałem ci zdjęcia .
I co sądzisz o tym z Berlina?
OdpowiedzUsuń19 i 20 są na pewno Elvisa, to nie podlega dyskusji.
Zaskoczył mnie ten czerwony i ten z Berlina. Dlatego pytałam czy coś wiesz na ich temat lub widziałeś gdzieś.
Też mi się wydawało, że w materiałach od Ciebie był ten z Berlina, ale nie mam. Mam zdjęcia z 1994, z 2019, te co mi wysyłałeś z książki, ale zniknął mi ten wcześniejszy materiał z 2017. Muszę poszukać, pewnie został w innym katalogu.
OdpowiedzUsuńMam 2017 też, ale nie mam Berlina.
OdpowiedzUsuńI believe that belt no. 15 (and the video) is a very overexposed clip of the september 04 closing show or september 03 03.00 am show, where he is wearing the blue lucky (or blue swirl) suit. I seem to recognize some of the movements he makes, being exactly the same but from a slightly different angle. I know that he often did the same movements, but the way he closes the song with the arm back and he's headmovement, I'm pretty sure it's from iether of those shows :)
OdpowiedzUsuńThank you for your opinion. :)
OdpowiedzUsuńWhat about the time, it is posible (3 or 4 september). As for the costume, I don't think it is a Blue Swirl Suit, because this costume is medium blue, while the costume in the movie is definitely light blue.
For the sake of completeness. It could be "Swirl", exactly "Light Blue Swirl Suit"! We know the belt from this costume from the stage, but not the costume itself. Elvis wore the belt from the "Light Blue Swirl Suit" with the "White Turquoise Phoenix Suit". As for the "Light Blue Swirl Suit" costume, we do not know if it was also made, because there are no photos. However, I once read that Elvis wore this costume and starred in it. Later it went to a private collector. I do not know how true this information is.
OdpowiedzUsuń